Goedemiddag leuke mensen en welkom op dinsdag! Ik heb echt een intens luie dag en het is niet bevredigend. De afgelopen dagen waren super druk en daardoor zit ik ontzettend te compenseren door niks te doen. Maar doordat ik écht niks doe, haal ik ook nergens voldoening uit en verdoe ik m’n tijd. Tot zo ver mijn dinsdag (en maandag trouwens). Maar goed; ik grijp mezelf even bij elkaar om nog iets van m’n dag te maken en begin met jou bijpraten over de afgelopen dagen. Die stonden in het teken van Sinterklaas, een presentatie geven, de kerstboom optuigen, een keukenafspraak en borrelen in sneltreinvaart. Lees je mee?
Vrijdag: high speed borrelen
Op vrijdagochtend was ik lekker aan het werk tot 12 uur, want toen ging ik weer sporten. Met intense spierpijn van de sportles van de woensdag ervoor, toen ik voor het eerst weer een workout deed na een maand “stilzitten”. Het sportlesje was heerlijk en gezellig en daarna heb ik nog één ding voor werk gedaan. Ik moest een meeting voorbereiden voor een samenwerking en ben daar nog een paar uurtjes mee aan de slag gegaan. En toen was het tijd voor weekend. VRIJMIBOOOO!
Jan en ik besloten naar het strand te rijden voor een frisse neus en vriend Reinout sloot ook aan. Het bleek echter Bijzonder Kutweer te zijn, dus zijn we snel een strandtent in gedoken om ff een snel vrijmibootje te houden. Snel zeg ik? Ja, want we waren er om 20 over 4 en de horeca sluit natuurlijk om 5. #SAD. Maar we hadden wel nog een ruim half uurtje om een heel lekker rood wijntje te drinken bij het haardvuur van De Republiek met uitzicht op een heel regenachtig strand en woeste golven. Heerlijk!
Vrijdagavond stond verder in het teken van Sinterklaasgedichten schrijven. Ik moet toegeven dat ik er dit jaar iets minder moeite in heb gestoken dan andere jaren, omdat ik echt moe was en het echtttt op ‘t laatste moment had laten aankomen. Maar so be it. Je kan niet altijd de beste versie van jezelf zijn ;-).
Op de bank zijn Jan en ik vervolgens DOODMOE in slaap gevallen. Zo’n wijntje om 5 uur kan dan echt nét de doorslag geven voor totale slaperigheid, hahaha. Je begrijpt: we lagen vroeg in bed.
Zaterdag: Sinterklaas in Lemmer
Op zaterdag moesten we ook alweer vroeg uit de veren, want we hadden een afspraak bij een keukenzaak voor een adviesgesprek. SUPER intensief en heel interessant en ik vertel er binnenkort – in een soort De Grote Hoe Vind Je Je DroomKeuken Blogpost – uitgebreid over. We bleven in ieder geval veel te lang hangen in de keukenzaak en liepen daardoor helemaal in de soep met de planning voor de rest van de dag.
Vanuit Hoofddorp moesten we nog snel even langs de HEMA voor een laatste Sinterklaascadeautje (totale drukte in het winkelcentrum vanwege meer last minute shoppers natuurlijk), daarna snelden we naar huis om tassen in te pakken en lunch te halen en daarna stapten we in de auto naar de schoonfamilie, voor het jaarlijkse Sinterklaasweekend. Nou ik vertel je één ding: deze Sinterklaas was kapot. Bij aankomst al, haha.
Maar het was heel gezellig. We vierden het met cadeautjes voor klein en groot, gedichten en Sinterklaasfondue, dus al met al was het een hele geslaagde avond.
Zondag: Kerstboom optuigen en presentatie-stress
Op zondag ontbijten we nog even met z’n allen en daarna snelden Jan en ik weer naar huis voor… KERST! Ja mensen, het hartje van deze kerstnerd begint alweer zeer aanwezig en hard te kloppen. Tijd om het hele huis in Kerstsfeer te brengen. TIJD VOOR EEN KERSTBOOM!
Dit jaar wilde ik niet zo’n grote als vorig jaar, puur om geld en ruimte te besparen bovendien is het trappenhuis dit jaar helemaal mooi aangepakt en zou het zonde zijn om alle stuc van de muren te lopen met een onhandig grote kerstboom.
Toch moet je mij niet bij zo’n kerststal laten kiezen uit verschillende bomen, want dat is net als met honger naar de supermarkt gaan; je komt met veel te veel thuis. Zo ook ik; kom ik toch weer thuis met een exemplaar van 2.70m. Het was liefde op ‘t eerste gezicht. Hij is een stuk magerder dan de boom van vorig jaar en ik heb zelfs het idee dat de takken nu al hangen, maar goed; ook voor kerstbomen zal 2021 een pittig jaar zijn geweest, want voor wie niet?! Dus we hangen de spreekwoordelijke slingers op en zetten kerstmuziek aan en alles is goed :D.
Ik ben toch ook wel weer 2 uur bezig geweest om deze enorme unit vol te hangen met hysterische kerstballen en vind m’n boom ook dit jaar weer zeer goed gelukt. Love it!
‘s Avonds moest ik nog aan de slag met een presentatie. Al een jaar of 4 of 5 geef ik tijdens de Elle eten x Fontys Hogeschool cursus Foodjournalistiek een presentatie over online foodvideo’s maken. En ik vind dit achteraf altijd super leuk om te doen, maar mannnnnn wat zie ik er vooraf tegenop. Ik vind presenteren echt ge-wel-dig, eigenlijk al van jongs af aan. Maar door m’n PDS (prikkelbare darm syndroom) – waar het lichamelijk gezien HEEL goed mee gaat – heb ik een totale angst ontwikkeld van in een situatie terecht komen waarbij ik het idee heb dat ik niet ff naar het toilet kan. Tijdens ongeveer alle presentaties die ik in de afgelopen 8 jaar heb gegeven heb ik altijd een stressmoment (lees: paniekaanval) beleefd van “kut, wat als ik NU naar de wc moet?”. Met als resultaat, dat ik dan naar het toilet moet.
Ik heb mezelf knettergoed aangeleerd om mezelf door zo’n paniekaanval heen te loodsen en niemand heeft ooit iets aan me gemerkt, maar het is voor mij wel echt totale ellende. Nu gaat het lichamelijk hartstikke goed met m’n darmen, maar die gedachtes in m’n hoofd, zijn niet onveranderd. En dat maakt dat ik presenteren van te voren echt meeeega spannend vind en achteraf echt helemaal de bom vond, omdat het dan goed is gegaan en ik weer even voel hoe ontzettend léuk ik presenteren vind.
Anyway; helemaal dik gedoe en je snapt; ik zat zondagavond mijn presentatie voor te bereiden met heel veel stress.
Maandag: presenteren kun je (af)leren!
Op maandag gaf ik mezelf wat ruimte voor ontspanning, na een druk weekend en de stress die ik in m’n lijf had voor de presentatie die avond. En dat betekent dat ik echt bijzonder weinig werk heb verricht; alleen ‘s ochtends het broodnodige. En daarna ben ik lekker op de bank gekropen met m’n favoriete serie van het moment: Outer Banks.
Aan het einde van de middag maakte ik me klaar voor de presentatie en voelde ik me eigenlijk heel goed. Ik stapte in de auto naar Amsterdam, luisterde nog even de def versie van m’n podcast die vandaag online kwam en eenmaal op locatie was ik helemaal fine. Niets aan de hand. Hoe dat kan, daar vertel ik later nog wel eens over.
Tijdens de presentatie heb ik maar één paniekmoment gehad – waar niemand iets van merkt – en achteraf was ik weer super blij en trots op mezelf dat ik ‘t heb gedaan. Maar ik weet ook; ik ga dit niet nog een keer doen. Ik ben helemaal voorstander van dingen doen die je spannend vindt en dat je groeit als je buiten je comfortzone stapt, maar ik vind het wel even bami momenteel. Ik pak m’n pds-problemen aan en vind mezelf ook een leuk en geslaagd mens als ik toegeef aan het feit dat presenteren gewoon niet iets is wat op dit moment heel lekker in m’n leven past. Jammer, maar helaas.
Maandagavond heb ik nog wel even m’n trotsheid gevierd met m’n favoriete snack (turkeystick) en Expeditie Robinson met m’n schatje op de bank. Heerlijk om weer chill te kunnen zijn zonder in je achterhoofd een presentatie te hoeven voorbereiden.
Inmiddels is het dinsdagmiddag en heb ik echt bar weinig gedaan vandaag. Ik zou kunnen zeggen dat dat enigszins ligt aan het feit dat ik op een pakketje wacht dat anytime tussen nu en 17u bezorgd kan worden, dus dat ik ook nergens naartoe kan gaan, maar de waarheid ligt toch iets meer richting ‘ik heb zin om even niks te doen ter compensatie van de stress’. Weinig bevredigend kan ik je vertellen. Maar zoals ik al schreef; je hoeft niet altijd de beste versie van jezelf te zijn. Ik heb gewoon even een kakdag en that’s it.
De komende dagen zijn wat werk betreft heel overzichtelijk. Ik merk echt dat het al een stuk rustiger wordt, ook in m’n mailbox. Heerlijk! Toch heb ik wel wat dingetjes die ik moet doen en die ik combineer met wat gezellige sociale afspraken. Oeh en lekkere etentjes. ZIN IN! Ik praat je vrijdag bij. Ciao!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!
Anneloes zegt:
Hi! Heel herkenbaar het stuk van presentatienangst en PDS. Benieuwd naar je tips!