Leo’s leven 235: DTRH, Morris’ eerste stapjes & PT in noodweer

Goedemorgen leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van woensdag 10 juli! Als ik naar buiten kijk vanuit mijn kantoor, dan kan ik de kazerne (dat prachtige gebouw hier voor m’n huis) niet meer zien, zó hard is het aan het regenen. Topzomertje, die van 2024. Tóch staat mijn dagboek in het teken van genoeg zonnige gebeurtenissen, want wat dacht je van een heerlijk festivalweekend met m’n liefste, super leuke opnames met &C, Morris z’n eerste stapjes (los!!), een geweldige tweedehands vondst, sporten in noodweer (maar dat betekent wel dat we eindbazen zijn, dus dat is top), een massage na een festival en Morris is over gegaan naar de dreumesgroep op de opvang. Nou schatten, genoeg te vertellen. Lees je mee?

Dinsdag: opnames met &C
Ik begin m’n dagboek weer een week geleden, want afgelopen vrijdag kon ik ‘m niet schrijven vanwege DTRH. Dus we beginnen bij vorige week dinsdag, die dag stond in het teken van opnames met &C voor een leuke samenwerking met een zuivelmerk waarbij we een video schoten bij mij thuis. Het team bestond alleen maar uit vrouwen en dat vind ik altijd zó fijn werken. Ik weet niet waar dat aan ligt. Maar het was vet leuk en de beelden stonden er zo op. Binnenkort online!

Daarna ging ik thuis nog ff verder aan het werk. Ik schreef m’n dagboek, leverde previews aan voor campagnes, verstuurde facturen. Dat soort werk.

‘s Middags haalde ik Morris op van de opvang en zette hem achter z’n modderkeuken neer, terwijl ik zelf ff met Teddy knuffelde op het gras. En wat zag ik toen opeens vanuit mijn ooghoek? DRIE LOSSE STAPJES VAN MORRIS!

En nét op dat moment kwam Jan thuis, dus die sommeerde ik naar de tuin en met het héle gezin compleet waren we zo getuige van Morris z’n eerste stapjes zonder onze handen. Hij was ZO trots op zichzelf en wij op hem <3.

‘s Avonds was het tijd voor voetbal, maar wel nét op het tijdstip dat Jan en ik in de tuin zouden trainen met de PT. Echt jammer, maar ‘t was niet anders. Of… TOCH WEL! PT Jet was ziek en dus verplaatsten we de training naar donderdag en konden we lékker met z’n twee achter de tv kruipen voor Nederland – Roemenië. Zo heerlijk! Ik geniet echt van dit EK en ga het echt missen als het na deze week afgelopen is.

Woensdag: een tweedehands parel
Op woensdag kwamen m’n schoonouders oppassen en was het de bedoeling dat ik aan m’n administratie ging, maar dat lukte helaas van geen meter. Maar ik had wel hele leuke andere bezigheden, namelijk een meeting met een uitgever (tudududuuuuuu) die veel beter verliep dan verwacht!

En daarna ben ik nog even de stad in gegaan, want ik kon in m’n kledingkast nog niet echt een leuk festivaloutfitje vinden en vond dat ik wel iets nieuws mocht aanschaffen. Dus ik ging naar Appel & ei voor tweedehands kleding en vond me daar toch een paar parels! Een gewelllldig wit linnen blousje, een heel leuk shirt van Zara man in oranje en blauw (perfect voor het EK) én een gewellllllldige Stieglitz trui met allemaal felle kleuren. Echt een paaaaaarel en ik ben er ZO blij mee. Oh én een goede zonnebril. Nou; wattt een goede shopsessie dit.

In de middag moest ik thuis nog ff aan het werk en hield ik me bezig met wat mails. Maar ik moet zeggen; de werkmotivatie was wat minimaal vandaag. Niet zo gek, want ik had dinsdag behoorlijk ‘aan’ gestaan en ‘s ochtends al die exciting meeting met een uitgever gehad, dus het was wel even prima joh.

Woensdagavonds maakte ik bami voor m’n schoonouders, Jan en Morris, terwijl Jan en z’n vader in de tuin aan het klussen waren om de kraan van de buitenkeuken aangesloten te krijgen. Ja je leest het goed, de buitenkeuken is officieel nog steeds niet af hahaha.

Donderdag: 11 vissticks
Op donderdag begon de dag om 4 uur ‘s ochtends, wat een vrij matig tijdstip is. Morris kon z’n speen niet vinden in bed en wordt dan te wakker en dan zijn we de sjaak, want dan slaapt ‘ie niet meer. Dus dan haal ik ‘m op een gegeven moment bij ons in bed, maar dat vindt ‘ie al helemáál gezellig (vooral als Ted er ook bij ligt), dus het was een nacht vol enthousiasme van één gezinslid. Uiteindelijk viel hij rond 5 nog in slaap bij Jan en het was het schattigste op aarde <3.

De donderdagochtend spendeerde ik met m’n kleine schat. We gingen even de stad in om cadeautjes voor onszelf en de poezenoppas te halen bij Lush en ff wat boodschappen te doen. Vet gezellig. Ik geniet er ook ZO intens van dat Morris nog steeds wel in de draagzak wil bij me. Ik heb echt geen idee tot welke leeftijd dit normaal is, maar het is zoooo fijn en Snorrie klaagt niet, dus helemaal gezellig.

‘s Middags ging Morris naar de oppas en ging ik thuis aan het werk. Ik maakte een video voor een samenwerking, die pas in het najaar op tv en mijn instagram zal verschijnen. Dat noem ik nog eens vooruitwerken ;-).

Rond 4 uur stond PT Jet weer voor de deur en werken Jan en ik ons een uur in het zweet in de achtertuin. Lekker bezig Jan & Leo! Woop woop!

Daarna haalde ik Morris weer op en ging Jan voor een etentje naar Amsterdam. Het was just the two of us, voor Snor en mij.

We aten een lekker stamppotje en met z’n twee 11 vissticks, waarvan ik er zelf denk ik 3 heb gehad en de rest heeft Morris opgegeten hahaha. Dat wil zeggen; hij wilde het krokante korstje niet, maar wel de vis die erin zat hahaha. Nooit verwacht, maar prima. Eet lekker kind :D.

‘s Avonds had ik een heerlijk avondje voor mezelf. Ik pakte alvast m’n eigen spullen in voor het festivalweekend, douchte uitgebreid en ben lekker op de bank gekropen met een vreselijke film: Love in the Maldives. Maar stiekem wel echt enorm van genoten en ik wil MEER van dit soort films. Heerlijk!

Vrijdag t/m zondag: Down the rabbit hole
Op vrijdagochtend begon de dag vroeg; tijd om in te pakken voor Down the rabbit hole! Morris ging een weekendje logeren bij Pake & Beppe, dus ook zijn spullen moesten verzameld worden. Maar doordat dit het vierde of vijfde weekend op rij was dat we weg gingen, zijn we inmiddels echte pro’s in het inpakken geworden. Dus BAM, alles klaar om half 10, nog ff snel een ontbijtje erin en rijden maar!

De eerste stop was Lemmer, waar we rond half 12 waren. Morris had lekker geslapen in de auto en was klaar voor een weekendje keten met z’n Friesche opa & oma.

Wij vertrokken vrij snel via de achterdeur en zetten koers naar onze eindbestemming: Down The Rabbit Hole in Beuningen.

De reis ging voorspoedig, het auto parkeren smooth en het wandelen naar de ticketbalie zonder al te veel gekreun en gesteun. We hadden goed en slim ingepakt, dus we waren behoorlijk on a roll. Bij de ticketbalie vond ik het nog ff spannend of onze tickets wel zouden werken – we hadden guest tickets op uitnodiging, maar er stond op het ticket alleen zondag vermeld – maar dat ging gelukkig allemaal goed. Binnen no time waren we binnen en was het tijd om een plekje op de camping te zoeken.

Alleen op camping paars, helemaal achterin, was nog plek, maar we stonden best dicht bij een toiletgebouw én op een lekker rustig plekje dus dat was echt top. De opgooitent van Quechua stond zo en uiteindelijk zaten we om 3 uur ‘s middags aan het eerste biertje op het festivalterrein. ZIN IN!

We zijn er geweest van vrijdagmiddag t/m zondagmiddag en het was echt een suuuuper leuk weekend. We spendeerden honderden euro’s aan lekker eten (ik ben een vreselijk hongerig mens op een festival en wil alles uitproberen), hebben lekker gedanst, leuke optredens gezien, zijn ‘s nachts bevroren in de tent en ‘s ochtends toch weer goed opgestaan rond een uur of 11 (wat een concept; als jonge ouder bijslapen op een festival), we lagen er ‘s avonds niet echt laat in, maar vermaakten ons werkelijk uitstekend met z’n twee. We kwamen weinig vrienden tegen en wel veel volgers met wie we gezellig een praatje maakten. We dronken biertjes, cocktails, thee en Aperol Spitzen en hebben ongeveer iedere foodtruck van het festival wel gezien. Omnomnom.

Het was echtttt een vet leuk weekend en ik ben heel blij dat we het nu eens hebben meegemaakt. We gaan al jaren naar Lowlands en ik was al tijden benieuwd naar DTRH. Het is echt heel erg vergelijkbaar, alleen vind ik de line-up van Lowlands leuker, maar het terrein van DTRH echt veeeel mooier. En verder; best veel zelfde eten, zelfde prijzen, zelfde soort publiek. Alleen is DTRH iets kleiner. Maar echttt genoten <3. Bedankt voor de uitnodiging Aperol Spritz! 😀

#uitgenodigd #geen18geenalcohol #nix18

Op zondagmiddag vertrokken we rond 2 uur van het festivalterrein om in te pakken. Om 3 uur waren we bij de auto en reden we weer naar Lemmer om Morris op te halen. Die had een super leuk weekend gehad bij pake & beppe.

Eenmaal thuis brachten we Snorrie naar bed en ruimden alle festivalzooi op. En was het tijd om te douchen, want dat had ik het hele weekend niet gedaan, omdat er immense rijen bij het toiletgebouw voor vrouwen stonden. Naja; dan maar goor.

Dus; de zondagavond was heerlijk zen en schoon en het was ultiem genieten.

Maandag: een rustig dagje
Op maandag was het tijd om weer aan het werk te gaan. Zo’n gekke realiteitscheck is dat als je van een weekend festivallen thuiskomt. Op zo’n festival bestaat de rest van de wereld eventjes niet en eenmaal thuis liggen er toch gewoon weer wasjes, mails en om water vragende planten op je te wachten. Naja; back to reality!

Ik begon m’n dag met een flinke opruimsessie in huis, want het was een zooi en zooi = rommelig hoofd, dus dat moest ff opgelost worden. Tot 10 uur hield ik me bezig met poetsen, wasjes en opruimings en daarna: aan het werk!

M’n werkdag bestond uit een uitgebreide planning maken, m’n mailbox bijwerken, een meeting met Interiorjunkie en m’n agency en verder…. niets! Ik zou eigenlijk een preview aanleveren voor twee campagnes, maar zat nog op feedback van de klanten te wachten, dus ik kon ff niks. En toen besloot ik dan maar lekker rustig aan te doen.

Ik ruimde de box op – die we voor Morris echt vrij weinig hebben gebruikt – en dook op Pinterest om een plannetje te maken om dat muurtje gezellig aan te kleden, nu de box er niet meer staat. Heerlijk!

Aan het einde van de middag boekte ik een massage bij Thai Nakara – m’n favoriet – om in een uur tijd even de knopen van het festival uit m’n lijf te laten masseren. Zooooo lekker en zooo’n aanrader na een fysiek weekend. Heerlie!

Daarna dook ik de keuken in om een lekker maaltje van green Chef te maken voor m’n gezinnetje en daarna was het tijd voor een avondje bankhangen. Heerlijk!

Dinsdag:
Op dinsdag had ik dan wel echt een mega drukke werkdag, omdat ik nu wel feedback van de klanten had en dus flink aan de slag moest. Ik zette een campagne live, deed uitgebreid boodschappen voor een kookvideo, nam die video op in de keuken en maakte een video over de inhoud van mijn toilettas. Ik leverde nog een insteek aan voor drie video’s in samenwerking met een ander leuk merk en toen was het opeens al 4 uur en moest ik stoppen met werk.

Er moest namelijk gekookt worden en dat doe ik tegenwoordig liever wat eerder, zodat als ik Morris van de opvang haal, ik niet mer hem op de arm hoef te koken. Want hij vindt het maar wat interessant wat ik allemaal in de keuken doe.

Ik maakte een lekker maaltje met o.a. garnalen, biefstuk en gegrilde groentes en voor Morris nog wat witte bonen. En daarna haalde ik Snorrie eerder dan anders op van de opvang, omdat hij over is gegaan naar de dreumesgroep en dat allemaal hartstikke spannend vindt, dus ik vond het wel ff gezellig om ‘m vroeger thuis te hebben.

Om kwart over 5 zaten m’n schatje en ik aan tafel lekker te eten met z’n twee. Ik moest zelf ook vroeg eten, want rond 19:15 zou PT Jet weer in de tuin verschijnen om Jan en mij een lekkere training te geven. En ondanks het noodweer, ging dat gewoon door en stonden Jan en ik ons in het zweet te werken tussen 7 en 8! BAM!

Daarna kropen we lekker op de bank met een ENORME stapel schone was, wat we allemaal verzameld hadden op het logeerbed. Maar omdat mijn vader twee nachtjes bij ons slaapt, moest het bed vrij gemaakt worden hahaha. Dus tijdens frankrijk-spanje hebben we even de was van een heel weeshuis opgevouwen. Wijntje erbij en gaan.

Inmiddels is het woensdagmiddag en heb ik een lekkere drukke dag voor de boeg. M’n schoonouders zijn weer hier om op Morris te passen, zodat Jan vandaag kan tuinieren en ik aan de slag kan met 4 campagnes en mijn dagboek. Lekker man!

Vanavond kook ik een vega kapsalon voor Jan, Pap, Morris, Sytske, Dré en mezelf en daarna is het tijd voor Nederland-Engeland. ZIN INNNNN!

Vrijdag ben ik er weer met mijn volgende dagboek. We zijn dit weekend namelijk eindelijk de hele tijd gewoon thuis, dus ik kan vrijdag ook gewoon aan het werk. Heerlijk! Hoewel ik ook wel écht het gevoel heb dat ik allemaal mini vakanties achter de rug heb, doordat we steeds op vrijdag t/m zondag iets hebben.

Nou goed; ik spreek je vrijdag dus weer. Thanks voor het lezen en tot dan <3 <3

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.

Eén reactie op “Leo’s leven 235: DTRH, Morris’ eerste stapjes & PT in noodweer

  • Ha! Ik heb mijn koters in de draagzak gepropt tot ze ruim 4 waren. Toen stak er een hoop been uit (en was het ook best warm), maar het was zo gezellig. En een probaat middel tegen “moeie benen, mama” terwijl ik toch graag nog ergens heen wilde. Veel plezier met nog heel veel uurtjes draagzak dus!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *