Leo’s leven 277: een weekend zonder de boys!

Goedemorgen fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van dinsdag 4 maart! Vandaag praat ik je bij over een uitzonderlijk weekend, want ik was een weekendje alleen thuis zonder Jan en Morris! En daar heb ik flink de vruchten van geplukt. Hallo me time! Ik ging naar Rotterdam, heb geshopt, ben met mezelf naar het theater én de bios geweest en lag uuuuuren op de bank te niksen, zonder enige verantwoordelijkheid. Heerlijk! Daarover vertel ik je zo. Verder stond mijn maandag in het teken van een aantal heerlijke to do’s – onder andere een hele leuke samenwerking met een kledingmerk – ennnn schijnt de zon, dus de stemming is algeheel positief. Lees je mee?

Vrijdag:
De vrijdag begon goed; het was Jans dag met Morris, dus ik kon lekker aan het werk. Ik schreef ‘s ochtends m’n dagboek en rond een uur of 11 vertrok Jan met Morris naar Friesland, om hem naar zijn Pake en Beppe te brengen voor een weekendje logeren. Dus ik had het rijk voor mezelf én een lege agenda én een zonnige achtertuin. Tijd om ff op pad te gaan; ik fietste naar lunchtent Cleeff voor een heerlijk broodje pulled mushroom en snelde daarna even langs Kwantum voor de op maat gemaakte gordijnen voor de slaapkamer die ik daar op kon halen.

Eenmaal thuis was het tijd voor een zonnige lunch in de tuin en daarna stroopte ik de mouwen van m’n kluskleding op en ging ik aan de slag met de nieuwe gordijnen én had ik ein-de-lijk de tijd om Morris z’n kindermeubel af te maken.

In augustus vorig jaar was ik begonnen met het bureautje/de opbergla van Morris in de woonkamer, maar al die tijd zat er slechts een laag grondverf op. Ik moest ‘m nog een laagje traplak geven (dat is lekker krasvast; lifehack voor kindermeubels), maarrrr i.v.m. droogtijd, donkere avonden en een kind dat veelal met dat meubel in de weer is, had ik er nog geen goed moment voor gevonden. Maar nu Morrie ff een weekendje weg was, kon ik aan de slag.

Typisch wel; dat als ik ff me-time heb, ik aan het klussen ga ;-).

Ik verstevigde het meubel nog ff met wat hoekplaatjes en schroeven hier en daar en schilderde ‘m daarna in nog een laagje Churlish Green van Farrow & Ball, gemixt in Flexa traplak. En ik moet zeggen dat de kleur ietsssss afwijkt van hoe de grondverf – ook Churlish Green maar dan gemixt in Sikkens of Sigma – uitpakte. En dat is wel jammer, want hij is nét iets lichter. Maar misschien trekt het nog bij.

De verf zat er in eerste instantie ook echt vet vlekkerig op, maar droogde gelukkig wel mooi egaal op. En het heeft nu een hele mooie finish én zit strak in de lak. Eindelijk kan ik dit project afstrepen van m’n to do lijst. Woop woop!

Na het schilderen was ik moe en ondertussen was Jan alweer thuis én had hij zijn tas ingepakt voor zijn weekje wintersport. Maar om zich goed voor te bereiden op een nacht doorrijden van Soest naar Italië, lag Janneman een lekker uiltje te knappen op onze slaapkamer – die pikdonker was door de nieuwe gordijnen. Ik besloot even lekker bij ‘m in bed te kruipen voor wat ontspanning en dat was heeeerlijk. Love overdagdutjes.

‘s Avonds had ik het plan om met mezelf uit eten te gaan, maarrrrr opeens zag ik op Insta dat Soundos haar show Witte Ruis in Beverwijk speelde die avond én dat er nog kaarten waren. Wat goeeeeed; ik wilde al heel lang naar haar show komen, maar het was steeds ingewikkeld qua data en oppas en nu opeens stonden alle pijlen de juiste kant op! Dus ik boekte een kaartje voor mezelf en ging ‘s avonds lekker alleen naar Beverwijk naar het theater. Heerlijk!

Ik vind Soundos echt een ongelofelijk inspirerend figuur en het is wat mij betreft echt een aanrader om haar te volgen op Instagram, maar ook haar podcast (BIMS) te luisteren (+ ik vond haar zoooo goed uit de verf komen in de Zelfspodcast). Deze vrouw heeft zichzelf zó goed aangeleerd om zelfverzekerd te zijn vanuit de juiste motivaties en ik kan er alleen maar een diepe buiging voor maken. Ze is luid – want waarom niet? -, neemt ruimte in, spreekt hardop uit wat ze vet vindt aan zichzelf. Allemaal dingen waar ik diep respect voor heb. Én ze is grappig. Love it!

Ik had dus een hele fijne avond :D.

Zaterdag:
Op zaterdag begon ik de dag met… *uitslapen*. WOOP WOOP! Zélfs Ted maakte me niet vroeg wakker voor brokjes. Lekker man! Evengoed was ik natuurlijk om 9 uur wel wakker, maar ik kon gewoon in bed blijven liggen en dat heb ik dan ook lekker gedaan. Ik bakte een eitje, kroop weer in bed en at met mezelf ontbijt op bed. Heerlijk! Ik keek series en youtubes en had uiteindelijk rond een uur of 11 nog haast om op tijd te vertrekken voor mijn lunchdate in Rotterdam.

Om half 12 stapte ik in de auto naar 010 om Marte te meeten in een kindercafé. En dat was zooo gezellig. We kletsten uitgebreid bij, ik at heerlijke pannenkoeken en kreeg een super lief cadeautje van Marte voor baby 2 <3. Loved it!

Na 2 uur lunchen was het tijd om door te gaan met mijn dagplanning: tijd om te shoppen in Rotterdam! Dat wil zeggen… ik ontdekte laatste dat de halve wereld fan is van de mannenshirts van Uniqlo (de basics) en nu Jan ze laatst had gekocht voor zichzelf en ik ff probeerde of het ook wat voor mij was, was ook ik verkocht. Helaas kon ik nét niet dezelfde maat als Jan aan, maar ik vond het een mooi excuus om even Rotterdam centrum in te gaan voor een bezoekje aan Uniqlo. Wat overigens niet per se The Best Ever was, want het was natuurlijk wel gewoon zaterdagmiddag, dus hartstikke druk. En ik vond de Uniqlo nou ook niet per se een onwijs inspirerende winkel, maarrrrr… ik slaagde wel héél goed voor 4 basic shirts van de mannenafdeling in mijn eigen maat (L). NICE!

Daarna wandelde ik nog even wat door het centrum, scoorde een Vietnamese Loempia (The Best) en ben toen weer terug gereden naar Haarlem.

Eenmaal thuis bestelde ik een hele goede zwangerschaps proof sushi-bestelling bij Sushi point, die ik verorberde voor de televisie. Maar ik had niet onbeperkt de tijd, want om half 8 stond alweer de volgende activiteit op de planning: een bioscoopdate met mezelf en Bridget Jones.

En mensen oh mensen, wat was dit een GEWELDIGE film. Ik denk oprecht dat dit m’n favoriete Bridget Jones was? Gewelllllldige sets, mooi verhaal en ik heb gewoon echt genoten van begin tot eind. Waarschijnlijk ligt dat ook aan de fase van m’n leven waarin ik nu zit – zelf moeder van een kleintje en een tweede op komst, maar oh oh oh. En JANKEN dat ik heb gedaan. De film gaat dus over het overlijden van haar partner, terwijl ze twee kinderen met hem heeft. En die rode draad komt steeds terug in de film en iedere keer als het ging over die overleden partner, ging ik VOLLEDIG in de ugly cry. Ik kon het niet tegenhouden, maar voelde me helemaal opgelaten zo in het openbaar in de bios – en naast me zat OOK nog de enige man die in de zaal zat. Pffff. En ik maar snotteren, oh oh oh. Het was goed dat het donker was.

Maar zooooo’n mooie film. Ga hem zeker thuis nog eens kijken, dan misschien wel met Janneman <3. Of een vriendin ofzo. Mmmmm.

Zondag:
Op zondag begon ik de dag wederom zonnig en vol energie. Dit keer was ik om 8 uur al wakker, maar ik stond ook te popelen om aan de slag te gaan met.. de babykamer! Of naja; digitaal aan de slag te gaan met de babykamer. Want ik had OPEENS bedacht dat de babykamer helemaal niet donkergroen met een nader te bepalen kleur moet, maar lichtblauw met lichtgeel. En opeens bestelde ik allemaal nieuwe behangsamples. Ik dacht dat ik er helemaal uit was, maar nee. Ik voel opeens dat andere behang niet meer. Ooooh, zo zwanger deze meid.

Maar goed; dus ik nieuwe behang samples bestellen en dat betekende, dat ik m’n photoshop-documentje er weer bij kon pakken om nieuwe designs te maken voor de babykamer. En nee, ik ben er nog steeds niet uit, maar ik ben wel lossssss gegaan op zondagochtend en het was HEERLIJK.

Daarna ben ik weer even in bed gekropen, omdat ik toch ook wel echt heel erg moe was. Het was een druk weekend tot nu toe en je meid is toch ook wel gewoon een zwangere meid die veel horizontaal wil doorbrengen, dus dat ging ik nu maar eens even doen. Ik heb even buiten in de zon in de tuin gezeten, maar vond het zo vermoeiend (haha) dat ik snel weer naar binnen ging om op de bank te chillen.

En daar heb ik uren gelegen.

Aan het einde van de middag haalde ik Morris op uit Almere – halverwege Friesland en Haarlem – en het was zoooo leuk om ‘m weer te zien. Hij had een super leuk weekend gehad bij z’n Pake en Beppe, dus dat was ook top. Maar nu ging m’n schatje weer lekker met mama mee naar huis.

De hele autorit naar huis – 40 minuutjes maar – zongen we over molens, de manenschijn en beren die broodjes smeren en het was rete gezellig. Eenmaal thuis flanste ik wat random avondeten voor ‘m in elkaar, facetimeden we met Jan die aan het “kiejun” was en bracht ik Snorkelstein rond 7 uur naar bed.

Zelf kroop ik weer op de bank met een thuisbezorgd Turkse Pizza en verder verliep de avond rustig.

Maandag:
Op maandagochtend was het zooo gezellig om Morris weer bij me in bed te hebben. Ik haal ‘m rond 7 uur/half 8 altijd uit zijn bed en dan gaat ‘ie fles drinken bij mij/ons in bed en dat is helemaal leuk. We lezen boekjes, knuffelen met knuffels en doen allemaal leuke spelletjes, in de comfort van je pyjama en warme dekens. Heerlijk!

Rond half 9 bracht ik Morrie naar de opvang en was het tijd voor mij om aan het werk te gaan. Ik had een leuke dag voor de boeg, die begon in… de massagesalon :D. Ik ben namelijk bezig om de beste zwangerschapsmassage van Haarlem te ontdekken en had dit keer een afspraak bij Oilistic. Binnenkort meer daarover!

Na de massage was het tijd om weekboodschappen te doen voor Morris en mij en daarna ben ik lekker aan het werk gegaan. Ik mocht vandaag content maken voor een samenwerking met een heeeeel fijn kledingmerk waar ik graag mee samenwerk, dus dat was top. Ik stylde een zwangerschapsproof outfit voor IG reels en hij komt als het goed is volgende week online <3.

Daarna dook ik de keuken in om een pasta pesto met geheime groentes te maken voor Morris en mij en daarna haalde ik m’n schat weer op van een hele gezellige dag met juf Monique. Helemaal vrolijk, m’n kleine boef. Hij wilde gewoon niet mee naar huis, hahaha.

Eenmaal thuis belde we weer met Jan en hebben Mor en ik daarna samen even de pasta afgemaakt. We gingen samen aan tafel en het was echt een avondritueel uit de bóekjes; niet normaal. Morris bleef alleen maar vragen om meer pasta (ik weet niet wat ik meemaak, want deze vriend eet al weken heel slecht in de avond) en het was ook nog echt gezellig aan tafel, zonder boekjes of filmpjes oid. Echt heerlijk!

Daarna kon ik zélfs de keuken opruimen, terwijl Morris zichzelf vermaakte met een bal. Daarna hebben we nog gevoetbald met z’n twee in de woonkamer en daarna ging ‘ie keurig op tijd naar bed. Het was écht een avondspits als uit de boekjes en het was heer-lijk.

Daarna was het tijd voor mij om m’n sportkleding aan te trekken voor een lesje personal training met Jet. Dit keer zonder Jan. Maar dat was top!

En daarna kroop ik lekker op de bank met Echte meisjes in de jungle en een nieuwe aflevering van The Summit. Heerlijke avond <3.

Inmiddels is het dinsdagochtend en heb ik wéér een zonnige dag met fijne to do’s. Zo hou ik me vandaag bezig met m’n mailbox, de belastingdienst en misschien iets met een kaassouflé (ik wil die van Fort 9 thuis namaken, maar ff kijken of het lukt). Morgen komen m’n schoonouders hier oppassen, dus dan kan ik óók gewoon lekker aan het werk en donderdag heb ik dan de hele dag een gezellig dagje met Morrie. En ‘s avonds komt Jan weer thuis. Die écht de tijd van z’n leven heeft momenteel met twee vrienden in een prachtig ski-gebied in Italië. Maar ik heb ook echt wel zin om ‘m weer te zien. En dan mensen, is het tijd voor een HEEL WARM en zonnig….. verjaardagsweekend! Want ik word komende maandag 35 😀 En dat moet gevierd worden. Maar goed; ik denk dat ik je vrijdag nog wel spreek en anders dinsdag weer :D.

Thanks voor het lezen van m’n dagboek en tot de volgende!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.