Goedemiddag fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 22 maart! Ik heb al een lekkere wandeling achter de rug, een marktplaats verkoop erop zitten, nagedacht over een ik-vaccineer-me-campagne en hogere-modulaire-tuinmeubel-wiskunde erop zitten, dus het was een productieve ochtend. Maar het is hoog tijd om je bij te praten over de afgelopen week. Die stond in het teken van een GEWELDIGE serie op NPO, einnnnndelijk vooruitgang in de buitenkeuken-klus, een super leuk event waarbij ik een brood leerde bakken, een bioscoopdate met mezelf bij een hele bijzondere film en de 12 maanden slaapregressie van Morris. Lees je mee?
Dinsdag:
Op dinsdagochtend bracht ik Morris ultra vroeg naar de opvang, want ik had zelf ontzettende buikpijn en kon hem ff niet zo goed tillen. Om 8 uur zat Snorrie al gezellig tussen de andere baby’s en kroop ik thuis weer terug in bed voor 2 uurtjes slaap. Daarna was m’n fysieke gesteldheid nog niet echt verbeterd, dus ik besloot de dag te starten in… bad. Wanneer doe je dat nou? NOOIT. Maar aangezien je zelf de slingers op moet hangen in dit leven, was dit een uitstekend moment om toch gewoon ff de dag te beginnen in een heeeerlijk warm bad met een kop thee.
Ook daarna voelde ik me niet veel beter, maar het was wel tijd om aan het werk te gaan. Dan maar in joggingbroek en vanuit bed.
Ik schreef m’n dagboek, deed dingen voor campagnes én fotografeerde het eerste gerecht voor m’n babyhapjes-boek. VET leuk!
Ook reed ik ff langs de vuilstort en deed boodschappen en aan het einde van de middag haalde ik Morris weer op en gingen we in de woonkamer gezellig spelen. Ik hoefde niet meer te koken, want we konden gewoon het maaltje eten dat ik net gefotografeerd had. Ideaal!
Jan kwam ook lekker op tijd thuis en dat moest ook wel, want ik had een filmdate met mezelf op de planning.
Met m’n warrige brein had ik een filmticket gekocht voor een film in de Filmhallen om kwart voor 7, maar ik was even vergeten dat ik al bijna 5 jaar in Haarlem woon en níet meer naar de Filmhallen (in Amsterdam) ga voor m’n filmdates met mezelf, maar naar de Filmkóepel. Oeps. Stond ik daar met m’n verkeerde ticket.
Gelukkig draaide om kwart voor 7 precies de film waarvoor ik een ticket bij de verkeerde bios had gekocht, óók in de koepel én er waren nog kaartjes, dus ik kon gewoon terecht voor m’n avondje cultuur. Ik was slechts 5 minuutjes te laat.
Ik ging naar de film Zone of Interest en dat was echt een heeeeele bijzondere film. Een enorme aanrader voor mensen met interesse in de tweede wereldoorlog. Het gaat over een Duits gezin dat naast Auschwitz woont en daar een ogenschijnlijk normaal leven leidt. Maar de geluiden op de achtergrond en de verbrandingsovens die je vaak in de achtergrond ziet, maken het een abnormale situatie. Echt een hele bizarre film en zo ontzettend goed. Dikke aanrader vind ik het!
Eenmaal thuis was vriend Paul bij ons aan het chillen en stond Morris nog veel later dan de bedoeling was in z’n slaapzak te keten op de bank. We zitten momenteel in iets dat lijkt op een 12 maanden slaapregressie, waarbij Morris opeens veel moeilijker in slaap komt. Voorheen konden we hem in bed leggen op een bepaald tijdstip (10:00, 13:00 en 19:00) en dan ging hij meteen slapen, maar sinds deze week moet hij ontzettend huilen en wil hij echt niet naar bed. Terwijl je wel ziet dat hij moe is. Maar zodra we ‘m neerleggen is het huilen geblazen.
Nu stoffen we de pick-up-put-down methode maar weer eens af en is het key dat we ‘m zoveel mogelijk wel gewoon zelf in slaap laten vallen. Wat erin resulteerde dat ‘ie deze week steeds huilend in slaap viel. Maar ik laat ‘m eerst max een minuut huilen en dan pak ik hem op en troost ik hem tot ‘ie weer rustig is en dan weer neerleggen. Oppakken, neerleggen, oppakken, neerleggen. Maar als dat niet werkt, dan ga ik over op 5 minuten laten huilen en dan troosten. In de praktijk is dat nu drie keer gebeurd maar viel hij binnen die 5 minuten gewoon lekker in een diepe slaap, dus het voelt wel oké om het zo te doen. Al hoop ik wel dat het nu gewoon even een slaapregressie is omdat hij druk is met leren lopen en dat we straks weer naar de situatie terug gaan dat je hem in bed legt en hij zonder te huilen gewoon in slaap valt. Maar we zien het wel <3.
Woensdag:
Op woensdag had ik echt een geweldige dag. Jan z’n ouders kwamen oppassen, terwijl Jan ook thuis was en ík een keer degene was die weg moest voor werk. Van 10 tot 12 had ik een super leuk werkevent in Amsterdam. Ik leerde brood bakken van bakker Edwin en het event werd georganiseerd door Looye kwekers, die de lekkerste tomaten ever kweken. Hun honingtomaten zijn ZO ongelofelijk smaakvol en zoet; dat is echt een next level tomaat.
Het was echt een onwijs leuk event met allemaal gezellige bekenden zoals Claartje (Foodness.nl), Jenny (Jennyalvares.nl) en Linda (Lekkeretenmetlinda.nl). We leerden hoe we een brood moeten bakken (een heel technisch verhaal, maar ontzettend bevlogen verteld door Edwin Klaasen) en maakten uiteindelijk allemaal onze eigen hartige paasstol, gevuld met pesto en honingtomaten. Oooh wat was dat lekker en goed gelukt!
Rond lunchtijd was ik weer thuis in Haarlem en bracht ik een heerlijk warm, zelfgebakken brood mee. Dat is nog eens een goede beurt maken bij je schoonouders :D.
‘s Middags was het tijd om verder te klussen aan de buitenkeuken. We hadden zaterdag inkopen gedaan om de deurtjes nu eindelijk eens in de keuken te hangen en omdat we vandaag oppas hadden, konden we er nu even ongestoord mee aan de slag.
Maar natúúrlijk hadden we WEER de verkeerde scharnieren en moesten we onze klus na een halfuur al staken om een bezoek te brengen aan de bouwmarkt. We hebben inmiddels al vier of vijf verschillende scharnieren geprobeerd, maar iedere keer lukt het niet. Nu reden we naar Hornbach in Amsterdam – wat heel ver weg voelde haha – voor groothoekscharnieren en EINDELIJK hadden we succes. EINDELIJK is het gelukt om een deurtje op te hangen in de buitenkeuken.
Oké, oké, ik moest de bovenkant van het deurtje een beetje bijschuren omdat hij nét niet dicht paste, maar dat was zo gepiept en toen hadden we een keurig hangend deurtje in een kozijn. Jeetje, wat zijn we hier lang mee bezig geweest.
Aan het einde van de middag hadden we drie deurtjes hangen. Nog twee te gaan en een derde deurtje die we met magneetsnappers bevestigen (omdat die in principe nooit open hoeft, tenzij we bij de regenton moeten zijn).
Als avondeten liet ik pasta thuisbezorgen; dat is mooi makkelijk want Morris kan dan mee-eten en wij vinden het allemaal lekker en goed vullend na zo’n drukke dag. Maar het was wel echt een hele leuke dag <3.
‘s Avonds ploften we op de bank met The Gentlemen, een van m’n favoriete series van het moment.
Donderdag:
Op donderdagochtend spendeerde ik de ochtend weer met Snorrie. Muziekles ging niet door en dat kwam eigenlijk wel goed uit, want hij slaapt de afgelopen twee weken opeens super lang in de ochtend. Dus ik bracht ‘m om 10 uur nar bed, het was weer een groot drama qua huilen enzo, maar om kwart over 10 sliep hij tot kwart voor 1 (!). Holymoly!
We moesten ons nog haasten om op tijd bij de oppas te zijn om 1 uur. En toen ik Morris daar eenmaal had afgezet, was het tijd voor mijn vrije middag.
Hoewel; ik had ‘s ochtends ook al echt ultieme vrije tijd gehad, doordat Morris zo lekker diep lag te slapen. In die tijd dat hij z’n ochtenddut deed, keek ik de serie BODEM van Eva Crutzen op NPO. En dat is echt zooooooo’n goede serie. Het gaat over rouw en hoe de hoofdpersonage daarmee dealt. Het is grappig en verdrietig en rauw en echt heel erg cool gemaakt. Met hele mooie muziek, héle goede teksten. Echttt een enorme aanrader, deze serie.
Nadat ik Morris had weggebracht, was het tijd voor een bezoekje aan de visboer voor lunch en met m’n buik gevuld met kibbeling ben ik daarna aan de slag gegaan met een beetje huishouden, wat online shoppings, een knutselproject en ik ben nog ff langs de hobbywinkel gegaan om te kijken of ze er vilt hebben dat ik nodig heb. Maar daar had ik helaas geen geluk.
Daarna haalde ik Morris weer op en was het tijd voor een lekkere wandeling. Nu Morris door die slaapregressie opeens een stuk later naar bed gaat (rond 8 uur ‘s avonds), hebben we in de avond best wel een hanguurtje; we moeten in de tijd dat hij van de oppas of opvang komt (17u) en de bedtijd (20u) een beste tijd overbruggen en om dan alleen avond te eten en bank te hangen vinden we saai. Dus! Tijd om naar buiten te gaan!
Ik haalde Morris op en toen zijn we samen boodschappen gaan doen en daarna hebben we lekker door de buurt gewandeld. We kwamen Jan nog tegen die net terug kwam van z’n werk en die is toen gezellig met ons mee gaan wandelen door de buurt. Heerlijk!
Om 6 uur waren we thuis en dook ik de keuken in om een lekkere broccoli-stamppot klaar te maken. Oooh wat vond Morris dat lekker!
Daarna bracht Jan Morris naar bed en ben ik in de logeerkamer gaan zitten met een heleboel was die opgevouwen moest worden én de nieuwste aflevering van The Bachelor. Heerlijk weer.
‘s Avonds ruimden Jan en ik samen het huis op en heb ik nog ff alle bloemen van vers water voorzien. Door m’n verjaardag heb ik ontzettend veel verse bloemen in huis, maar er waren er ook al wat verpieterde bloemen bij, dus dat wilde ik ff fixen. Heerlijk vind ik dat; alle vazen op het kookeiland verzamelen en dan even alles opnieuw schikken.
En daarna was het tijd voor bankavond met een kaasplankje, thee en The Gentlemen. Wat een heerlijke dag ook weer.
Inmiddels is het vrijdagmiddag en ben ik dus wéér zo lekker bezig. Qua werk ga ik zo aan de slag met m’n nieuwe boek-project (waar gister de eerste beelden van binnenkwamen!!!) en daar heb ik helemaal zin in.
Verder ben ik vanavond een avondje alleen met Snorrie (bid voor slaap), gaan we morgen de laatste deurtjes in de buitenkeuken hangen, hebben we zondag familiedag van mijn kant van de familie en heb ik maandag podcastopnames met Liesbeth Rasker. Je mag in de comments raden waar dat over zal gaan :D.
Ik wens je voor nu een heerlijk weekend en dan spreek ik je dinsdag weer. CIAO!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
