Leo’s leven 283: signeren in Utrecht en een geweldig hotel in Apeldoorn

Goedemiddag leuke mensen en welkom op de prachtige datum: 25-03-2025. Niet alleen cijfertechnisch een lekkere datum, óók een leuke dag omdat Jan en ik vanochtend ons geregistreerd partnerschap hebben ondertekend. Een feest der liefde, beste mensen. En dat op een gewone dinsdagochtend.

Vandaag praat ik je in ieder geval bij over een heel druk weekend, waarbij ik een nachtje ging hotellen met m’n zus, ongelofelijk luxe en lekker uit eten ging, in een privébios belandde én genoot van een BUITENZWEMBAD in maart. Verder stond het weekend in het teken van IKEA-meubels in elkaar zetten, een heerlijk diner met blote voeten op het strand (may I remind you: het is nog steeds maart), signeren op de We Are Pregnant beurs in Utrecht, werken aan een prachtige Paascampagne en naja; wat verder ter tafel komt. Let’s dagboek!

Vrijdag:
Vrijdag was top, want het was geweldig weer, mijn to do lijst was overzichtelijk én ik had een uitje naar IKEA op de planning. Ik begon m’n dag met het schrijven van m’n dagboek en daarna snelden we naar IKEA, om er rond openingstijd meteen naar binnen te kunnen. Op de shopping list stonden een nieuwe commode, een groen babybedje en matras, een ronde spiegel voor op de babykamer en 88 andere dingen die we even lieten voor wat ‘t was. Maar we slaagden uitstekend, aten een hotdog on the way out én alles paste in onze Audi Q5, inclusief Morris in een autostoel, dus het was een zeer geslaagd uitje.

Daarna ging ik verder met m’n werk; ik maakte een preview voor een samenwerking met een nieuwe maaltijdbox, zette een hele fijne samenwerking met Guts & Gusto live (incl. kortingscode!!) en werkte wat mails weg. Lekker bezig.

Rond 2 uur was ik klaar en had ik nog een uurtje om aan te lummelen én m’n tas in te pakken, want ik ging vanavond een nachtje hotellen met m’n zus. Woop woop!

Ik was uitgenodigd door Van der Valk de Cantharel in Apeldoorn om een nachtje daar te slapen en te eten, in ruil voor een reel op Instagram en zeg daar niet altijd ja op, maar dit keer wel :D. En ik ging er heerlijk van genieten samen met mijn zus.

Na twee uur lang filerijden kwamen we allebei aan in Apeldoorn en waren we meteen behoorlijk onder de indruk. Mooi hotel, mooie kamers, prachtige ligging en na een uurtje borrelen op ons eigen terras, was het tijd om naar Huisje James te lopen. Dit is een culinair restaurant in de achtertuin van het hotel, waar je zowel als hotelgast als gewone entiteit (hehe) naartoe kunt. En dat was GEWELDIG.

We aten een 7 gangen diner en werkelijk iedere gang was verrukkelijk. Erbij dronk ik best acceptabele alcoholvrije wijnen en de setting was ook echt heel erg mooi. We consumeerden op drie verschillende locaties – een aperitiefje bij een soort pipowagen, kleine amuses in een Zuid-Afrikaans-aandoende houten hut en het diner in een net gerenoveerd restaurant. Allemaal op loopafstand van elkaar, in een prachtig verlicht bos. Wauw, wat een plek.

Rond 10 uur wandelden we weer terug naar onze heerlijke hotelkamer voor een lekker nachtje ongestoord slapen zonder kinderen. Heerlijk!

Zaterdag:
De volgende ochtend werden we gewekt door een zonnetje en was het tijd voor een groots hotelontbijt. Dat aten we gewoon in het restaurant van Van der Valk zelf en dat was ook echt amazing. Echt een lekker ontbijt. Je leest het: ik was echt zeeeeer te spreken over de hele ervaring. Misschien was het dat ik er van te voren niet zoveel van verwacht had, dat ik zo overrompeld werd door m’n eigen enthousiasme, maar misschien is het ook wel gewoon écht een fantastische plek: Van der Valk de Cantharel.

Na het ontbijt inspecteerden we nog even de privé bioscopen in de kelder – een stuk of 5 geloof ik, inclusief onbeperkt popcorn – en daarna was het tijd om naar de Wellness te gaan. Die is tot 10 uur’s ochtends kindvrij, dus dat was een mooi excuus om er lekker op tijd in het water te springen.

En ook dat was top. Er was een verwarmd zwembad dat van binnen naar buiten liep, waardoor we gewoon in maart in ons badpakkie van het buitenbad konden genieten, ín de zon. Wat een leven. We hebben lekker de hele ochtend in de Wellness doorgebracht en het was HEERLIJK.

Rond 12 uur checkten we uit en vervolgden Sas en ik allebei onze eigen weg. Op huus an!

Onderweg naar huis had ik bedacht dat et nog helemaal niet klaar was met de feestelijkheden dit weekend en dat Jan en ik wel lekker naar het strand konden gaan met Morriesnorrie. Dus zo geschiedde!

We voetbalden met Morris bij de branding en wandelden voor het eerst met blote voeten over ons Nederlandse strandje. Wat lekker zeg! Rond borreltijd streken we neer bij Tent 6, waar vriend Ramon aan het werk was en ook dat was TOP. We aten heerlijk, dronken lekkere (alcoholvrije) biertjes en Morris vermaakte zich onwijs goed met z’n bal, klimmen op de kinderstoel, de hond van de tafel naast ons en het strandzand. Zooooo’n leuke middag was dit.

Aangestuurd door de bedtijd van Morris moesten we om half 7 weer op huus an, om ons kleintje naar bed te brengen. Jammer, want we hadden nog veel langer willen blijven, maar het was ook wel gewoon goed om op een hoogtepunt te stoppen en lekker naar huis te gaan. Zo was er bovendien nog tijd om ‘s avonds, toen Morris op bed lag, een begin te maken aan de Hemnes commode van IKEA in elkaar zetten.

En dat was me toch een K U T K L U S.

Ik heb toch echt een heel huis gesloopt en verbouwd en ben écht een handige meid, maar voor die IKEA Hemnes handleiding moet je echttttttt al je hersencellen de juiste kant op hebben staan want meine gute, wat een denkwerk om dit goed in elkaar te krijgen. En WAT VEEL SCHROEVEN. En plankjes die op elkaar lijken maar het gaatje nét op een ander plekje hebben zitten. Echt drama. Niet aan beginnen mensen; gewoon tweedehands kopen.

Nou goed; om half 10 vonden we het mooi geweest en hielden we het voor gezien. Niets voor ons, want wij maken dit soort dingen altijd meteen af. Maar nu ff niet. Ik ben te zwanger en Jan te druk met z’n werk. Dus het was tijd voor mama Leo om lekker in bed te kruipen met dr mens in dr pens en Jan kroop nog ff op de bank voor wat ontspanning met Drive to Survive.

Zondag:
Op zondag was het weer zo’n leuke dag. Dit keer had ik echter een werkklus op de planning, want ik ging van 12 tot 15u mijn babyboek signeren in Utrecht. En dat was LEUK! Mijn uitgever Jeanelle had echt een ontzettend leuke stand opgebouwd en stond al twee dagen zonder mij mijn boek te promoten en nu was het aan mij de beurt om haar te vergezellen én een aantal van jullie te ontmoeten <3.

En zo’n beurs loopt gewoon nooit storm, dat is wel ff iets wat duidelijk moet zijn.Dus de verwachting voor verkoop en opkomst was laag, maar dat mocht de pret niet drukken. En zo hebben we toch nog wat boeken verkocht op zondag én heb ik mijn handtekening gezet én als allerleukst: gekletst met allemaal andere zwangere vrouwen over de fase na de newbornfase: starten met voedsel. Vet leuk was het <3.

Na drie uurtjes lullen was ik echter helemaal kapottttt en ook daaraan merk ik echt dat ik deze zwangerschap minder energie heb dan bij m’n vorige. Zou het aan dat lage ferritine kunnen liggen? Is het de combinatie met dreumeslife? Nobody knows.

Anyway; tijd om naar huis te gaan en nog heel weinig van mezelf te vragen. We bestelden avondeten via thuisbezorgd en ploften ‘s avonds lekker op de bank. Tot m’n nesteldrang te erg aan me vrat en ik tóch nog even naar de tweede verdieping ben gesneakt om een stukje verder te gaan met die KUT commode. 😀

Maandag:
Op maandag waren we allemaal vroeg wakker en dat kwam goed uit, want het was een drukke werkdag in een drukke week. Tijd om Morrie naar de opvang te brengen en aan de slag te gaan. Zo zat ik om 8 uur al achter m’n computer te tikken, wat fijn was, want om half 10 moest ik in het ziekenhuis zijn om bloed te prikken om m’n ferritine weer eens te checken. Heel benieuwd of m’n ijzertabletten iets doen.

Daarna ging ik door naar de supermarkt om campagneboodschappen te halen en toen was het tijd om aan de slag te gaan voor twee toffe ontbijtmerken. Voor één van de twee maakte ik een Paasrecept dat heel goed lukte en dat was zooo lekker. Mjam! Heel leuk om mee bezig te zijn.

Verder moest ik allerlei dingen regelen voor andere samenwerkingen, waaronder het afmaken van de commode, zodat ik een kleur kon kiezen voor een verf-samenwerking die eraan zit te komen. En af kreeg ik het niet, maar het geraamte staat in ieder geval en dat is al heel wat ;-).

‘s Avonds was ik kapot en moe en klaar met de dag. Ik besloot m’n yogales te cancellen en in plaats daarvan even in bad te gaan, want ik kon bijna niet meer lopen van een stijf lijf en spanning in m’n romp. De meid had een beetje teveel gedaan voor haar zwangere toestand, maar je hebt nesteldrang (en tachtig mentale energie), dus je wil wat. Maar goed: in bad dan maar. En de rest van de avond niet meer klussen.

Maar wél lekker achter m’n computer gekropen om de kastknopjes game uit te spelen en oeeeeeeh ik heb zoveel leuks op het oog :D.

En dat mensen, waren mijn afgelopen dagen. Erg van genoten :D.

Zoals ik al schreef is deze week verder een drukke week. Zo moet ik vandaag nog één samenwerking live zetten (en fotografen en stylen, de hele rataplan), daarna Morrie eten geven en dan zelf sporten – en dan wil ik daarna natuurlijk nog lades in elkaar zetten voor de commode. Morgen heb ik Morris de hele dag en dat wordt ook een (fysieke) uitdaging. En dan heb ik het donderdag wat rustiger. Misschien is het dan weer ff tijd om een massage te nemen ergens, dat lijkt me helemaal geen slecht idee.

Ik spreek je vrijdag weer! GROETJESSSSS!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.