Goedemorgen fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 11 april! Ik had dit dagboek bíjna niet geschreven, omdat ik ZO VEEL ZIN HEB om de commode te schilderen, maarrrrr ik moet me even normaal gedragen en gewoon m’n werk doen en dan kan ik prima daarna die commode schilderen. De nesteldrang neemt het over mensen, send help! Anyway; eerst ga ik je bijpraten over de afgelopen dagen. Die stonden in het teken van IKEA, nee-week, verse bloemen, veel werk, veel administratie, veel sport-activiteiten (meer dan ik zou willen) en een hele lekkere zwangerschapsmassage. Lees je mee?
Dinsdag:
Dinsdag was het administratiedag! Dus ik begon m’n dag met het opruimen van een ladekastje, schreef m’n dagboek, maakte uitttttgebreid ontbijt en lunch en mailde allemaal mensen die ik nog moest mailen, haha. Zoals het gaat. En toen ik genoeg had uitgesteld, was het écht tijd om te beginnen met m’n Q1 administratie.
Ik was er zo’n 4 uur mee bezig en de cijfers waren niet zo mooi als ik had gehoopt of van andere jaren gewend ben. Maar dat wisten we natuurlijk al. Het is alleen jammer om het dan zo allemaal onder elkaar te zien en echt te zien dat het ff een mindere tijd was. Hoort bij het zzp’er zijn!
Aan het einde van de middag wandelde ik even langs de bakker om taartjes te halen – het is tenslotte administratiedag – en ben ik ook meteen ff langs de snackbar gegaan voor een kinderijsje met discodip. Voor ondergetekende. Heeeeerlijk!
Ik wandelde meteen even langs wat winkels in de winkelstraat om te kijken voor een zomers jasje voor Morris. Hij krijgt er binnenkort een voor z’n verjaardag, maar ik vind het wel handig om er twee te hebben maar stond te kijken van de prijzen! Deze op links is €60 en deze op rechts van Zeeman echt maar €10, erg geweldig. Helaas ging die van zeeman maar tot 18 maanden :(. Uiteindelijk vond ik een heel leuk ander jasje met tijgers bij Zeeman, maar Morris wil er tot nu toe nog NIETS van weten en wil PER SE zijn winterjas aan. Ook als het warm is. Hoe krijg ik hem in z’n nieuwe jasje?
‘s Avonds deed ik de avondspits weer alleen omdat Jan moest overwerken en om half 8 stond PT Jet voor de deur voor een training in de woonkamer. ZO geen zin in, maar we hebben het wel gedaan en dat is goed. Het is goed om dit zwangere lijf een beetje in beweging te houden, maar ik doe het met veel tegenzin :P.
Daarna moesten Jan en ik allebei nog wat voor werk en administratie doen, maar het was inmiddels 9 uur ‘s avonds en we hadden echt geen zin meer. Tijd om het taartje dat bedoelt was om op te eten met de avondadministratie, op te peuzelen op de bank met Kopen Zonder Kijken. Heerlijk.
Woensdag:
Op woensdag was het Morris & Mama Dag en die begon pittig, want Morris is niet helemaal in z’n hum deze week. Ik vermoed dat ‘ie niet helemaal fit is, maar toch twijfel je zo rond z’n tweede verjaardag ook steeds of dit niet de gedragsverandering is die er onvermijdelijk aan zit te komen: de twee is nee / peuterpuberteit. Wat de oorzaak ook is; hij is niet de vrolijke Snorrie die we gewend zijn en dat is ff aanpoten voor alle betrokken partijen :D.
Jan werkte deze dag thuis en omdat ik had aangegeven dat ik eigenlijk wat extra hulp nodig heb, omdat ik het fysiek niet zo goed trek om een hele dag met een dreumes te zeulen, dus hij sprong tussen 10-11 even in. Kon ik éven op mijn gat zitten (lees: achter m’n computer, om ook meteen ff wat werk te doen), terwijl Jan en Morrie buiten aan het voetballen waren. Daarna nam ik Snor weer van Jan over en hebben we de tijd gevuld met tekenen (grote fout: hij mocht met stiften – nóóit aan beginnen, maar je zwicht wel eens als je zo’n pittig weekje hebt waarin alles NEE en HUILEN is), boekjes lezen, fotoboeken kijken en rond lunchtijd kwam vriendin Amber nog gezellig even een kopje koffie drinken <3.
Daarna was het tijd voor Morrie om naar bed te gaan en in die 2,5 uur kon ik even wat voor een last minute samenwerking voor werk doen. Chop chop, Leo!
Rond half 4 werd Mor wakker en was het tijd voor de volgende activiteit: op naar IKEA. Dat is fijn tijdverdrijf voor Morrie én mij, want we kunnen autorijden (muziek luisteren in een passieve houding), daarna mocht ‘ie in een karretje en kom ik ff aan wat wandelbeweging zonder dat het echt vermoeiend is, de entertainment wordt verzorgd door alle indrukken van IKEA en eenmaal aan het einde van de wandeling – ik had alleen maar een kastgreep nodig – eindigden we met een ijsje. Binnen een uur waren we klaar bij IKEA, maar het was echt toppppp entertainment voor ons beide. Zo gezellig <3.
‘s Avonds deed Jan de avondspits en kon ik ff op m’n gat. De rest van de avond wilde ik m’n nieuw gekochte kastgreep schilderen, maar dat ging van geen meter dus toen ben ik maar babykleertjes gaan uitzoeken op de babykamer en dat was ook gewoon heerlijk.
Donderdag:
Op donderdag had ik fijne plannen; ik wilde even een nieuw bosje bloemen halen voor op tafel, ging met Morris langs de bakker voor verse krentenbollen en daarna reden we naar een kluswinkel om spuitverf te halen voor m’n deurgreepjes-project. Allemaal zeer geslaagde activiteiten met een hele vermoeide dreumes, die braaf aan mijn handje met me meeliep naar alle adresjes.
Bij de bloemist stelde ik zelf een boeket samen voor op tafel en mocht Morris ook een bloemetje uitzoeken – hij koos een roze gerbera en die haalde het einde van de straat niet -, zodat hij ook een leuk bloempje op de vaas kon zetten. Groot succes, kan ik je vertellen!
Eenmaal thuis bracht ik Morris naar bed en was het 100% tijd voor mij om op m’n gat te gaan zitten. Oké oké, nadat ik de deurgreep ff in de juiste kleur had gespoten.
Rond 1 uur bracht ik Morris naar de oppas en was het tijd voor lunch. Ik haalde een broodje bij de Kaashoek en heb die lekker verorberd onder het genot van de aflevering van BOOS over familievlogs.
Daarna ben ik lekker naar boven gegaan om Morris z’n commode en kledingkast uit te mesten. Hier moet namelijk plek gemaakt worden voor een werkend systeem voor kinderkleren, omdat we op de kamer van baby 2 alleen een commode hebben en geen grote kast. Maar dat komt allemaal goed. Ik heb vét veel ruimte gemaakt op Morris z’n kamer, dus dat is meeeega chill. De nesteldrang in mij was weer helemaal in dr nopjes.
En toen was het tijd voor de volgende afspraak: ik ging voor een zwangerschapsmassage naar Sauna van Egmond! Dat adresje had ik veel getipt gekregen, dus ik was zeer benieuwd. EN hoe dat was, zie je binnenkort op Instagram in een reel :D.
Om half 5 was ik thuis en was het tijd om de woonkamer weer ff recht te trekken. Vaatwasser uitpakken, stiften en potloden opruimen, dat soort werk. Zodat Jan in een opgeruimde woonkamer aan de slag kon met de avondspits, terwijl ik Morris ophaalde van de oppas.
We aten samen een HEERLIJKE maaltijd van Hellofresh (iets van Koreaanse noedels met varkensreepjes, echt de lekkerste tot nu toe) en om 6 uur lag ik alweer in m’n yogaoutfit in een zonnige yogastudio voor een lesje zwangerschapsyoga.
Ik schreef het al eerder, maar dit was me allemaal net teveel sport voor één week 😛 Dat wil zeggen; zwangerschapsyoga klinkt heel chill, maar ik vind het toch ook echt best wel een uitdaging deze zwangerschap en snap niet hoe al die moeders die langer zwanger zijn dan ik – je begint de les altijd met een voorstelrondje – het zoveel gemakkelijker doen dan ik. Echt 100% struggelina’s om van de grond overeind te komen en weer naar beneden en zélfs een childspose is een uitdaging. Maar ik wil wel heel graag doorgaan, want ik vind de sfeer en yogajuf ZOOOO fijn. En je mag ook de hele les slapen of gewoon gaan liggen, dus misschien moet ik daar toch wat meer aan toegeven op de dagen dat beweging een uitdaging is:P. Maar man, ik vind het ZO’N verschil met mijn eerste zwangerschap, toen ik tot week 35 nog sportte bij de PT en echt wel tot week 37 door ben gegaan met yoga (en toen beviel).
Anyway; ik kwam wel helemaal lekker zen uit de les en yogajuf Martine adviseerde om lekker vroeg naar bed te gaan en niets te doen die avond. Maar toen kwam miss Nesteldrang weer om de hoek en die had tijdens de eindmeditatie al heerlijk liggen fantaseren over het schilderen van de commode, want de verf was eindelijk binnengekomen! 😀 Dus niets chillen op je gat, schilderen zal je!
En dat was HEERLIJK. Ik vertel er later meer over, want het is weer in samenwerking met een heel fijn merk (echt mensen, deze verf is zooooooooo goed). Dus daarover later meer.
Rond half 10 lag ik evengoed lekker in bed en ben ik de aflevering van Onnedi op YouTube gaan kijken over Ruby Franke, die de hele tijd in mijn algoritmes zit. Echt een bizar verhaal over een familievlogger (thema van de week) die nu vastzit voor kindermishandeling. Bizar. Zo bizar dat het me de hele nacht heeft beziggehouden, haha. Iedere keer als ik wakker werd was ik wel iets aan het dromen of verwerken omtrent Ruby Franke, dus het was een wat onstuimige nacht XD.
Maar goed; het is inmiddels vrijdagochtend en ik heb een To Want list van hierrrrr tot TOKYO! Ik wil vandaag een nieuwe zwangerschapsupdate schrijven, ga aan de slag met twee campagnes, moet het draaiboek checken voor de pilot van de podcast waar ik jullie nog over moet vertellen, ga om half 2 bloedprikken en wil dit alles het liefst ZSM achter de rug hebben, zodat ik verder kan met de commode <3 <3 <3. Want JA mensen, als die commode geschilderd is, kunnen we écht gaan afstylen en lades inrichten met vers gewassen (dit is nog een to do) babykleertjes!!!! AAAAAh :D. I’m losing it.
Dus. Tot zover, tot dinsdag!!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.