Leo’s leven 248: host van een kookwedstrijd, het laatste fertiliteitsnieuws (voorlopig) en hottubben met uitzicht over Amsterdam

Goedemiddag leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van dinsdag 8 oktober. Vandaag praat ik je bij over een mega spannende klus voor werk waar ik al weken nerveus voor was, ik vertel je over heel goed nieuws, een geweldige nacht met vriendinnen in een hottub op een rooftop in Amsterdam, over m’n gestolen zonnebril, picknicken bij de Oosterplas en voetballen met wijn in de voortuin én dat allemaal live vanuit een soort van strandstoel bij een strandtent met uitzicht op zee <3. Lees je mee?

Vrijdag:
Nou mensen, ik neem jullie maar weer even mee in de totale rollercoaster van het fertiliteitstraject de afgelopen weken. Bij Cyclus monitoring 1 (23 sept) was alles goed, de tweede keer ook (27 sept), toen kreeg ik geweldig nieuws over dat m’n receptivfity test goed was en er 63% kans is op een geslaagde zwangerschap (30 sept) en de dag erna (1 okt) kreeg ik opeens te horen bij cyclusmonitoring dat m’n eitje niet snel genoeg groeit en dat m’n cyclus daardoor te lang duurt (langer dan 40 dagen), waardoor m’n baarmoederslijmvlies waarschijnlijk niet meer goed is voor een terugplaatsing en het hele feest tóch deze maand niet door gaat. Daar stonden we vorige week.

Deze vrijdag mochten we weer langskomen in Rotterdam voor cyclus monitoring numero 4 (4 okt) en dit was een beetje het JA/NEE moment. Maar na het nieuws van dinsdag zagen we het eerlijk gezegd somber in. Maar goed, eerst maar weer eens de benen spreiden en dan zien we hoe het ervoor staat.

En wat denk je? Vét gegroeid, m’n eitje. En dat betekent dat we tóch door mogen deze cyclus, holymoly. Zulk goed nieuws, maar ZO onverwacht. de afgelopen weken waren écht een totale rollercoaster. En dan hebben we het nog maar over het vóórtraject van de eerste terugplaatsing. Man o man. Maar goed! Goede hoop nu dus en ik zal je straks in m’n verslag van maandag vertellen hoe het nu verder gaat…

Na het bezoek aan Rotterdam gingen we snel weer naar huis, waar ik nog snel even iets voor werk moest doen. Rond 4 uur was ik klaar, pakte ik snel m’n koffer in en was het tijd voor een nachtje weg met vriendinnen. Tijd voor (Z)omaweekend!! (Dat is dus omaweekend – je weet wel, dat antipartyweekend in januari waarbij ik met m’n besties in een hutje op de hei aan het bijkletsen ben met thee en chips – maar dan de zomer variant ;-)).

We hadden dit keer een nachtje geboekt in het Volkshotel in Amsterdam, omdat er delen van de vriendengroep waren die wél op stap wilden. En het Volkshotel bleek echt een top locatie voor allerlei behoeftes. Zo hebben we rond zonsondergang zitten chillen in één van de drie hottubs op het dak van het hotel, met uitzicht over Amsterdam én zelf meegebrachte champagne. Daarna zijn we uit eten gegaan bij Canvas op de 7e verdieping (prima eten, niet amazeballs) en dronken we cocktails in diezelfde bar. Daarna ging een deel tukken op de hotelkamer én een deel partyen in de kelder van het hotel, bij Doka. Nouuuuu helemaal chill.

Zaterdag:
We zagen elkaar weer bij het ontbijt op zaterdagochtend en zo was het echt een heerlijke avond weg geweest. Even in een rap tempo bijgekletst over de belangrijkste onderwerpen en ochhhh wat ben ik toch dol op deze meiden. Echt een heerlijk avondje. Te kort, maar wel écht qualitytime <3.

Overigens had ik wel echt een matige week wat diefstal betreft, want zo was eerder in de week de regenkap van onze bakfiets a gejat (300 euro) en werd op vrijdagavond mijn zonnebril gejat op het dakterras van het Volkshotel (weer 230 euro waarde weg). Pffff, zo irritant als mensen dat doen. En al helemáál irritant dat ik dan nu weer dingen moet regelen met verzekeringen die weer precìes een uitzondering maken op hetgeen dat mij overkomt. Grrrrr. Grote Ergernis.

Na het ontbijt zijn we nog ff koffie gaan drinken bij The Breakfast Club en daarna was het tijd om naar huis te gaan. Ik had zin om m’n twee mannen weer te zien en zij hadden overduidelijk ook zin in mij, want toen ik om 1 uur thuis kwam waren ze allebei wakker. En dat klopt niet, want Snor slaapt altijd tot 2-3 uur ‘s middags XD. Maar goed; vandaag niet, dus ik werd warm onthaald bij thuiskomst.

Tijd voor leuke plannen met z’n drie! Het was mooi weer en ik had een klein katertje, dus ik was wel in voor een kleine wandeling in de natuur. Zo besloten we naar de Oosterplas te gaan. Maar voor we daar naartoe vertrokken, haalden we nog even broodjes bij de Kaashoek, zodat we voor de wandeling eerst even konden picknicken bij de Oosterplas.

U raadt het al; van dat wandelen kwam niks terecht, want het was echt MEGA lekker weer en we zaten verrukkelijk te chillen en picknicken bij de Oosterplas. Morris viel natuurlijk binnen 10 seconden met z’n billen in de enige broek die we bij ons hadden, meteen in het water, maar gelukkig scheen de zon en konden we ‘m lekker warm inpakken zodat ‘ie geen kou vatte. Heeeeerlijk genoten van dit hele tafereel.

Op de weg naar huis fietsten we nog even langs de slager om stoofvlees te halen voor zondag. Helemaal in m’n element, deze meid.

Op zaterdagavond dook ik de keuken in om snel even een stamppotje in elkaar te flansen voor de hele familie en Morris hielp heel lekker mee in de keuken. M’n favoriete filmpje OOIT staat nu op instagram. Het is té schattig voor woorden.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Leonie Ter Veld (@lterveld)

Nadat Morris naar bed ging, hadden Jan en ik een lekker avondje met z’n twee op de planning. Ik dacht: mmmm lekker ff een filmpje kijken bij kaarslicht, maar op de een of andere manier delf ik toch altijd het onderspit als het gaat om de keuze voor films of series en zo kwam het dat we ons de hele avond onderdompelden in afgeknipte vingers, bloederige hoofden en heftige cokedeals in het vierde seizoen van Mocro Maffia. Tot zover onze avond vol romantiek.

Zondag:
Op zondag werden we allemaal lekker laat wakker, wat echt heeeerlijk was. Daardoor hadden we maar een kort ochtendje, maar dat was prima. We deden ff boodschappen met z’n drieën en daarna ging Morris alweer slapen.

Tijdens zijn middagdut moest ik aan het werk. Ik had namelijk maandag een grote presentatieklus en moest ALLES nog voorbereiden. Ik zat al weken met m’n kop in het zand over deze klus, omdat het voor het eerst was dat ik een event moest hosten en ik vond het eigenlijk echt doodeng. Ik vind het altijd leuk om dit soort dingen te doen en ik kan het ook goed en enthousiast, van die presentatieklussen, maar ik ga van te voren gewoon echt stukkkkk van de zenuwen. ZO irritant. Dus ik heb echt dagen als struisvogel geleefd alsof dit event niet bestond en moest er nu écht aan geloven om de boel te gaan voorbereiden. En zo geschiedde.

Rond 3 uur werd Morris weer wakker en was het tijd voor een borrel met vrienden. Jort en Nina kwamen bij ons met de kids en dat was mega gezellig, want we hadden elkaar al te lang niet gezien. Bovendien namen ze een heerlijke fles wijn mee uit Zuid Afrika van een plek waar ik toevallig ben geweest in 2015: Babylonstoren. Zoooo’n goede wijn, oh oh oh. En met een leuke hint naar project Baby ;-).

We dronken wijn, kletsten bij en verplaatsten de borrel op een gegeven moment naar het grasveld voor ons huis. Daar kon Morris mooi z’n voetbalskills laten zien en oefenen met Joep en Cato, terwijl wij lekker wijn dronken in het zonnetje. Topleven dit!

Ondertussen stond er sinds 1 uur ‘s middags een heerlijke pan stoofvlees te pruttelen op het fornuis. We aten gewoon met z’n drie (Morris vond het stoofvlees totaal oninteressant maar heeft z’n frietjes gedoopt in kefir en vond dat heerlie?) en nadat Morris naar bed ging was het uiteraard weer tijd voor Mocro Maffia. Daar gaan we weer; dit is echt zo’n serie die je door wil blijven kijken, dus ik vrees dat al m’n vrije tijd er de komende dagen aan gewijd wordt.

Maandag:
Op maandagochtend moesten we weer heel vroeg in Rotterdam zijn. Of naja; om half 10, maar dat betekent wegrijden om kwart voor 8, want de ochtendspits is for real op deze route.

We gingen wederom met niet te veel verwachtingen naar Rotterdam. We hadden vrijdag natuurlijk goed nieuws gekregen, maar dat gaf geen garantie dat het vandaag weer goed zou zijn. Mijn lijf trekt zo zijn eigen plan, dat ik nergens meer op durfde te hopen.

Toch was het maandag wederom goed nieuws. Zo goed zelfs, dat de terugplaatsing is gepland en ik niet meer terug hoef te komen voor cyclusmonitoring. YES BABY! We gaan ervoor!! Ik praat je snel bij over hoe, wat en wanneer enzo, maar wil natuurlijk dit moment eerst even zelf verwerken en daarna delen met vrienden en familie. Maar ik laat jullie uiteraard niet te lang wachten hoor. Jullie horen vanzelf weer van me <3.

Dus: goed nieuws op maandagochtend is een goed begin van de dag. En wat voor dag is het; je zou het bijna vergeten (met je kop in het zand), maar vandaag was D-DAY als het gaat om mijn presentatieklus. Vandaag moest ik officieel m’n kop uit het zand trekken en mezelf in de steigers zetten voor een hostingklus in de kookfabriek in Amsterdam. 100 man publiek, een vierkoppige jury, 10 kandidaten en één host. Ondergetekende dus. Ik mocht het hele event aan elkaar praten en maakte daarvoor 10 spiekbriefjes met alle info die ik in de 2,5 uur durende kookwedstrijd moest vertellen, alle vragen die ik wilde stellen, feitjes, regels, mededelingen. Al dat soort. En ja mensen: je meid was nerveus, want ze deed dit allemaal voor het eerst.

Om half 5 moest ik in Amsterdam zijn en omdat ik écht geen geldige reden had om het af te zeggen (mijn zenuwen baalden ervan dat ik niet ff m’n teen had gebroken die dag, dat je naar het ziekenhuis moet en helaas moet afzeggen), stapte ik om 5 over half 5 all dressed up de kookfabriek binnen. En het was vet leuk en het ging goed! 😀 AAAAAH. Did it!!!

Om 9 uur stapte ik in de auto naar huis en was ik KAPOT. Tijd om thuis ff lekker te douchen en onder de wol te kruipen. Wat een dág was dit geweest. Ik was zo blij dat ik het gedaan had, maar ook dat het achter de rug was, want nu kon ik me gaan focussen op belangrijkere dingen die alle ruimte in mijn hoofd en lijf verdienden, namelijk: de terugplaatsing. ZIN INNNNN!

Dus mensen, dat waren mijn afgelopen dagen. Het is nooit echt saai he, in dit leven ;-). Nou goed, live vanuit de Republiek wil ik je bedanken voor het lezen van dit dagboek, vraag ik je nog éven geduld te hebben voor je meer over het traject leest ennn spreek ik je vrijdag weer. Dan praat ik je bij over een dagje met Morris en mijn ouders, een bezoekje aan de fysio voor die immer vastzittende heup (kakding) en wie weet wat nog meer. Tot dan!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.