Leo’s leven 259: Sinterklaascadeau’s, 3000 euro voor een behangetje en pensioen regelen (bah)

Goedemorgen leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van dinsdag 3 december! Welkom in de laatste maand van het jaar, woop woop! The most wonderful time of the year is wat ij betreft aangebroken, want ik ben gek op de weken in aanloop naar Kerst. Langzaamaan het huis versieren, huizen uit de buurt versierd zien worden met gezellige lampjes, borrels en etentjes die gepland worden, een heerlijk geurende kerstboom in je woonkamer <3. Allemaal dingen waar ik onwijs van geniet! Natuurlijk lig ik óók nog steeds misselijk en vermoeid op de bank, maar toch: de mooiste tijd van het jaar (op zomer na) is begonnen :D.

Vandaag praat ik je bij over Sinterklaas vieren met de schoonfamilie, de eerste intake bij de verloskundige, interieur-plannen voor de woonkamer, waarom het optuigen van de kerstboom nooit eerder zo lang duurde en…. MIJN PENSIOEN. Oh mijn god; volwassen meid. Lees je mee?

Vrijdag:
Op vrijdag begon m’n dag lekker langzaam. Van half 11 tot 12 had ik yoga en voor die tijd was ik gezellig met Jan en Morris, die hun dagje samen hadden.

De yogales was heerlijk, hoewel ik lang niet alles meer volhoud, omdat ik buiten adem raak van de simpelste oefeningen hahaha. Maar dat is prima; yoga is dan uitermate geschikt omdat je elk moment in childspose mag liggen, dus dat doe ik geregeld. Heerlijk!

Daarna was het tijd voor magnetron-pannenkoeken (uit de pan, want wij hebben geen magnetron), waarover ik al sinds die avond ervoor aan het fantaseren was. Het was zelfs zo erg, dat ik nog net niet tijdens mijn yogales, maar wel METEEN daarna bij Jan checkte of hij wel stroop had gehaald in de supermarkt, voor op die magnetron-pannenkoek. Wat zo’n zwangerschap al niet met een mens doet hahaha.

Over heftige zwangerschapsperikelen gesproken trouwens; ik heb dus GEHUILD om mijn eerste pannenkoek. Omdat het zo lekker was en ik al in weken niet meer iets heb gegeten dat me echt smaakte. Hallo hormonen, hahaha.

Na de betraande pannenkoek was het tijd om aan het werk te gaan. Ik schreef m’n dagboek, beantwoordde wat mails, zocht een verfkleur uit voor een samenwerking, deelde wat black friday affiliate-samenwerkingen en… ben toen volledig zelf in black friday gestonken door ongelofelijk lekker te gaan online shoppen. Ik had deze week een financiële meevaller (een factuur die hoger uitpakte dan verwacht) en daarom helemaal zin om mezelf te trakteren.

En mensen, het moment komt steeds dichterbij…. Ik ben toch echt al twee jaar verliefd op een behang van Arte dat DRIEHONDERD EURO PER METER kost en ik weet dat het veel te idioot is, maar ik wil het al zo lang en grrrrr het gaat maar niet uit mijn hoofd. Nu had ik opeens een financiële meevaller en dacht ik: fuck it… ik bestel in ieder geval een sample. Want dat heb ik zelfs nog nooit gedaan. Want dit is natuurlijk super gevaarlijk. Stél dat de kleur hier heel mooi is, dan moet ik echt van goede huizen komen om niet tóch dat idiote bedrag neer te leggen voor dit veel te dure behang. Maar ik hoop natuurlijk wel dat het echt prachtig is en dan sta ik niet voor mezelf in.

Ik heb het even berekend en ik dacht dat ik 3×3 meter nodig had, wat neerkomt op DRIEDUIZEND EURO, voor een behangetje dat ik achter mijn eettafel wil. Aan diezelfde eettafel zit Morris wekelijks te smijten met spaghetti bolognese hè? Om je maar even een idee te geven waarom dit zo’n slecht idee is. Maar! Ik had dus én een financiële meevaller én ontdekte dat het behang 123cm breed is. Waardoor ik waarschijnlijk maar twee rollen naast elkaar hoef te hebben, van 3 meter hoog. En dan kom ik opeens op €1800. Wat nog steeds veel te veel is voor een spaghetti-smijtplek, maar wel iets meer behapbaar.

Dus ik overweeg dingen. Wat zou jij doen? Laat je horen in de comments.

Verder was dit het startschot voor een nieuwe aflevering van Wilde Interieur-ideeën Met Jan & Leo, want we hebben dus opeens allemaal heftige plannen met de woonkamer. Want stél dat dat arte behang prachtig is achter de eettafel (het is paars/bordeaux behang met heel dik reliëf van zo’n 2 cm dat van de muur af komt, vandaar dat het zo duur en onvervangbaar door iets anders is), dan zou het misschien ook wel héél vet staan bij een DIY vakkenkast in de keuken met daarin een bankje waarop je kan zitten, terwijl iemand voor je aan het koken is….

Ik snap dat je nu denkt: HUH Leo, waar komt dát idee nou weer vandaan? Maar het zit dus zo. Ik zag laatst zo’n soort nis voorbij komen bij een meid op insta en dacht heel onschuldig: hey wat leuk. En liet het aan Jan zien. Waar per ongeluk een zaadje werd geplant. En het ding is: wij kozen heel bewust voor een kookeiland zonder bar omdat we vooral bergruimte nodig hadden in de keuken en niet per se een bar. Maar nu puntje bij paaltje komt missen we best regelmatig toch wel een bar. Het zou best chill zijn als je kan zitten in de buurt van de keuken, als iemand anders kookt. En daar ontstond het idee van een bankje. En dat werd al gauw een DIY vakkenkast met ingebouwd bankje, hahaha.

Nou goed; óf we dit ooit gaan realiseren hangt helemaal af van andere Wilde Interieur-plannen Met Jan & Leo, want in principe moeten we ook nog een babykamer maken en dat heeft voorrang op al het andere én dat kan betekenen dat we de hele bovenverdieping omgooien qua kamers (en dus alles opnieuw schilderen en behangen). Ik bedoel; dat klinkt als een vrij groot project voor een stel met een klein kind dat aandacht nodig heeft én een baby in een buik die fysiek werk iets zwaarder maakt. Dus om nou opeens te beginnen aan een hysterisch woonkamerproject…. niet per se de bedoeling.

Maar… misschien dat als de arte sample toch heel mooi is, dat we toch ervoor kiezen om het op de muur te plempen en dan ook die vakkenkast te maken en dan de babykamer gewoon op het ervoor bedoelde kamertje op de 2e verdieping doen, zonder dat Morris en wij óók van kamer verkassen.

Lang verhaal kort: er zijn duizend plannen en ik ben net zo benieuwd als jij, wat ervan terecht gaat komen hahaha.

Goed, dat was de vrijdagavond :D.

Zaterdag:
Op zaterdag begonnen we de dag met een van mijn favoriete momenten in het jaar: we haalden een kerstboom op bij ons vaste kerststalletje achter het Haarlem station. Daar hebben ze áltijd prachtige bomen en ook dit jaar scoorden we weer een parel.

Daarna was mijn energie op, dus ben ik op de bank in slaap gevallen, terwijl Jan Morris nog ff entertainde en daarna naar bed bracht voor z’n middagdut.

Daarna was het tijd om in de auto te stappen naar Utrecht, een rit van 45 minuten waar we bijna 2 uur over deden, omdat er twintigmiljard files op de weg waren. Dus na een eeuwigheid kwamen we aan bij het huis van Tom & Femke, Jans broertje en zijn vriendin, die net een nieuwe woning in Utrecht hebben. Echt een geweldig appartement, met allemaal leuke kleuren en hele toffe kunstwerken aan de muur. Zo leuk!

We vierden met mijn schoonfamilie Sinterklaas en ik kreeg heerlijke sloffen, een discobal voor in de kerstboom en hele leuke washitapes. Bedankt Sinterklaasje!

Oh, over Sinterklaas gesproken! Als je dit dagboek leest op dinsdag 3 december dan is vandaag echt de allerlaatste dag dat je mijn boek online kunt bestellen, om het voor 5 december in huis te hebben!!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Zondag:
Op zondag stond ik weer fris en fruitig op. We begonnen de dag met een groene smoothie en daarna ging ik aan de slag met de kerstboom. Die stond nog onversierd in de woonkamer, dus het was tijd om er lampjes in te hangen.

Helaas bleek dat ik niet genoeg lampjes had van één kleur, dus dat betekende dat ik nog naar het tuincentrum moest voor nieuwe. Maar dat was me echtttt even teveel moeite. Dus met een half verlichte boom ben ik weer op de bank gaan liggen en in slaap gevallen, hahaha.

Na Morris z’n middagdutje gingen we even langs vrienden Paul & Kyra om bij te kletsen en daarna was het toch tijd om eventjes langs het tuincentrum te gaan voor kerstverlichting. Morris & Jan hielden zich bezig met het uitzoeken van een leuke kerstbal voor Morris – en kwamen aan met een geweldige dino en een paddenstoel, vanwege op een grote paddenstoel – en ik vond de juiste lampjes.

De dinokerstbal viel overigens al kapot toen we nét voet over de drempel naar buiten hadden gezet – wie had dat verwacht met een kind van 1,5 jaar -, dus dit moedertje moest nog even terug naar het tuincentrum om een hele verdrietige dreumes op te vrolijken met een nieuwe dino. Met alle liefde <3.

Eenmaal thuis bestelden we een lekker maaltje, ging Morris op tijd naar bed en bestond de avond van Jan en mij uit heerlijk hangen op de bank met Alone en Expeditie Robinson.

Maandag:
Op maandag had ik een lekker rustige werkdag. En dat was fijn, want er gebeurden allemaal andere dingen die m’n aandacht nodig hadden. Zo kwam de aannemer van onze verbouwing langs om de lekkage van laatst in Morris z’n kamer te fixen door de gaten in het plafond weer te dichten en nét toen hij weg was, kwam de schoonmaker om de TERINGZOOI die ons huis in de afgelopen twee weken was geworden, weer piekfijn in orde te maken.

Om 12 uur hadden Jan en ik de eerste afspraak bij onze verloskundige in Haarlem, die we de vorige keer ook hadden, voor de eerste intake. En dat was top! Allemaal vragen en dingen die ik TOTAAL was vergeten van de eerste zwangerschap, maar het was een fijn gesprek. De nipt test met nevenbevindingen staat gepland voor volgende week, de 10 weken echo staat gepland en zelfs de 13 weken echo staat al in de agenda, omdat dat precies rond kerst is. Spannenndddddd!

Na de afspraak was ik natuurlijk weer kapot en moest ik ff op de bank bijkomen. ‘s Middags ben ik nog wel even aan het werk gegaan, maar ik heb echt alleen het broodnodige gedaan. Wat aan de ene kant wel jammer is, want ik had helemaal zin in allemaal leuke reels enzo maken over m’n nieuwe boek en m’n zwangerschap enzo, maar ik heb er de pufffff niet voor. Maar goed; het is wat het is. Ben gewoon ff druk met Project Baby. Deze week schijn ik tenen los van elkaar te hebben gemaakt en dat kost kennelijk nogal wat energie. Maar love een kind waarbij de tenen niet één grote teenmassa is, maar gewoon 5 kleine schattige teentjes, dus tja; vergt gewoon ff wat energie van me.

Aan het einde van de middag wist ik mezelf bijeen te rapen om een beginnetje te maken aan het optuigen van de kerstboom. Alle toffe en breekbare ballen hangen bovenin en alle plastic ballen onderin. Ik ben heel benieuwd hoe Morris er de komende tijd mee om zal gaan. Hij is nu vooral HEEL enthousiast en wil alle ballen aanraken en gaat dan heel onhandig met z’n lichaampje ín de boom staan. Dus we gaan meemaken hoe lang dit goed gaat hahaha.

‘s Avonds kookte Janneman lasagne en daarna was het tijd voor iets dat ik al 4 jaar aan het uitstellen ben: het uitzoeken van mijn pensioen.

God, wat heb ik een HEKEL aan dit soort volwassen mensen geneuzel. Eerder dit jaar regelde ik m’n AOV en vond dat al echt het allerrrrrrsaaaaaaaiste project op aarde. Nu was het tijd voor mijn pensioen, iets waar ik al jaren tegenop zag omdat: 1 ik moet dat pensioen nog maar eens halen, 2 je hebt geen idee hoe de wereld er dan uitziet, 3 ik wil helemaal niet stoppen met werken wát een bizar idee dat je dan opeens op je gat gaat zitten en geen geld gaat verdienen voor de laatste 30 jaar van je leven ben je helemaal gek geworden en 4 wat als ik dat geld ooit nodig heb en ik er opeens niet bij kan omdat ik pas na mijn 68e bij dat potje kan? HALLO BORING. Maar goed; Jan hamerde er al een eeuw op dat ik dit moest regelen en fair enough had ik beloofd dat ik het op mijn 30e zou regelen. En ja, ik ben inmiddels 34.

Dus; voor het einde van dit jaar moest het gedaan zijn. En I LOOOOOVE Jan en zijn ZZP-life, want hij heeft het voor zichzelf helemaal uitgezocht en ik dacht nu; oké, doe mij dat ook maar. Voorheen zag ik door de bomen het bos niet van ALLE mogelijkheden die er zijn en wat zijn de gevolgen en opties en aaaaah. Maar laatst hoorde ik in een podcast iets in de trant van: je kan beter íets regelen dan helemaal niets en toen dacht ik ook: ja, dat is waar. En boeiend dat ik niet tot in de puntjes heb uitgezocht wat alle opties zijn en hoe het het beste kan en het meeste rendement en weet ik wat allemaal niet. Ik heb nu gewoon tegen Jan gezegd; hier heb je x euro en doe er maar wat mee XD. En die heeft het nu over verschillende dingen verdeeld (die ik voor mezelf houd) en die gaan dan als het goed is groeien over de jaren. Verder leg ik maandelijks ergens iets in en dat gaat ook groeien met de jaren. En ik kan er deels altijd gewoon zelf bij, dat is ook fijn.

Nou mensen; de meid heeft haar pensioen geregeld. Nu kan ik rustig sterven rond m’n 90e. Als ik dat haal XD.

Inmiddels is het dinsdagmiddag en ben ik lekker aan het werk. Ik had vandaag zo’n goed begin van de dag, want ik heb ongelofelijk lang uitgeslapen. Dat wil zeggen: rond 7 uur was Morris wakker en tot half 9 heb ik met duplo zitten spelen met ‘m, maar daarna ging hij naar de opvang en ben ik zelf weer in bed gekropen tot KWART OVER TWAALF. Slapend. God, wat lekker.

Verder ga ik straks Ottolenghi eten koken ennnn is net m’n nieuwe column voor linda.nl online gekomen. Over de wachtweken voor een zwangerschapstest en wat die tijd met je doet.

Dus de meid is alweer lekker bezig, al zeg ik het zelf.

De komende dagen staan in het teken van… Morris & mama dag met nul plannen, dus daar moet ik nog ff wat voor verzinnen. Ik hoop dat ergens de komende week ik naar het strand kan – misschien morgen wel – en verder is mijn agenda… leeg. Ik heb echt best wel een rustige tijd qua werk en het is ZO lekker. Wel minder dat er wat minder geld binnenkomt daardoor, maar ook wel even fijn om op m’n gat te kunnen om babytenen te knutselen En ik heb vertrouwen dat het qua werk wel weer aantrekt (en anders moeten jullie wat vaker op affiliate-linkjes klikken, haha)(grapje).

Dus! Ik spreek je vrijdag weer!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.