Leo’s leven: mijn 10-weken buikje, geweldige pannen en m’n eerste kerstkrans

Goedemiddag leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 6 december! Vandaag praat ik je bij over de afgelopen dagen en ik kan alvast verklappen dat ik me iets beter voel! YES! Dat betekent dat er meer activiteiten in één dag gepropt kunnen worden en dat is voor alle betrokkenen goed nieuws, vooral voor mijzelf. Vandaag schrijf ik over mijn eerste echte kerstkrans, uitzonderlijk nat verregenen, een geweldig cadeau van BK, m’n aanwezige babybuik en eindelijk weer lekker kunnen koken. Lees je mee?

Dinsdag:
Op dinsdag begon ik de dag uitstekend. We waren vroeg wakker, want Morris zit in een vroeg-wakker-worden-week (niet per se heel blij om), dus om half 9 – toen ik hem naar de opvang bracht – had ik er al een hele ochtend op zitten. Maar dinsdag is de dag dat ik lekker alleen thuis ben en m’n gang kan gaan en ik besloot: ik ga eens even uitslapen. Dus ik maakte ontbijt, at dat op in bed en kroop toen lekker onder de wol om eens even een beetje bij te slapen. En kennelijk was dat nodig, want ik werd pas rond 12 uur weer wakker. Mét opeens een uitgezette babybuik…

Goedemorgen! 😀

Daarna was het tijd om aan het werk te gaan. M’n nieuwste column voor Linda.nl kwam online, ik schreef m’n dagboek, wilde iets aanpassen voor een samenwerking maar insta liep vast en maakte nog even een video ter promotie van mijn nieuwste boek. Ik moet zeggen dat het erg goed gaat met de verkopen, dus dat is mega fijn. Het ligt overigens nog niet bij heel veel boekhandels, want veruit de meeste verkoop gaat natuurlijk via Bol.com. Maar mocht je wel mijn boek willen kopen bij jouw boekhandel, dan kun je ze gerust even vragen of ze het willen inkopen. Daar help je mij ook weer mee, want hoe meer het boek in de winkel zichtbaar is, hoe meer kans er is dat het goed verkoopt.

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Rond 5 uur haalde ik Morris weer op van de opvang. Ik had even behoefte aan op m’n gat zitten, dus sinds ik zwanger ben heeft Morris opeens schermtijd en he loves it. We keken samen kikker op Netflix en het was echt even heel chill.

Daarna dook ik de keuken in om een maaltje te maken voor ons twee. En dit keer iets heel specifieks, want ik had mega veel zin in de rijst met olijven, granaatappelpitjes en feta van Ottolenghi. Dat klinkt als een heel raar recept, maar het is echt heel erg lekker. Aanrader!

Woensdag:
Op woensdag had ik Mama & Morris dag en het was geen fantastisch weertje buiten, dus we moesten een beetje improviseren. Snorrebaard is lekker lang in bad geweest, we hebben even wat nuttige dingen gehaald in de overdekte winkelstraat hier om de buurt en daarna was het tijd voor een speelsessie in de speeltuin. Alwaar Snor alle speeltoestellen links liet liggen en in plaats daarvan zichzelf uitstekend vermaakte met los liggende bladeren :D.

Ondertussen was er een heel vet pakket afgeleverd van BK bij mij thuis. Een soort advent kalender met cadeau’s in drie dozen met een datum erop. Nieuwsgierige meid als ik ben is het me natuurlijk niet gelukt om die dozen daadwerkelijk pas uit te pakken op het moment van de datum op de doos, dus ik ging meteen los. En boy… de meid is verwend!!!

Echt, wat een cadeautje om deze crèmekleurige BK pannen te mogen ontvangen. Met dat messing detail, omggggg I looooove het. Dit zijn de linkjes: gietijzeren pan, koekenpan, hapjespan. Bedankt voor het gratis toesturen BK & HappylifePR!

PS: hoe mooi is ook de snijplank van Action van €10?

Toen was het tijd voor Morris om even lekker te gaan slapen, terwijl ik op m’n gat op de bank kon kruipen. We zitten trouwens in een soort transitie-week, want Morris wordt steeds vet vroeg wakker (rond 6 uur, terwijl hij altijd tot half 8 sliep) en ik las erover in de Slaapgids voor baby’s – Voorbeeldroutines (van slaaptipsvoorbabys.nl) dat dit kan komen doordat hij z’n middagdut te vroeg doet. Die doen we nu altijd om 12 uur, maar het schijnt beter te zijn om die naar 1 uur te verplaatsen, dus daar experimenteren we deze week mee….

Toen Morris weer wakker was, was het tijd voor uitje numero 2: we gingen naar de dekatuin. Ik wilde namelijk voor het eerst in mijn leven een grote kerstkrans op de voordeur en wilde hem zelf knutselen. Ik had alleen geen idee waar te beginnen, dus ging voor een rondje oriëntatie naar het tuincentrum.

Erg geslaagd uitje, want Morris vermaakte zich prima en ik kon ff rustig van alles uitzoeken. Ik moet zeggen dat ik het dit-prik-je-in-je-krans-assortiment vrij magertjes vond, maar het is m’n eerste kerstkrans ooit die ik ga versieren, dus laat ik dan ook gewoon maar makkelijk beginnen.

Samen met Morris heb ik een beginnetje gemaakt en dat ging uitermate slecht met dreumes die alles in z’n mond stopt, dus ik zou het later wel afmaken… (Spoiler: dat is nog niet gelukt).

Donderdag:
Op donderdag was het wederom tijd voor Morris & Mama en dit keer besloot ik met ‘m naar het hertenkamp te gaan, in Bloemendaal. En dat was echt een bijzonder slecht idee, want het regende harder dan ik hebben kon – of beter gezegd: harder dan mijn jas aankon – en ook Morris vond er geen zak aan in de regen. Zelfs de hertjes stonden te schuilen onder een lullig afdakje, dus al met al was het een zeer onsuccesvolle ervaring.

Dit was mijn outfit voor vertrek (ik doe weer een hele decembermaand glitterkleding aan en het is heerlijk):

En dit ben ik ZEIK-nat geregend met doorleksels bij mijn ellebogen, nek, schouders en knieën. Erg top.

In de middag ging Morris naar de oppas, terwijl ik even aan het werk kon. Ik verwerkte wat feedback van een campagne, leverde een preview aan voor een andere samenwerking en deed wat affiliate dingen. Verder vond ik het wel even best en ben ik lekker gaan chillen. Ik keek o.a. de docu Who’s that girl over Kim Feenstra en was zeer onder de indruk (lees: ik jankte tranen met tuiten, #zwangerschapshormonen).

Aan het einde van de dag dook ik de keuken in om shoarma te maken van oesterzwammen en een lekker knoflooksausje van mayo, knoflookpoeder, bieslook en spinazie. Mjam! Ik vind het heerlijk dat ik én de tijd heb om te koken én de energie EN de inspiratie ENNNN de eetlust. God, wat heerlijk om weer een klein stukje van mezelf terug te krijgen deze dag/weken (ik durf nog niet te vroeg te juichen).

Terwijl Jan Morris op bed bracht, ben ik nog even achter m’n computer gekropen om wat laatste dingen voor werk te doen. En dat was geen straf, want natúúrlijk heb ik ook ons kantoor in gezellige kerstsferen gebracht <3.

Daarna was het tijd om op de bank nog even wat simpele tv-dingen te kijken, zoals iedere avond ;-). Ik maakte een chai latte (gewoon clipper spicy chai mengen met opgeklopte oatly havermelk) en genoot van een lekker avondje op de bank bij de kerstboom. Echt een hit dat we de boom dit jaar meer in het zitgedeelte van de woonkamer hebben staan, in plaats van in de keuken <3.

En dat leuke mensen was mijn dagboek van deze vrijdag. De komende dagen staan in het teken van storm, regen en… ons eerste kerstdiner. Waar ik ZO VEEL zin in heb. We gaan eten met mijn beste vriendinnen en aanhang én kinderen bij ons thuis en de mannen gaan koken. Wat echt ultiem chill is, want daardoor heb ik echt minimale voorbereiding en kan ik me lekker focussen op een mooie tafel dekken en het huis in kerstsfeer brengen. ZO genieten.

Verder hebben we morgen de 10 weken echo (fingers crossed dat alles goed gaat met kleine petri) ennnn blijven er morgen gezellig vrienden slapen, dus de zondag zal ook chaotisch en fijn zijn. Zin in!

Ik spreek je dinsdag weer.

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *