Leo’s leven 232: e-book lancering, naar Robèrt en de geitenboerderij

Goedemorgen mooie mensen en welkom op dinsdag 11 juni. Vandaag praat ik je bij over de afgelopen week, waarin een heleboel is gebeurd. Mijn e-book is gelanceerd, ik heb een dag staan bakken in de workshopkeuken van/met Robèrt van Beckhoven, ging voor het eerst met Morris naar de geitenboerderij in Amsterdam, mocht naar een heel leuk event van Marktplaats in Amsterdam, ging kringloopshoppen met Morris, vrat McD met m’n schatjes en maakte m’n huis klaar voor een interieurshoot. Ja mensen; ik heb VEEL te vertellen en ga dat uitgebreid doen, dus ga er maar even goed voor zitten. Dit was mijn afgelopen week!

Dinsdag:
Op dinsdag had ik mijn hele dag geblokt om mijn e-book ‘soft’ te lanceren. Dat wil zeggen dat ik de shop op m’n site online zette en de link postte in de besloten instagramgroep van 1300 mensen die alle updates rondom het e-book volgden. Ik dacht: er gebeuren vast nog wat technische dingen en dan wil ik daar de tijd voor hebben om het op te lossen. Klantenservice-Leo zat klaar.

Maar! Het viel enormmmm mee. Ik publiceerde rond 11 uur de link in de groep en toen stroomden de eerste bestellingen binnen. YES! En alles leek goed te gaan! Er was één iemand waarbij de mail niet aankwam (maar die had het verkeerde mailadres ingevuld haha) en alle betaalmethodes behalve iDeal (thank god) stonden opeens op pauze, maar dat was ook binnen een dag opgelost. De eerste dag ging dus goed. YES!

En dat betekende dat ik eigenlijk een hele rustige dag had. Of naja; qua activiteit. In mijn hoofd was het TOTALE CHAOS, want ik had de afgelopen weken echt hard gewerkt om het boek af te krijgen en was op van de zenuwen omdat het nu openbaar stond. AAAH!

En dus besloot ik om half 3 lekker naar de masseur te gaan; even kijken of het me lukt om íets van ontspanning in m’n lijf te krijgen. (Niet gelukt, maar wel blij dat ik ben gegaan).

‘s Avonds hadden Jan en ik een intake met een personal trainer die vrouwen aan huis traint. MEGA chill, want het lukt me dus niet om van de bank te komen om te sporten (i know, luie meid) en dan is het concept van een PT aan huis wel echt ONGEKEND chill. Kost natuurlijk hartstikke veel te veel, maar ik zie het ff als investering in m’n lijf. Dit is goed voor me; beter dan het geld uitgeven aan nieuwe kleding of lekker eten. Dus: hop hop van de bank af en sporten maar! Of naja; dit was slechts de intake. Vanavond ga ik pas echt beginnen.

Daarna was het tijd voor sushi op de bank. En dat was HEERLIJK. We bestelden bij Sushi Point en dat vind ik toch echt VERUIT de beste sushi tent van Haarlem. Ik vind het over het algemeen echt een beetje tegenvallen t.o.v. de sushi die ik in Amsterdam gewend was, maar na 5 jaar sushi bestellen in Haarlem durf ik wel te concluderen dat die van Sushi Point echt het best is. En ik bestelde VEEL en we hebben ALLES opgegeten. God, wat heb ik ervan genoten.

Woensdag:
Op woensdag had ik m’n Morris & Mama dag. Waar ik vorige week nog schreef dat we wat aan het stoeien zijn met z’n slaapjes, kan ik me inmiddels helemaal vinden in z’n nieuwe ritme. Ik heb ook echt een HELE goede tip gekregen als reactie op mijn dagboek de vorige keer; namelijk dat je er minder spastisch mee om kunt gaan door de 80/20 regel te hanteren: 80% van de gevallen volg je wel spastisch zíjn slaapschema en in 20% van de gevallen doe je ff wat je zelf leuk vindt én leid je je kind gewoon af met iets wat je normaal misschien niet zo snel zou doen, zoals een telefoon met Netflix. En dat is echtttttt een top tip, want daardoor kan ik het iets meer loslaten om af en toe voor ons of mezelf te kiezen, zonder dat je dan met een jengelend kind zit (en jengelend kind = niet chille moeder = algeheel à relaxte situatie). Je zou denken; meid dit kan je zelf toch wel verzinnen, maar nee mensen. Soms is het heerlijk dat er een heel internet is als klankbord en dat je dan zo’n advies krijgt. TOP!

Dus Snorrebaard* heeft een nieuw slaapritme waarbij hij ‘s ochtends 2 uur tukt en dan ‘s middags eigenlijk niet meer wil, maarrrrrr opeens blijkt hij dan best nog wel chill te tukken in de auto of bakfiets!! En dat is geweldig nieuws, want dat betekent dat ik weer wat KAN met m’n dag. Holy moly. In plaats van een baby op bed leggen terwijl hij niet meer wil tukken en zelf onrustig een halfuur, of uur afwachten tot ie gaat slapen, gaan we nu gewoon op pad en valt ‘ie hopelijk onderweg in slaap en zo niet, dan heeft ‘ie wel ff rustig gezeten in de fiets of auto. CHILL!

*Over de naam Snorrebaard trouwens: dit komt natuurlijk van Morrie Melksnorrie – Snorrie – Snor, maar er zit een hele geschiedenis verbonden aan deze naam, wantttt…. Mijn moeder had vroeger toen ze een klein meisje was twee katten met de namen: Nelis Nelinus Snorrebaard de eerste en Nelis Nelinus Snorrebaard de tweede, dus het is helemaal organisch ontstaan dat ik Snor nu steeds Snorrebaard noem XD. Hopelijk komen we hier ooit nog van af, hahaha.

Anyway; woensdag was dus een vet lekkere dag met Snor. ‘s Ochtends lag ‘ie lang te tukken en kon ik rustig m’n ding doen en ‘s middags gingen we gezellig op pad. De eerste stop was een tuin in Bloemendaal, waar Jan aan het tuinieren was – want dat doet hij zo nu en dan op zijn Funda-vrije woensdag. Daarna fietsten we door naar het hertenkamp in Bloemendaal en daarna lunchten we thuis een broodje.

Daarna probeerde ik Snorrie een tukkie te laten doen in z’n bed, maar hij trok alle gordijnen in z’n bed en dat is een uitstekende manier om mij naar z’n kamer te laten komen, want ik wil natuurlijk niet dat m’n kind in de gordijnen gaat hangen. Dus; uit bed en dan gaan we maar op pad!

We fietsten naar de kringloop Zolder23, wat volgens mij de grootste kringloop van Haarlem is en echt een awesome plek. Ik had een tip gekregen dat ze hier de citroen- of mandarijnentakken verkochten waar ik naar opzoek was, maar helaas waren het plantjes i.p.v. takken en dus niet wat ik zocht. Doorrrr naar de volgende bestemming: Bij Jasmijn. Maar die (fantastische en veel te dure) (nep)bloemenzaak was om onbekende redenen dicht, dus Snorrie en ik fietsten maar weer door naar de volgende bestemming. Eenmaal aangekomen bij een nepbloemenzaak aan het einde van de Cronjé, bleek m’n dreumes in de bakfiets in slaap te zijn gevallen. Dus geen tijd om te stoppen, we moeten DOOR! En toen heb ik nog lekker ff een stukje met ‘m gefietst. Heerlijk!

(Bonus: check ff die eerste foto hieronder, waarop Morris alleen maar oog heeft voor de wand met Barbies! ZO LIEF!)

Eenmaal thuis was Jan er ook weer om met Knorrepot te spelen, terwijl ik de keuken in dook voor een lekker maaltje van Green Chef.

Na het eten kroop ik nog even achter m’n computer voor een avondje doorwerken, zodat ik alles klaar kon zetten voor de échte lancering van mijn e-book op donderdag.

Donderdag:
Op donderdagochtend werd ik om half 8 wakker en was het tijd voor de lancering! M’n shop stond live, m’n blogpost was live gegaan en nu was het tijd om het grote nieuws op Instagram te delen: MIJN E-BOOK IS AF! WOEHOEEEE!

Veel tijd om erbij stil te staan, had ik niet, want ik moest om 9 uur in Amsterdam zijn voor een event van Marktplaats. Dat was mega leuk en ook een klein beetje ongemakkelijk, want ik ben gewend aan events met foodbloggers en dat ik de helft van de mensen wel ken, maar hier kwam ik tussen de duurzaamheid- en interieurinfluencers en daar kan ik er toch een stuk minder van.

We kregen een presentatie vanuit Marktplaats met allemaal hele interessante feitjes over bijvoorbeeld wat het meest gezochte woord is op Marktplaats (gratis) en door welke zoekterm het woordje ‘gratis’ af en toe van de troon gestoten wordt (schaatsen). Ook leerde ik dat de kleuren van Marktplaats gebaseerd zijn op een schilderij van – ik weet niet zeker of ik goed heb opgelet, maar volgens mij was het- Vermeer?? -omdat toen Marktplaats 25 jaar geleden lanceerde, de computer vaak in de woonkamer stond en het dan wel chill zou zijn als je scherm er een beetje mooi uitziet a.k.a. gebaseerd op een populair kunstwerk van Vermeer. VET. Echt een leuke presentatie was het.

En daarna mochten we lekker ontbijten, in de kas bij Dignita. Wat echt heerlijk was, maar je moet je óók even voorstellen dat je op donderdagochtend om half 10 in een kas zit met allemaal mensen aan tafel die je eigenlijk niet kent en daar dan een uur lang een gesprek mee op gang moet houden. Social-Leo kwam helemaal in me naar boven en het was hartstikke gezellig, maar achteraf ben ik ook altijd wel ff moe.

Om half 11 was het event afgelopen en ging ik weer terug naar Haarlem. Op m’n OV-fietsie door Amsterdam. Heerlijk!

Eenmaal thuis lunchte ik nog ff met Morris, voordat ik hem om 1 uur naar de oppas bracht. Tijd om te chillen. Het was namelijk mijn vrije donderdag én launch day, dus de spanning gierde alweer door m’n lijf en ik had nog geen seconde op m’n gat gezeten om te kijken hoe het boek ontvangen werd.

Ik zette bloemen van m’n ouders, zus en Janneman op de vaas en plofte op de bank om ff bij te lezen. Pfffoe!

Er waren inmiddels 145 e-books verkocht en ik weet eerlijk gezegd niet of dat nou veel of weinig is. Ik denk dat ik het zelf wel wat vond tegenvallen, dat ik er misschien meteen al wat meer van had verwacht. Ik bedoel; er was een dedicated groep van 1300 mensen geïnteresseerd en op Instagram heb ik 55.000 volgers, waarvan minimaal 22.000 iedere dag mijn stories bekijken. Maar then agian; niet iedereen heeft kinderen, niet iedereen houdt van e-books, niet iedereen zit in de fase van een baby van 4 maanden tot een jaar. Maar toch, stiekem had ik wel gedacht op die eerste dag door de 200 te gaan en misschien zelfs wel richting 500 te gaan.

Voorál omdat ik online altijd alleen maar MEGA successen zie bij de mensen om me heen. Heeft er iemand een boek aangekondigd, worden er meteen duizenden besteld in de pre-order. Zit er weer iemand een online cursus aan te prijzen, wordt er meteen duizenden euro’s mee verdiend. Ik bedoel; ik heb toch óók veel volgers?

MAAR BESTE MENSEN! Het is helemaal niet leuk en gezond voor jezelf om je de hele tijd met anderen te vergelijken. Je hebt namelijk geen idee van de mindere successen van iemand anders. En ik zal écht niet de enige zijn bij wie dit gebeurt. Ik weet zéker dat ik niet de enige ben die – dit heb ik al wel eens eerder verteld – tijdens een signeersessie voor een eerder boek in Utrecht precies NUL mensen had die langskwamen voor een handtekening. En ja: online zie je altijd riiiijjjjjen staan bij andere influencers. Zal allemaal wel. Het is écht niet zo dat mij dit alleen overkomt.

Dus; de verkoop loopt gezellig door, ik ben niet in één klap uit de kosten en kwam niet binnen in de bestseller top zoveel (überhaupt niet mogelijk, want ik geef het zelf uit hahaha), ik ben wél hartstikke trots op het boek en de reacties die langzaamaan binnenstromen zijn heel positief en doen me heel erg goed <3. Happy launch day!

‘s Avonds kwamen vrienden Paul & Kyra bij ons eten en maakte ik een flinke pan bami. Kon Morris ook lekker van mee-eten, heerlijk!

Oh en natúúrlijk ben ik donderdag ook nog gaan stemmen! En wel op de Partij voor de Dieren. Ik heb tot het allerlaatste moment getwijfeld tussen PVDA/GL en PVDD, maar ben toen toch voor PVDD gegaan. Weet niet eens precies waarom. Maar het is in ieder geval goed links en milieuvriendelijk. Hoppa!

‘s Avonds kropen Jan en ik op de bank met het Perfecte Plaatje. Even lekker m’n hoofd uit en m’n chillmodus aan. We gingen op tijd naar bed, maar hebben tot 1 uur in bed liggen kletsen over allemaal toekomstdingen, hahaha. Veel te gezellig en we waren allebei veel te wakker van adrenaline en levensgebeurtenissen :D.

Vrijdag:
Op vrijdag hadden Jan en ik een mega leuke dag op de planning. Morris ging een dagje extra naar de kinderopvang, zodat wij met z’n twee konden afreizen naar Oisterwijk voor een dagje bakken met Robèrt van Beckhoven (die van HHB!). Ik was uitgenodigd door Quooker voor een event bij Robèrt, die ons van alles ging leren over bakken met gebruik van de Quooker. En dat was leuk! Samen met 9 andere influencer-duo’s gingen we de strijd aan. We deden een heuse bakwedstrijd, waarbij de mooiste taart er met de prijs vandoor ging.

Nu weten jullie allemaal dat ik van geen METER kan bakken, dus de hulp van Robèrt was zeer welkom bij team Jan en Leo. En dat was top, want uiteindelijk hebben we echt twee prachtige taartjes gebakken. Wel met weinig credits voor ons zelf, maar toch. Haha!

Het was echt een hele gezellige dag, zo van 10 tot 3. En die Quooker was écht een uitkomst tijdens het bakken (we hebben er chocolade mee gesmolten, kip gekookt voor kipragout voor kroketten en bruiswater gebruikt om extra luchtig schuim te maken!!).

Ook tof; we reden er met z’n twee naartoe en het was mega lang geleden dat we zo lang met z’n twee in de auto hebben gezeten en gewoon even lekker konden kletsen met elkaar, zonder bang te zijn dat een dreumes op de achterbank wakker wordt óf een jengelende dreumes die al z’n speelgoed door de auto smijt. Echt zoooo’n chille rit, hahaha.

Om half 6 waren we weer thuis met Morris en was het tijd om een lekkere borrelplank klaar te maken, want vrienden Aniek en Ferenc kwamen bij ons borrelen met baby. Vet gezellig! Uiteindelijk gingen we veel later naar bed dan gepland, maar dat kwam puur omdat de avond zo leuk was. NICE!

Zaterdag:
Op zaterdag sliep Morris weer een perfecte ochtenddut, waardoor Jan en ik lekker onze gang konden gaan. Hij ging sporten, ik ging ff wat foto’s maken van nieuwe kleding én kroop op de bank met een vlog van bijna een uur lang over de bevalling van Myron & Enzo Knol, haha. Heeeerlijk.

‘s Middags ging Jan ff koffie drinken met een vriend van vroeger in de stad en ben ik lekker met Morris op pad gegaan. We fietsten langs de boekwinkel voor het nieuwe boek van Anya Niewierra én het boek van Tim Hofman en daarna hebben we nog ff boodschappen gedaan ennn toen ben ik op de fiets gestapt voor een lekker rondje fietsen. In de hoop dat Morris in slaap zou vallen.

Maar nét toen ‘ie bijna in slaap viel, vergezelde Jan ons op zijn fiets en werd Morris wakker van z’n vaders groet, haha. Naja prima, dan maar niet tukken. We zijn wel echt een lekker stuk door de duinen gaan fietsen en dat was echt heerlijk.

‘s Avonds aten Jan en ik de leftovers van de borrelplank van die dag ervoor en zijn we op de bank gekropen met een of andere miniserie over tiktokdansers in een sekte. Ik viel halverwege in slaap en dat was HEERLIJK. Ik ben meteen vanaf de bank in bed gekropen en sliep daar verder. Ik was zó moe van het hele creatieve proces van dat e-book en de lancering, dat ik echt de afgelopen dagen merkte dat ik bij moest slapen. (Jan grapt steeds: Leo heeft ook eens hard gewerkt hoor, hahahah – en daar heeft ‘ie wel gelijk in).

Zondag:
Op zondag hadden we snode plannen; we gingen naar de geitenboerderij! Daar heeft Jan het al tijden over, dus wie ben ik om dit idee tegen te houden? Let’s go!

We waren deze zondagmiddag niet de enige ouders met dit goede idee, want mensen kinderen wat is dit een druk bezochte plek! Er waren ook mega veel toeristen uit het buitenland, haha. Echt veel drukker dan ik had verwacht. Geen idee ook of dat nou chill is voor die diertjes daar? Ze leken het allemaal wel prima naar hun zin te hebben. Ik vond het vooral zelf erg druk, maar ben me zeer bewust van het feit dat ik zelf ook meedoe aan die drukte ;-).

Anyway; Morris vond het echt geweldig en heeft lopen gieren en gillen en giechelen om alle geiten en lammetjes, hahaha. Zo leuk!

Op de terugweg naar huis viel de kleine Snorrebaard in de auto in slaap – ideaal- en besloten we ff een ommetje te rijden. Ik viel zelf ook in slaap – heerlijk – en werd ongeveer wakker toen Jan de McDrive in reed. VET goed idee.

Het was 5 uur ‘s middags, wat een beetje een raar tijdstip is om te eten, maar fuck it. We gaan ervoor. En ja; ons kind van 14 maanden eet mee. Moet kunnen hoor, voor een keertje. Een paar geplette frietjes, een hamburger (zonder broodje), een paar stukjes kipnugget. Morris vond het HEERLIJK, hahaha.

Ik heb ter compensatie ook nog ff een stronk broccoli voor ‘m gekookt, want dat is echt z’n lievelingseten en zo kreeg ‘ie ook nog ff iets goed binnen. En die heeft ‘ie met liefde ook nog naar binnen gewerkt. Top!

Daarna ging Morris naar bed en ben ik lekker onder de douche gesprongen. Ik voelde me een soort van goor van die geitenboerderij en had ff zin om de dag van me af te spoelen. Lekker man. Uitgebreide avondcrèmeroutine en gaan. Heerlijk.

Daarna kroop ik op de bank met m’n nieuwe boeken en ging ik vroeg naar bed.

Maandag:
Op maandag ging Morris naar de opvang, terwijl Jan en ik allebei thuis aan het werk was. De schoonmaker kwam een keer extra, zodat het huis er spik en span uitziet, voor de fotoshoot die hier over – drie kwartier gaat beginnen-. Verder bestond mijn werkdag uit het opruimen van m’n mailbox (VEEL WERK), m’n week plannen, content maken rondom het e-book, m’n mac opruimen (want die was van alle zware bestanden de laatste tijd flink aan het blazen steeds) en ik had ff een meeting met m’n agentschap.

Aan het einde van de middag plofte ik op de bank met een boek en een zak chips, omdat ik wist dat ik ‘s avonds nog wat voor werk zou doen. Dus even tijd om te chillen, deze middag. Uiteraard viel ik binnen no time weer in slaap en heb ik een heer-lijk dutje gedaan op de bank. Vol buikje van de chips, weinig schuldgevoelens over het feit dat ik niet productief was tijdens de uren dat m’n kind op de opvang zit. Ik begin het steeds beter te leren!

‘s Avonds dook ik de keuken in om Haloumi wraps te maken en een simpel pastaatje voor Snorremans. Daarna ging ik lekker in bad, om vanuit bad de Q&A te houden over mijn e-book. En dat vond ik helemaal gezellig <3.

Inmiddels is het dinsdagmiddag lunchtijd en moet ik me snel nog ff klaarmaken voor de shoot die straks begint. Dat wil zeggen; paar bloemen nog op de plek zetten, was in de droger en nog ff lunchen. Dus dat ga ik eerste doen en dan komt m’n dagboek na de shoot wel online.

Verder is dit trouwens mijn laatste dagboek deze week, want JE MEID NEEMT VAKANTIE. Echt zo goed 😀 Haha! Dus ik ben vanaf donderdag vrij t/m ehmm… dat is nog even de vraag. Want ik wilde eigenlijk dinsdag weer ff een dag aan het werk, maar nu is er studiedag op de opvang dus ik denk dat ik Morris heb. Dus ik DENK dat ik volgende week alleen woensdag werk, maar in ieder geval dus niet op dinsdag en ook niet komende vrijdag of die vrijdag erna, dus m’n dagboek is weer terug op… 25 juni. Knotsknetter, dat klinkt ver weg.

In de tussentijd ga ik… UIT ETEN BIJ THE JANE (omg omg omg), kamperen in Nederland en naar de pedicure en verder heb ik NULLLLLL plannen. Lees je dat? Echt goed man. Ik ga gewoon ff op m’n gat zitten. Ik hoop dat het vet mooi weer wordt en dat ik bijvoorbeeld even een boek kan lezen op een terras of op het strand. Omg, misschien kan ik wel ff een keertje surfen?! AAAH! Ik heb er zin in man. Ik spreek jullie snel weer, wanneer ik ff ben opgeladen en niet iedere dag meer middagdutjes hoef te doen. Hoewel………. Jan en ik hebben afgesproken dat we in juni het fertiliteitstraject weer gaan oppakken, dus wie weet komen die middagdutjes heel snel weer terug in m’n dagritme… ik hou jullie natúúrlijk op de hoogte. Misschien is er in het volgende dagboek al wel een update. IK HEB GEEN IDEE. AaaaaH! Zin in!

Thanks voor het lezen! 😀 En mocht je het e-book nog niet gekocht hebben, dit is je cue ;-). Ik bedoel; je wil toch ff bekijken waar ik al die tijd mee bezig ben geweest? Ik beloof: het is echt een gezellig e-book geworden <3.

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.