Zwangerschapsupdate 6: verlangen naar verlof en buik-commentaar

Goedemorgen fijne mensen en welkom bij mijn zesde zwangerschapsupdate! We kunnen wel zeggen dat ik ben begonnen aan de laatste loodjes en ook dat ik me hoogzwanger voel. Verder praat ik je vandaag bij over uitkijken naar m’n verlof en tegelijkertijd onderneemdrang hebben, m’n zwangerschapsshoot (inclusief tips!), vertel ik over de pijn in m’n pols en hoe die zwangerschapsgerelateerd kan zijn ennnn schrijf ik over hoe irritant opmerkingen over een grote buik eigenlijk zijn. Lees je mee?

Hoe ver ben je nu?
Op het moment van schrijven ben ik bijna 32 weken zwanger. De tijd VLIEGT. Dat betekent in de realiteit dat ik over een week of 4 al een babytje zou kunnen hebben, holymoly. Morris kwam – uit zichzelf – met 37+5, dus dan heb ik nog 5,5 week. En er moet nog zo veel gebeuren voor die tijd!

Qua checks bij de verloskundige verloopt alles stabiel; rond deze termijn ontdekten we bij Morris dat hij een grote baby was, maar de kleine frummel die dit keer in mijn buik zit te chillen is tot nu toe nog lekker gemiddeld. Geen groeiecho’s voor baby 2 dus! Verder moet ik over een week mijn suiker testen i.v.m. mijn pcos – dat is standaard procedure – maar daar verwacht ik ook niets geks van. En m’n ijzer is nog steeds te laag, maar daar maakt niemand zich zorgen om, dus ikzelf ook niet.

Hoe gaat het nu?
Het gaat goed! Ik merk wel dat de zwangerschap iets zwaarder begint te worden en dat m’n lijf gewoon minder comfortabel en handig is. M’n buik zit in de weg bij het schoenen aandoen, op één been staan om een onderbroek aan te trekken is een uitdaging en uit bad komen lukt ook niet echt meer zonder gekreun en gesteun. Ik merk dat ik weer wat moeier begin te worden en dat ik na een paar drukke dagen echt enorm moet bijkomen steeds.

Het liefst doe ik overdag een dutje, maar omdat het ook m’n laatste werkweken zijn én april/mei gewoon drukke maanden zijn, kom ik daar niet echt aantoe. Al met al zouden we prima kunnen concluderen dat het goed met me gaat, maar dat ik wel een kleinnnn beetje te druk ben. Ik bedoel: het feit dat het me al een paar weken niet is gelukt om naar yoga te gaan, zegt genoeg over hoe vol m’n agenda is.

En áls je dan ff op je gat kan liggen, is er altijd een peuter in de buurt die op je hoofd wil staan XD.

Kwaaltjes
Qua kwaaltjes valt het nog steeds mee. Ik heb nog steeds last van m’n billen en nog steeds geen bekkenfysio benaderd (dat ga ik wel ff doen vanmiddag) en daar komt nu bij dat ik ‘s nachts niet echt lekker meer lig in bed. M’n heupen doen echt pijn van ons harde matras (wat ik normaal zo lekker vind), maar alleen op m’n zij liggen is nog een optie. Vannacht was het zelfs zo erg dat alleen m’n linkerzij nog slaapbaar was, omdat aan de rechterkant de baby in m’n ribben drukt. Told you: het wordt wat minder comfortabel.

Verder heb ik – nog steeds, of heb ik dat hier nog niet gedeeld??- last van urineverlies. Iedere keer na het plassen is het raak; dan drupt er van alles op de toiletbril, terwijl ik écht goed uitgeplast en afgeveegd heb. Dit is echt een zwangerschapskwaal die ik helemaal niet ken van mijn vorige zwangerschap, maar het is wel heel irritant. Ook een puntje om even bij de bekkenfysio neer te leggen…

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Leonie Ter Veld (@lterveld)

Daarnaast heb ik sinds een dag of twee enorm last van mijn rechterpols. En dan denk je HUH dat heeft toch niets met zwangerschap te maken, maar het zou wel kunnen. Ik heb namelijk niks geks gedaan en toch voelt die pols enorm pijnlijk en kan ik er niet echt meer mee tillen of kracht zetten. Great! Na een rondje googelen zou het iets van Carpaal Tunnel Syndroom kunnen zijn, dat komt namelijk veel voor bij zwangere vrouwen. Maar goed; ik kijk het even aan.

De maagzuur game is still going strong, maar ook wel uit te houden. Ik slaap best goed en word ongeveer 1 à 2 keer per nacht wakker om te plassen en ik heb steeds meer last van kramp in m’n voeten of billen. Vooral na een nacht slapen, of tijdens het zwemmen. Maar ik slik al de hele zwangerschap magnesium en drink volgens mij voldoende, dus geen idee wat ik daar nou weer mee moet. Maar! Al met al valt het dus nog steeds allemaal hartstikke mee :D.

Cravings:
Qua cravings is het nog steeds vrij chill. Ik heb veel zin in ijskoffie de laatste weken, maar nog steeds niet echt zo’n DRANG DIE ALLES OVERNEEMT WANT IK MOET NU NU NU IJSKOFFIE, dus of het écht een craving is… Verder NIETS!

Buikupdates
Dan is het tijd voor de buikupdate! Ik heb het gevoel dat ik weer niet enorm gegroeid ben; het gaat echt super geleidelijk. Hoewel ik wel voel dat de baby echt groter wordt omdat hij nu in m’n rib zit te drukken én m’n schaambot beurs begint te voelen, maar verder lijkt m’n buikje eigenlijk nog gelijk aan vier weken geleden.

Overigens krijg ik wel ENORM veel opmerkingen over mijn grote buik de hele tijd. Wat ik toch echt een rare flex van mensen vind; dat je kennelijk alles maar mag zeggen over het lijf van een zwangere? I mean; het zal allemaal wel goed bedoeld zijn en ik moet zeggen dat de opmerkingen met mij niet zoveel doen, maar waarom is het opeens als je zwanger bent, normaal om allemaal commentaar op je lijf te krijgen? De “Zoooo, da’s een flinke buik!”, “Weet je zeker dat het er geen twee zijn?” en “Oeh, het is zeker al bijna zo ver?!”‘s vliegen me echt om te oren op dagelijkse basis. En ik vind dat raar. Als je niet zwanger bent is het toch ook vrij ongepast om dit tegen iemand te zeggen? Waarom is een zwnagerschap dan wel opeens een vrijbrief voor dit soort commentaar? Ik bedoel; ik snap dat er een baby in me groeit en dat het misschien een soort van teken is van ‘oh je baby groeit goed en hard en groots’ – ofzo? Maar hoeveel vrouwen struggelen wel niet met hun lijf en aankomen/afvallen gedurende hun hele leven en waarom is het dan opeens tijdens een zwangerschap oké om allemaal opmerkingen over het wel of niet uitdijen van dat lijf te maken? Ik vind het raar. Weet iemand een lekker fel antwoord dat ik terug kan roepen? Iets mild beledigends? 😀 Kom maar door in de comments.

M’n zwangerschapsshoot
Dannnn! Heb ik vorige week een zwangerschapsshoot gehad met mijn vaste fotograaf Lonneke. Helaas kan ik nog geen beelden delen, want die komen vandaag binnen, maar ik wilde wel even wat tips delen. Ik kreeg namelijk wat vragen op Instagram hierover en dacht; daar heb ik wel wat over te zeggen!

• doe alleen een shoot als je het zelf leuk vindt
• rond week 30 is een mooie tijd, dan heb je een lekker buikje en ben je wellicht nog fysiek fit genoeg om even zo’n shoot te doen
• maak van te voren een moodboard van wat je leuk vindt (en deel dit met de fotograaf).
• zoek alvast poses op als je geen idee hebt wat je moet doen en doe die gewoon na. Deel dit gerust met de fotograaf, zodat die ook op de hoogte is!
• verzaak niet te snel in standaard shoots, tenzij je dat zelf leuk vindt. Ik verbaas me altijd over vrouwen die ik nooit in witte jurkjes zie lopen die tijdens hun zwangerschapsshoot opeens in een zwierige witte jurk in een duin staan te poseren. Als jij dat leuk vindt: vooral doen. Maar mijn tip is: hou het een beetje bij jezelf! Maar doe vooral wat jij wil 😉 en als je zo’n duinshoot in een witte jurk wel helemaal de bom vindt; gewoon voor gaan natuurlijk :D.

Ik deed mijn fotoshoot met Lonneke bij mij thuis en in de duinen (ja ook ik!), maar dan niet in een witte zwierige jurk ;-). Volg me op Instagram om de foto’s binnenkort te zien!

Verlof
Dannnn is het al bijna tijd voor mijn verlof! Op 2 juni heb ik mijn laatste werkdag en in de praktijk betekent dat dat ik nog 11 werkdagen heb, inclusief vandaag. En dat is wel een uitdaging hoor. Bedenk je dat ik in die 11 dagen al het geld binnen moet harken voor de komende maanden en dat ik pas vanaf oktober weer écht aan het werk ga. HOE BIZAR. Ik hoop echt dat er nog wel wat influencingsklussen tussendoor komen – en dat ik er de tijd voor heb – want het zijn wel echt veel maanden om te overbruggen.

Tegelijkertijd kijk ik -meer dan de vorige keer- wel echt uit naar mijn verlof. De vorige keer ging ik rond week 36 met verlof en kwam Morris op 37+5. Ik had dus maar een week op m’n gat gezeten en toen kwam m’n schatje al. Maar dat vond ik helemáál niet erg; ik had toen helemaal niet zo’n behoefte aan niks doen. Maar nu wel, man o man. Ik kan echt niet wachten tot mijn dagen niet meer uit to do’s bestaan en dat ik gewoon ‘s ochtends kan opstaan en kan denken: blijf ik liggen, ga ik een serie bingen of nog ff een babywasje draaien? Heel erg veel zin in. Hoewel ik me ook kan voorstellen dat ik in de praktijk evengoed nog kantoren, koffiehoekjes en achter de piano sta te behangen. Maar dat zien we dan wel weer.

In ieder geval ga ik vandaag m’n ZEZ-uitkering aanvragen; dat is een uitkering speciaal voor ZZP’ers die zwanger zijn. Volgens mij komt dit neer op zo’n €400 per week, wat je krijgt. Dus dat is én lang niet genoeg, maar óók best lekker. Verder komt er hopelijk geld binnen vanuit mijn AOV – dat weten we pas als de baby geboren is en PLZ blijf zitten tot eind juni, dan heb ik mijn AOV een jaar afgesloten en weet ik iets zekerder of ik ‘m krijg. En daar moet je meid het mee doen. Oké, en met een spaarpotje natuurlijk. Maar daar kom ik het liefst zo min mogelijk aan. Ik hoop dat er vooral ook wat simpel werk tussendoor blijft komen. Maar ik moet ook op m’n gat zitten. Ohhh to be een zwangere ZZP’er met onderneemdrang….

Overigens blijf ik tijdens mijn verlof wel gewoon actief op Instagram 😀 Dus ook op stories kun je de boel gewoon volgen en ik vermoed zelfs dat na de bevalling, ik vrij snel weer actief ben. Oh oh oh, het komt allemaal zo dichtbij mensen. AAAAH! Ben ik er klaar voor?

Ik denk het wel??? AAAAAAH. (Maar baby; blijf alsjeblieft nog ff zitten tot in ieder geval week 39, mama kan heus nog even wachten met een wijntje drinken en fuet eten en wil gewoon echt heel graag nog even op dr gat zitten en papa is ook vrij druk op werk en die gunnen we ook wat rust in de tent voordat je ons leven op z’n kop komt zetten, toch??)

En dat beste mensen, was de update van deze weken! Ik ga er nog één schrijven voor ik met verlof ga, ergens eind mei en dan is het toedeledokie en tot in oktober! Aaaaah! Maar goed; voor die tijd spreek ik je nog. Ciao!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!