Leo’s leven 113: de dagboeken zijn terug!

Hallo leuke mensen en welkom bij mijn 113e dagboek! Ik ben er weer! En daar moet ik zelf nog even aan wennen, haha. Maar na maanden van klusdrukte en verbouwgekte en 3 weken vakantie, vond ik het tijd om m’n dagboek weer op te pakken. Vanaf nu ga ik je weer iedere week twee keer bijpraten over al het leuks en minder leuks dat ik meemaak in m’n leven; op dinsdag en vrijdag verschijnen mijn dagboeken in de loop van de dag online en ik heb er zin in!

In dit eerste dagboek wil ik je even een korte recap geven van m’n zomer. Niet te uitgebreid, want veel van jullie hebben het grootste gedeelte gewoon op Instagram gevolgd, maar toch vind ik het wel een lekkere aftrap om een klein beetje terug te blikken.

M’n laatste dagboek – numero 112 – schreef ik in april van dit jaar en op dat moment liep ik totaal over van allerlei moetjes die kwamen kijken bij verbouwen, verhuizen, een vriend met een burn-out, tomeloze ambitie, veeleisendheid naar mezelf en meer van dat soort ongein. Hoe gaat het nu? Geen idee. Het zou heerlijk zijn als ik nu kon typen dat ik het nu wel weer allemaal op de rit heb, maar dat is gewoon niet zo. Ik kan je nu met zekerheid zeggen dat een verbouwing je echt niet in de koude kleren gaat zitten.

In mei zijn we verhuisd naar de bouwval. Tot mei hebben we keiiiiiihard geklust om het bewoonbaar te maken, met op het hoogtepunt (dieptepunt?) in de laatste week voor de verhuizing dat er 16 man tegelijkertijd in ons huis bezig waren. Met stucwerk, schilderwerk, tegelwerk, tuinieren, afwerken; noem het maar op. Maar het huis móest klaar en op zaterdag 28 mei zijn we verhuisd.

Voor mezelf had ik een beetje het idee dat als je eenmaal verhuisd bent, dat de drukte dan gedaan is. En ik had het idee dat ‘men’ dat heel erg van me verwachtte. Dat vrienden weer zouden denken ‘Oké, we kunnen weer met Leo afspreken’ of dat jullie als lezers zouden denken ‘Oké, verhuizing is geweest, nu komen de recepten en blogs weer online’. Maar in de praktijk werd het alleen maar drukker na de verhuizing. Er moest namelijk nog héél erg veel gebeuren in huis.

Hoe was de afgelopen zomer? Heel erg druk dus. Van het afmaken van de tuin tot het tegelen van de hal; we hebben keihard gewerkt (en het is nog lang niet klaar).

Daarnaast woonden we in een huis dat echt nog maar half af was – weet je nog dat we 6 weken zonder keuken hebben gezeten? Niet echt een pretje voor een foodblogger en weet je hoe ongelooooofelijk onhandig het is als je geen gootsteen op je benedenverdieping hebt? Want nope; het toilet beneden was ook nog niet af, dus daar zat ook geen kraantje. Wat een ellende.

En zo was de eerste maand in het nieuwe huis totale chaos. Van afwassen in een tupperware box tot dekbedden voor de ramen en van kakken zonder deur tot koken op een tosti-ijzer.

Het huis was (en is) ook totaal nog niet gezellig ingericht en op de zeldzame momenten dat we even stil zaten in de woonkamer, zaten we te kijken naar dingen die niet af zijn. Deuren in de woonkamer die nog geverfd moeten worden. Honderd doosjes met tegels die nog geplaatst moeten worden, kale vloeren in de gang, kunst dat overal maar random staat en nog opgehangen moet worden, planten die niet op de juiste plek staan, lampen die niet hangen. En dat brengt niet echt veel rust.

Op 31 juli was het heel erg tijd om even op adem te komen. We hadden een vakantie gepland staan in september, maar ik híeld het niet meer. Ik moest even weg uit de to do lijst, die ons huis op dat moment was. En dus boekte ik twee tickets naar Ibiza. Voor veel te veel geld (vlucht, hotel en auto in het hoogseizoen), nam ik Jan mee voor z’n verjaardag naar zon, zee en strand. En daar hebben we drie dagen alleen maar op een strandbedje gelegen en NIETS gedaan. En dat was ge-wel-dig. Precies waar we aantoe waren.

Daarna konden we er weer even tegenaan. We rondden de laatste (…) klusjes in huis af en op 13 augustus vierden we met vrienden onze housewarming. We kozen deze datum uit omdat het net rond Jan z’n verjaardag was en het voor ons als een mooie stok achter de deur voelde. Voor 13 augustus wilden we nog nét ff wat dingen in huis af hebben, zodat je aan je vrienden kan laten zien wat het huis in potentie kon zijn, nadat zij ook allemaal bij de betonborrel op 1 september vorig jaar zijn geweest.

En die stok achter de deur was heerlijk. We werkten die laatste week keihard en kregen het huis in een staat waar we super blij mee waren. Nog op vrijdagavond heb ik een buitenmuur staan schilderen, omdat we per se de tuin af wilden hebben voor de housewarming, haha. Totaal idioot, maar man; wat hadden we hard gewerkt voor een vet resultaat.

De housewarming zelf was ook echt super leuk met vrienden en wijn en mooie cadeau’s en heel veel liefde. Oh en het was bloedheet, dat weet ik ook nog goed.

Na de housewarming zijn we even gestopt met klussen. Het was mooi geweest. De grootste doornen in onze ogen (tegels in de woonkamer en de gang die niet klaar was), waren nu redelijk op orde en we konden eindelijk even gewoon weer genieten van een normaal leven zonder de hele dag te klussen. Gewoon weer even naar het strand. En wandelen. En winkelen. En terrasjes pakken, dat soort dingen.

De afgelopen weken brachten we zo door en het was SUPER fijn. In het weekend van 19 augustus genoten we nog even intensssss van Lowlands (oooooh wat was het fijn) en daarna maakten we ons klaar voor onze vakantie.

Op 29 augustus stapten we in het vliegtuig richting de Azoren (had ik al verteld dat ik tussendoor nog even Corona kreeg? ZO’N KUT TIMING, maar het kwam gelukkig goed) en daar hebben we de afgelopen 3 weken doorgebracht. Een vakantie in the middle of de Atlantische oceaan met geen zák te doen behalve chillen en wandelen. We hebben op het strand gelegen van Sao Miguel, prachtige hikes gemaakt, in watervallen gezwommen, roadtrips gemaakt, gesnorkeld met dodelijke kwallen; kortom; de vakantie was een groot avontuur. Maar we hebben ook veel gelezen en stil gezeten. Rustig aan gedaan. We zijn naar Sao Miguel, Flores en Terceira geweest en die eerste twee eilanden waren geweldig. Op Terceira heb ik me enorm verveeld, maar dat lag misschien meer aan ons dan aan het eiland. Daarna plakten we er nog 4 dagen Ericeira (Portugal) aan vast en toen was het tijd om naar huis te gaan.

Ik heb nog nooit zó uitgekeken naar weer thuis zijn. Niet normaal. Ik was helemaal klaar met vakantie, haha. terwijl ik er zoooo naar uit had gekeken en het zó nodig had.

Nu heb ik juist zin om weer aan het werk te gaan, maar hoe ik het allemaal ga bolwerken de komende tijd, weet ik nog niet. Ik heb echt zín om aan het werk te gaan, maar ‘s ochtends als ik wakker word krijg ik mezelf toch ook wel echt met moeite achter m’n laptop om dingen te doen. Ik heb m’n normaal zo gemotiveerde zelf nog niet echt gevonden, maar dat komt allemaal wel.

Qua werk heb ik het in ieder geval INTENS druk – met 9 betaalde samenwerkingen en 5 samenwerkingen daarnaast is er genoeg te doen – en het wordt echt weer even zoeken naar hoe ik het ookalweer deed ooit: recepten schrijven, dagboeken schrijven, mails bijhouden, samenwerkingen doen en… daarnaast moet er ook gewoon weer geklust worden. Moet ja. En ik wil het ook. Maar het moet ook wel af; hoe sneller het af is, hoe sneller we rust hebben.

Zo is het bureau waar ik nu aan zit nog steeds een deur met scharnieren als tafelblad en voelt dit “kantoor” als de minst uitnodigende werkruimte ooit. Maarrrr we kunnen het kantoor boven pas afmaken, als daar muren staan. En momenteel is dat nog een grote casco open ruimte; inclusief gipsplaten, open plafonds en niet aangesloten elektra.

En op de huis to do lijst staat nog van alles meer. Gelukkig is Jan nog even bij huis en kan hij zelf ook aan het klussen, maar omdat ik het ook zo leuk vind is het even zoeken naar een manier waarop ik én kan werken én kan klussen.

We gaan het de komende weken en maanden wel meemaken. Ons doel is (veel te ambitieus) om aan het einde van dit jaar klaar te zijn met de bovenverdieping. Dat wil zeggen dat we dan muren hebben, dichte plafonds, een gezellig kantoor, een leuke logeerkamer. Ik kan niet wachten tot het zo ver is.

Dat was even de update wat betreft de vakantie. Gister ben ik weer begonnen met werken en vrijdag zal ik je bijpraten over hoe deze eerste werkweek is verlopen. Ook neem ik op donderdag weer vrij van werk en ga ik me denk ik vooral bezighouden met klussen op donderdag. Maar zoals ik al schreef: we zien het wel.

Ik hoop dat je het leuk vindt dat ik je weer mee ga nemen in dit chaosleven. En ik hoop dat het binnenkort wat minder chaotisch is, maar ik wil het ook niet beter verpakken dan hoe het nu is. Verbouwen is gewoon INTENS en ik heb diep diep diep respect voor iedereen die het heeft gedaan of aan het doen is.

Thanks voor het lezen van mijn eerste dagboek na de vakantie en ik spreek je vrijdag! 😀

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!