11 dagen rondreizen door Japan: eten in Tokio, roadtrippen door de Kansai en surfen in Wakayama (incl. reisvlog)

Hoi allemaal! Precies één week ben ik terug van vakantie en ik heb zelden zoveel heimwee gehad. Samen met m’n vriend Jan heb ik een rondreis gemaakt door Japan en zijn we geëindigd in de Filipijnen. In deze blogpost ga ik je uitgebreid bijpraten over Japan. Ik wil je vertellen over de route die wij hebben gereisd en ga je later nog uitgebreid bijpraten over toffe hotspots en praktische zaken. Deze blogpost is slechts ons reisplan en hoe we het ongeveer hebben aangepakt. Klaar voor? (JA). Het is een lang verhaal, maar het was dan ook zó mooi en ik hoop je te inspireren om dit bijzondere land ook eens te bezoeken.

Kleine samenvatting vooraf: Japan is GEWELDIG, je eet er ONTZETTEND lekker, de natuur is OVERWELDIGEND mooi en het is er echt héél erg duur.

Check vooraf alvast de reisvlog die ik maakte in Japan:

Dag 1, 2 en 3: Tokio – sightseeing en heerlijk eten
Ik vertrok met een vlucht van KLM naar Tokio. €1000 armer (enkeltje, au) en 12 uur later landde ik op Tokio, waar ik Jan meette. We begonnen onze reis in Tokio; highlights bekijken en heel lekker eten.

We sliepen in APA hotel Ningyocho-eki Kita, wat wel een beetje uit het centrum was en een teringkleine kamer, maar dicht bij een metro, dus uiteindelijk prima. En betaalbaar (€60 per nacht?).

Hoogtepunten van ons bezoek aan Tokio vond ik: sushi eten onder het spoor bij Yakitori Alley (Ginza Corridor), even in de Starbucks op Shibuya crossing kijken naar het drukste kruispunt van Japan, wandelen over Cat street (hele mooie, rustige straat), de lekkerste gyoza’s (deeghapjes) ooit eten bij Harajuku Gyozaro, Times-Square-gevoelens hebben bij Shinjuku, sushi van de lopende band eten in een zijstraatje van Asakusa market, naar de bekende vismarkt Tsukiji en genieten van een wijntje en truffelfriet op de 27e verdieping van het Mandarin Oriental Hotel (gratis entree) met uitzicht over de stad (incl. Tokyo Tower).

sushiyakitori
Sushi op Yakitori Alley, om de hoek bij Ginza Corridor: geweldige plek om te eten!!
crossing
Drukste kruispunt van Japan!
yakitorialley
Onze eerste foto weer samen <3 Dit is net na de sushi in Yakitori alley
tsjuki
Het gebied rondom de Tsukiji vismarkt bestaat uit allemaal straatjes met marktjes. Super leuk vond ik dit. Verse vis te over, mjam!
sushii
‘s Ochtends vroeg ontbijten met sushi bij de Tsukiji vismarkt. Bij sommige restaurants staat een rij, maar het is onnodig om daar te eten; ze gebruiken namelijk overal dezelfde (verse) vis ;-).
sushi
Sushi-ontbijt bij de Tsukiji vismarkt. Super lekkere sushi, maar niet de lekkerste die ik ooit at (die komt in Wakayama).
gyozos
Biertjes drinken bij Harajuku Gyozaro; dit vonden we allebei een hoogtepunt van Tokio
UYAJ3017
Foto’s maken op Shinjuku; een soort Times Square! Stroll along the streets en ontdek mooie plekjes!
tok
Ook Shinjuku
skiine
Het uitzicht vanaf Mandarin Oriental Hotel

Over het eten in Tokio kan ik je ook nog héél veel vertellen want ik heb echt zo veel fijne tips, maar die komen in een volgende blogpost over Japan.

Overslaan kun je wat mij betreft: Chiyoda (park) omdat je er nergens het park echt in kunt, Harajuku dingen want ik heb niet één vreemde outfit gezien en Asakusa market zelf vond ik ook niet echt veel voorstellen (de zijstraatjes daarentegen wel).

asakusa
Asakusa market; ik had verwacht dat dit een soort foodmarkt zou zijn, maar ik vond het vooral veel prul en onzin. Zijstraatjes zijn wel leuk!
park
Ik had zin om te chillen in het park (het was 35 graden), maar meer chillen dan dit kon niet; je mag nergens op de netjes gemaaide grasvelden lopen. Sad!
tokio1
Van buiten ziet het park er wel awesome uit. Maar nee.

Dag 4: Tokio naar Kyoto – Shinkansen en slapen in een Ryokan
Op dag 4, dinsdagochtend, vertrokken we per Skinkansen Bullet train naar Kyoto. Deze rit duurt iets meer dan 2 uur en kost je ongeveer €110 per persoon. Super duur, maar ook super snel en heel relaxt. Je krijgt stoelen toegewezen, zit comfortabel en ruim, er is een restaurant (en toiletten) en wifi aan boord. Prima rit dus! Goed om te weten; als je een Japan Railpass aanschaft kun je meerdere dagen door Japan reizen, maar deze pas moet je wel vóór je op reis gaat aanschaffen. Jan en ik deden het met een kaartje dat we kochten op het station; ging ook prima en was voor ons perfect, omdat we maar één keer met de trein zouden reizen.

Aangekomen in Kyoto waren we meteen in een heel andere stad. Veel laagbouw, veel traditioneler.

Onze eerste nacht in Kyoto sliepen we in een Ryokan (Traditional Kyoto Inn Former Ryokan Izuyasui). Dit is een traditioneel Japans hotel, met matjes op de vloer, eten inbegrepen en een ultra relaxte sfeer. Bij binnenkomst doe je je schoenen uit en trek je je kimono aan. We konden badderen in luxe baden (privé), kregen een massage op de kamer en aten er ‘s avonds een traditioneel 8-gangen diner, waarvan niet alles even lekker was, maar de beleving wel extreem geweldig.

kyoto
Dit was onze kamer; twee flinke matten op de grond (matrassen gewoon) en heel veel ruimte voor ons twee
kioto2
Unisex-outfit is sowieso awesome
krab
De eerste gang van 8 gangen; en ja, die krab eet je gewoon op.
8gangen
Het beste aan dit 8-gangen-diner? Je zit gewoon in je pyjama mét blote voeten

Een overnachting in een Ryokan is – hoewel je op matjes op de vloer slaapt- niet goedkoop: wij rekenden €450 voor één nacht inclusief ontbijt en 8-gangendiner (met wijn), maar hadden dit graag over voor de hele beleving.

Dag 5: Kyoto – rode poortjes en Bamboo forest
De volgende ochtend checkten we uit uit onze Ryokan en vertrokken we richting Gion; dit is de Geisha-wijk van Kyoto en het is er prachtig. In de hoofdstraat kregen we een beetje een Disneyland-gevoel (poppenkast, heel toeristisch), maar de zijstraatjes waren authentiek en prachtig. Ook al hebben we geen geisha gezien ;-).

We sliepen deze nacht in Guesthouse gion niami house (betaalbaar), wat echt een prima accommodatie was. Groot, goede locatie, tegenover de metro: top!

kyotoo
Het straatje van onze guesthouse in Kyoto. Heel anders dan Tokio!

Overdag verkenden we Kyoto; we brachten een bezoek aan de bekende rode poortjes (Fushimi Inari), alwaar we van het pad af gingen en in een prachtig bamboe-bos terecht kwamen (een van mijn hoogtepunten van de vakantie) en ‘s middags vertrokken we per metro naar de andere kant van Kyoto voor een bezoek aan het bekende bamboe-bos: Arashiyama. Beide toffe activiteiten om te doen, maar bereid je wel voor op veel toeristen. Bij het bamboo forest vond ik het nog meevallen, maar bij de rode poortjes was het écht heel erg druk. Advies is dan ook om vooral door te lopen bij de poortjes en dan kom je op een gegeven moment op een stuk waar veel mensen afhaken, maar het pad gewoon nog doorloopt. Zonder hordes toeristen. En de beste tip is dus waar het kan, van het pad af te gaan en het bos in te gaan. Héél vet vond ik dit.

poortjes1
Rode (p)oortjes in Kyoto
poortjes
Dolgelukkig in dit bamboe bos
bambooforest
Dit is dus het bamboe bos dat je vindt als je van het pad af gaat bij de rode poortjes (eerste afslag rechts).

Dag 6: Kyoto naar Koyasan – slapen in een tempel
De volgende ochtend vertrokken Jan en ik te voet richting het station van Kyoto om een auto te huren voor de komende dagen. Dit bleek nog niet zo simpel.

kioto
Vet chill: vijf autobedrijven afstruinen in de regen met een backpack van 12 kilo op je rug

We hadden onze reis tot Kyoto uitgestippeld en daarna niet meer en dachten dat het wel zou lukken om nog even last-minute een auto te regelen. Maar pas bij het vijfde verhuurbedrijf hadden we succes en was er nog één auto beschikbaar. Lucky us!

Het huren van een auto is wederom duur in Japan; de benzine is duur, je betaalt je scheel aan tol en de auto zelf is ook niet goedkoop. Maar wat een aanrader is dit. Je komt met een eigen auto op de mooiste plekken en ik vind dan ook écht dat je dit moet doen. Anders waren wij nooit geweest waar we uiteindelijk zijn geweest.

We vertrokken in onze knetternieuwe Mazda richting de bergen. We hadden voor vannacht een overnachting geregeld in Ekoin, een tempel in Koyasan  op 2,5 uur rijden vanaf Kyoto. Een prachtige route waarbij we al iets van het enorme berglandschap van Japan konden zien. Nice!

Eenmaal aangekomen in Koyasan was het ook meteen echt top. We kregen een prachtige kamer (die niet op slot kan) in een heel groot tempel complex. We konden er weer badderen en verder heel weinig. Wat een rust! Echt vet mooi.

koyasan4
Dit was onze tempel-kamer!

Koyasan is zelf een heel klein plaatsje waar je niet zo heel veel kunt als je niet helemaal into religie bent. Wat we wel allebei -tot onze verbazing- een hoogtepunt vonden, was het bezoek aan de enorme begraafplaats van Koyasan. De begraafplaats heeft plek voor 200.000 grafstenen (HALLO) dus je kunt je voorstellen dat het ENORM is. Heel indrukwekkend. Echt mooi!

koyasan2
Wandelen door Koyasan
koyasan
Doorkijkkiekje in Koyasan

Om half 6 ‘s avonds moesten we terug zijn in de tempel voor ons avondeten, dat voor ons werd klaargezet in onze kamer. Chill! Hoewel; het eten was niet heel lekker. De echte traditionele Japanse keuken blijkt niet heel erg aan Jan en mij besteed (#ikkangeenmisosoepmeerzien).

koyasan3
Gelukkig was er bier tijdens ons diner op de kamer in de tempel
eten
Dinner!

Dag 7: Koyasan naar Hongu – roadtrippen, natuur en Onsen
Na een super rustige nacht werden we de volgende ochtend super vroeg wakker voor de tempel- en vuurceremonies, die om half 7 in de ochtend beginnen. Je kunt dit als toerist bijwonen en het is prachtig. De dienst in de tempel duurt een halfuurtje en bestaat uit Japanse gebeden waar je geen fuck van verstaat, maar die wel heerlijk zijn om aan te horen. Daarna loop je met de hele groep naar een ander tempeltje, waar de vuurceremonie plaatsvindt: een monnik steekt een fikkie in een gebouw, het wordt bloedheet, een andere monnik maakt geluiden en het is echt prachtig om bij te wonen. Lekker begin van de ochtend. Maar: je ruikt wel de hele dag naar barbecue.

monnik
Vuurceremonie in tempel Ekoin in Koyasan om 7 uur ‘s ochtends

Daarna kregen we wederom traditioneel Japans ontbijt op de kamer. Weer niet te eten, maar wel een mooie belevenis. Gelukkig had ik nog bananen bij me.

En daarna begonnen we aan avontuur. In de buurt van Koyasan kun je goed hiken; je zit midden in de bergen en de natuur is mooi. Er zijn drie routes die je kunt lopen (4, 6 en 8 km) en wij waren van plan om die van 6 km te doen. Tot we na 1km de weg kwijtraakten en een compleet andere route liepen.

hikebaby
Jan lacht. Ik heb het vooral zwaar.

Heel tof: het bos is mooi en wild en we konden er prachtig dronen. Minder tof: ik vond het nog niet echt typische Japanse natuur en vond het best wel a-relaxt dat we de weg kwijt raakten; de bewegwijzering is echt slecht. Ook minder tof: ik scheet ‘m de hele hike al ongeveer zeven kleuren in m’n broek omdat ik van te voren had gelezen dat er best wel wat Aziatische zwarte beren in het wild in Japan leven (ik dacht nog: joh, dit is vast zo’n artikel wat ik weer ergens gelezen heb wat totaal niet relevant is voor dit gebied/deze tijd van het jaar/ik stel me aan). En halverwege de hike stuitten we inderdaad op… een bord dat aangaf dat er recent nog Aziatische beren gespot waren in dit gebied en dat je vooral heel erg moest oppassen. HELP. Toen vond ik het écht niet leuk meer.

hike3
Grote zwarte beren spotten met Leonie
hike
Prima uitzicht wel. Japan is in de zomer dus vet groen; stel je voor hoe het er hier in de herfst uitziet?! WOW!

Eenmaal veilig in de tempel was het tijd om onze reis te vervolgen. We stapten in ons mooie autootje en begonnen aan een rit van 2,5 richting Hongu, waar we die avond zouden slapen in een hotel met Onsen (ik leg zo uit wat dit is).

Onderweg wilden we vooral intens genieten van de roadtrip; rijden door prachtige natuur en af en toe stoppen om te kijken.

Voordat we naar Japan gingen had ik me thuis verdiept in de natuur in de Kansai, het gebied waar we waren. Ik wilde namelijk niet gewoon maar een beetje gaan rijden en hopen dat je iets vets tegenkomt, en vervolgens alle prachtige natuur missen.

Via google had ik een plek gevonden die ik wel wilde opzoeken: Dorokyo Gorge; een soort bergpas met water en het schijnt mooi te zijn. Maar er is heel weinig over geschreven en de locatie was niet helemaal duidelijk, dus we gingen gewoon rijden en hoopten er uit te komen. En dat is nooit gebeurd.

natuur
Een prachtige rivier in de buurt van Dorokyo Gorge. Hier hebben we gezwommen!

Maar we hebben wel heel veel mooie natuur gezien. Als je het water opzoekt tussen de bergen, dan zit je al gauw goed. Praaaaachtige wegen hebben we gereden, langs een rivier. Met als echt hoogtepunt onze stop ergens een halfuurtje voor onze eindbestemming, waar we in de rivier doken voor een verfrissende duik in het wild. Jezus: WAT VET.

wild
Zwemmen in het wild. Bedacht me later pas dat die beren hier natuurlijk ook gewoon chillen. Ai.

‘s Avonds kwamen we aan in Hongu, waar we dus sliepen in een hotel met Onsen. Onsen zijn natuurlijke Japanse baden met heet water. Ze stinken naar zwavel en zijn bloedheet (veel te heet in de zomer, haha), maar het was wel een toffe belevenis. Een must do? Op zich wel. Zorg er iig voor dat je naar een plek gaat met privé Onsen. Wie weet wat er daar nog gebeurt… 😀

onsen
Vet slechte foto, maar het was donker en we waren bloot, haha ;-). Dit is dus een Onsen!

Dag 8: Via Kushimoto naar Wakayama – natuur, kust en surfen
De volgende ochtend reden we door naar de kust; we lieten na een uurtje de bergen achter ons en ontdekten de prachtige kustlijn van Japan. Jezus; dit land heeft ook alles!

We wilden een tussenstop maken in Kushimoto, waar een mooie rotspartij in het water een bezoekje waard was. Maar Kushimoto heeft meer. O.a. ook een vet toffe vuurtoren met PRACHTIG uitzicht (niet voor de faint hearted; je moet om bij het uitzicht te komen een smal bospaadje doorsteken waar héél veel spinnen zitten, landkrabben lopen en waar we een slang spotten (AAAAH, check de vlog).

kushimoto2
Dit zijn de rotsen bij Kushimoto
rotsen3
Mijn jurkje stond toevallig heel mooi bij deze natuur
rotsen
Groetjes uit Japan!
kushimoto
Het uitzicht vanaf de vuurtoren. Nice! Je betaalt 200 yen entree voor de vuurtoren, wat neerkomt op heel weinig. En het uitzicht is wel echt tof!
Schermafbeelding 2017-08-25 om 15.37.44
Op deze vuurtoren stonden we (beeld van Jan z’n drone)
Schermafbeelding 2017-08-25 om 15.38.06
En dit was de kolkende massa onder ons. Tof feitje: er zwemmen hier walvissen! (Minder tof: Japanners vissen de walvissen massaal uit de zee om op te eten).

En naast de vette vuurtoren heeft Kushimoto ook nog een strand waar perfect geweldig gesurfd wordt. VETTE HAWAII-VIBES! WAT COOL! Er zit geen surf rental, dus Jan en ik konden zelf niet het water in (ik heb wel nog in m’n beste handen-en-voeten-Japans aan een Japanner gevraagd of ik zijn board mocht lenen, maar hij had er maar één (lijkt mij precies genoeg, maar kennelijk vertrouwde hij de surfskills van deze blondine niet geheel)). Maar ook dit was écht vet.

En met een zonsondergang op links reden we door naar Wakayama, waar we die avond zouden slapen.

Dag 9: Wakayama – surfen en sushi
Op een van onze laatste dagen werden we wakker in Wakayama in het Wakayama Smile hotel. Prima budget hotel! Maar verder is in Wakayama niet zo veel te doen. Het is zelfs zo erg, dat Wakayama gewoon níet in de Lonely Planet van Japan staan. Geen woord! Bizar.

Wij gingen echter naar Wakayama omdat ik had ontdekt dat je hier dus prima zou kunnen surfen. Toen we eenmaal hadden ontdekt dat je überhaupt goed kunt surfen in Japan, ben ik me gaan verdiepen in plekken waar we dat eens even in de praktijk konden brengen. Ik zocht op stranden voor beginners, zocht op beach breaks (dat betekent dat de golven op het strand slaan en je dus niet bang hoeft te zijn voor rotsen onder water) en vond Isonoura. Nog één google-sessie later ontdekte ik dat er sowieso één surf rental op dit strand zat en dus vertrokken we richting Isonoura.

surfen
ARE YOU READY TO SURF BABY
wakayamasurf
Ik kreeg een roze surfboard en gun iedereen een roze surfboard in zijn/haar leven. Wat geweldig!

Blijkt dit dus een VET goed surfstrand te zijn. Veel rentals, veel Hawaii-vibes en veel surfende Japanners. Prima golven voor beginners in het ondiepe en lekker hoge golven voor de pro’s in het diepe. WAT VET.

Surfen ging echt super goed en voor het eerst surfte ik zonder wetsuit en ook dat was echt fantastisch. Ik vond het zooooo leuk om nu eindelijk eens met Jan te surfen! Dit was echt mijn hoogtepunt van de vakantie. WAT VET!

surfenwakayama
WOOHOO!

Aan het einde van de middag reden we nog even door naar Takurazaki, wat óók een surfspot was, maar echt alleen voor de pro’s. Kolkende massa water, reef break (dus op rotsen) en meeeetershoge golven. Super vet om even te kijken, maar veel te hoog voor niet-pro’s.

wakayama
Deze golven waren echt heeeeel erg hoog, maar dat krijg je natuurlijk nooit op de foto

‘s Avonds beleefden we nog één hoogtepunt in het verder saaie Wakayama. We wilden sushi eten en op Google Maps vond ik een sushitent op een kwartiertje lopen van ons hotel. De plaatjes zagen er goed uit en het was open, dus we gingen er voor.

De weg er naartoe was donker en raar; er was niets te bekennen in deze buurt, geen mens op straat, geen café open… Raar! Maar we zetten door en kwamen bij ons sushi restaurant in the middle of een spookstad. En man, wat hebben we hier geweldig lekker gegeten.

Niemand sprak een woord Engels, wij nog steeds geen Japans en er was niet echt een menukaart. Via de afbeelding van Google Maps hebben we maar aangegeven wat we wilden bestellen. En dat kregen we. En dat was lekker. HEEL ERG LEKKER. Weetje? Dit was de lekkerste sushi die ik óóit in mijn leven heb gegeten. En ik heb véél sushi weggewerkt in dit lijf. Het restaurantje heet Sushi Kappo Yasuke en ik betwijfel of je ooit in Wakayama bent, maar mocht het zo zijn, dan MOET je hier naartoe.

Dag 10 & 11: Osaka – shoppen & Kobe beef
Onze laatste twee dagen in Japan brachten we door in Osaka. We brachten de auto terug naar Kyoto en pakten de Shinkanzen Bullet train naar Osaka. Osaka is echt een combinatie tussen Tokio en Kyoto. Ook wel een vette stad, maar we waren wel een beetje uitgekeken op steden. We sliepen in het Osaka Hotel Il Cuore Namba; goede locatie, mooie kamer.

Wel nog echt tof aan Osaka: de langste overdekte winkelstraat ooit, chillen in een bizarre Japanse wijnbar (waar we een kaasplankje wilden bestellen en vervolgens gebakken octopus met gesmolten kaas kregen) en we hebben er ontzettend lekker gegeten: echte Kobe beef bij een restaurant in een zijstraat van die lange winkelstraat (het restaurant heeft een Japanse naam, maar het adres is: Higashishinsaibashia 1 Chome – 17-15 in Osaka). Wederom een bijzonder dure ervaring, maar ZO GEWELDIG.

wijnbar
Vette wijnbar zonder naam. Als je hier naartoe wil, klik hierrrr.
kobe2
Twee dolgelukkige mensen die Kobe Beef eten

Kobe beef is dus het rundvlees van een bepaald soort koe uit Kobe in Japan. Vergelijk het met Wagyu beef; super goed en hartstikke duur. Je hebt het vlees in verschillende klassen en wij wilden de volle belevenis en dus de beste klasse. Uiteindelijk hebben we €150 neergelegd voor één stukje vlees van 170 gram en het was het aller lekkerste wat ik ooit heb gegeten. Jan ging voor 170 gram, ik voor 120 gram. En het was geweldig. Teringduur, echt schandalig. Maar zooooooo mals en smaakvol en vettig en heerlijk. Huilen van geluk. Wat fantastisch.

kobe1
De chef in dit restaurant komt de Kobe beef persoonlijk, voor je neus, voor je klaarmaken
kobe3
Daar is ‘ie hoor. Ons prachtige stukje rauw vlees. MJAM!

En dat was Osaka!

Vanaf het vliegveld van Osaka vlogen we door naar Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen. En wat we daar allemaal beleefd hebben, komt volgende week online. Een veel minder uitgebreid verhaal, want we zijn maar op één plek geweest, maar die ene plek was dan wel echt het paradijs, zoals je kunt zien in het laatste shot van mijn reisvlog van Japan.

Wat een reis was dit. We hebben ongeveer drie miljard euro per persoon uitgegeven, maar het was het absoluut waard. Japan is geweldig. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en netjes, het is er schoon, alles is goed geregeld (metro’s, vending machines, overal is aan gedacht), de natuur is niet normaal mooi en zo verschillend op verschillende plekken. Echt: Jan en ik zijn helemaal verliefd geworden op dit land en gaan absoluut nog eens terug. Om ook het hoge noorden en het zuidelijkste puntje te bekijken. Want WAT. EEN. LAND. #Heimwee!

Ik hoop dat je het tof vond om te lezen over ons reisplan. Later ga ik nog dieper in op de hotspots (restaurants) die we hebben gespot onderweg ennnn praat ik je bij over hoe je zo’n reis nou precies uitstippelt en boekt. Maar voor nu is het even genoeg tekst, haha.

Laat je even een reactie achter als je het hebt gelezen, als je nog meer tips hebt of als je nu compleet geïnspireerd bent om ook naar Japan te gaan? Vind ik leuk <3.

ZULLEN WE CONTACT HOUDEN?
Wees één van de 26.000 die mij volgen op INSTAGRAM, een van de 12.000 die kijken via YOUTUBE, of word m’n 100.000e volger op FACEBOOK :D.

HOU JE NIET VAN KOKEN MAAR WEL VAN LEKKER ETEN?
Top: jij hebt mijn kookboeken nodig. Van mijn eerste boek zijn er al meer dan 10.000 verkocht en deel 2 kan je hierzo bestellen óf vinden in de boekhandel, bij Bruna, Albert Heijn of Bijenkorf, o.a.

Eén reactie op “11 dagen rondreizen door Japan: eten in Tokio, roadtrippen door de Kansai en surfen in Wakayama (incl. reisvlog)

Reageren is niet mogelijk.