Leo’s leven #91: we hebben muren, m’n booster, taart eten en ravioli-soep

Hallo leuke mensen en welkom op vrijdag! Vandaag praat ik je bij over mijn afgelopen week. Mijn vorige dagboek werd even vervangen door een verslag van m’n wintersport. Als je die nog niet gelezen hebt, kan dat hier.

Vandaag ga ik je gewoon weer als anders bijpraten over hoe m’n afgelopen dagen waren. Die stonden in het teken van terugkomen van vakantie, heel veel vooruitgang in de bouwval, taart eten met administratie, een donut-meeting, m’n booster halen en alle bijwerkingen die erbij kwamen ennnn ravioli-soep. Lees je mee?

Maandag: Booster baby!
Maandag was de eerste werkdag van dit nieuwe jaar en ik had er wel weer zin in. Ik begon lekker optijd, om de achterstand van de vakantie weg te werken. Dat betekende: m’n mails checken en indelen waar ik meteen iets mee moest en wat later antwoord kon krijgen (lees: die mensen wachten nu nog steeds op antwoord; ik hoop dat het me vanmiddag lukt). Ook moest ik ff in kaart krijgen wat voor samenwerkingen er allemaal op de planning staan voor de komende tijd (veel, maar echt leuke merken!!) en moest ik alles inplannen in m’n agenda’s (m’n planner en m’n digitale agenda). Daar was ik wel een ochtendje zoet mee.

Om kwart voor 12 moest ik in IJmuiden zijn voor m’n boosterafspraak en ik vertrok veel te laat door deze drukke ochtend. Oeps! Gelukkig was dat helemaal niet erg en kon ik gewoon aansluiten in de rij.

Van het prikje zelf voelde ik helemaal niets; voor ik er erg in had was de prikster al klaar, haha. En de rest van de dag had ik ook nergens last van. Maar dinsdag en woensdag heb ik echt insane veel spierpijn gehad. Ik dacht dat het kwam van de training van maandag in combinatie met wintersport vorige week, maar grote kans dat het van m’n booster kwam. En ik had hele koude voeten; ik slaap al de hele week (naakt, zoals altijd) met skisokken aan hahaha. Maar verder: nergens last van. Heel blij dat ik nu weer goed beschermd ben tegen ome Cor.

Maandagmiddag werkte ik nog even aan een campagne voor Too Good To Go en daarna was het tijd om m’n website te -ontkersten. Jaja; alle kerstcontent moest weer naar archieven.

Om een uur of 4 was ik klaar met werk. Ik sjeeste nog ff naar de supermarkt voor wat gezonde boodschappen, want na een week wintersport had ik intens de behoefte aan groentes en andere voedingsstoffen. En om half 7 stond ik me in een parkeergarage uit te sloven tijdens een uurtje sportles.

Ik moet zeggen dat het sporten me echt heeeeeeel veel moeite kost en ik weet niet waar het aan ligt. Als iemand hier een goede theorie over weet of een oplossing weet; laat je vooral horen in de comments. Maar man, wat heb ik weinig motivatie om te gaan. Ik heb HEEL VEEL tegenzin en zoek de hele dag naar excuses om niet te hoeven sporten. Maar ik ga toch; voornamelijk omdat ik m’n trainer niet wil laten zitten. Maar het zou toch fijn zijn als ik motivatie uit mezelf kon halen? Dat ik kon bedenken; Leo, sporten is goed voor je; goed voor je darmen, je voelt je er sterker door, je conditie gaat beter, je voelt je algeheel fitter, het is gezellig, je bent er lekker uit. Maar voor nu voelt het vooral als nóg een to-do die ik moet afwerken. Met echt de minste effort (10 squats? Ik doe er 7. 30 sec pushups? Ik stop na 8x.). Help? Is het het weer? De lockdown? Het feit dat we niet in de studio mogen trainen? (Ik denk het niet, want als ik denk dat ik wel in de studio mag, heb ik nog steeds geen zin)…

Dinsdag: Donut-meeting
Op dinsdag startten Jan en ik de dag met yoga; het is de planning om iedere week weer twee keer per week yoga with Adriene te doen. Iets wat we vorig jaar super fijn vonden, maar ook hiervoor kan ik de motivatie totaal niet opbrengen. Mijn hemel. Het is niet eens per se dat ik in bed wil blijven liggen; het is vooral ‘waarom doe ik dit’. Terwijl ik wel weet dat het goed voor me is. En ik maak het ook nog leuk voor mezelf: met kaarslicht en een kopje thee. Maar nog steeds: help?!

Na yoga was het tijd voor werk. Vandaag schreef ik een uitgebreid stuk over onze wintersport in Val Cenis, ik ging aan de slag met twee campagnes en maakte een uitgebreide lunch voor de filmmakers van Maker District die bij ons langs kwamen om te praten over de video’s en podcasts die we maken voor Project De Verbouwing. Ced en Teun brachten donuts mee: zo lekker! Dus dat was top.

Aan het einde van de middag gingen Jan en ik nog even naar de bouwval; daar zijn ze nu muren aan het opbouwen en het is ZO VET. We hebben opeens een toiletruimte en een gangkast en een gemetselde muur. HEEL cool.

Daarna kookte ik thuis nog even een geweldige ravioli-soep, naar een recept dat ik heel vaak op twitter voorbij had zien komen. Heerlijk! Binnenkort zet ik het recept op mijn blog, maar eerst moet ik nog even toestemming vragen aan de bedenker ervan.

Woensdag: Een super goed jaar
Op woensdag begon ik om half 8 met werken. Ik had een grote deadline, namelijk een artikel over het uitkiezen van je droomkeuken én moest samen met Jan een video opnemen, dus dat was vrij veel voor één ochtend. Maar het was ZO chill dat ik zo vroeg begonnen was, want daardoor was er totaal geen stress. NICE.

Als lunch maakte ik een lekkere salade met witlof, druiven, blauwe kaas en rauwe ham en keek ik lekker even de laatste aflevering van Prince Charming. Ik geniet echt ZO ERG van dit programma. Love it. Maar m’n favoriet werd er helaas wel uitgestuurd. Sad.

En daarna was het tijd voor administratie. Ik had het grootste gedeelte van m’n administratie gelukkig al voor de vakantie gedaan en hoefde nu alleen nog maar een paar facturen in te voeren, achter een paar facturen aan mailen, wat kosten betalen en de balans op te maken. En die balans was echtttt geweldig. ZO VET! Het was hard werken het afgelopen jaar, maar dat heeft zich ook uitbetaald. En jullie spelen daarin ook echt een grote rol he; zonder jou kon ik dit werk niet doen. En ik vind het het allerleukste werk dat er is en ben enorm blij dat je me nog altijd volgt. DANK JE WEL!

Zou je het trouwens leuk vinden als ik eens een blog schrijf over wat mijn werk nou precies inhoud? Of kan je je dat wel voorstellen, o.a. adhv mijn dagboeken?

‘s Avonds was het tijd voor wijn, maar eerst moest ik nog sporten. S T O M. Maar goed; ik ging wel en vond het vreselijk en eenmaal thuis plofte ik op de bank met een welverdiend wijntje en… een hele teleurstellende maaltijd. Jan had gekookt en ik kreeg spinazie a la crème en was daar bijzonder ontevreden over, hahaha. Sta ik me avond aan avond voor ons uit te sloven in de keuken, krijg ik spinazie a la crème als bedankje. Op een dag dat ik ook nog echt wat te vieren had.

Maar goed; typisch gevalletje van verkeerd verwachtingsmanagement; ik hoopte op een lekker maaltje omdat dat is hoe ík het zou doen als Jan een topjaar had gedraaid én iedere avond kookt en dus wel eens wat tofs terug verdient. Maar dat is niet hoe de wereld werkt 😛 Jan had gewoon zin in spinazie a la crème en dacht daar aan en vond het een topidee. Nou goed; ik heb ‘s avonds nog wat snacks in de Airfryer gedaan en m’n frustratie ff op tafel gegooid en toen was alles weer goed.

Donderdag: Heel veel bankhangen
Op donderdag was ik lekker vrij. Ik sliep uit tot veel te laat, keek in bed allerlei domme YouTube-shit en stond om 12 uur te douchen. Met Jan ging ik om 1 uur naar IJmuiden voor zijn booster-afspraak, daar aten we ZEER teleurstellende kibbeling (ik heb in tijden niet zoiets smerigs gehad) en maakte ik ff een foto voor een campagne en daarna gingen we naar huis.

Hoewel het mijn vrije dag was, nam ik nog even een video op voor volgende week vrijdag, om je een update te geven over de bouwval en ik leverde een preview aan voor een campagne. En toen was het weer tijd voor chillings op de bank.

Ik heb echt veel te veel op de bank gehangen deze dag, maar ik had er gewoon ff zin in. Weinig bevredigend, maar ook wel gewoon lekker rustig.

‘s Avonds bestelden we Chinees (mijn straf voor Jan omdat ik nu eens even ging eten waar ík zin in had, haha) en we keken de laatste afleveringen van Win The Wilderness. Een vreselijk dom programma op Netflix.

Inmiddels is het vrijdagochtend en heb ik een lekker druk dagje voor de boeg. Ik moet aan de slag met een campagne, moet écht even mijn mailbox van antwoorden voorzien en dan is m’n dag wel vol. Ik heb INTENS veel zin om de dag af te sluiten in een kroeg met twee drankjes en dan lekker naar huis, maar dat zit er lockdowntechnisch nog even niet in. Sad, maar we doen het er mee.

Dinsdag ben ik er weer met mijn dagboek over het weekend. Dan praat ik je bij over een klusje in de bouwval, de baby van Claartje en weet ik wat allemaal nog meer. Er staan weinig plannen in m’n agenda. Lekker wel. Tot dan!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!