Leo’s leven 196: televisieopnames, glitterbroeken en gnocchi uit de Airfryer

Hallo fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 8 december. Na een roerige nacht vol van een baby met twee doorkomende tandjes en een partner die aan de shotjes ging op het Leidseplein, zit ik fris, fruitig en vooral vrolijk achter m’n bureau om jou bij te praten over mijn afgelopen dagen. Die stonden in het teken van televisieopnames, schoonouders, recepten, gnocchi uit de Airfryer, glitterbroeken (meervoud ja), een spannend boek en veel Kerst-film-tips (maar helaas weinig Kerst-film-kijkings). Lees je mee?

Dinsdag
Dinsdag was een heerlijke werkdag. Morris was op de opvang en ik ging thuis aan de slag met het uitschrijven van een heleboel recepten, m’n dagboek én ik nam even uitgebreid de tijd om mijn kledingkast uit te zoeken. Het was tijd om toch eens even een heleboel kleding weg te doen. Er is zó veel dat ik niet meer pas na m’n zwangerschap en ik ken mezelf een beetje; áls ik ooit weer terug kom in dat lijf van voor m’n zwangerschap (als), dan ben ik waarschijnlijk op die kleding uitgekeken. Dus ik kan het net zo goed nu weg doen, want het geeft alleen maar onrust in m’n kledingkast.

Overigens zijn tips voor plekken om kleding naartoe te brengen altijd welkom. Ik heb allerlei zomerkleding zoals bikini’s en sportkleding en korte broekjes, maar ook wel echt winterse items. Weet je een goed adresje, laat het hieronder weten. Anders breng ik het naar de kringloop, daar komt het volgens mij altijd goed gerecht?

Verder was ik dus druk met recepten uitschrijven. Foto’s bewerken, recepten schrijven, gezellige tekst er omheen fabriceren, SEO-technisch alles nalopen. Het lukte me helaas niet om alles af te krijgen, maar er kwamen deze week wel al 5 leuke nieuwe recepten op m’n homepage.

Om 5 uur kwam Snorretje weer thuis en was het tijd om te keten met pap.

Het is echt heerlijk om te zien en slechts 0,01% pijnlijk om toe te geven dat Jan Morris’ z’n favoriete ouder is, haha. Al vanaf dag één heeft Snor een flinke voorkeur voor z’n vader. Of mannen in het algemeen, lijkt het wel. Zodra hij Jan ziet is het instant schaterlachen, hahaha. Ik vind het heerlijk om te zien en ben heel benieuwd hoe het zich ontwikkelt als Morris eenkennig wordt; of hij dan heel erg naar Jan toe trekt of toch (ook?) naar mij. We gaan het zien.

‘s Avonds dook ik de keuken in om lekker te koken. Ik maakte deze stamppot rucola met appel en tuinerwten en erbij heerlijke champignons gevuld met kruidenroomkaas.

Woensdagavond hield ik op Instagram een Q&A binnen het thema interieur en dat vond ik helemaal gezellig. Jullie stuurden super leuke vragen in en ik vond het echt heerlijk om er zo even diep in te duiken. Yay!

Tijdens het beantwoorden van de vragen waren Jan en ik trouwens begonnen aan een nieuwe serie; de documentaire reeks van 6 afleveringen over Acda en de Munnik, die op NPO start staat. Echt een vet leuke docu voor liefhebbers van hun muziek. Aanrader!

Woensdag
Op woensdag kwamen mijn schoonouders om op Morris te passen, want Jan was aan het werk op kantoor en ik had een draaidag voor een nieuw televisieprogramma. Om 11 uur moest ik in Amsterdam zijn om de visagie in te gaan. Oooh wat vind ik dat toch genieten.

De opnames vonden plaats bij Scrambled opnamestudio in Amsterdam. Voor de verandering ging het allemaal heel vlot en stond het er binnen no time op. Het was voor het eerst dat ik opnames had met Jet van Nieuwkerk, dus dat was ook super leuk. Leuk team, fijn script, leuke klant, dus volgens mij wordt dit vet leuk. Ik heb alleen eerlijk gezegd geen idee hoe en wanneer dit uitgezonden wordt en of ik daar al iets over mag zeggen, haha. Dus dat volgt later nog eens op Instagram, denk ik.

Om 1 uur waren we al klaar met de opnames en had ik opeens heel veel tijd over, voordat ik weer naar huis moest. Omdat ik na zulke opnames altijd wel weer ff de knop om moet zetten van AAN naar UIT, besloot ik met mezelf naar het strand te gaan. Ik had alleen geen echt warme kleding aan, dus een strandwandeling zat er niet in. Maarrrr gelukkig zijn er hele lekkere strandtenten en dus streek ik neer bij De Republiek in Bloemendaal aan Zee voor een lunch met mezelf.

Wát een goed idee.

Ik lunchte een broodje pulled beef (de kaart was niet heel inspirerend moet ik toegeven) en genoot intens van dit moment met mezelf. Daarna kon ik weer met nieuwe energie terug naar huis.

Eenmaal thuis wachtten er twee leuke pakketjes op me. Ik krijg niet vaak meer random iets toegestuurd – en vind dat helemaal prima -, maar als er dan opeens weer een pakketje is, is dat een leuke verrassing. Dit keer kwam het boek van Snackspert binnen, een gids vól met goede adresjes waar je de lekkerste snacks haalt, én twee glitterbroeken van Guts & Gusto, die echt geweldig zijn. Heel lang (shoutout naar alle meiden van 1.80+), in een lekkere stof die dikker is dan je verwacht en gewoon echt in twee gewellllldige kleuren. LOVE it. Dank je wel voor het toesturen allebei!

Nadat ik einde van de middag nog even heb gewerkt, dook ik om 5 uur de keuken in om een lekkere curry te maken voor Jan, zijn ouders en mezelf. Ik maakte deze curry met pompoen, cashewnoten en boerenkool en voegde er nog wat aubergine aantoe voor meer body. Super lekker!

Donderdag
Op donderdag mocht ik uitslapen; oooooh wat was dat lekker. Ik ben al 2 weken niet helemaal fit en zit helemaal vol, in m’n holtes én m’n longen, maar het leven gaat wel gewoon door met een klein kindje. Dus écht goed tot rust komen was nog niet gelukt de afgelopen weken, maar vandaag was het moment. Ik had een nachtshift gehad waarbij ik er een paar keer uit was, maar dat betekent wel dat ik de ochtend uit kon slapen. En doordat Jan thuiswerkt, kon Jan Morris op bed leggen voor z’n eerste ochtendslaapje en dát betekende dat ik uit kon slapen totdat hij wakker werd uit z’n ochtenddutje. En dat was… KWART OVER 10. Zooooooooo lekker. En zo nodig <3.

En toen was het tijd om lekker gezellig samen met Snorrie te douchen, me aan te kleden en me voor het eerst te hullen in m’n nieuwe glitterbroek. LOVE it.

‘s Ochtends was Morris wel wat jengelig helaas, maar dat is niet zo gek want hij is nog steeds verkouden én er komt een tweede tandje door. Precies naast de plek waar z’n eerste tandje ook aan het doorkomen is. Wat wel echt heel cool is, want mijn baby heeft straks gewoon tanden. AAAAH!

Om 1 uur bracht ik Morris naar de oppas en was het tijd voor mijn vrije donderdag, maar net als andere weken is mijn donderdag niet standaard meer zo vrij als voordat Snorrie er was. Zo moest ik vandaag aan de slag met vier samenwerkingen, maar er lonkte een andere activiteit….

Ik zat midden in de ontknoping van mijn leesboek en kon ‘m bijna niet wegleggen, omdat ik alleen maar door wilde lezen. Maar ik had vier deadlines, dus ik moest echt even aan de slag.

In twee uur tijd knalde ik m’n werk eruit en daarna… doorrrrr met de ontknoping van het eerste boek van de vrouwen van de Leeuwenhof.

Honest review: ik vond het een leuk boek en het is inderdaad wel wat vergelijkbaar met de zeven zussen. Al pakte de zeven zussen me meer en zit daar wat meer diepte in het verhaal. Ik kon heel moeilijk in dit boek komen en moest echt 150 pagina’s wel ff m’n best doen, maar toen ik er eenmaal in zat kon ik het bijna niet weg leggen en kon ik niet wachten op de ontknoping. En die viel helaas weer wat tegen… Anticlimax wel. Maar er zijn nog twee boeken het vervolg hierop en die wil ik wel graag lezen, dus er is ergens toch iets goed gegaan ;-).

‘s Avonds bracht ik Morris naar bed terwijl Jan zich klaarmaakte voor zijn eerste Kerstborrel van werk dit jaar. Dat betekende dat ik een lekker avondje op de bank had en aangezien ik m’n boek net uit had gelezen, was dit het ultieme moment om eens een kerstfilm te gaan kijken.

Ik kreeg van jullie op Instagram allemaal tips voor Kerstfilms op Netflix en deze antwoorden werden het meeste genoemd:

• hjem til jul
• family switch
• polar express
• love hard
• klaus
• the holiday
• catering christmas
• a boy called christmas

Maar eerst: avondeten. Van veel van jullie had ik onlangs de tip gekregen om gnocchi klaar te maken in de Airfyer, omdat dat kennelijk heel knapperig wordt en zacht vanbinnen. Dat klinkt natuurlijk GEWELDIG, dus vanavond was het tijd om de proef op de som te nemen.

En ik vond het…

…best wel tegenvallen. Echt sad, want m’n verwachting was enorm. Maar ondanks dat ik de Gnocchi een beetje met olijfolie had besprenkeld en ze 18 minuten op 200C heb gebakken in de Airfryer (eerst 13 min, toen langer, toen nog langer), bleven ze super bleek. Qua smaak wel oké, maar ook een beetje… niet fantastisch gewoon. En de binnenkant wel chewy maar neverrrrrrrr zo lekker als wanneer je ze in de pan bakt. Echt jammer, want dit was wel echt een ultieme life hack geweest.

Anyway; de rest van de avond wilde ik dus chillen op de bank met een kerstfilm, maar Morris had een onrustige avond en uiteindelijk ben ik daar flink mee in de weer geweest. Om 10 uur besloot ik maar naar bed te gaan om alvast even wat slaap te pakken, maar tot een uur of 2 ben ik er toch wel echt vaak uit geweest om hem een speen te geven. Tel daarbij op dat een zekere levenspartner diep (díep) in de nacht ook nog thuiskwam na shotjes op het Leidseplein – en als ik je vertel dat ik vannacht de gang heb staan dweilen dan weet je genoeg – dan begrijp je ongetwijfeld dat het geen topnacht was. Maar! Ik moet wel echt erg lachen om de gedaante die momenteel voor me zit te creperen en niet kan wachten tot deze dag voorbij is, hahaha.

Goed; het is vrijdagmiddag inmiddels en ik heb al gesport én m’n dagboek geschreven. Het gaat allemaal wat langzaam vandaag, maar dat is helemaal niet erg na zo’n nacht als vannacht. Verder zou ik vanmiddag diehard aan de slag met kerstrecepten, maar dat gaat me niet lukken want m’n mailbox schreeuwt om aandacht met 79 ongelezen mails die stuk voor stuk belangrijk zijn (ik heb de nieuwsbrieven en andere onzin er al uitgefilterd), dus dat wordt mijn werk-activiteit voor de rest van de middag.

Daarna gaan we – hopelijk – naar de Kerstmarkt. Hoewel ik de bui al voel hangen dat iemand in dit huishouden daar niet fit genoeg voor is en niet in de juiste state of mind is voor knusse kopjes gluhweinn met baby en vriendin op de drukste kerstmarkt van ons land. Maar duim voor me dat ‘ie ergens de spirit vindt om dit leuk en gezellig met deze kerstnerd te beleven en anders dan hoop ik dat we morgen of zondag nog even kunnen gaan en dat het dan niet daadwerkelijk bezocht wordt door 300.000 mensen XD.

Anyway; ik spreek je dinsdag weer en dan vertel ik je alles over de kerstmarkt en de rest van ons chille weekend met vriendendates en babyknuffels. Tot dan!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.