Hé Leo: hoe gaat het?

Pin it AlgemeenPersoonlijk 11

Joehoe! Goedemiddag, favoriete mensen van het Internet. Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het…. GOED! Ik wilde zo op de laatste dag van het jaar nog even van me laten horen, omdat het hier de afgelopen maand een stuk stiller is geweest dan anders.

In mijn laatste dagboek van 2017, een paar weken geleden, schreef ik dat ik even klaar was met de hele tijd dingen moeten en echt heel erg toe was aan vakantie. Dat leverde enorm veel lieve reacties op (echt, onwijs dank daarvoor) en ongeruste mensen die dachten dat het opeens heel slecht me me ging. Nu kan ik je geruststellen; het valt echt allemaal wel mee hoor. Ik ben niet burn out, ik ben niet overspannen, ik ben alleen eventjes een klein beetje over m’n grens gegaan wat drukte betreft en het was tijd voor vakantie. Gelukkig begrepen heel veel van jullie dat <3.

Inmiddels zijn we een week of 2-3 (?) verder en heb ik echt gechillt voor het leven. In de eerste week na m’n ‘mental breakdown’ (dat klinkt ernstiger dan het in de praktijk was, maar je weet; ik hou van overdrijven) heb ik echt geen ruk gedaan. Ja, een boek gelezen. En ge-Netflixt, zonder dat ik me dan schuldig voelde over dat ik eigenlijk nog een blog wilde schrijven/een foto moest maken van dit en dat/een mail moest beantwoorden/een tostiboek moest toesturen naar dat ene grote medium/een radiointerview moest doen/de tostietshirts in verkoop nemen/een nieuwe video maken/you name it. En dat was echt geweldig. Verder deed ik iedere dag een dutje overdag (jemig, wat was ik moe) en vond ik het even zo’n ontzettende bevrijding om niet van alles wat ik doe of eet een foto te maken, voor m’n wekelijkse dagboek of de dagelijkse blogs over mijn avondeten. Echt, het was heerlijk.

Helaas – en het feit dat ik helaas typ is het eerste teken van dat er iets niet klopte – moest er ook nog wel wat werk verricht worden. Logisch ook, want niemand kan ‘opeens’ vakantie nemen. Maar het feit dat ik m’n werk op dit moment meer voelde als verplichting dan als iets wat ik wil doen (wat ALTIJD mijn insteek is geweest), klopt even niet. En daaraan kan ik merken dat ik inderdaad m’n grens over ben gegaan en inderdaad toe was aan vakantie.

Ben ik inmiddels alweer helemaal ready to go? Nou, om eerlijk te zijn bevalt dit vakantie vieren me echt heel erg goed. En vind ik nog steeds dat ik het gewoon wel even rustig aan mag doen. Want vakantie of niet, de Kerstperiode is natuurlijk ook weer rete druk geweest (familiebezoek hier, schaapskooi daar, feestje hier, dikke kater daar) en daardoor ben ik gewoon nog niet helemaal klaar met chillen en bijkomen.

Wat nu dan? Geen idee. Ik heb wel weer zin om dingen te doen en begin me ook gewoon echt intens te vervelen (de hele dag Netflix is ook niet alles), maar wil nog niet terug in m’n oude drukke ritme. En dat betekent dat ik het komende jaar gewoon weer rustig ga beginnen. Niet twintig projecten tegelijkertijd (ambitie is a bitch) en gewoon stap voor stap weer aan de slag gaan, zodat ik de lol er in blijf houden.

Dat kan allemaal wel zo zijn, maar ik weet niet hoe dat mens het volhoudt. En ik kan behóórlijk wat hebben.

Ik heb voor het komende jaar heel veel zin om: nog steeds veel te reizen én er content over te maken (op de planning: 3x wintersport, Brazilië, Peru, Stockholm, Hamburg en er komt meer), nog steeds veel zin om jou te inspireren met lekkere en makkelijke avondmaaltjes (en het is extreem fijn dat Elske hier tegenwoordig bij helpt), nog steeds veel zin om het tostietshirt nu écht te lanceren en in verkoop te nemen, nog steeds veel zin om nieuw video’s te maken (en er komt een hele vette reeks nieuwe tostivideo’s aan, die al opgenomen en gemonteerd zijn) en vooral: heel veel zin om dit allemaal te doen vanuit passie en leukheid, en niet omdat het moet. Zoals ik altijd heb gedaan, maar de laatste maand opeens even per ongeluk anders ging.

Mijn grootste uitdaging voor 2018 wordt wél toegeven aan je ambitie (en die is echt ENORM), maar ook zorgen dat ik genoeg rust heb, dat ik niet altijd aan het werk ben. Ook al heb ik de allerleukste baan van de wereld, toch blijkt het niet de bedoeling om al-tijd aan het ‘werk’ te zijn.

Ik denk dat dit in de praktijk betekent dat ik langzaamaan weer ga schrijven hier op mijn blog, maar gewoon nog niet meteen alweer vanaf 1 januari. Omdat ik dan het gevoel heb dat het moet. Dat ik genoeg vakantie heb gehad en een begin van het nieuwe jaar automatisch betekent dat je er weer tegenaan gaat. Nee. Misschien doe ik het wel vanaf een week later. Of twee. Geen idee. We zien wel <3.

Weet dat ik in de tussentijd wel altijd veel blijf delen via insta stories (vind het gewoon echt veel te leuk om dingen te delen)(OH MIJN GOD HEBBEN JULLIE AL GEZIEN DAT JAN EN IK GAAN SAMENWONEN?<3)  ennnnn weet dat ik veel aan jullie denk <3. Echt; het is hartverwarmend om zo ontzettend veel leuke reacties altijd te ontvangen van mensen die volgen wat ik doe. Dit is echt echt echt goud waard. En één van de twee redenen waarom ik dit bloggen al zo lang doe én zo leuk vindt: jullie zijn awesome. Maar de eerste reden -omdat ik het zelf zo leuk vindt- moet gewoon weer even over die 100% heen. Eroverheen ja; want zo heb ik het altijd ervaren.

Geniet van de laatste dag van 2017 en tot snel in 2018. Ik heb er zin in <3.

PS: ik kan het toch niet laten, in het kader van shitttt ik moet je echt een paar dingen vertellen: Jan en ik gaan dus samenwonen, ik heb geweldige truffelolie bij appie ontdekt, ik heb gewoon nog twee keer levensgroot in de krant gestaan deze maand, doe een rete vette actie voor het goede doel, de tweede druk van Toffe tosti’s is uit (!!), ik heb echt prachtige nieuwe schoenen gekocht, er komt een persreisje aan naar PERU en oh man, ik wil jullie nog zo veel meer vertellen. Later. Het komt. Echt. WOEHOE!

Lees ook

11 reacties op “Hé Leo: hoe gaat het?”

  • Simone zegt:

    Super fijn om te horen allemaal. En als jouw gevoel zegt dat je nog niet klaar bent om meteen weer volledig aan de slag te gaan, neem dan van mij aan: Niet doen! Dat brengt je uiteindelijk zoveel meer. Wij gaan nergens heen. Daarvoor is je blog veel te leuk! Zet ‘m op meis! 😉

  • Odette zegt:

    Ik herken je werk dilemma wel, ik werk zelf als social media manager en dan is de verleiding inderdaad erg groot om elke dag bezig te zijn met je werk, 24/7 zonder onderbreking en op een gegeven moment breekt dat je op.

    Ook als je het verder superleuk vind, ik heb ook een stap terug moeten doen na een jaar iedere dag werken. Nu heb ik een dag per week 100% vrij en dat is fantastisch en nodig om mijn werk goed te blijven doen, hoe leuk het ook is. Dus ik begrijp het en vind het verstandig dat je ervoor kiest om het leuk te houden.

    Ik wens je een gelukkig en voorspoedig 2018!

  • Wendy zegt:

    Fijn om te lezen dat je echt rust hebt kunnen nemen (behalve met kerst dan). Ik hoop dat je 2018 net zo geweldig wordt als je 2017, ‘ondanks’ je het rustiger aan gaat doen 🙂 ik wens je heel veel reizen en geluk met Jan toe. Je hebt het verdiend!

  • Janique zegt:

    Fijne jaarwisseling Leonie! Wordt intens gelukkig van deze blog, ambitie mag er zijn, maar niet ten koste van alles ???????? Doe lekker je ding, en ik ben er gewoon weer bij als de blogs weer komen ????

  • Anouk zegt:

    Zou het ook niet fijn zijn als je een kantoortje of werkruimte zou hebben? Dan ben je echt thuisthuis in je eigen huisje 🙂 Lijkt mij super fijn en kan me voorstellen dat dat een soort orde geeft.

    • leonie zegt:

      Misschien. Op zich heb ik een tof kantoortje aan huis waar ik heel lekker kan werken én m’n werk opzij kan leggen (lees: de deur dicht kan doen)… Heb er wel over nagedacht, maar voel nog geen 100% overtuiging 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook