Project baby #3: stoppen met anticonceptie

Pin it AlgemeenProject babyPersoonlijk 16

Hallo mooie mensen! Vanuit het Erasmus MC schrijf ik deze derde project-baby-update om je bij te praten over het fertiliteitstraject waar Jan en ik geheel onverwacht in terecht zijn gekomen. In update 1 vertelde ik je dat we met een onregelmatige cyclus bij mij en ontbrekend zaad bij Jan dubbele pech hebben, maar in update 2 las je al dat er nog van alles mogelijk is en we in een serieus ivf/icsi-traject terecht zijn gekomen.

Het is maandagochtend 15 maart als ik deze derde update schrijf. Ik zit in de ziekenhuistuin met een mondkapje op te werken, terwijl Jan een paar verdiepingen boven mij onder het mes gaat. Hij ondergaat een Mesa; een operatie waarbij de dokters zaad uit z’n bijbal halen, om in te vriezen voor het icsi-traject. Vandaag krijgen we definitief te horen of Jan biologisch vader kan worden. Een behoorlijk spannende dag dus. Tijd voor afleiding ;-).

Dit is een mooi moment om je te vertellen over mijn ervaring rondom stoppen met anticonceptie. Daar lees ik steeds meer over de afgelopen jaren en over het algemeen zie ik vrij positieve verhalen over stoppen met anticonceptie. Terwijl ik het zelf helemaal niet 100% als iets chills ervaar. Ik zit er zélfs over te denken om na dit hele traject er meteen weer aan te gaan, ondanks dat Jan en ik nooit natuurlijk zwanger zullen raken. Vandaag praat ik je bij over mijn ervaring rondom stoppen met anticonceptie.

Mijn anticonceptie-verleden
Sinds mijn 18e gebruikte ik anticonceptie. Ik begon vrij laat met menstrueren (16 jaar) en had niet echt een regelmatige cyclus, maar vooral ook geen idee hoe het allemaal ‘hoorde’. Op mijn 18e ging ik aan de pil; iets wat me jarenlang heel goed beviel. Toen door de diagnose pds (prikkelbare darmsyndroom) de pil niet helemaal veilig* bleek (in mijn geval was de kans groot dat ik niet alle stoffen van de pil opnam in m’n lijf), ben ik in 2011 overgestapt op de Nuvaring.

*Overigens kan ik hier nu niet echt meer iets over vinden op internet, dus ik heb geen idee of dit wel klopt. Ik weet alleen nog dat ik bij een dokter zat en die vertelde dat de pil in mijn geval niet goed werkt en ik dus een alternatief moest zoeken.

De Nuvaring is een flexibele ring die je in je vagina plaatst. Hij werkt bijna hetzelfde als de pil, maar geeft ongeveer de helft minder hormonen af (doordat hij al op de juiste plek zit) en je gebruikt ‘m 3 weken aaneengesloten. Daarna haal je hem eruit en heb je een week een soort ongesteldheid en dan plaats je ‘m opnieuw. Ik vond de Nuvaring echt een top ding, maar niet iedereen is er enthousiast over. Voor mij werkte het echter prima.

De eerste maand zonder anticonceptie
In november 2019 besloten Jan en ik dat ik stopte met anticonceptie, zodat we konden proberen om zwanger te worden. De eerste maand dat ik stopte was leuk en minder leuk. In de eerste weken merkte ik een enorm verschil in m’n gemoedstoestand; het voelde alsof er een donderwolkje waarvan ik niet door had gehad dat ‘ie altijd boven m’n hoofd zweefde, opeens weg was. De hele wereld voelde lichter, terwijl ik het voorheen helemaal niet als donker had ervaren. ZO LEKKER.

Qua menstruatie was het alleen niet echt een feest. Van de 30 dagen die november telt, was ik er 16 ongesteld.

Vanaf het moment dat ik stopte met anticonceptie, hield ik in de app Clue bij hoe het met me ging; hoe m’n gemoedstoestand was, wanneer ik menstrueerde, hoe actief ik was, hoe sociaal ik me voelde en alle kwalen die ik had. Door die app ontdekte ik al snel dat mijn cyclus niet helemaal lekker liep. Ik was veel ongesteld, lang ongesteld, lang níet ongesteld (soms wel 60 dagen niet) en ovulatietesten waren altijd totaal onduidelijk.

Lichamelijke veranderingen
Ik was niet alleen veel en lang ongesteld, in m’n lijf veranderde er nog veel meer. Zo merkte ik op dag 1 van stoppen met anticonceptie dat m’n borsten veel minder vol waren; echt totaal ingezakt. Waar niets mis mee is, maar ik vond het wel ff wennen hoe ik van een lekkere volle cup het opeens moest doen met een minder hysterisch decolleté. En ik mis m’n meisjes nog steeds.

Verder had ik de eerste maand last van een stijve tepel. Eéntje ja; en echt KNETTER STIJF. Een lichte aanraking of een t-shirt van een gekke stof, deden al pijn. Dit is een kwaal die iedere cyclus wel een keer terugkomt. En iedere keer diezelfde tepel. Au, au, au.

Daarnaast ontdekte ik iets heel vreemds; de structuur van m’n haren lijkt wel anders te zijn. Ik heb sinds ik ben gestopt met de Nuvaring, opeens een hysterische krul aan de voorkant van m’n haarlijn. SUPER bizar want deze krul zat er eerst écht niet. Maar ook dit schijnt te maken te hebben met het stoppen met anticonceptie. Je leest het goed; ik leverde hysterische tieten in voor een gezellige krul rond m’n haargrens.

Oh en die donderwolk die de eerste maand vertrokken was? Die is dubbel en dwars teruggekomen. Ik ben het afgelopen jaar chagrijniger dan ooit geweest; en dat had echt niet alleen met Corona te maken. Als ik ongesteld ben was ik altijd al ietwat onredelijk, maar nu is het echt extreem. En dan te bedenken dat ik ongeveer 1/3 van het afgelopen jaar ongesteld ben geweest.

Ook tussen de menstruaties door gaat m’n mood alle kanten op, veel meer dan voorheen. Nu zal dit deels ook komen doordat ik een groot deel van dit jaar heb doorgebracht in onzekerheid over m’n cyclus en dat helpt niet echt mee in je humeur. Soms was ik weken niet ongesteld en heb je op dagelijkse basis geen idee waar je aan toe bent; ben je juist heel vruchtbaar en moeten we seksen voor het leven of word ik elk moment ongesteld? Of… ben ik zwanger?! Die onzekerheid vond ik vrij intens en kwam m’n humeur niet echt ten goede. Het is een wonder dat het nog zo goed gaat met Jan en mij, haha.

Zin in seks? No thank you
Niet alleen m’n humeur veranderde, ook m’n libido is wel eens beter geweest. Ik weet alleen niet helemaal of dat komt door stoppen met anticonceptie. Het feit dat de hele wereld in pandemie is (stress), dat ik Jan 24/7 om me heen heb en weinig andere prikkels krijg én dat het reproductie-element aan seks helemaal is weggevallen door het fertiliteitstraject, zullen namelijk ook hun weerslag hebben op m’n verminderde zin om tussen de lakens te duiken. Ja, om te knuffelen, dat dan weer wel.

Ovulatietesten en PCOS
Inmiddels weet ik dat ik PCOS heb; wat betekent dat mijn cyclus inderdaad niet regelmatig is, doordat er een verstoring is in mijn hormoonhuishouding**. Dit verklaart niet alleen waarom mijn menstruatie onregelmatig is, het verklaart ook waarom mijn ovulatietesten altijd totaal onduidelijk waren en ik denk zelfs dat het verklaart waarom m’n humeur zo veranderlijk is. Er is een disbalans in mijn lijf en dat maakt dingen ietwat ingewikkeld.

Ik wilde heel graag m’n eigen cyclus leren kennen. Juist ook doordat ik er veel over had gelezen, was ik nieuwsgierig naar hoe míjn natuurlijke cyclus zou werken. Als die namelijk naar behoren werkt en mooi regelmatig is, dan kan je daar ontzettend veel voordeel aan beleven. Niet alleen als je zwanger wil worden en dus wil weten wanneer je vruchtbaar bent, maar ook in de rest van je leven. Als je weet wanneer je prikkelbaar bent, wanneer je helemaal on top of your game bent (rond je eisprong), wanneer je iets liever voor jezelf moet zijn (rond je menstruatie), dan weet je zo veel meer over jezelf. En ik had dit zó graag willen leren over mezelf. Maar door mijn pcos is de enige stabiele factor die in mijn cyclus te ontdekken valt, het feit dat alles onregelmatig is.

Gelukkig is er van alles mogelijk om je hormonen weer in balans te krijgen. Ik heb me er nog niet goed in verdiept, omdat mijn cyclus binnenkort helemaal stil wordt gelegd en wordt overgenomen door het icsi-traject, maar ná die tijd ga ik me hier volledig op storten. Zo kan je je hormonen weer in balans krijgen door alternatieve geneeswijzen als acupunctuur, maar ook door middel van voeding en begeleiding bij een hormooncoach. Ooooh ik kan niet wáchten. Je kan je hormonen zélfs lekker in balans houden door weer aan de anticonceptie te gaan. Misschien doe ik dat ooit wel weer. Op naar meer balans, meer gezelligheid, meer zonnigheid én meer tiet. Woehoeee!

**Ook voor deze blogpost geldt; ik heb geen medische achtergrond, heb nog maar weinig opgezocht op internet en heb zelf weinig medische kennis. Ik kan alleen vertellen wat mij verteld wordt, maar mocht daar ook geen snars van kloppen, laat het me dan vooral weten. Lukt zwanger worden bij jou en je partner ook niet zo 1, 2, 3? Neem contact op met je huisarts!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Lees ook

16 reacties op “Project baby #3: stoppen met anticonceptie”

  • Loes zegt:

    Wat een herkenbaar verhaal! Niet alleen dit, het hele traject en het ziekenhuis ken ik goed.
    En ook ik ben weer aan de anticonceptiepil gegaan. Vanwege een heel korte cyclus en endometriose ben ik blij dat ik zo een langere periode heb om niet ongesteld te zijn, en veel minder pijn te hebben!

  • Nadia zegt:

    Inderdaad, hormonen zijn gekke dingen en hebben zoveel invloed op van alles! Maar vraag me af of anti-conceptie de manier is om mee te balanceren in the end….Njaaa hysterische borsten zijn na een zwangerschap sowieso helaas voorgoed voorbij????

    • leonie zegt:

      Haha ja ik weet het ook niet, maar ik heb nooit ergens last van gehad met de Nuvaring, dus ergens denk ik; joe lekkere makkelijke oplossing om de boel weer in balans te krijgen.

  • Emily zegt:

    Ha Leonie, je schrijft het zelf al, maar het is echt een aanrader om een hormooncoach in de arm te nemen. Ik volg Daniëlle Verbruggen op Instagram, zij lanceert binnenkort ook een training over hormoonbalans & je cyclus zag ik. Of Iris de Goede (Hormoondiëtist). Zij werken allebei erg lifestyle-gericht en kun je het meer zien als kleine stapjes die je gemakkelijk kunt integreren in je leven. Lijkt me ook dat het juist een vergroting van je kansen is tijdens het fertiliteitstraject! Ik wens je alle goeds!

  • Moniek zegt:

    Dat stoppen met hormonen is zo herkenbaar. Ik ben eerst dik 10 jaar aan de gewone pil geweest en daarna tussen mijn zwangerschappen door aan de minipil ivm borstvoeding. Nu helemaal gestopt met anticonceptie sinds november. Het is nu eind maart en ik merk nu pas dat alles weer een beetje in balans is.
    Beter libido, huid doet weer normaal, lichaam krijgt zijn vormen weer terug (behalve die borsten helaas).
    Enige nadeel is dat ik veel heftiger ongesteld ben en idd dan bloedchagrijnig ben de 1e 2 dagen.

    Verder wilde ik even zeggen dat ik het heel mooi vind dat jullie zo open zijn over jullie babytraject. Het is jullie gegund❤️

  • Elsbeth zegt:

    Mooi geschreven, dank voor het delen! Ik ben ook echt niet leuker zonder anticonceptie, zodra het weer kon weer een Mirena genomen. Hierdoor ben ik veel meer in balans en chill en minder moodswings. Meer mijzelf eigenlijk 🙂 Ik wens jullie alle geluk in het traject!

  • Yookske zegt:

    Ahh wat goed dat je dit deelt.
    Wat een rollercoaster he…bah
    Ik had ook zo last van pms, die buien van chagrijnig zijn. Ik kon wel iemand vermoorden…haha

    Ik heb een tijd teunisbloem geslikt, en ik moet zeggen dat hielp enorm.
    Bij de natuurwinkel.
    Nu ben ik blij met men spiraaltje.
    Succes verder !!

  • Lou zegt:

    Wat fijn dat je hier zo open over bent en over schrijft. Onvruchtbaar of minder vruchtbaar zijn is altijd een van mijn grootste angsten geweest. Mijn vriend en ik zijn nu 7 maanden ‘bezig’ om in verwachting te raken maar het lukt tot nu toe ook niet. Mijn cyclus is juist heel regelmatig wat opzich wel fijn is, maar ook weer frustrerend waarom het dan niet lukt. We begonnen heel relax onder het mom van ‘als het raak is, is het raak en anders komt het nog wel’. Maar na twee maanden had ik al alle mogelijke apps geïnstalleerde, na 5 maanden ze allemaal weer boos verwijderd en gister weer opnieuw geïnstalleerd. Ik had niet verwacht dat ik er zo van in ban kon raken en dat de wens elke maand (na elke teleurstelling) nog groter wordt. Jullie verhaal helpt me ook omdat als het ons niet op natuurlijke wijze mag lukken dat er nog zoveel mogelijkheden zijn. Ik hoop voor jullie dat het traject jullie snel een kleintje mag brengen!! <3

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook