Leo’s leven 203: zelf stucen, uit eten met z’n drie en een weekendje Assen

Hallo schatten en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 26 januari. Opeens is het alweer vrijdag en was ik even vergeten dat ik afgelopen maandag, dinsdag en woensdag niet aan het werk was achter m’n computer, omdat ik een flinke stuc-klus op de planning had. In mijn dagboek van vandaag ga ik je dus bijpraten over de hele week! Wat heerlijk is, want ik had echt een top weekend in Assen met m’n familie, heb heerlijk geklust, een fantastische lunchdate gehad met Jan en Snorrie, een toffe winactie online gezet, geknuffeld met allemaal poezen én meer! Daarover ga je nu allemaal lezen. Maar ik moet het eerlijk gezegd wel een beetje gehaast schrijven, want over een uur staat Jans broertje hier op de stoep voor een weekendje oppassen op Teddy en over twee uur vertrekken Jan, Morris en ik naar België voor een minivakantie in een designhuisje. LET’S DO THIS! (Moet ook nog alles inpakken en twee bedden verschonen en ontbijten en één belangrijke mail beantwoorden #sendhelp).

Geweldig uit eten op vrijdag
Vrijdag was een topdag want m’n yoga werd gecanceld en daardoor had ik vet veel extra tijd om te werken, waardoor ik om 3 uur klaar was en met m’n schatten de stad in kon. We wilden eigenlijk naar Le Petit Café, maar die keuken sluit al om 15.30, dus we streken uiteindelijk neer bij Toujours voor een late lunch. En oooh dat was echt zó’n goed idee. Echt ik HOU zo van ons dat we dit doen; zaten we daar in totale restaurantsetting met een wijntje (het was al 4 uur ‘s middags, kon best) en twee heerlijke broodjes en sushi en Morris op schoot. Het restaurant is super donker, waardoor je helemaal het gevoel hebt dat je gewoon ‘s avonds uit eten bent en daardoor vond ik het zoooo’n aanrader met baby. Doordat Morris altijd om 6 uur naar bed gaat zit ‘s avonds uit eten gaan met z’n drie er niet in, maar zo kregen we wel helemaal dat gevoel. Echtttt heel fijn. Dikke aanrader dus!

Daarna ging Jan ‘s avonds nog uit eten met z’n vrienden Sven en Jorick en bleef ik lekker een avondje thuis op de bank met Dead To Me. Heeerlijk.

Het weekend in Assen
Op zaterdag vertrokken we op Morris z’n middagslaapje richting Assen, waar we een nachtje gingen slapen bij mijn ouders. Dat was al een eeuw geleden en daarom had ik er vet veel zin in. Morris sliep in mijn oude slaapkamer en Jan en ik in de slaapkamer van m’n zus. M’n zus kwam ook nog even langs met haar hele gevolg en dat was ook mega gezellig. Echt een leuke middag, avond en ochtend hadden we in Assen.

En de volgende dag, precies 24 uur later, reden we weer op Morris z’n middagdut terug naar huis. Tijd om met Ted te knuffelen <3.

De rest van de zondag stond in het teken van een stuc-klus voorbereiden. Ik had drie dagen vrij van werk gepland, zodat ik aan de slag kon met het netjes maken van de kast onder de trap in de woonkamer. ZIN IN!

Maandag & dinsdag: stucdag
Op zondag hadden we de trapkast helemaal leeg gehaald en een boodschappenlijst opgesteld van tools en producten die ik nodig had om de kast te stucen. Jan ging gewoon aan het werk en het was aan mij de taak om de trapkast in drie dagen tijd op te knappen. En je moet weten; als je gaat stucen moet je de tijdddddd ervoor nemen. Er zit ongelofelijk veel werk in de voorbereiding en het uiteindelijke stucen duurde volgens mij letterlijk 2 uur.

De hele maandag was ik bezig met: de muur schoonmaken, oneffenheden of losse stukken weghalen, alles afplakken, stucloper leggen, stopcontacten verwijderen; dat soort werk. Daarna was het tijd voor een bezoekje aan de bouwmarkt en ging ik aan de slag met het voorstrijken van de muren. Toen dat moest drogen was het een uur of 3 ‘s middags en hield ik het voor gezien. Genoeg geklust voor dag 1!

Op dinsdag was het dan d-day. Tijd om te stucen. Ik had genoeg filmpjes gekeken om er vertrouwen in te hebben dat ik dit wel kon. Jan was gelukkig naar kantoor, dus die kon me ook niet op de vingers kijken. Niets stond me nog in de weg om aan de slag te gaan. LET’S STUC!

In de tuin maakte ik stucmortel aan (de hele pui zat meteen onder de gipsdruppels, erg blij dat Jan er niet was) en met net iets te dunne mortel (bleek later), ging ik aan de slag met het moeilijkste muurtje. Daar droop het stucmiddel nog net niet van de muur meteen weer naar beneden, maar ik was in ieder geval begonnen en op het vlakke stuk ging het best goed.

Eén belangrijke les die je moet weten als je gaat stucen: het komt goed zodra je gaat sponsen en messen. Het was echt een gevalletje ‘trust the proces’. Dat gevoel dat je ook hebt als je een taart aan het bakken bent en het ziet er niet uit, maar in the end komt alles goed? Zo is het ook met stucen. Dus ik ging gestaag verder.

En ik moet zeggen; ik ben best tevreden over het eindresultaat. Dat wil zeggen: ik zou het een 6 geven, een voldoende. Op de grove muur zit er er wat bobbelig op, maar de andere muren zien er best vlak uit. Het enige waar ik me aan stoor is dat de hoek een beetje hobbelig is, in plaats van een mooie strakke lijn (maar ik zou ook bij god niet weten hoe ik dat strak had moeten krijgen) en er zitten nog wat strepen op de vlakke stukken, maar die kan ik nog ff opschuren en dan komt dat ook goed. Voor een eerste keer stucen was dit best wel prima. En we kunnen de muren altijd nog behangen, hahaha.

Belangrijker nog: ik vond het wel heel leuk om te doen! Het uiteindelijke stucen duurde 45 minuten per muur. Daarna laat je het ff drogen totdat je er geen vingerafdruk meer in ziet en dan ga je het sponsen en daarna nog messen (??) met een plantenspuit en vooral die stap zorgt dat het er een beetje uit begint te zien als een vlak muurtje.

Ik was in ieder geval zeer trots op het eindresultaat en het droogt ook al lekker op, dus ja; ik mag wel tevreden zijn met m’n zesjes-muur. Tijd om mezelf te verwennen met snacks én chilltijd op de bank.

Woensdag: rommeldag
Op woensdag werd ik wakker in een zeer rommelig huis. Want stucen is ZWAAR en dus had ik dinsdag niet de puf om ook nog alles op te ruimen. En omdat ik drie dagen vrij had gepland voor deze klus, plofte ik dinsdagmiddag op de bank en begon ik woensdag met opruimen. Heerlijk!

Podcastje op en dweilen maar. De hele ochtend ben ik bezig geweest en daarna zag het er weer spik en span uit in huis. God, wat is dat toch fijn. Ik had zélfs de kruidenla opgeruimd, maar dat had voornamelijk te maken met het feit dat ik ‘s middags ook nog met twee taken aan de slag moest waar ik niet zo’n zin in had: belastingbrieven en m’n mailbox van 75 mails beantwoorden en archiveren.

Uiteindelijk ben ik ‘s middags lekker aan het werk gegaan bij Vooges bij het station. Dat is een lekker groot café waar je heel anoniem kan zitten werken met een kopje thee zonder dat je gestoord wordt en dat vind ik heerlijk. Dus: M’n mailbox bracht ik terug tot 2 mails en m’n belastingzaken waren weer geordend. Tijd om een boek te lezen <3.

Snorrie was ondertussen bij Jan z’n ouders, waar Jan ‘m na zijn werkdag ophaalde, dus ik had écht ff alle tijd voor mezelf. Heerlijk!

Donderdag: eindelijk zonnepanelen!
Op donderdag stond ons huis wederom op de kop – al mijn schoonmaakwerk voor niets geweest – omdat er allemaal klusjesmensen bij ons over de vloer waren om zonnepanelen aan te leggen. Eindelijk. We hebben hier echt zooo lang over gedaan, want onze verbouwing begon al in 2021/2022 en begin 2023 waren we klaar en nu pas in begin 2024 liggen de zonnepanelen op het dak. Het was enorm veel uitzoekwerk en omdat wij een of andere unieke situatie hebben met een plat dak met twee dakramen én een buitenunit van de warmtepomp op het dak én een Oost-West opstelling nodig hebben, schijnt dat allemaal weer ingewikkelder te zijn dan ‘Hey, laten we zonnepanelen nemen’. Maar goed; ze werden donderdag eindelijk geplaatst, dus dat is awesome.

Minder awesome vind ik altijd de invasie van zo’n heel team dat je huis overneemt en dat je dan opeens zelf te gast bent in je eigen woning. Want HOE gedraag je je? Ga je gewoon door met je eigen leven als er allemaal mensen over de vloer zijn? Wil er niet nog iemand koffie of thee? Waar zit Ted eigenlijk? En slaapt Morris door de herrie heen?

Want jaa; het was ook de ochtend dat ik samen met Snorrie was. Maar die tukte behoorlijk goed door alle commotie heen en deed een ochtenddut van 1,5 uur. LEKKER BEZIG!

Daarna ontvluchtte ik het -tochtige, want alle deuren en ramen open – huis om even bij vriendin Amber te crashen. Die had Snorrie al een tijdje niet gezien, dus het was tijd voor een baby & poezendate. En dit was HEERLIJK.

Daarna ging Snor naar de opvang en kon ik ‘s middags aan het werk. Verder met m’n belastingzaken, even iets doen voor een campagne en daarna doorrrrrr naar de slager en supermarkt, voor boodschappen voor dit weekend.

Ik hoopte aan het einde van de middag nog even een paar seconden voor mezelf te hebben, maar dat was helaas niet zo. Snor moest alweer opgehaald worden en het was tijd voor het avondritueel.

Om 6 lag de kleine in bed en gingen Jan en ik aan een feestmaal, om te vieren dat de zonnepanelen eindelijk op ‘t dak lagen. Want man, wat had het veel voeten in de aarde gehad.

Daarna was het tijd voor een avond ultiem op de bank chillen, hoewel ons hele huis een teringzooi was en vol was van modderige werkschoenafdrukken over alle trappen en verdiepingen. Maar we hadden er ff geen puf voor om het op te ruimen. En dat is priem.

Inmiddels is het vrijdagochtend en is onze schoonmaker nét vertrokken na een schoonmaaksessie van 2,5 uur. Lekker; dat betekent dat het huis er weer fatsoenlijk bij staat en we gewoon logees kunnen ontvangen hier <3.

Zoals ik al in de intro schreef moet ik zelf nu snel ff afronden, zodat ik nog van alles kan doen, voordat ik over een uur en vijf minuten naar België vertrek.

Ik hoop dat je het een gezellig dagboek vond en dan spreek ik je dinsdag weer om je alles te vertellen over onze parelllll van een designwoning in de Belgische natuur voor best wel een lekker prijsje voor het hele weekend. PS; ik heb gister al stoofvlees gemaakt dat ik meeneem voor vanavond om daar lekker op te peuzelen bij de open haard en mennnn ik heb er zo’n zin in!! Tot dinsdag!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.