Goedemiddag gezellige mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 10 januari! Live vanuit mijn kantoortje ga ik jullie bijpraten over de afgelopen dagen, die in het teken stonden van m’n eerste zwangerschapsmassage, de administratie van Q4, veel series kijken en twee keer yoga. Ja mensen; het is WEINIG, maar het is dan ook januari en we doen het lekker rustig aan. Zou jij ook moeten doen :D. Verder heb ik INTENS genoten van de drie zonnestralen die we hebben gezien deze week. Ik vertel je er alles over. Lees je mee?
Dinsdag:
Op maandag had ik een top werkdag, op dinsdag iets minder. Ik denk toch weer m’n altijd terugkerende fout van op maandag teveel doen en op dinsdag dan nog weinig zin hebben. Echt luxepoes, deze meid. Maar goed; ik ging wel aan het werk. Zo schreef ik m’n vakantiedagboek – veel werk -, belde ik uitgebreid met de uitgever van m’n boek en dook in m’n mailbox met 55 mails van na de vakantie. Lekker gewerkt Leo!
Na de lunch ben ik ff gaan wandelen in de zon, want meine gute er waren opeens drie zonnestralen en ik had met mezelf de deal gemaakt dat ik dan METEEN alles uit m’n handen zou laten vallen om wat frisse vitamines D op te snuiven met m’n gezichtje in een zonnestraal. Dus zo geschiedde. De zon scheen ook ongeveer een kwartier, dus veel langer duurde de pret allemaal niet, maar tóch deed het me goed.
En tegelijkertijd ook niet, want ik had een wandeling gemaakt van zo’n 1,5 km en was toen KAPUTSKI. Zo’n zwangerschap doet wel dingen met je hoor. Maar goed; we moeten ook niet vergeten dat ik momenteel ongelofelijk druk ben – volgens de zwangerschapsapps – met het aanleggen van een haarlijn, dus tja; dat komt nogal nauw weetje. Hoe beter ik m’n werk doe deze week, hoe blijer mijn kind later met zijn of haar kapsel is! Belangrijke zaken!!
Nee, zonder gekheid. Ik was alweer kapot en de rest van de dag kwam er weer eens niets uit m’n vingers. Nu had ik het geluk dat ik om half 4 een massage geboekt had en zoals dat bij mij gaat, lig ik tijdens zo’n massage ONGELOFELIJK te ontspannen, maar ook allemaal businessplannen uit te werken in m’n hoofd, dus zo was het uiteindelijk toch nog een productieve middag. Check!
Ik ging trouwens voor het eerst eindelijk weer eens naar de masseur, omdat ik de 14 weken grens voorbij ben en dan mag je beginnen met zwangerschapsmassages. GOD, wat lekker. Ik ging naar Thai Nakara en vond het heerlijk.
Daarna haalde ik Morris op van de opvang en kookte een simpel maaltje waar hij geen hap van wilde, omdat ‘ie in z’n droge pasta en komkommer-fase zit. Prima joh.
‘s Avonds hebben Jan en ik het eerste seizoen van Squid Game uitgekeken. Dit had ik al eens gezien, maar Jan nog niet en zo kunnen we binnenkort samen aan seizoen 2 beginnen. Heerlijk. We gingen veel te laat maar bed, maar het was wel echt een lekkere avond.
Woensdag:
Op woensdag kwamen m’n schoonouders oppassen op Morris en werkten Jan en ik allebei thuis. Ik ging aan de slag met m’n administratie van kwartaal 4 en heb natuurlijk – as always – eerst tachtig taakjes gedaan om uit te stellen om te beginnen aan die admini. Waarom bén ik toch zo.
Dus het huis was opgeruimd, de was stond te draaien, m’n downloadmap op de computer was opgeruimd, etc. etc. En rond 1 uur ben ik dan toch ein-de-lijk begonnen met die administratie.
Veel werk, maar uiteindelijk was ik wel weer blij dat ik het gedaan had. M’n jaarcijfers zijn weer fijn, dus dat is top. En ik at twee tompoucen along the way en dat is al helemaal top. Leuker kunnen we het niet maken, wél lekkerder. Yay!
‘s Avonds had ik alleen nog zin in zaagsel in m’n hoofd, dus begonnen Jan en ik aan het nieuwe seizoen van Winter vol liefde. Maar ik moet zeggen dat het me nog niet echt pakt… Het duurde me te lang allemaal en ik vind de mensen ook nog niet zo interessant. Misschien komt het nog.
Donderdag:
Op donderdag had ik mijn vrije dag en het was lekker, want ik had geen plannen. Met Morrie zette ik ‘s ochtends ff de woonkamer op z’n kop, heb ik ff wat nieuwe truien voor ‘m geshopt – hij groeit zooo hard – en zijn we ‘s ochtends naar de speeltuin geweest met z’n twee. Helemaal gezellig met m’n schat.
Rond 11 legde ik hem op bed, zodat ‘ie ‘s middags op de opvang niet hoefde te slapen, en ben ik zelf ff op de bank gekropen met Paradise Hotel. Vreselijke realityserie, maar wel alles wat je nodig hebt op druilerige dagen onder een dekentje op de bank. Genietings!
Rond half 1 moest ik Morris met de grootste moeite wakker maken, hebben we even samen geluncht en toen bracht ik ‘m weg. Toen ben ik zelf weer ff gaan wandelen in de zon, haalde kibbeling bij de visboer en ben toen met Jan – die thuis aan het werk was – even in de zon voor ons huis gaan zitten om dat Vitamine-Zon-tekort wat aan te vullen.
‘s Middags ging ik aan de slag met het opruimen van de trapkast. Echt een heerlijke klus! Sinds ik met mijn vader een kast heb gebouwd onder de trap, heb ik veel meer bergruimte voor allemaal spullen. Maar ik had het nooit goed ingericht en wilde het al tijden doen. Vanmiddag was het moment! Dus ik ruimde eerste alles eruit, en richtte het toen opnieuw en logisch in. Heerlijk!
Daarna was ik natuurlijk weer kapot en moest ik even een halfuurtje op de bank, voordat ik Morris weer ophaalde.
Die had ondertussen een mega leuke middag gehad met z’n vriendjes op het kdv. Nice! ‘s Avonds flanste ik snel ff een maaltje in elkaar voor m’n kieskeurige eter – sperziebonen, appelmoesje (zo noemt hij het zelf), gekookte aardappels (die hij alleen wil eten als ie ze in de mayo mag dippen, learned from the best I guess) ennnn rolletjes kipfilet. Ja mensen; je kan je niet iedere avond uitsloven voor je kinneke. Die rolletjes kipfilet zijn dus gewoon opgerolde plakjes broodbeleg, want Mor is zó kieskeurig de laatste tijd dat als ik echt voor ‘m sta te koken, hij het 9 van de 10 keer niet opeet. Dus ik maak het mezelf even makkelijk.
Om kwart voor 6 zwaaide ik m’n etende schatjes gedag en stapte ik op de fiets naar yoga. Het was tijd voor m’n eerste lesje zwangerschapsyoga, sinds een jaar of 2. Zo heerlijk om er weer te zijn.
Een uur en een kwartier heb ik weer intenssss genoten en toen fietste ik naar huis voor een avondje bankhangen met Paradise Hotel. Hoewel; ik moest nog ff langs het Turkse eethuis voor twee Turkse pizza’s én nadat ik twee afleveringen Paradise Hotel had gekeken en een van m’n twee hersenhelften het aan het begeven was, vond ik het tijd om nog ff wat nuttigs te doen.
Dus ik zette een intellectuele podcast op (VSR, dat is mijn niveau van intellectueel zijn) en ruimde de hele benedenverdieping op. Alles schoon en opgeruimd voor de volgende dag. Ik deed zelfs nog ff de gangkast uitruimen en opnieuw inrichten én heb m’n glazen tafeltje ontdaan van de stoothoeken die ik er ooit op plakte omdat Morris anders z’n kop eraan zou stoten. Dat risico is er nu nog steeds, maar aangezien Snorkel tegenwoordig vooral óp het tafeltje (zelfgemaakt van een kartonnen doos en plakspiegels) gaat staan, lijkt het me beter om dit tafeltje even weg te halen uit de woonkamer. Dus die lelijke stootranden konden er ook weer af.
Een klusje dat ff 5 minuten had moeten duren, maar ik heb een uur lang zitten boenen met wasbenzine. Of dat nou de beste beslissing is tijdens een zwangerschap betwijfel ik, maar goed. Het kan vast niet écht kwaad.
Anyway; veel later dan gepland en nog vol energie en prikkels moest ik om half 12 toch eindelijk maar eens naar bed gaan, dus dat deed ik maar.
Inmiddels is het alweer vrijdagmiddag en heb ik er al een ochtendje met Morrie én een uurtje yoga opzitten. Oh én een geweldige lunch.
Maar nu moet je meid aan het werk.
Ik spreek je komende dinsdag weer! Dan weten we nog steeeeeds niet wat voor geslacht ik de afgelopen tijd heb lopen knutselen, maar zodra ik het weet ga ik een zwangerschapsupdate schrijven en daarin zal je het denk ik wel lezen. Voor nu bestaan de komende dagen vooral uit: *geen plannen*. Ik gók (lees: hoop) dat Jan en ik ergens de motivatie gaan vinden om de zolderkamer op te ruimen, zodat we echt plannen kunnen gaan maken voor de babykamer (who am I kidding; ik ben allang plannen aan het maken en ik vertel je: het kantoor wordt lila denk ik. Ja, je dacht dat we het over de babykamer hadden en dat klopt maar het een heeft gevolg voor het ander en basically denk ik dat ik dus ook kantoor en de logeerkamer een make-over ga gegeven. Omdát ik de babykamer een make-over ga geven. Snap jij het nog? Maakt ook allemaal niet uit; je leest, ziet of hoort het allemaal wel hier in mijn dagboek en op insta. Gezellig dat je meelees(/f)t :D.
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
