Goedemorgen leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van 24 mei. Het is vrijdagochtend 8 uur en ik ben vroeg begonnen met werk, want je meid heeft stress. Ik heb het mega druk met mijn zelf opgelegde deadline, met campagnes die ik graag wil doen (want in Maart waren m’n inkomsten minimaal, dus compenseren geblazen), het huishouden want ik heb totale opruimwoede (zal wel iets te maken hebben met m’n gestresste hoofd) ennnn dat alles in combinatie met een kindje dat aandacht nodig heeft én een partner met griep is deze week mijn uitdaging. Ik wil gewoon ff lékker in m’n deadline duiken en uren overwerken en volle focus op mijn e-book, maar dat lukt niet als je ook tussendoor moeder bent en partner en allebei flexibel zzp werk hebt. Nou goed; de struggle van de week. Ik praat je er vandaag over bij. Lees je mee?
Dinsdag:
Classic voor deze chaos in m’n hoofd, is dat ik al een paar weken mijn planner niet invul. Je weet wel: mijn structuurjunkie planner die zorgt voor structuur in m’n leven. Die planner waar ik opeens “geen tijd” voor heb en dan zouden alle alarmbellen bij me af moeten gaan; want hoe veel tijd ben je effectief nu bezig met dat plannen? Weinig. Maar iedere seconde die ik achter m’n computer doorbreng, voelt als tijd waarin ik PRODUCTIEF MOET ZIJN. En dus is er geen tijd voor geplan. Domme fout.
Nou goed; geen planning dus, maar wel genoeg to do’s. Zo bestond m’n dag dinsdag uit het schrijven van m’n dagboek, een insteek aanleveren voor een nieuwe samenwerking, een reminder voor iets plaatsen, ik maakte content voor een andere campagne, was met 7 verschillende samenwerkingen tegelijkertijd bezig, dook in m’n mail, schreef een definitief voorwoord voor m’n e-book, mailde met voedingsdeskundigen over het boek én verwerkte alle feedback van de kinderdiëtist die meewerkt aan m’n boek. Ik was echt totaal on a roll deze dinsdag. Dikke eindbaas, deze Leo.
‘s Avonds werd er nog culinair gekookt in de vorm van geglaceerde worteltjes uit de oven en fried rice en zalm met soyasaus. Snorremans kreeg een lekker maaltje van gepureerde wortel, zalm en broccoli en ook mom-life was uitgespeeld vandaag. En wat ik daarna deed? GEEN IDEE, er zijn geen foto’s van en m’n korte termijngeheugen zit vol dus who knows XD.
Woensdag:
Op woensdag zou ik eigenlijk Morris de hele dag hebben, maar Jan heeft vandaag een personeelsuitje en daardoor hebben we de woensdag en vrijdag 50/50 verdeeld. Dus Jan was woensdagochtend met Morris, zodat ik ff kon werken. En pfoeeeee je meid heeft wederom veel gedaan in de kostbare uurtjes die ik had. Ik zal je niet vervelen met al m’n werktaakjes, maar ik zat er lekker in en voelde me nog steeds echt eindbaas Leo.
Om 1 uur nam ik Morris van Jan over en bracht ‘m naar bed. Geluksvogel als ik was, sliep Morris tot half 3, waardoor ik eventjes wat tijd voor mezelf had. Even fatsoenlijk lunchen, even chillen. Heel fijn!
Daarna was het tijd om nog even gezellig met z’n twee op pad te gaan. We stapten op de bakfiets en gingen naar de kinderboerderij in de Hout. Wat echt een hele leuke plek is en waar Morris zich uitstekend vermaakt. Varkens kijken, geitjes knuffelen, schapen aaien. Echt awesome.
Daarna zijn we nog even de stad in gefietst om een cadeautje te kopen voor een vriendin. Ik voelde me echt zo’n baas en was zo lekker dit moederschap aan het rocken met m’n bakfiets en m’n baby in de draagzak en de luiertas daar omheen. Kijk ons eens gaan!!
‘s Avonds dook ik wederom de keuken in om een lekkere pompoenpuree met broccoli en stoofpeertjes te maken voor Snor. Jan was inmiddels gevloerd, want die voelde zich de hele dag al niet lekker. Dus kookte ik alleen voor mezelf een gezond avondmaaltje en kroop ik op de bank met Teddy.
Maar niet voor lang! Want nu gaan de volgende alarmbellen af (de eerste: geen tijd om te plannen), namelijk: opruimwoede. Wanneer ik druk ben in m’n hoofd en het gevoel heb geen controle te hebben, ga ik opruimen. om controle te krijgen. Heel logisch eigenlijk, maar op het moment zelf heb ik het niet altijd door. Dus; de gangkast MOEST opgeruimd worden. Ik zat namelijk maar wat te scrollen op m’n telefoon tijdens het eten (wel erg genoten van de renovatie-vlogs van Julie & Camilla, een Noors koppel dat in een mega kleurrijk huis woont met een newborn) en scrollen voelde niet nuttig en IK MOEST NUTTIGE DINGEN DOEN MET MIJN TIJD (alarmbel #3).
De gangkast daar ergerde ik me al een tijdje aan, dus daar ging ik mee aan de slag. Alle winterspullen eruit en alle zomerspullen erin. Heerlijke klus. Tot ik halverwege “eventjes ging zitten” en je dan opeens in totale chaos om je heen kijkt en echt geen zin meer hebt om het op te ruimen.
Maar! Alles kwam goed en ik heb de afgelopen dagen wel erg genoten van een opgeruimde gangkast.
‘s Avonds logeerde ik in het logeerbed, omdat Jan hartstikke koorts had en lag te zweten, m’n arme schatje. Dus ik kroop lekker onder de dekens in ons geweldige logeerbed met heel zacht matras (het is echt een wolkje om in te slapen) en had een vrij slechte nacht, want malen malen malen (alarmbel hoeveel?).
Donderdag:
Op donderdag werd ik evengoed wakker met goede moed. Ik had de ochtend met Morris, terwijl Jan ook thuis was en in bed bleef. Ik wist nog niet dat donderdag echt een K A K dag zou worden. Te beginnen met ontdekken dat het zadel van de bakfiets er ‘s nachts af was gestolen?! Wat een ANUSACTIE.
Morris en ik hadden verder een gezellige ochtend. Hij is in bad geweest, heeft geslapen en we zijn er even op uit getrokken om bij de Kringloopwinkel te kijken naar accessoires voor z’n modderkeuken. Maar helaas vonden we niets bij de kringloop. Wat raar is, want ik slaag eigenlijk altijd.
Om 1 uur bracht ik Snorrie naar de opvang en ging ik zelf aan het werk. En dat werd echt een ramp.
Ik wilde aan de slag met een paar campagnes en mijn e-book, maar in plaats daarvan was ik bezig met:
- Een ander account aanmaken voor Spotify omdat m’n podcasts daar opeens onder vielen i.p.v. het oude account en nu moest ik dingen koppelen en het was ingewikkeld en ging natuurlijk niet zoals gepland maar uiteindelijk is het gelukt;
- M’n AOV aanvraag is nog stééds niet goedgekeurd en nu was er weer een brief van een medisch professional die haken en ogen had in verband met een bezoek aan een psycholoog ooit en GRRRR het was gezeik;
- Ik was ondertussen bezig me aan te melden als affiliate bij Amazon, want volgens rijke Instagrammers heel makkelijk moet zijn en je heel veel geld oplevert, maar ik liep vast in het aanmeld-proces wegens allemaal onbegrijpelijke termen en nu is mijn aanvraag afgekeurd en weet ik niet wat ik fout heb gedaan;
- Ondertussen probeerde ik een certificaat te halen voor influencer regels omdat dat fijn is en nodig sinds kort, maar het systeem liep vast en ik kreeg niet de juiste mail en zat er maar op te wachten terwijl ik het vooral gewoon even wilde AFTIKKEN EN DOOR;
- tegelijkertijd was ik ook nog bezig om de websitebouwer te helpen met het inrichten van de webshop voor m’n ebook maar er was iets met belasting en ik snapte er geen reet van;
- En toen ik KNETTERGEK WERD omdat ik gewoon óf met m’n e-book aan de slag wilde óf een slag wilde slaan met campagnes óf genieten van een vrije middag want dat was mijn donderdag toch eigenlijk, maar in plaats daarvan bezig was met allemaal rommelige taken die niet goed gingen, boekte ik een massage om even tot rust te komen. EN TOEN KREEG IK DE MELDING DAT HET BOEKEN HELAAS NIET GELUKT WAS.
Stoom uit m’n oren. ZAK erin met dit gezeik. Wat een kak dag.
Toch even de massage opnieuw geboekt en de handdoek in de ring gegooid. Vandaag is niet mijn dag. Het was inmiddels kwart over 3 en ik zou over een kwartier mezelf lekker onderdompelen in Thailand bij de Thaise massage. Beste idee van de dag.
Ondertussen werd de nieuwe buggy geleverd (HEEL BLIJ), was de massage geweldig, heb ik daarna nog eventjes m’n modderkeuken accessoires gekocht bij Wibra voor een prikkie, haalde ik om 5 uur Morris weer op en heb toen lékker een glas wijn voor mezelf ingeschonken, in de zon in de tuin. Normaal vind ik dat ik nog even met Morris moet wandelen na de opvang, om even een lekker momentje van rust te hebben voor hem én om even in de buitenlucht te zijn. Maar vandaag was het even tijd voor míj om te ontspannen. Met wijn en zon in de tuin. Thanks god voor die modderkeuken, want Morris vermaakte zich uitstekend in de tuin met zand <3.
Daarna dook ik de keuken in om voor Morris zalm, snijbonen en aardappeltjes klaar te maken en voor Jan en mij een vega schnitzel met aardappels en boontjes. En toen kwam alles goed, want…
…de reünie van The Bachelor was op tv. Je meid heeft niet veel nodig; dit was álles waar ik behoefte aan had. Even hangen op de bank met verstand op nul en totaal invested zijn in of er nog relaties zijn of niet. Héérlijk werkelijk.
Daarna bedacht Jan met z’n zieke gestel dat het een goed idee was om de buitenstoeltjes nog even te verven en ik ook dat vond ik een prima activiteit, want hoofd uit en handen aan. TOP! Overigens mislukte dat totaal én wilde de voordeur opeens niet meer dicht én viel de deur van het tuinhuis er ook nog even uit (ik zei toch: kakdag), maar prima joh.
Ik denk dat we wel kunnen concluderen dat ik m’n dag niet had, dat dat ligt aan het gebrek aan overzicht dat ik momenteel heb, dat ik ff rustig aan moet doen en niet zo alles tegelijk moet willen en dat ik ondanks deze kakdag, ik er toch wat van heb gemaakt.
‘s Avonds kon ik ONTZETTEND niet slapen want ik lag alleen maar te malen over linkjes die ik nog moet toevoegen in het boek en dat ik niet moet vergeten om de maanden nog bij de recepten te zetten en ik moet ook nog iets met de affiliate en Pinterest en iemand mailen over dit en dat en zus en zo. Classic avondje plafonddienst. Maar uiteindelijk viel ik in slaap.
Inmiddels is het vrijdagochtend en ga ik straks naar yoga. Daar heb ik “eigenlijk geen tijd voor”, maar zodra je sport begint te cancellen omdat je geen tijd hebt, gaat er iets mis in je prioriteiten als je het mij vraagt. Dus ik ga. En Jan voelt zich nog steeds niet top, dus zijn personeelsfeest gaat niet door, waardoor ik vandaag even de héle dag kan werken. En dat is fijn, want dan kan ik even al die losse eindjes wegwerken die onrust in m’n hoofd geven en dat zal waarschijnlijk wel voor wat rust zorgen.
Verder komt dit weekend mijn zus gezellig langs en ga ik naar een vriendin in Amsterdam met Morris (spannend, met z’n twee autorijden een halfuur heen en terug!). Maandag ga ik weer met frisse moed beginnen aan een nieuwe week en ik verplicht mezelf bij deze om die week te beginnen met een planning. Dat scheelt hopelijk een slok op een borrel. En dan hoop ik dat het lukt om volgende week mijn e-book te lanceren, maar we gaan het meemaken en als het niet zo is, dan niet.
Ik hoop dat je het leuk vond om een inkijkje te hebben in hoe mijn werkende ik momenteel in de soep loopt en ik spreek je dinsdag weer. Liefs!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
