Goedemorgen leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van dinsdag 19 maart. Ik heb een heerlijke dag voor de boeg, maar ben opgestaan met onverklaarbare buikpijn en daardoor schrijf ik dit dagboek nu vanuit bed. Great.
Ik ga je vandaag bijpraten over m’n afgelopen weekend, dat in het teken stond van de covershoot van m’n nieuwe boek (zou cool zijn als tijdens het schrijven van dit dagboek de eerste beelden al binnenkomen), een date met m’n delamar-vriendinnen, een nachtje alleen met Snor, babyzwemmen, geen stem meer, klussen aan de buitenkeuken, een culinair dieptepunt en uit eten op het strand. Lees je mee?
Vrijdag:
Op vrijdag begonnen we de dag op het consultatiebureau en dat ging goed! Morris kreeg twee prikjes en vond dat best wel prima. En dat is top want MENSEN VACCINEER JE KINDEREN ALSJEBLIEFT. Verder zag ‘ie er qua groei en ontwikkeling uit als een kindje van 15 maanden en hij is 11 maanden, dus dat gaat ook prima. Yay!
Daarna was het tijd om aan het werk te gaan. Om 3 uur had ik de shoot voor m’n nieuwe boek gepland en voor die tijd kon ik me nog ff bezighouden met mijn dagboek, mailbox en voorbereidingen voor de shoot. Dat wil zeggen: ik krulde m’n haar, haha. Wat een baan.
Om 3 uur gingen we shooten met Lonneke. En ik zeg we, want ik ging op de foto met Morris (er moest een hele fruitmand aan te pas komen om Snorrie de juiste kant op te laten kijken en misschien zie je straks in het eindresultaat nog een random banaan uit mijn nek steken om dit voor elkaar te krijgen) en daarna ging Jan nog op de foto met Snor voor een artikel in een magazine en daarna gingen we nog met z’n drie op de foto. Helemaal leuk! Dit alles stond er in een klein uurtje op, want met een klein kindje wil je niet langer bezig zijn dan dat. Dus dat was top!
Daarna was het tijd voor weekend. We besloten nog even met z’n drie naar het strand te rijden om een hapje te eten in Bloemendaal. Helaas viel het eten wat tegen, maar ik vond het wel mega gezellig om met z’n drie daar te zijn rond etenstijd. Doordat Morris nu iets later naar bed gaat, kunnen we dit opeens doen en dat is zooo leuk. En hij eet natuurlijk gewoon met ons mee; dus ik bestelde voor hem een zoete aardappel met bonen en guacamole en prakte dat een beetje, zodat hij er lekker van kon eten. Maar hij at er ook z’n eerste gegrilde maiskolf van de barbecue, omdat die op het bord met Birria lag. En dat vond hij lékker. Kind van z’n moeder <3.
‘s Avonds begonnen Jan en ik aan een nieuwe serie, namelijk The Gentlemen. En dat is echt een gewellllldige serie. Must see. We keken twee afleveringen en zijn HOOKED.
Zaterdag:
Op zaterdag gingen we aan de slag met de buitenkeuken. We moeten nog behoorlijk wat klusjes afmaken voordat de buitenkeuken echt klaar is. Van deurtjes monteren tot greepjes, kranen en de wasbak vastzetten; echt, de lijst is enorm. We besloten op zaterdag na een winterstop eindelijk weer ff een begin te maken en dus was het tijd om naar de bouwmarkt te gaan. Dé speelgoedwinkel voor volwassenen. En Morris ging mee 😀
Helemaal gezellig, want Snorrie kon in de winkelwagen zitten en vindt dat fantastisch. Ik gaf ‘m een doosje met pluggen (rammelt leuk) en de baby vermaakte zich uitstekend, terwijl wij losgingen op kastgreepjes, kranen en tuingereedschap. Heerlijk!
Eenmaal thuis was het tijd voor Morris om te gaan slapen en Jan moest zich klaarmaken voor een nachtje buiten de deur. Hij ging naar een reünie in Groningen en ik bleef met Morris alleen thuis.
Hij wilde alleen TOTAAL niet slapen en uiteindelijk ben ik er een uur mee bezig geweest om het te proberen, maar nietssss lukte. Nou goed, dan maar geen middagdutje. Ik moest in full entertainment modus.
Dus we gingen boodschappen doen, in bad, we wandelden nog even door de buurt én ik ging ff langs HEMA om wat badeendjes en een nieuwe zwembroek te scoren.
‘s Avonds maakte ik een culinair dieptepunt klaar, want ik had voor Morris aardappels en sperziebonen gekookt en wat kipfilet gebakken, maar daar moest hij niets van hebben – deze gortdroge tjak. Dus ik schepte er een lepel Griekse yoghurt door (z’n favoriet) en toen vond ‘ie het opeens heerlijk. Dus ik – al 13 jaar foodblogger – voerde mijn baby geprakte kip met aardappel, sperziebonen en yoghurt als avondmaal en hij vond het heerlijk XD. Prima.
‘s Avonds ging hij vroeg naar bed, want hij was natuurlijk kapot van het overslaan van z’n middagdut. En toen begon mijn avond.
Ik had nog Chinees eten in de diepvries van laatst en had ‘s middags mijn avond goed voorbereid door alvast een zak chips te scoren. Ik kroop lekker op de bank en had geen zin om eindeloos door Netflix/Videoland/HBO/NPO/Prime te scrollen, dus toen ik bij de romcoms op Netflix Step Up zag staan dacht ik: let’s gooooo. En zo was m’n avond heerlijk en kneuterig. Mooi ook om te zien dat allemaal andere coole influencers de tijd van hun leven hadden op het boekenbal en ik in mijn geruite pyjamabroek Chinees zat te vreten met Step Up op de bank. Verschil moet er zijn.
Zondag:
Op zondag werd Morris alweer lekker vroeg wakker. Slapen was niet zijn favoriete bezigheid deze 24uur die we samen spendeerden, dus om kwart voor 7 ging de entertainstand alweer aan. Let’s do it!
Maar het kwam wel goed uit dat ‘ie vroeg wakker was, want ik had snode plannen deze ochtend. Ik wilde namelijk eindelijk weer eens gaan babyzwemmen met Morris. Maar doordat Jan weg was, had ik geregeld dat vriendin Amber met me mee ging. Ik had dr goed voorbereid op een zondagochtend in een galmend zwembad met gillende kinderen dus ze was op de hoogte en alsnog ging ze mee. GOUD waard.
Maar Morris had natúúrlijk andere plannen. En daar baalde ik van. Hij wilde weer niet slapen, terwijl zijn ochtenddutje altijd hartstikke goed gaat. Maar nee hoor, ik ben een half uur bezig geweest en na 40 minuten gaf ‘ie zich eindelijk over aan z’n slaap. Maar toen kon ‘ie nog maar super kort slapen voordat we naar het zwembad moesten, omdat het zwembad om 12 uur ook alweer dichtging voor baby’s.
Nou goed; er was een kleine paniekaanval, er was een vriendin die me ontzettend ondersteunde en er was een baby die uiteindelijk na een halfuurtje slapen uit z’n diepe slaap wakker gemaakt moest worden. Maar daarna was er een hele blije baby én mama die lekker zijn gaan zwemmen met elkaar. En dat was echt super leuk <3.
Overigens trok Morris weer alle trucs uit de kast om het me zo moeilijk mogelijk te maken, dus bij aankomst in het zwembad had ‘ie ook nog een enorme kakluier en tijdens het zwemmen perste die er ook nog ff een drol uit (in z’n zwemluier, dus bij het verschonen zat ALLES onder de kak), maar goed; we did it.
Om 1 uur was Jan weer terug van z’n nachtje Groningen en kon ik ff achterover leunen. We hadden echt een hele leuke 24 uur gehad, maar intens was het ook, hahaha.
Aan het einde van de middag was het tijd voor me-time: ik had afgesproken met Marte, Hiemke en Viv bij een leuke brasserie aan het water in Leiden/Valkenburg. We aten borrelhapjes en praatten gezellig bij en dat was echt een vetttt fijne avond. Het was zelfs zo erg dat ik aan het einde van de avond helemaal schor was en inmiddels – dinsdagochtend – nog steeds amper een stem heb. Oeps XD.
Maandag:
Op maandag had ik een heerlijke dag. Morris was naar de opvang en ik ging aan de slag met het huishouden, m’n mailbox, m’n weekplanning en daarna heb ik uren gewerkt aan de recepten voor het nieuwe boek.
Tussen de middag hebben Jan en ik samen een lunchwandeling gemaakt, want het was prachtig weer en het zou zonde zijn om er niet van te genieten. En aan het einde van de middag ben ik nog ff de stad in geweest om een paar items retour te brengen.
Om 5 uur kwam Morris weer thuis en gingen we lekker oefenen met lopen achter de loopwagen en gooien met een bal. Dat zijn z’n favoriete bezigheden (op vaasjes uit de vensterbank en bloemen uit vazen trekken na dan).
Ik dook de keuken in om de spaghetti bolo van de vorige avond op te warmen en om half 6 zaten we keurig met z’n drie aan tafel. Wat een burgerlijk tijdstip, hahaha. Maar prima.
Morris at lekker van z’n bolo en de hele vloer zat er na de maaltijd weer onder. Mensen op Instagram vragen vaak of hij z’n hele bord leeg eet en aan het einde van een maaltijd hebben we wel vaak een leeg bord, maar ligt de helft op de vloer, in z’n stoel of hangt in z’n slabbetje, hehehe.
‘s Avonds wilde Morris weer niet echt slapen; dit keer leek het echt alsof ‘ie iets aan het verwerken was. Veel indrukken van de dag misschien? Ik moest echter naar Pilates, dus Jan heeft het even in z’n eentje opgelost en na een uurtje wiegen, knuffelen en boekjes lezen lukte het om te gaan tukken en was de nacht verder rustig.
Inmiddels is het dinsdagochtend en heb ik dus echt een hele andere ochtend dan gepland. Ik heb Morris super vroeg naar de opvang gebracht, want ik was vanochtend alleen met ‘m en had zo’n buikpijn dat ik amper wat kon. Dus: baby naar de opvang en zelf weer terug m’n bed in. Van 8-10 heb ik nog liggen slapen en daarna ben ik in bad gegaan, om te kijken of dat de pijn wat verlicht. Maar dat is niet echt het geval.
Dus nu zit ik in mijn zwangerschapslegging inmiddels achter m’n bureau dit dagboek af te maken. Het is wat het is. Ik hoop dat ik nog wel ff wat dingen gedaan krijg vandaag. Zo heb ik o.a. boekdingen op de planning, moet ik ff aan de slag met de tuin, komt m’n kledingkast vandaag als het goed is online voor de verkoop én ik heb vanavond nog een biosdate met mezelf. En dat kaartje is al gekocht, dus ik wil wel gaan.
Verder staat woensdag in het teken van een leuk event in Amsterdam én ‘s middags gaan we met de buitenkeuken bezig. En donderdag ga ik denk ik aan het werk en dan ben ik er vrijdag alweer om je bij te praten over hoe de week is verlopen. Time flies schatten van me! Ik spreek je vrijdag weer <3.
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
