Hallo leuke mensen en welkom bij mijn eerste zwangerschapsupdate hier op mijn blog! Tijdens mijn vorige zwangerschap vertelde ik je ongeveer iedere maand een keer hoe het met me ging en opeens stuitte ik zelf op die blogs en dacht; dat ga ik weer doen! In deze blogs vertel ik je over mijn kwaaltjes, cravings, koop- en nesteldrang, neem ik je mee in hoe het met mijn zwangerschap gaat en vandaag trappen we af met: het eerste trimester tot nu toe.
Hoe ver ben je nu?
Op het moment van schrijven ben ik ruim 10 weken zwanger. Ik heb al twee echo’s gehad, een bij 6 en een bij 10 weken en het babytje in m’n buik is geloof ik al zo’n 4cm groot. Ik zit nog midden in mijn eerste trimester en ben benieuwd wanneer dat ongeveer ten einde is (geloof dat hier verschillende theorieën over zijn?). Verder staat komende week de nipt test (met nevenbevindingen) op de planning en dat vind ik behoorlijk spannend.
Hoe gaat het nu?
Het gaat echt heel erg goed met me. M’n pens steekt al uit (en I love it), ik ben niet meer misselijk (maar wel heel erg geweest), niet echt heel moe meer en… ik zie er fantastisch uit. Jaa mensen, ik weet niet of het jou ook is opgevallen, maar iedere keer als ik in de spiegel kijk, zie ik er echt geweldig uit. Hahaha! En dat is ZOOOOO anders dan bij mijn eerste zwangerschap, waarbij ik me 8 maanden lang een lelijke, doffe, uitgebluste versie van mezelf heb gevoeld. Ik weet niet waar het aan ligt, want het is niet zo dat m’n haar voller is of m’n huid meer straalt, maar het is puur dat ik me mentaal heel erg goed over mezelf voel. Bizar en helemaal heer-lijk om te ervaren.
Kwaaltjes!
Qua kwaaltjes ben ik tot week 9 echt ontzettend misselijk geweest. Ik hoefde nooit over te geven, maar kreeg ook echt geen hap door m’n keel. Ik leefde vooral op cracottes (love it) en ander neutraal voedsel. Soms een kaal broodje met bouillon, droge crackertjes en veel bananen. Maar oh oh oh, eten ging niet van harte. Ik viel dan ook 4 kilo af sinds het begin van m’n zwangerschap, maar inmiddels gaat dat weer de goede kant op.
De misselijkheid is sinds week 8/9 redelijk opgelost en komt nu echt nog maar sporadisch voor. YAY! Ik kan weer lekker koken voor m’n schatjes en zelf ook redelijk genieten van een maaltijd. Winst hoor, voor deze ex-foodblogger.
Verder ben ik de eerste weken ontzetttttteeeennnnndddddd moe geweest. Ik was vergeten hoe moe je je kunt voelen als je zwanger bent. Echt alles overheersend moe. Nergens toe in staat moe. ‘s Ochtends wakker worden na een prachtige nacht van 8 uur ondoorbroken slaap en toch helemaal kapot zijn, zo moe. Ik doe dan ook iedere dag een dutje tussen de middag en geniet er enorm van.
Pas sinds week 9 voel ik opeens de vermoeidheid afnemen en voel ik me een stuk beter. Ik krijg meer gedaan op een dag en dat is voor een bezig bijtje als mijzelf echt heerlijk. Yay!
Verder heb ik pas sinds 2 dagen last van pijnlijke borsten. Voor die tijd voelde ik nog NIETS. Maar ik heb twee dagen geleden én de 10 weken echo gehad en daar twee hele lieve beentjes in beeld zien trappelen én diezelfde dag een kwartiertje een baby vastgehouden, dus misschien dat het daaraan ligt dat mijn melkproductie opeens actief wordt? M’n tieten zijn opeens weer een STUK groter en voller en dus heel pijnlijk én het jeukt. Maar: goed te doen.
Cravings
Er is momenteel sprake van maar één craving en dat zijn: magnetronpannenkoeken. Ik heb denk ik al 5 pakken daarvan weggewerkt. Gewoon zo’n saaie pannenkoek met stroop, even warmgemaakt in de pan. Het slaat echt nergens op en in mijn normale leven maak je me hier niet blij mee, maar boy o boy wat smaakt het me nu goed. Zo goed zelfs, dat ik van de eerste hap van mijn eerste magnetronpannenkoek een paar weken geleden, heerlijk heb zitten huilen van geluk. Hahahh. Maar je moet begrijpen: dit was het éérste smakelijke eten dat ik had gegeten in weken tijd. En oooooh wat was het lekker. HUILEN.
Buikupdate:
Zoals ik al schreef heb ik al een klein buikje. Na een ochtend uitslapen toen ik 8 weken was, was daar opeens een buik te zien. Bij m’n vorige zwangerschap was dat pas bij week 17 het geval. Maar I loooove het. M’n broeken kunnen nog dicht, maar het zit niet echt lekker meer. Het is nog niet een stevige of harde buik – er zit echt nog genoeg vel en vet van de vorige zwangerschap om eerst lekker op te vullen – maar het is wel echt al een buikje. Yay!
De babynaam
We weten nog helemaal niet wat het geslacht van de baby is – maar willen dat wel weten-, maar zijn al wel uit de naam van ons tweede kindje. Die naam stond al vast voordat ik überhaupt zwanger was. Het is de naam die we altijd al wilden, maar we wilden ‘m bewaren voor als we een meisje zouden krijgen. Het is een genderneutrale naam, dus zowel leuk voor jongens als meisjes, maar ik vind ‘m het leukst voor een meisje. Maar als we weer een jongen krijgen, geven we ook deze naam. We zijn er al helemaal uit :D.
Helaas deel ik de naam online niet, omdat ik wel ff wil afwachten of alles goed gaat met ons kleintje én als hij of zij eenmaal geboren is, moet het natuurlijk ook nog steeds goed voelen (ik ken verhalen vanuit mijn omgeving waarbij een kindje de eerste 3 uur van zijn leven een andere naam had hahaha). Dus ik hou het nog even geheim… Misschien dat we richting het einde van de zwangerschap wel wat hints gaan delen, zodat jullie kunnen gaan raden :D.
Voor nu heb ik je hulp vooral even nodig bij het verzinnen van een werknaam… Vorige keer hadden we het steeds over Baby Sev, vernoemd naar ‘lucky number seven’, omdat ik toen zwanger was van ons 7e embryo. Op dit moment ben ik zwanger van embryo 6. Maar wat we voor werknaam moeten doen? We komen er niet uit. Voor ons heet het kindje al de hele tijd z’n echte naam, maar dat is gevaarlijk, want we verspreken ons steeds bijna in de buurt van vrienden en familie. Daarom is een werknaam nodig! Een tijdlang was het baby Mayo, omdat de kleine flubber toen nog vooral op een klodder mayo leek in de babyapps. Toen werd het Petri, omdat ook dit kindje uit een petrischaaltje uit ons fertiliteitstraject komt. Maar ik voel het nog niet helemaal. Dus als je een leuke suggestie hebt met een goed verhaal, drop ‘m hieronder!
Dan was dit voor nu de zwangerschapsupdate. Ik denk dat ik half januari de volgende update schrijf. Ergens in januari hebben we de geslachtsecho, dus het zou leuk zijn om het rond die tijd te doen misschien. Maarrrrr we zien wel. Gezellig in ieder geval dat je meeleest en ik spreek je snel!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Susan zegt:
Mijn zoontjes hebben ook allebei genderneutrale namen: Quinn en Tate, maar we hebben een andere meisjesnaam nog als wens ooit te gebruiken (dat was de eerste naam waar we het over eens waren). Ik ben heel benieuwd wat jullie in je hoofd hebben, zeker niet delen voor de geboorte!
Jessyca zegt:
Sinds jullie aankondiging heb ik de naam Sjors in mijn hoofd voor het broertje/zusje van Morris. Vraag me niet waarom.
Tessa zegt:
Voor de echte naam gok ik op Billie! 😀 hele mooie genderneutrale naam die ik ook net iets leuker vind voor een stoer meisje. En met dat jullie grote Billy Joel fans zijn! Haha ik volg je echt al te lang
leonie zegt:
Haha dit is echt een heeeeeeeele goede gok, want deze naam staat heel hoog op ons lijstje. Maar is niet de naam! Maar misschien wel de naam van een toekomstig huisdier 😉 Omdat we ‘m zo leuk vinden 😀
Karlijn zegt:
Onze baby heette babychulo tijdens de zwangerschap omdat we elkaar gekscherend pappichulo en mammichulo noemde 🤭
Mijn familie noemde hem niels1, geen idee hoe dat precies tot stand is gekomen 😂
Xxx zegt:
Koekie van pannenkoek
Laura zegt:
Wij hadden mini boon naar de achternaam van mijn partner (boon). We wisten niet wat we zouden krijgen, en alle baby’s zijn mini in vergelijk met volwassen
Joyce zegt:
Onze werktitel was bij onze dochter, hetzelfde als bij onze kleine (12 weken zwanger) nu, Tomeu. Typische naam hier op Mallorca.
In mijn familie app heet hij/zij Japie
Myl zegt:
Pekoek(je)? Zo noemen wij onze pannenkoeken altijd 😂
Manon zegt:
Misschien Siets(e)? De Franse uitspraak van zes (Siz) lijkt er al een beetje op. Ook gelijk een ode aan de Friese genen van Jan 🙂
leonie zegt:
Haha en de moeder van Jan heet Sytske 😉
Ingrid zegt:
Onze werktitel was Uk.
Van Ukkie
Ingrid zegt:
Oh en nu is Uk een jongetje van 4 jaar die al 3 weken naar school gaat. Het kan zelf gaan
Lydia zegt:
Mijn zoontje heeft de werknaam bedacht toen ik zwanger was van z’n zusje: patty heette ze zolang ze in m’n buik zat (en nu al ruim 3 jaar Maaike)
Maartje Taks zegt:
Misschien weet Morris wel een leuke werktitel? Van ons werd “Deedie” want zo noemde onze zoon de baby in de buik. Inmiddels is Deedie een meisje van bijna 16 weken 🥰 van onze zoon was de werktitel Deeks na een leuk personage uit een fijne serie.
Marthe zegt:
Wij hebben onze baby vanaf het begin Timmie genoemd, ook al wisten we toen het geslacht nog niet haha! Vooral omdat we dit in combinatie met de achternaam Timmer never nooit als echte naam kiezen 😉
Dus misschien een naam die het totaal niet gaat worden en totaal niet klinkt bij de achternaam?
Eveline zegt:
De werktitel van onze 9 weken oude embryo is tot nu toe het fruit dat elke week in mijn zwangerschapsapp staat om aan te geven hoe groot ie nu is. Zijn begonnen met ‘onze maanzaad’ en inmiddels heet hij of zij een framboos 🙂
leonie zegt:
haha wat heerlijk