Goedemiddag fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van woensdag 27 november. Vandaag praat ik je bij over de afgelopen week, die in het teken stond van mijn boeklancering, signeersessies, een heerlijk bezoekje aan de bieb, minder misselijkheid, zwemmen, totale uitputting en een hele coole podcastmeeting in Amsterdam. Lees je mee?
Dinsdag 19 november
Vandaag was echt een hele leuke dag, want op de planning stond een bezoekje aan Almere, waar mijn nieuwste boek opgeslagen ligt en waar ik maar liefst 500 exemplaren mocht gaan signeren! Samen met uitgever Jeanelle streek ik neer in een wit kantoortje vól kleurrijke boeken en sneller dan verwacht, waren alle boeken gesigneerd. Ik had echt gedacht dat ik hier de hele dag mee zoet zou zijn, maar uiteindelijk was ik al na 2,5 uur klaar!
Dikke winst, want dat betekende dat ik op tijd naar huis kon, om nog lekker even op de bank te liggen terwijl Morris op de opvang was. En dat was precies hoe ik de rest van de dag heb gespendeerd; horizontaal op de bank.
Woensdag 20 november
Op woensdag had ik de hele dag Morris & Mama dag en dat was een uitdaging met mijn huidige energielevel. Maar! We maakten er wat van. Ik besloot ‘m lekker mee te nemen naar de bieb, zodat ik daar mezelf in een fatboy kon draperen, terwijl Morris steeds met nieuwe boekjes aankwam. ZO gezellig was dit. Echt een aanrader met een kleintje op een regenachtige dag.
Z’n middagdutje duurde 1 uur en 45 minuten, wat op zich prima is, maar ik had op iets langer gehoopt. Soms ligt ‘ie wel 3 uur te tukken en dan kan je écht zelf ook even op je gat. Heerlijk. Maar goed, na een kleine 2 uur had m’n vriend alweer zin in party met z’n moeder, dus we gingen ervoor. Eerst deed ik Snorrebaard in bad, daarna hebben we samen het huis op stelten gezet. Jan werkte thuis en kon gelukkig op tijd stoppen met z’n meetings, waardoor hij ook nog ff met ons mee naar buiten kon om op het grasveldje voor ons huis te voetballen in de regen. Waren we toch nog ff buiten geweest.
‘s Avonds deed Jan de avondspits met Morris, terwijl ik een hapje ging eten met vriendinnen bij de Oerkap. In de zomer is dit stadstrand in Haarlem echt een enorme hotspot en recent hebben ze verbouwd, zodat je er in de winter ook naartoe kunt. En het is echt een leuke plek geworden. Niet zo standaard, lekker ongedwongen en met een hele simpele menukaart. We aten er alle vier een pizza die erg lekker was en hadden echt een heel fijne avond <3.
Donderdag 21 november
Op donderdag had ik nog een ochtendje met Morris, waarin we ff wat shopten op de winkelstraat achter ons huis en daarna heeft Snorkel nog ff in de speeltuin gespeeld. Om half 11 ging ‘ie naar bed en ben ik ook weer gestrekt gegaan op de bank. Ja mensen; het leven is weinig inspirerend momenteel.
Rond lunchtijd bracht ik Morris naar de oppas en ben ik zelf even langs de broodjeswinkel gegaan voor een belegd broodje. Een unicum, want de afgelopen tijd moest ik niet aan smaak denken. Maar! Sinds dinsdag was de misselijkheid beduidend minder aanwezig, dus ik kon weer íets meer lekkere dingen eten. YES!
De rest van de middag heb ik wederom horizontaal doorgebracht. Aan het einde van de dag moest ik zelf ff de avond met Morris doen, want Jan was uit eten met een vriend in Amsterdam. Dat ging prima, maar Snorrie lag er wel een halfuur eerder in dan normaal. Ik was kapot 😛 Haha.
‘s Avonds begon ik aan een nieuwe zwangerschapscraving: yoghurt eten op de bank terwijl ik een oersaaie, langzame quiz op tv keek. Zeg maar; 2 voor 12 niveau. En er nog van genieten ook.
Vrijdag 22 november: de dag van de boeklancering
Op vrijdag kon ik eindelijk weer aan het werk, omdat Jan deze dag met Morris was. Maar! Het was de dag van mijn boeklancering en omdat ik verwachtte dat dat genoeg energie van me zou vragen, veegde ik de rest van de dag mijn agenda leeg. Ik hoefde pas rond half 4 op de locatie van de boekpresentatie te zijn, dus dat betekende dat ik tot 2 uur zo min mogelijk heb gedaan en zo veel mogelijk heb geslapen, hahaha.
Om 4 uur begon de boekpresentatie in de Dakkas in Haarlem en dat was echt onwijs leuk. Echt zoooo’n leuk feestje met vrienden, familie en influencer friends. Echt gezellig. Uitgever Jeanelle hield een leuke speech, daarna heb ik nog kort iets gezegd en toen kon de borrel losbarsten en was het tijd om allemaal boeken te signeren.
Morris kreeg van mij natuurlijk het allereerste exemplaar en dat was zo leuk om te geven <3. Echt speciaal. En verder was het gewoon echt een vet fijne middag/avond.
Rond 6 gingen we weer richting huis en nodigde ik was intimi bij ons uit om nog even pizza’s te eten. Ook dat was heel fijn en gezellig. Maar ik merkte rond een uur of 8 dat ik wel echt helemaal uit tunede. Ik kon niks meer. Fysiek en mentaal helemaal kapot, haha. Ik kreeg op insta ook echt zooooo veel leuke berichtjes en via whatsapp allemaal fijne berichtjes, maar ik had echt NIETS meer in mijn gestel dat erop kon antwoorden. Dus ik besloot m’n telefoon weg te leggen en lekker op de bank te kruipen met… een bakje yoghurt en 2 voor 12 XD.
Zaterdag 23 november
Op zaterdag zat ik volledig op een roze wolk, van alle fijne berichtjes die er binnenkwamen. Maar ik was ook ZO moe. De boekpresentatie, de lancering, had echt meer van me gevraagd dan ik gedacht had, dus we gingen uiteindelijk best wel een medium weekend beleven. Jan was ook niet topfit, Morris moest wel gewoon vermaakt worden, maar we moesten het allebei echt uit onze tenen halen. Echt bijzonder weinig gedaan dus, deze zaterdag.
Zondag 24 november
Op zondag was het weer een nieuwe dag met nieuwe energie. YES! We begonnen de dag met een uitje naar het zwembad in IJmuiden. Daar waren we al lang niet geweest, dus het was hoog tijd om weer eens te zwemmen met Morrie.
Het eerste kwartier keek hij z’n ogen uit en wilde hij precies niets ondernemen, behalve aan de rand van het water zitten en toekijken. Daarna kwam ‘ie los en hebben we heerlijk gezwommen en gespeeld in het water. Vet leuk was dit <3.
Jan besloot lekker terug naar huis te rennen door de duinen en ik reed alleen met Morris terug naar huis. Tijd om nog ff te lunchen en dan kon Snorrie daarna lekker naar bed. Of naja: dat was het idee.
Maar m’n kleine vriend viel in de auto al in slaap en het lukte me niet om hem wakker te houden een kwartier lang, dus hij tukte heer-lijk voor 15 minuutjes en ik zat alleen maar te hopen dat ik ‘m makkelijk en slaperig uit de auto kon halen, om thuis lekker in bed door te slapen. Maar dat lukte natuurlijk niet. En dat resulteerde erin dat Morris die 15 minuten in de auto beschouwde als z’n middagdut en verder DE HELE MIDDAG wakker bleef.
Minimaal ideaal kan ik je vertellen, want zo’n ochtendje zwemmen had mij natuurlijk TOTAAL uitgeput alweer, dus ik was niks waard. En Jan was met z’n medium fitte gestel 11 km gaan hardlopen, wat óók niet van een leien dakje ging, waardoor hij ook niet de beste versie van zichzelf was.
Ik schreef het al: het was een medium geslaagd weekend zo.
We hebben zondagmiddag nog een rondje door de buurt gewandeld (ik was aan het einde van de straat al kapot) en ik heb nog een pan stoofvlees gemaakt, omdat we zaterdag bij de slager runderlappen hadden gehaald. Dat was wel echt heel erg lekker geworden en ook Morris vond het smullen. Dus er ging toch ook nog íets goed dit weekend.
Maandag 25 november
Op maandag was het tijd om weer aan het werk te gaan. En dat lukte aardig. Ik deed dingen op m’n site, maakte een reel van de boeklancering en van een campagne die binnenkort live gaat. Rond het middaguur deed ik boodschappen (totale uitputting) en daarna dook ik de keuken in om een heel lekker kerstrecept klaar te maken, voor een samenwerking. De 6 toetjes die ik klaarmaakte in dat recept heb ik vervolgens allemaal zelf opgegeten. of naja, samen met de baby in m’n buik. 😀
En toen was het mooi geweest. Moeders ging weer gestrekt op de bank met een leesboek en verder verwachtte niemand nog iets van me.
Dinsdag 26 november
Op dinsdag had ik een hele leuke dag. Ik begon m’n dag in Amsterdam voor een meeting met een podcastbedrijf dat samen met mij een podcastdocumentaire wil maken. Erggggg leuk was dit. Overigens beleefde ik voorafgaand aan de meeting nog echt een klassieke situatie voor iemand met kak-angst die naar een meeting moet met mensen die ze niet kent op een plek waar ze bang is dat het toilet teveel midden in de ruimte zit dus ik moest ergens anders m’n lading dumpen en het was totale ellende en uiteindelijk heb ik te hete thee gedronken, die meegenomen naar het toilet, daar thee over de hele toiletvloer geknoeid, die ik moest boenen met waardeloos toiletpapier en het was gewoon weer precies zo’n situatie waarvan je denkt, sorry WAT heb je gedaan? Warrig verhaal, misschien schrijf ik het ooit nog op als ik een boek uitbreng over alle KAKverhalen die je meemaakt als je zo’n ingewikkelde relatie met de grote boodschap hebt als ik. Wie weet XD. Over poep-ellende gesproken trouwens, heb je de nieuwste aflevering van Kroegpraat de podcast al gehoord? Aanrader 😀
Anyway; meeting was fantastisch. Zo gezellig en we hadden echt een hele goede klik. Mocht er iets uit voort komen, dan wordt het een project voor de lange termijn, maar ik kreeg er wel helemaal zin in.
Rond 1 uur reed ik weer terug naar huis. Om daar weer VOLLEDIG in te storten. En dat was balen, want ik moest nog best wel wat doen vanmiddag. En allemaal gewoon achter m’n computer, dus niet heel ingewikkeld qua energie.
Maar ik kreeg mezelf echt niet van de bank gepeld. Man o man, wat was ik moe.
Uiteindelijk lukte het me om 4 uur om toch nog even achter m’n computer te kruipen voor het broodnodige werk. Ik leverde een preview aan voor een campagne en schreef de opzet voor m’n nieuwe column voor Linda. M’n dagboek verplaatste ik naar vandaag.
‘s Avonds ben ik nog wel gaan sporten met Jan en PT Jet in de woonkamer, maar avondeten regelen – daar had ik geen puf voor. Een geluk bij een ongeluk is dat Morris momenteel in een koud-eten-is-awesome-fase zit, waarbij hij dolgelukkig wordt van mandarijnen, komkommer, krentenbollen en yoghurt. Dus hoewel ik nog wel een warm maaltje voor ‘m in elkaar flanste, wilde hij voornamelijk mandarijnen hebben als avondeten. Prima joh.
Na het sporten ben ik lekker op de bank gekropen en daarna lekker op tijd in bed. Wat een dagen waren dit!
Inmiddels is het woensdag en ik heb een dagje waarbij ik alleen maar lekker achter m’n computer hoef te zitten om een werkachterstand weg te werken. HEEL fijn. Mijn schoonouders passen op, Jan tettert door de ruimte in al z’n calls met werk, maar ik kan gewoon even met wat klassieke muziek op m’n koptelefoon aan de slag met mails, campagnes, m’n column en mijn dagboek. Bij deze <3.
De komende dagen zien er lekker rustig uit, dus dat is fijn. Alle tijd om mijn werk rustig te doen, te chillen met Snorrebaard én lekker m’n boek te lezen. Heerlijk. Ik spreek je vrijdag weer!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
