Goedemiddag leuke mensen en welkom bij mijn 128e dagboek! Hoewel de titel anders doet vermoeden, wordt het weer een gezellig verhaal over mijn afgelopen dagen, die super gevuld waren met allemaal leuke dingen. Zo ben ik met Janneman naar IKEA geweest (#hotdogsvoorhangrymomenten), hebben we een nieuw vloerkleed gekocht op een woonboot, zijn er allemaal nieuwe planten in de tuin geplant, hebben we een baby-podcast opgenomen, ruimde ik het huis op en maakte het gezellig met nieuwe accessoires, hebben we onze baby erkend en gingen we eindelijk weer uit eten. Allemaal vet leuk en heerlijk, maar tussen deze heerlijkheid zat ook één vreselijke dag. God, wat heb ik gister veel gejankt. En daarover schrijf ik straks natuurlijk ook.
Ga er lekker voor zitten, schenk alvast een alcoholvrije borrel in en lees gezellig mee met m’n dagboek van de afgelopen dagen.
Dinsdag: een nieuw vloerkleed
De dinsdag begon gezellig, want tuinman Maxime kwam langs om de laatste struiken te planten in onze tuin. Deze krentenboompjes waren nog niet leverbaar in juli, toen we de rest van onze tuin hebben aangelegd, dus we wisten dat deze in het najaar nog zouden komen. Ik vond het maar wat gezellig dat Maxime er was en dat Jan en hij lekker in de tuin bezig waren, dat ik zelf in de woonkamer ben gaan werken, om toch wat van de reuring mee te krijgen.
Daarna ben ik boven verder gaan werken, terwijl Jan een vriend op de koffie kreeg. Rond lunchtijd wandelde ik even naar de fotozaak hier om de hoek om te kijken of mijn camera, waarmee ik op de Azoren nog hele vette foto’s kon maken, te laten maken want die doet het opeens niet meer, maar het ziet er niet echt goed uit en ik vlieg over een week al naar Costa Rica dus de situatie wordt wat penibel. Help.
Als lunch maakte ik vandaag verrukkelijke pantosti’s met gebakken parmaham (ik heb zooo veeeeel parmaham cravings maar mag het rauw niet eten want #zwanger dus dan bak ik het maar op maar is echt 100% minder lekker maar goed) met kaas en een gebakken eitje on top. En een heerlijk sausje erbij van mayo, sambal en een beetje siroop uit de pot stemgember. Mjam!
Daarna ging ik verder met m’n werk en lag ik o.a. half aangekleed in bad campagnefoto’s te maken voor iets dat binnenkort online komt, haha.
‘s Middags stopte Jan vroeg met klussen en ik met werken, want om 4 uur wilden we in Vreeland zijn voor een bezoekje aan de woonboot van Living Maroc. Dit is een instagramaccount dat ik al een paar jaar volg, sinds mijn zus een kleed bij deze dame heeft gekocht. Het verhaal is echt vet, want deze dame gaat zo nu en dan naar Marokko waar ze handgemaakte kleden koopt, verscheept naar Nederland en hier verder verkoopt. Onlangs was ze weer in Marrakech en ik zag een geweldig kleed bij dr voorbij komen, heb die meteen gereserveerd en toen konden we een paar weken later – deze week dus – langskomen om ‘m te bekijken en aan te schaffen. En ooooh dat was zo tof. Haar woonboot ligt VOL met geweldige kleden en ik wilde echt alles hebben. Maar uiteindelijk zijn we met één parel naar huis gegaan, om meer kleur te geven aan de woonkamer. En i LOOOOVE it.
Omdat we ook nog even een antislip kleed moesten kopen voor onder deze gekleurde unit, reden we meteen even langs IKEA. Daar heb je rete goedkoop van die antislipmatten, wat echt een topoplossing is. Maar voordat we de IKEA in doken om dit product te zoeken, hadden we allebei weer een beetje trek gekregen en dus was het eerst tijd voor een IKEA hotdog. Ooooh, wat ben ik hier gek op.
‘s Avonds hadden we gewoon een chill avondje thuis. O.a. werd er nog een bestelling voor mij geleverd van Zalando, waar ik veel zwangerschapsbroeken had besteld omdat ik op zoek ben naar een broek die lekker zit rondom mijn buik én lang genoeg is. En die zoektocht is DRAMA.
Ik had gehoopt dat met de tips en adviezen die ik binnenkreeg via Instagram, ik meer succes zou hebben, maar een paar merken die waren aangeraden als ‘echt lang’ vielen bij mij als volgt:
Woensdag: baby podcast
Woensdag was een prima dag. Ik hoefde ‘s ochtends niet te sporten, want dat kwam niet uit met een afspraak later op de ochtend en dus begon ik m’n werkdag lekker op de bank. In deze zeer arbo verantwoorde houding:
Eindelijk had ik even tijd om de reacties op mijn blog te beantwoorden. Dat had ik sinds APRIL niet meer gedaan en ik vond het helemaal irritant. Dus tijd om dit even te doen. En dat was zooooo leuk. En zo hartverwarmend. Het is zó leuk om positieve feedback te lezen op recepten of suggesties welke ingrediënten lezers zelf toevoegen en sinds kort kun je ook sterren geven aan recepten, dus het is helemaal leuk om te zien als mensen dat ook echt doen. Echtttt te gek. En dan heb ik het nog niet eens over de reacties op de blogs over ons fertiliteitstraject en de zwangerschapsaankondiging. ZO lief allemaal. Ik ben er nog niet eens aantoe gekomen om op instagram te reageren op die reacties, want het zijn er zo veel. Maar ooooh wat is dit hartverwarmend. Heerlijk!!
Daarna was het tijd voor een afspraak bij de GGD voor m’n boostervaccinatie. Heet dat eigenlijk nog zo? Geen idee, in ieder geval m’n volgende prik in de hele Corona-toestand, die ik zéker wel wilde nemen i.v.m. mijn zwangerschap. Meer daarover lezen doe je bij het RIVM!
Daarna was ik weer eens kapot. Volgens mij heb ik nog wel iets van werk gedaan, maar ik moest ook gewoon echt ff een dutje doen op bed, dus dat doe ik dan maar, haha.
‘s Middags bereidde ik nog even de nieuwe podcastaflevering voor en daarna doken we meteen de opname in. Dit keer iets eerder dan anders, omdat ik bijna op vakantie ga. En het werd een soort bonusaflevering (die je dus 22 november pas kunt luisteren) over ons volgende bouwproject, de baby :D.
‘s Avonds was Jan niet thuis en had ik het rijk voor mij alleen. Ik flanste een gezond maaltje in elkaar van kikkererwten met aubergine, spinazie, feta en FAGE (heeeeele dikke yoghurt) en dat was echt heerlijk.
Op instagram hield ik ‘s avonds een Q&A over de zwangerschap en daarna was ik van plan nog een lekkere kerstfilm met mezelf en Tedmans te kijken, maar om half 9 viel ik in slaap en ben ik maar naar bed gegaan, haha.
Donderdag: Hormonale Hagelbui
Nou en toen was het donderdag en was de dag DRAMA. Ongekend echt, maar wat stond ik hormonaal op. Ik werd vroeg wakker en toen ging het allemaal nog prima, daarna ben ik toch weer ff in bed gekropen, want ik was nog moe.
Een uurtje later werd ik weer wakker en was het echt vreselijk. Ik had me voor de verandering eens leuk aangekleed, want ik voel me deze zwangerschap steeds heel lelijk en onaantrekkelijk. Dus ik dacht; kom Leo, trek ff wat leuks aan, dan voel je je vast beter. En dat werkte totaal averechts.
Ik begon gewoon uit het niets KEIHARD te huilen, omdat… ik mezelf echt heel erg lelijk vond. Iets wat ik normaal HELEMAAL niet aan de orde vind en ik vind het ook echt totaaaaale onzin dat sommige mensen lelijk zijn want ik vind zo veel mensen mooi, maar ik mocht er zelf echt even helemaal niet wezen.
Jan was ondertussen nietsvermoedend aan het klussen, tot ik hem TOTAAL jankend riep dat ‘ie even moest komen omdat ik zo *snik, snik* verdrietig was *huil, huil* omdat ik me zo leeeeeelijk *snik snik* voel. Tegelijkertijd stonden we allebei HEEL HARD te lachen om deze idiote situatie, maar ik was óók heer erg aan het huilen. En ik kon niet meer stoppen hahahaha.
En Jan was natuurlijk hartstikke lief en toen ik weer een beetje rustiger was probeerde hij me te vertellen dat het gewoon aan de hormonen ligt en ik er echt helemaal niet lelijk uitzie en ik kon alleen maar uitbrengen “denk je echt * snik snik* dat het aan de hormonen ligt, ik geloof je niet *tranen met tuiten*”. Hahhaha.
Nou, die bui bleef de hele dag hangen en ik heb ongeveer de hele dag prikkende tranen achter m’n ogen gehad, die er te pas en te onpas uit kwamen rollen. Met véél tegelijk.
Inmiddels is het vrijdag en kan ik vertellen dat dit inderdaad wel een soort hormonale hagelbui moet zijn geweest, want ik stond vanochtend gewoon weer zeer tevreden naar mezelf te kijken in de spiegel. Maar gíster, oeiiiii.
Nu moet ik wél eerlijk zeggen dat ik wel in de afgelopen weken steeds dit gevoel heb. Niet zo met hysterische huilbuien, maar wel dat ik me gewoon echt helemaaaal niet mooi en glowy voel. Ik heb nog nooit zo’n doffe huid gehad, hoe goed ik m’n huid ook verzorg. M’n haar zit ook steeds van geen meter (hoezo, je haar groeit volumineus tijdens je zwangerschap???) en ik heb echt ontzettende donkere kringen rond mijn ogen. terwijl ik de helft van de tijd om half 9 in bed lig ‘s avonds. Pffff.
En ik vind het ingewikkeld omdat ik voor m’n gevoel omringd ben met mensen die een zwangerschap heel fijn ervaren, en ik voel me schuldig omdat ik eindelijk zwanger ben en dan helemaal niet zo floreer als ik hoopte te doen. Juist ík die op ieder moment goed is in zelf de slingers ophangen of echtttt van de kleinste dingen kan genieten, heb nu géén idee hoe ik van deze zwangerschap kan genieten, nu ik me steeds zo lelijk en moe voel. Nou goed; dat is hoe de pet er halverwege deze week even bij stond. Ik hoop dat het nog anders wordt. En anders hoop ik dat iemand er (h)erkenning uit haalt dat dit bij mij gaande is. Maar vooral hoop ik dat ik er echt wat meer van kan gaan genieten binnenkort.
Anyway; het leven gaat ook gewoon door, ook als je hormonaal de hele dag aan het huilen bent. Prima. Tijd om de keuken op te ruimen, want daar was het een dikke zooi.
En weetje wat? Als ik dan toch bezig ben, dan kan ik ook net zo goed de woonkamer even gezellig maken met wat nieuwe accessoires die binnen waren gekomen. 😀
‘s Middags ben ik gaan doen waar ik zin in had en dat was podcast luisteren en tekenen. Maar omdat ik van geen meter kan tekenen, print ik soms een kleurplaat uit van google die ik dan maar inkleur. Dit keer een van de Aristocats, want als ik ergens blij van word, dan zijn het katten. Haha. God, wat een klein kind ben ik soms.
Om 2 uur hadden we een digitale meeting met een meneer die ons kon adviseren over zonnepanelen. Wat geen bijster goed gesprek was, want we kunnen door de manier van leggen maar 8 panelen kwijt op ons huis en dat gaat waarschijnlijk maar 30% van ons verbruik coveren, terwijl onze elektra rekening hoog is, doordat ons hele huis elektrisch is (#vanhetgasaf). En ik ben heel blij dat we van het gas af zijn i.v.m. duurzaamheid én de huidige prijzen, maar het zou toch lekker zijn als we ook iets meer zelfvoorzienend zouden kunnen zijn d.m.v. zonnepanelen. Naja; wederom veel gezeik en uitzoekwerk en ik heb wel wat anders aan m’n hoofd :P.
Daarna zijn we allebei weer naar de 2e verdieping gegaan om te klussen. We hebben het kamertje boven nu bijna af. Jan is bezig met isoleren en OSB platen bevestigen, terwijl ik alles afwerk met gipsplaten. We moeten alleen de binnenkant van het kamertje nog en dan is het tijd voor de aannemer om het plafond te dichten.
Om 5 uur hielden we ermee op en reden we naar het strand. Even tijd om te huilen aan zee. Gek genoeg kwamen de tranen hier echter niet en dat was wel even fijn, haha.
Daarna zijn we naar het gemeentehuis gereden om ons kind te erkennen – dat moet kennelijk al zo vroeg in de zwangerschap, ik heb werkelijk geen idee waarom – en daarna zijn we het gaan vieren met een etentje in de stad.
Dit was voor het eerst sinds De Azoren dat we weer eens uit eten gingen, want het idee stond me de hele tijd ONTZETTEND tegen. Ik heb nog steeds wel wat last van misselijkheid en vooral zo’n uit-eten-setting is dan echt vreselijk. Dat je beperkte keuze hebt in wat je kunt eten, dat je het eten niet weg kan halen als je er klaar mee bent, etc. Haha. Totale idioterie, maar goed. We zijn in ieder geval lekker naar Dijkers gegaan en aten heerlijk! Maar toen ik klaar was, moest het wel echt meteen afgeruimd worden, brrr.
Ook grappig trouwens; normaal ben ik helemaal team hartig en ga ik dus voor een voorgerecht en hoofd en misschiennnnn kaas na, maar nu ben ik all in voor zoete meuk. En dus bestudeer ik opeens grondig de toetjeskaart. Nietsss voor mij. Maar wel lekker :D.
Anyway; dat waren m’n dagen. Inmiddels is het vrijdagmiddag half 6 en is het tijd om lekker weekend te vieren. Zoals ik al schreef voel ik me vandaag alweer totaal anders dan gister en ergens heb ik de stille hoop dat dit een soort van nawee was van het eerste trimester en dat ik nu kan genieten van me beter voelen tijdens trimester 2. Maar geen idee joh. Wat weet ik er van.
Ik ga dit weekend denk ik lekker naar m’n zus en misschien wat klussings afronden en het lekker rustig aan doen. Te beginnen met een avondje op de bank met een serie die me werd aangeraden (een soort Gossip Girl meets Suits, I’m HERE for it) en ik denk dat ik Chinees ga bestellen. Of twee turkeysticks ga eten. Daar ben ik nog niet uit. Maar het feit dat ik hierover kan denken zonder misselijk te worden, is al wel dikke winst.
Heb een fijn weekend en dan spreek ik je dinsdag weer! Oeeeeh, dat zal mijn laatste dagboek zijn voor de vakantie! Geen idee nog of ik jullie meeneem op vakantie, misschien wel. Lijkt me eigenlijk best leuk (en stiekem verwacht ik dat ik veel “thuis” zal zitten omdat ik allerlei activiteiten als ziplinen, raften en surfen niet kan doen), dus wie weet. We gaan het ziennnnn! Tschuss!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Volg mijn recepten via Facebook
Op Facebook deel ik iedere dag 2 recepten. Zit je zonder inspiratie? I’m your girl! Volg Gewoon wat een studentje’ s avonds eet op Facebook en je zal nooit meer zonder inspiratie zitten!
Eline zegt:
Misschien een gekke tip, maar mijn moeder droeg de broeken van mijn vader toen ze zwanger was van mijn broer en mij. Hoop dat je je snel beter voelt en kunt genieten van de zwangerschap!
leonie zegt:
Wat een leuke tip! Dit ga ik 100% proberen!
Ayke zegt:
Ten eerste; welke serie?! Want hij klinkt helemaal in mijn straatje 🙂
Ten tweede; die glow moet je er gewoon zelf opsmeren, ik ben ook zwanger en highlight elke dag m’n halve gezicht en ben daar zelf erg tevreden mee haha.
leonie zegt:
Partner check! Geloof ik, hahaha. Aanrader wel!
Femke zegt:
Hallooo hallo, wat een heerlijk en onwijs eerlijk dagboek weer; ik kan dat zo onwijs waarderen. Alles wat je voelt is OK, en alles wat je voelt mag er zijn. Het is jouw zwangerschap, jouw lijf, jouw emoties. Dus het geluk maar ook de schuldgevoelens zijn allemaal welkom. Heel veel liefs!
leonie zegt:
Dank voor je lieve comment <3
Femke zegt:
Altijd gedacht dat ik zwanger zijn ge-wel-dig zou vinden. En toen was ik zwanger en vond ik het verschrikkelijk. Zo misselijk, dag Bourgondisch leven. Zo schuldig over gevoeld naar mijn vriend want “had ik eindelijk mijn zin” gedroeg ik me zo. Maar na 20 weken ging het beter en toen de kleine er eenmaal was was direct het gevoel weg. Met mijn 183 vond ik de mamalicious broeken fijn zitten. Die hebben lengtematen.
leonie zegt:
Dank voor de tip en herkenning 😀
San zegt:
Heel herkenbaar hoor! Ik was super blij dat ik zwanger was, maar verder vond ik de zwangerschap pas écht leuk worden toen er een buik op zat en ik het kleine meisje voelde trappen. Daarvoor vond ik er niet zo veel aan en begreep ik niet waar iedereen het over had “ met genieten van de zwangerschap”🙈
Odette zegt:
Hey, ik heb een buikbreuk (gescheurde buikspier na operatie) en draag daarom vaak zwangerschapsbroeken. Degenen die mij het best bevallen vindt je gek genoeg bij de Lidl webshop! Hier een linkje, misschien heb je er wat aan.
https://www.lidl.nl/h/zwangerschapskleding/h10004423
De buikbanden raad ik ook enorm aan!
leonie zegt:
Thanks voor de tip!!
Nicole zegt:
Mooi om te lezen en herkenbaar! Pregnancy glow en in het 2e trimester ‘energie voor 2’ is a lie hahaha. Ik ben nu bijna 15,5 week (misschien beetje gelijk op), niet meer misselijk maar nog steeds moeee en heb laatst bijna een hele avond gejankt omdat ik m’n mocktail omgooide… En ook voel ik me steeds lelijk en heb ik enorm moeite met leuke kleding. Misschien is langeleggings.nl nog een tip, helaas geen positiekleding, maar bij vriendin van mij van 1.90 lang genoeg en miss kan je maand groter nemen?
Charmaine zegt:
Je hoeft jezelf ook helemaal niet te verplichten om je helemaal happy de peppy te voelen. Ben twee keer zwanger geweest en beide keren prima gevoeld, veel haar heb ik sowieso al en ik had gelukkig tijdens en na de zwangerschap een fijne huid. Helemaal niet glowy of iets en heb nooit een buikje gehad dus blij met de buik door de zwangerschap was ik ook helemaal niet. Klinkt misschien neerslachtig of Chaggie, maar ben te nuchter daarvoor en ben ook niet daarin een standaard moeder vrouw. Waarin kinderen vroeger in mijn klas in vriendenboekjes zetten dat ze later moeder of juf wilde worden, wilde ik dierenarts of paardrij juf worden.
Ik kan mij dus helemaal voorstellen dat mensen zich niet glowy of happy voelen, maar ook vind ik dat ze dat uit mogen spreken. Helaas is het vaak zo dat vrouwen erop aan worden gesproken omdat je blij moet zijn dat je überhaupt zwanger kan worden. Dat vind ik zo raar. Niet negatief bedoeld dus, maar begrijp dus helemaal waarom je je zo voelt. Ik denk dat andere het dus inderdaad vooral aan moedigen door te zeggen dat je glowy bent. Maar er zijn natuurlijk genoeg vrouwen die kapot moe zijn en blij zijn als ze liggend in bed de dag al doorkomen..
Suzanne zegt:
Ik weet niet of dit helpt, maar: je bent niet de enige met zwangerschapscrisis en je gaat er waarschijnlijk ook nog meer krijgen 🙋🏼♀️ Ik had dit zelf vooral heel erg rondom kleding. Mijn eigen kleding zat te strak, zwangerschapskleding VEEL te wijd of zat wel lekker maar stond erg lomp. Bij anderen zag het er moeiteloos uit om zich mooi te kleden met (beginnend) babybuikje, ik vond het drama. Uiteindelijk vond in gelukkig fijne en mooi zittende kleding (geen zwangerschapskleding maar gewone kleding met veel stretch of een maat groter) en dat hielp enorm. Heb vooral vertrouwen dat je gevoel echt komt en wees lief voor jezelf 😘
leonie zegt:
Jaa dat laatste is de grootste uitdaging, maar working on it 😀
Heleen zegt:
Tip voor je zwangerschap broek. Mn zusje is naar iemand gegaan die handig is met naald en draad en die heeft een paar gewone broeken omgetoverd tot zwangerschap broeken. Ze was behoorlijk zwanger en heeft het daar 9 maanden mee gered. Voor haar een ideale budget oplossing misschien voor jou een lange benen oplossing.
Als je googled vind je meerdere oplossingen hoe je een zwangerschap broek kan maken
Laura De Keyzer zegt:
Zo eerlij, grappig en herkenbaar!
leonie zegt:
<3
leonie zegt:
Slim! Dank voor de tip!
Lisanne zegt:
Oh man zwanger zijn is gewoon echt helemaal shit die eerste maanden… ik vond het AFSCHUWELIJK! Dus voel je vooral niet bezwaard. Voor veel vrouwen is er geen reet aan hoor. Tuurlijk ben je dankbaar, tuurlijk houd je van je kind, maar ik vond het bijna 9maanden afzien 🙈
Dat glowy gebeuren komt volgens mij echt pas als je die ergste moeheid en misselijkheid voorbij bent. Bij mij was ook alle leven uit mn gezicht getrokken. Komt echt goed! En als je eindelijk goed zittende kleding hebt gevonden, helpt dat ook enorm!!
leonie zegt:
Thanks voor je lieve woorden!
Sanne zegt:
Hoewel ik enorm dankbaar was voor onze zwangerschap, kon het hele zwanger zijn om nog maar te zwijgen van het ontzwangeren me gestolen worden. Het is helemaal okay om je zo te voelen, was bij veel vriendinnen van mij ook zo. Dat zegt helemaal niets over hoe dankbaar je bent en al helemaal niet over wat voor moeder je wordt.
Top dat je hier zo eerlijk over schrijft trouwens, zal veel mensen helpen!
Alvast een fijne vakantie!
leonie zegt:
Dank je wel voor je lieve comment <#
Juliette zegt:
Pfff ik werd echt gek van alle opmerkingen van mensen die zich nog nooit zo goed hadden gevoeld als tijdens de zwangerschap! Ik kon werkstress niet meer aan, was oververmoeid en lang misselijk en had enorme bekkenklachten. Ik vind het heerlijk dat ik zwanger was omdat we graag een kind wilden, maar in ben echt geen fan van zwanger zijn 😅 maar de zwangerschap is nu eindelijk voorbij en we zijn helemaal verliefd op ons lieve ventje 😍❤️ en ps, zoet eten betekent vaak dat het een meisje is, volgens de bakerpraatjes dan 😆
leonie zegt:
Toch wel fijn om te lezen hoor, dat anderen ook deze struggle hebben. Herkenning is zo behulpzaam!