Leo’s leven 258: meer dan een placemat & leuke pakketjes

Goedemiddag leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van een zonnige vrijdag 29 november. Vandaag praat ik je bij over mijn afgelopen dagen, die in het teken stonden van onwijs veel leuke pakketjes die ik toegestuurd kreeg (het lijkt wel Sinterklaas!), een zeer productieve ochtend, een placemat die overal mee naartoe moet, vinted finds en meer. En dat in twee dagen tijd, want mijn vorige dagboek kwam woensdag online en dus hoef ik je alleen nog bij te praten over woensdag en donderdag. Lees je mee?

Woensdag
Woensdag was een mega fijne werkdag. mijn schoonouders waren in da house om op te passen op Morris, dus Jan en ik konden allebei diehard aan de slag. Zo hield ik me vandaag bezig met het finetunen van m’n 3e column voor Linda, bestelde ik een fotoboek voor een leuke samenwerking (met een hele goede reden, namelijk om ‘m cadeau te geven deze kerst – daarover later meer), ik dook ein-de-lijk in mijn mailbox, schreef m’n dagboek, werkte aan verschillende campagnes én was pas rond half 6 klaar. Ja, dat is voor mijn doen laat ;-).

‘s Avonds flanste Jan een heerlijke risotto in elkaar en nadat Morris op bed lag en Jans ouders weer richting Friesland vertrokken, ploften we op de bank met de nieuwe Videoland serie Alone. Ik had er zo veel reclame over voorbij zien komen, dat ik wel benieuwd was. En het was best interessant!

Verder ontving ik deze dag allemaal leuke pakketten. Van het nieuwe invulboek van Bonnie tot een heerlijk verwenpakket van Iglo om me te feliciteren met de zwangerschap. En ook Looye tomaatjes bracht iets lekkers langs, om me te bedanken voor de samenwerking afgelopen jaar. Ohhhhh wat ben ik DOL op deze samenwerkingen, want het zijn echt merken waar ik ongelofelijk fan van ben, dus het is super fijn dat ik daar dan werkzaamheden voor mag verrichten. Yay! Blije meid <3.

Ook ontving ik het nieuwe kerstmagazine van Brenda Kookt en ik ben zo trots op dr, dat ze dit helemaal neerzet. Echt heel cool dat het ook echt in winkels ligt enzo. Aanrader!! Ennn ik kreeg nog een pakket van 4 boeken toegestuurd van een uitgeverij, met heerlijke leesboeken voor mezelf en twee kinderboeken voor Morris. Zo leuk!

Van Looye ontving ik een lekkere borrelplank en lekker veel tomaatjes. Dit zijn in de supermarkt veruit de duurste tomaten en dat is absoluut terecht want deze tomaten zijn zoooo ongelofelijk lekker. Echt geweldig dat we ze gewoon bij appie kunnen kopen. Ik maakte ze ff klaar in de oven (25 min, 180C daarna nog 3min grillen) en met een tikkie balsamico erover zijn ze dan echt verrukkkkkkkkelijk. Heb 3 bakken tomaten opgegeten, in mijn eentje. MJAM.

Donderdag
Op donderdag had ik m’n ochtendje met Morris en we gingen lekker op pad. Het was mooi weer en lekker koud, dus ik pakte Morrie goed in en zette hem in de buggy voor een rondje door de buurt. We deden boodschappen en ik moest even langs wat interieurwinkels om een cadeautje voor iemand te shoppen.

Ook liepen we nog ff langs Action om eindelijk de notenkrakers te kopen die ik al weken op ‘t oog had én ik had een placemat nodig voor Morris z’n tekenkunsten.

Die heeft namelijk deze week ontdekt dat ‘ie ook met zijn potloden de tafel in kan kleuren, in plaats van het papier. Dus het werd tijd voor een grote placemat op onze mooie houten tafel (die overigens wel echt goed behandeld is met een toplaag waardoor je alle vlekken er tot nu toe nog heel makkelijk afpoetst). Bij Action vond ik echt een vrij geweldige placemat met een grote beer erop en ik had niet gedacht dat deze placemat zo’n rol in Morris z’n leven in zou nemen.

De hele dag wilde hij doorbrengen met z’n placemat. Hij moest aan tafel eraan zitten, moest er op de grond op staan, de placemat moest mee naar de opvang (en er waren VEEL tranen toen dat van mij niet mocht) en ‘s avonds heb ik zélfs een boekje voorgelezen aan Morris en z’n placemat. Hij ging nog net niet mee naar bed, maar als het aan Snorrebaard had gelegen, lag de berenplacemat absoluut ook in zijn ledikant die avond. Maar goed; er zijn grenzen XD.

‘s Middags ging Morris naar de oppas en had ik een middag voor mezelf. Heerlijk. Ik ging eerst ff langs het postkantoor om wat Vinted pakketjes op te halen – nieuwe vette Vans voor Morris en een nieuw speelpak van IELM.

Ik zorg altijd dat als ik iets nieuws nodig heb, ik het eerst ff opzoek op Vinted om te kijken of iemand daar nog een nieuw exemplaar ervan verkoopt. Toch beter dan het direct uit de winkel halen. Zo scoorde ik deze Vans en het IELM pak voor een prikkie!

Verder hoefde ik niet aan het werk en had verder ook niet echt iets op de planning, dus ik ben op de bank gaan liggen met een leesboek. De buitenwereld lonkte want het was mega mooi weer en doordat ik eerder die dag al buiten was geweest, wist ik dat het ook echt heer-lijk was buiten. Maar… ik had niet echt iets wat ik wilde doen en was gewoon moe? Dus tja; dan toch ook maar gewoon met mooi weer op de bank liggen. En dat was maar goed ook, want rond een uur of 3 ben ik heer-lijk in slaap gevallen tot half 5.

Rond 5 haalde ik Morris weer op en gingen we samen koken. Bami stond er op het menu. Dat vinden we allemaal lekker hier in huis en ik vind het vet gezellig om samen te maken. Morris staat lekker kroepoek te vreten terwijl ik de boel in elkaar flans. Heerlijk!

‘s Avonds ging Jan oppassen bij vrienden, zodat die lekker uit eten konden met z’n twee en toen had ik een avondje met mezelf op de bank. Maar deze vermoeide meid lag om 9 uur al heer-lijk op één oor.

TRIGGERWARNING: weegschaal/afvallen (na de foto weer verder lezen)
Inmiddels is het vrijdagmiddag en heb ik net TIJDENS het schrijven van dit dagboek een frietje gehaald bij FEBO om lekker op te peuzelen achter m’n computer. Ik zat wortels te vreten want ik had honger, maar dat was totaaaaaaal geen voldoening én ik ontdekte vanochtend iets heel vreemds. Ik ging mezelf ff wegen – dat doe ik i.v.m. de zwangerschap – en ik blijk in een paar weken tijd 4 kilo af te zijn gevallen. En ik denk echt dat dat komt doordat ik zo veel misselijk ben geweest en daardoor zo weinig heb gegeten (oké en het zal ook iets te maken hebben met mijn stop op de wijnconsumptie). Maar ik ga het maandag wel even met de verloskundige bespreken, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik afval tijdens mijn zwangerschap. Dus; ik had honger en ik dacht: LET’S FRIET! Dus zo geschiedde.

Verder moet ik nog een paar dingen doen voor werk ennn heb ik verder dit weekend heerlijke plannen in de vorm van DE KERSTBOOM OPTUIGEN CAN’T WAIT, Morris kennis laten maken met KERSTMUZIEK CAN’T WAIT ennnn we gaan Sinterklaas vieren met Jans familie én we gaan langs onze vrienden Paul & Kyr die ik echt een eeuw niet heb gezien. Dus… helemaal zin in dit weekend!

Ik spreek je maandag weer. Ga jij dit weekend je kerstboom ook al opzetten? LAAT JE HOREN!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *