Leo’s leven #111: chaostijden in de bouwval

Goedemorgen fijne mensen en welkom op vrijdag! Afgelopen dinsdag lukte het me niet om m’n dagboek te schrijven, omdat ik echt bijzonder drukke dagen achter de rug heb. Zo’n bouwval die over 50(!!) dagen wordt opgeleverd, dat is niet niks kan ik je vertellen. Mijn dagen bestaan uit veel regeldingen en beslissingen nemen en dan lukt het me maar moeilijk om me óók op werk te concentreren. Maar! Het voordeel van voor jezelf werken is dat ik dan ook meteen de teugels een beetje kan laten vieren en het rustig aan kan doen. Ik hoop dat je dat begrijpt. Waar het afgelopen jaar het aantal nieuwe recepten online al enorm terugliep (en ja dat vind ik heel erg), baal ik er zelf wel van dat ik dan óók slack in het publiceren van mijn dagboek – een blogpost die altijd door veel van jullie gelezen wordt. Maar realistisch gezien is het ook wel gewoon even zo dat de laatste weken van zo’n verbouwing gewoon veel van je vragen. En ik wéét wel dat jullie dat wel begrijpen, maar toch baal ik er zelf van dat ik qua werk niet gedaan krijg wat ik zou willen.

Dat gezegd hebbende word ik tijdens het schrijven van deze intro al gestoord door twee aannemers en ben ik tussendoor al even naar de bouwval gelopen om de badkraan in te meten én heb ik een telefoongesprek gehad over de warmtepomp die a.s. maandag geplaatst zou worden en nu opeens pas begin juni leverbaar is. En eigenlijk moet ik nu eerst even naar de supermarkt om een product te halen voor een campagne omdat ik daar zo een foto van moet maken met Jan en zijn planning loopt vandaag ook ff ingewikkeld, dus dat moet ik nu eerst even doen. Dus ik ben zo terug.

Oké: ben ik weer. Tijd om je bij te praten over m’n afgelopen week! Die stond namelijk in het teken van een geweldig bezoekje aan Amsterdam, interieurshoppen, een museumbezoek, de laatste levering van de badkamer, het begin van de stukadoor, een geweldig weekend met mezelf, alleen naar het theater, verven in de bouwval… Kortom: ik heb weer genoeg te vertellen. Lees je mee?

Een weekend voor mezelf
M’n vorige dagboek eindigde ik in mineur vanwege een horrormenstruatie en sneeuw. Man, wat lijkt dat alweer lang geleden. Inmiddels is m’n humeur weer opgeklaard en schijnt letterlijk en figuurlijk de zon weer. Yes! Bovendien had ik een lekker weekend voor de boeg, want Jan ging met zijn vader en broertje naar de Ronde van Vlaanderen. En dat betekende dat ik een heel weekend voor mezelf had. Heerlijk!

Op zaterdag ben ik in m’n eentje naar de bouwmarkt gegaan om een ladder, bezem en mengverf te kopen en daarna ben ik in de bouwval aan de slag gegaan met het schilderen van de vloer. Ik wilde namelijk uittesten hoe de kleur die wij voor ogen hebben voor de gietvloer, nou écht in het huis staat. Dus ik schilderde een stuk vloer bij de ramen voor, in het midden (a.k.a. donkerste gedeelte) van het huis en bij de enorme glazen pui. En wauw: die éne kleur pakt op die drie verschillende plekken echt zó anders uit. Waar het bij de schuifpui eerder mint-kleurig is, is het bij de voorgevel en in het midden van het huis veel donkerder en echt grijs-groen. De conclusie is in ieder geval dat de kleur die we voor ogen hadden echt fantastisch is, dus ik kan aan de gietvloerboer doorgeven dat we gaan voor de sikkens kleur J0.05.55 <3.

Daarna boekte ik voor mezelf een ontspanningsmassage van een uur bij Thai Nakara, wat echt een heerlijke plek is om helemaal tot rust te komen. Bovendien heb ik al weken van alles vast zitten op verschillende plekken in m’n rug, dus tijd om ff onder handen genomen te worden. Helaas had ik een masseur die vrij zacht masseerde – ondanks dat ik nog aangaf dat het wel harder mocht – dus het was niet de beste massage ooit.

Tijdens de massages die ik de laatste tijd neem, merk ik dat ik maar moeilijk m’n hoofd uit kan zetten. Ik zat helemaal te fantaseren over hoe ik welke kamer in wilde richten, naar welk land ik weer als eerst wil reizen en met wie en dat ik ZIN HEB OM TE LEVEN. Om baanbrekende dingen te doen. Zo’n bouwval verbouwen ís natuurlijk al vrij baanbrekend, maar in de waan van de dag kun je wel eens opgeslokt worden door de taakjes die je allemaal moet uitvoeren en voelt het toch minder Groots En Meeslepend dan je vooraf misschien dacht. En ik ben er ook wel een beetje klaar mee. Een beetje. Want ik zou de komende weken niet willen missen, maar ik kijk ook heel erg uit naar het moment dat we voor het eerst wakker worden in de bouwval. Anyway; ik drijf af. Ik kwam er in ieder geval achter tijdens de massage dat ik weer ff wat anders wilde doen met m’n leven. En dus besloot ik ná de massage om nog ff alleen met mezelf naar het theater te gaan. Precies waar ik zin in had.

Ik vond een voorstelling in de Toneelschuur van een solo artiest. De voorstelling duurde maar 1 uur en dat leek me heerlijk overzichtelijk. Crybaby ging over iemand die niet kan huilen (zegmaar: het tegenovergestelde van mij) en het was echtttt een hele fijne voorstelling. Aanrader!

Ook op zondag had ik nog lekker een dagje voor mezelf. Dit keer moest ik iets meer moeite doen om mezelf uit bed te krijgen, want vandaag stond m’n administratie op de planning. Weinig zin in.

Dus ik heb eerst het hele huis opgeruimd en zelfs m’n kledingkast uitgezocht (dat is dan wel weer een voordeel), voordat ik aan de slag ging. Maar om een uur of 2 kroop ik toch achter m’n computer en een paar uur later schonk ik champagne voor mezelf in, vanwege goede cijfers. Yay!

Maandag & Dinsdag: chaos in de bouwval
Maandag en dinsdag waren twee dagen die echt heel chaotisch waren en ontzettend in het teken van de bouwval stonden. Ik zou eigenlijk gewoon aan het werk gaan, maar als je dan om 7 uur al in de bouwval staat en allemaal dingen moet regelen, dan kom je ook gewoon niet echt lekker in je werk. M’n dag bestond dus voornamelijk uit planningen bijwerken, een podcast live zetten, een recept publiceren, kozijnen opmeten, nachtkastjes uitzoeken, reels maken, de stukadoor briefen en ‘s avonds sporten.

Ook m’n dinsdag was een beetje zo’n dag, waarbij we al om 7 uur in de bouwval waren, dit keer om een bestelling aan te nemen van Tegelstudio. Vandaag werden de laatste onderdelen voor onze badkamer geleverd en dat was geweldig. Kijk maar even:

Funfact is wel dat vandaag óók de elektra werd omgelegd in ons huis en dat betekende dat de hele stoep open lag. Ze konden de elektra kabels ook nergens vinden, dus stonden er twee man echt 4 uur lang te graven opzoek naar die kabels. Tot ze het grondwater bereikten XD. Uiteindelijk wel de kabels gevonden, maar we moesten deze hele bestelling van Tegelstudio (o.a. een badmeubel van 2.40m) over een bruggetje bij ons thuis naar binnen vervoeren, woehahha.

Naast de mensen van elektra (2 man) en ons eigen bouwteam (4 man), waren vandaag ook nog de stukadoor (2 man) en de mensen van de dakopbouw (geen idee hoeveel) bezig in de bouwval. Man o man; wat een mensen.

Ik had zelf een beetje een ongrijpbaar gevoel; een gevoel dat je echt geleefd wordt en iedereen iets van je wil en je dan over dingen moet beslissen waar je geen verstand van hebt en in de tussentijd in een brandend huis zit en zegt ‘it’s fine’. Zo voelde ik me, hahaha. Maar goed; de dag kwam goed ten einde. We zijn halverwege nog ff naar het strand gereden om adem te halen en dat deed me wel goed. Verder heb ik geen idee hoe ik deze dag precies overleefd heb.

‘s Avonds waren Jan en ik allebei toe aan een avondje voor ons zelf en heb ik een Bridgerton-marathon gehouden. Oh ik heb ZO genoten van seizoen 2. Echt heer-lijk.

Woensdag: een hoogtepunt met Teddy
Op woensdag was ik eindelijk niet meer ongesteld en werd ik meteen een stúk zonniger wakker. Tijd om weer eens even een beetje aan het werk te gaan. Ik hield me bezig met reacties, begon aan een recept voor salieboter (dat ik hopelijk vanmiddag nog af krijg), publiceerde een heerlijke hartige taart, ging aan de slag met een andere campagne en schreef het script voor de 14e aflevering van Podcast De Verbouwing. Leuk dagje!

Om 1 uur had ik nog een meeting met de tuinman en aan het einde van de werkdag heb ik lekker een biertje gedronken met het bouwteam in de bouwval.

‘s Avonds viel ik in slaap op de bank en kwam Teddy lekker bij me liggen. Ook hij viel in slaap en na een uurtje werd ik wakker van zijn gesnurk in mijn oor. Hij heeft nog nooit zó dicht bij me gelegen en het was echtttt het einde. Zoveel liefde <3.

Donderdag: een geweldige dag in Amsterdam
Op donderdag was ik een dagje vrij. Hoewel ik weinig werk had verricht de afgelopen dagen, is het dan toch lekker om een dag te hebben dat het ook echt niet hoeft. En gek genoeg heb ik dan dus steeds op donderdag zin om te werken. Kan iemand dit even verklaren in de comments? 😀

Maar… ik ging niet aan het werk. M’n ochtend stond in het teken van uitslapen en toen ging opeens de bel. Een pakketbezorger met een pallet voor Mevrouw ter Veld. Ehh… ik verwachtte niets?

Bleek het de levering te zijn van de… wijnklimaatkast voor het nieuwe huis. Die had ik deze week besteld en aangegeven dat ‘ie op 26 april geleverd mag worden. Nog steeds veel te vroeg, maar dan heb je hem maar vast, in plaats van dat er opeens weer dikke vertraging op keukenapparatuur is. Maar hij kwam dus opeens afgelopen donderdag al en toen zaten we met een klimaatkast in de woonkamer, die hier nog 50 dagen moet staan. HAHAHA. Goed, we hebben dus straks geen warmtepomp (a.k.a. geen warm water), maar wel een wijnklimaatkast. Prioriteiten.

Verder was donderdag echt een geweldige dag ook. Om half 4 hadden Jan en ik een afspraak bij Studio Henk om mijn droom eettafel te bekijken, daarna zijn we naar het STRAAT museum geweest in Amsterdam en daarna hebben we een burger gegeten bij The Beef Chief.

Korte samenvatting van dit alles: bij studio Henk is alles geweldig en het is het einde en je wil het allemaal (maar moet een orgaan doneren om het te kunnen betalen), het STRAAT museum was een gewellllldige plek en ik kan het echt iedereen aanraden om er naartoe te gaan en de burger van The Beef Chief was wederom fantastisch.

Wat een topdag dit. ‘s Avonds namen we nog de podcast op en toen merkten Jan en ik allebei: dit was een beetje veel voor één dag, voor een van ons tweeën. Jan zit overspannen thuis en ik merk dat ik het veel te gezellig vind dat hij er de hele dag is en dat ik zin heb om allemaal dingen te ondernemen. Maar dat is nou even niet de hele tijd de bedoeling. Dus ik moet me ff wat meer inhouden. Maar we hadden wel een hele fijne dag <3.

Inmiddels is het vrijdagochtend en heb ik dus alweer allemaal dingen gedaan. Lekker dagje wel. En ik heb ook echt nog heerlijke plannen voor de rest van de dag, want vanavond ga ik – denk ik – HEEL ERG LEKKER eten, ik heb nog een meeting in de bouwval met de tegelzetter (dat is de vriend van mijn nicht, dus we gaan lekker een biertje erbij drinken) en daarna is het weekend en dan ga ik morgen met m’n zus en moeder interieurshoppen – ergggggg zin in – en verder heb ik ‘t rijk weer even over mezelf en Teddy en ik heb er helemaal zin in. WOEHOE!

Ik spreek je dinsdag hopelijk weer. Weet dat ik mijn best doe om er te zijn op de tijden die ik met jullie heb afgesproken, maar ik hooop ook dat je begrijpt dat het af en toe even niet lukt <3.

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!