Leo’s leven: koortsbaby & onze nieuwe Tylko kast

Goedemiddag fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 29 september. Ik ben nét terug uit Utrecht vanwege een event van de Philips Airfryer en zit klaar achter m’n bureau om je bij te praten over m’n afgelopen dagen. En boy, die waren niet mals. Morris was voor het eerst echt ziek en dat bracht wat uitdagingen met zich mee m.b.t. werk, slaapgebrek en hartenzeer. Onze amper huilende baby heeft de afgelopen dagen flink wat tranen gelaten en dat gaat je niet in de koude kleren zitten, kan ik je vertellen. Maar tóch moest er ook gewerkt worden, hebben Jan en ik een nieuwe kast in elkaar gezet, ben ik voor het eerst gekraakt bij een chiropractor en heb ik allemaal verschillende nieuwe recepten gemaakt. In de categorie ‘life goes on’ presenteer ik u: deze week.

Dinsdag:
Na een niet fitte zondag en een medium fitte maandag, leek Morris dinsdagochtend weer lekker in z’n vel te zitten. Top, want dan kon hij wel gewoon naar de oppas, terwijl Jan en ik aan het werk gingen. Beide in volle vaart vooruit, want je weet nooit wanneer je gebeld wordt dat het toch niet gaat en Snorrie ons toch nodig heeft.

Uiteindelijk heb ik zo efficiënt gewerkt en hard door geknald, dat ik rond 2 uur klaar was met m’n to do list. Lekker bezig. Ondertussen lag Morris nog lekker een heleboel dutjes te dutten bij de oppas, dus die hoefde ik ook nog niet op te halen. Tijd om eens even te lummelen met mezelf. Dus ik kroop lekker op de bank met een kop thee en Expeditie Robinson.

Het bankhangen heeft welgeteld een uur geduurd en toen was het toch tijd om m’n lieve baby’tje op te halen voor extra knuffels van z’n moeder, want hij voelde zich toch niet zo lekker.

Eenmaal thuis heeft ‘ie aan een stuk door bij me liggen slapen, dus ik kon duidelijk merken dat m’n schatje nog niet fit was. Sad.

Rond 6 uur bracht Jan Morris naar bed en ben ik de keuken ingedoken om een citroenrisotto met garnalen klaar te maken. En hét geheim om een risotto lekker romig te maken, is er twee eetlepels mascarpone doorheen roeren. Oeeeeh dit slaagde weer heel goed.

Citroenrisotto met garnalen en basilicum + lekkere salade

We aten de risotto lekker op de bank op met een paar afleveringen van Ted Lasso. Wel moesten we regelmatig om de beurt even naar boven om Morris gerust te stellen. Die sliep voorheen echt heel rustig vanaf 6 uur ‘s avonds tot een uur of 3 ‘s nachts, maar sinds een paar weken is shit aan. We zitten volop in de 4 maanden slaapregressie, dus het is voor ieder gezinslid in huize Schulte ter Veld ff aanpoten, deze weken.

Woensdag:
De nacht van dinsdag op woensdag was geen top nacht , dus Jan besloot thuis te werken, zodat ‘ie mij een beetje kon ondersteunen hier en daar in mijn dagje met Morris. Die lag echter gewoon heel netjes in z’n eigen bedje te tukken en heeft in totaal wel 5 uur geslapen (over de hele dag), dus ik had ruim de tijd om… me druk te maken over m’n slonzige voorkomen, peren te plukken in de tuin én een nieuwe kast aan te nemen, die werd geleverd in 10 zware pakketten. God, wat was ik blij dat Jan thuis werkte vandaag.

Nou goed; ondertussen kwam dus ook de nieuwe Tylko binnen. Een kast die je helemaal zelf op maat kan samenstellen en ik heb er echt al duizend Insta ads van gezien en wilde er al een tijd heel graag een en nu is het gewoon zo ver en is onze parel binnengekomen <3. Binnenkort deel ik trouwens een kortingscode met je, ergens begin oktober. Dus dan vertel ik ook meer over onze Tylko ennnn weet ik precies hoeveel korting ik je kan geven :D.

Verder stond de dag in het teken van mango eten met Morris – wat hij echt super lekker vindt – en we hebben nog even een klein wandelingetje buiten gemaakt.

Maar ik vond het chiller om met m’n niet fitte schatje thuis te chillen en een beetje op de bank te hangen en zwart-wit-boekjes te lezen. Dus het was een vrij prikkelarme woensdag. Maar ach; wel eentje met heel veel knuffels voor m’n kleine vriend.

Na het eten gingen Jan en ik aan de slag met de Tylko, om ‘m in elkaar te zetten. Nu had ik van iemand op Instagram gehoord dat zij er 4 uur mee bezig was, maar zij heeft er eentje van 4,5m breed. Dus onze variant van 1,5m bij 2.83m zou ook in een avondje in elkaar moeten kunnen, toch?

Nou mensen, dit systeem is echttttt geweldig. We zijn anderhalf uur bezig geweest en toen zat de kast in elkaar. Met echt een suuuuper handig kliksysteem waarbij je helemaal geen gereedschap nodig hebt. En alles zat super duidelijk in elkaar qua verpakking en verdeling over de pakketten en beschrijving in een handleiding. Echt een geweldig systeem was het.

En toen hadden we opeens een enorme nieuwe kast <3.

Jan tilde ‘m in z’n eentje rechtop, terwijl ik ‘m tegenhield zodat hij niet om zou vallen en dan is het nu tijd om de kast te vullen <3.

Eenmaal in bed ‘s avonds had Ted wat extra aandacht nodig, dus die kwam lekker bij m’n hoofd kroelen. En zo vielen we heerlijk in slaap. Voor een paar uurtjes, want ook vannacht heb ik veel uurtjes op de klok gezien.

Donderdag:
Op donderdag zou ik eigenlijk m’n vrije dag hebben, maar Snorrie was nog niet lekker, dus het werd gewoon nog een dagje chillen met mama. Gelukkig kon Jan ook wat schuiven in z’n agenda, waardoor we de zorgtaken samen een beetje konden opvangen.

En terwijl Morris wederom een uitstekende middagdut deed, kon ik beginnen met het inrichten van de Tylko… 😀

In het houten dressoir dat eerst op deze plek stond, had ik nog allerlei toffe woonaccessoires liggen, dus ik kwam een heel eind:

Om 4 uur was het tijd voor m’n tweede afspraak bij de chiropractor, om voor het eerst gekraakt te worden.

Ik vond het best een beetje spannend, omdat ik niet zo goed wist wat ik qua gevoel kon verwachten, maar het viel me alles mee. Ja; ik zit aan alle kanten vast en ben ik allerlei bochten gewrongen om dikke knak-geluiden te horen, maar ik voelde er weinig van en hoop dat het me de komende tijd want minder rugpijn gaat opleveren.

De komende tijd moet ik nog wel vaker ff voor een behandeling langs, maar hopelijk is m’n rugpijn dan wel ff opgelost. Voor een tijdje XD.

‘s Avonds kwamen vrienden Paul & Kyr spontaan ff langs om gezellig met Morris te knuffelen en ze bleven hangen voor het eten. Ik maakte een grote pan stamppot zoete aardappel met andijvie, paprika en vegetarische shoarma en dat was een heerlijk avondje.

3x simpele stamppot met veel groente

En daarna was het weer tijd voor een drama-avond en nacht. Dit keer hadden we niet alleen te maken met een babytje dat wakker is, maar ook eentje die HEEL hard moest huilen. En dat gaat echt door merg en been, kan ik je vertellen. In ieder geval bij mij. Oh oh oh, m’n lieve schatje. Ontroostbaar en we wisten ook echt niet waarom. Had ‘ie honger? Nasleep van de koorts? Gewoon die slaapregressie? Misschien krijgt ‘ie tandjes? Joe; waar is de gebruiksaanwijzing?! Het zou toch fijn voor alle partijen zijn als je net als met zo’n ontwerp-zelf-je-vakkenkast een 39-pagina’s tellende handleiding bij zou krijgen, maar dat is helaas niet het geval. Dus dan is het antwoord maar: heel veel knuffelen. En luiers verschonen, flesjes maken en temperatuur opmeten. En nog meer knuffelen. En weten dat deze fase tijdelijk is.

Inmiddels is het vrijdagmiddag en ben ik wederom als de wiedeweerga aan het werk. Ik wil vandaag nog 3 recepten uitschrijven, moét echt iets voor een aantal samenwerkingen doen en wat mails beantwoorden, maar het is al 3 uur ‘s middags en ik wil eigenlijk ook om 4 uur ff met m’n twee liefjes wandelen in het bos. Dus ik denk dat ik mezelf zo ff in tweeën splits, zodat de ene Leo door kan met dr werk en de andere ff een frisse neus kan halen in het bos.

Nee, zonder dollen; het is natuurlijk véél beter voor mezelf en m’n gezinnetje als we er lekker ff met z’n drie op uittrekken en gaan wandelen in het bos. En dan schrijf ik die recepten vanavond wel uit, of morgen. Of maandag. Komt goed. Niet alles kan tegelijkertijd en deze week is gewoon ruk qua werk. So be it.

Dit weekend heb ik trouwens leuke plannen in het verschiet, wanttt…. we gaan uit eten bij een sterrenrestaurant. Ja I know, als ik je had laten raden wat we dit weekend zouden doen zou dit echt het laatste antwoord zijn dat je zou geven waarschijnlijk. Maar; helemaal zin in. En verder hoop ik dat we gaan baby-zwemmen, maar dat is wel ff afhankelijk van één koortsbaby en twee vermoedelijk katerige ouders. En verder staat er weinig op de planning.

Ik praat je er dinsdag over bij. Hopelijk hebben we dan een iets minder chaotische week. Sowieso spreek ik je dinsdag pas ná m’n yogales, want deze mama heeft even tijd voor zichzelf in dr week gepropt en gaat eindelijk weer eens yoga buiten de deur doen. ZIN IN!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.