Goedemiddag fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 7 februari. Vandaag praat ik je even snel bij over mijn afgelopen dagen want ik ben te moe om te functioneren XD. Mijn dagen bestonden uit heel veel kleding verkopen, gnocchi eten met m’n kleine vriend, een fijne werkdag met zon en de 20 weken echo. Maar daarover lees je in mijn nieuwste zwangerschapsupdate :D.
Dinsdag:
Dinsdag was een prima werkdag, waarbij ik me bezig hield met m’n dagboek, een campagne, reacties beantwoorden en m’n mailbox. Wel echt weinig werk weer, maar story of my life op dit moment. Verder moest ik aan de slag met twee affiliate dingen, maar ik had ff geen zin, dus dat gebeurde niet.
Wél dook ik ff de keuken in om Dukkah te maken, wat echt heerlijk was ennn ‘s avonds ben ik lekker met Morris gaan koken. We maakten gnocchi met ricotta, limoen, spinazie, pijnboompitten en parmezaanse kaas. Een heel oud recept van mijn blog, maar echt een winnaar. Mjam!
‘s Avonds voelde ik voor het eerst de baby aan de buitenkant bewegingen maken en dus kon Jan ook eindelijk eens voelen met zijn hand op mijn buik. ZO leuk. De bewegingen zijn nog klein en vaag, maar er zit toch echt een klein wezentje in mijn buik te wiebelen. Zo gezellig <3.
Woensdag:
Op woensdag kwamen m’n schoonouders oppassen, waardoor ik lekker aan het werk kon weer. Dit keer ging ik aan de slag met m’n laatste column voor Linda, ik schreef een zwangerschapsupdate en moest nog twee dingen doen voor affiliates en de belastingdienst, maar ik had wederom geen zin. In plaats daarvan besloot ik ff wat pakketjes terug te brengen naar verschillende pakketpunten en winkels en toen het buiten dusdanig mooi weer bleek, heb ik daar nog lekker ff een fietstocht door de duinen aan vastgeplakt. Heerlijk!
De avond was wederom niet baanbrekend. We zijn met wraps op de bank gekropen en hebben de reünie van Winter vol Liefde gekeken. Erg mee vermaakt :D.
Ondertussen kwam mijn kledingkast online bij Sellpy. Daar heb ik een tijdje geleden HEEL veel kleding naar opgestuurd en zij gaan de kleding dan sorteren, fotograferen en online zetten. Zo ongelofelijk chill, dat je dat dan niet zelf meer hoeft te doen. Je hoeft letterlijk alleen de kleding zelf in tassen te stoppen en naar een pakketpunt te brengen en de rest doen zij.
Mijn kledingkast staat nu online en tot 20 feb krijg je 2 gratis Sellpy tassen om zelf ook kleding te verkopen, als je mijn code leonie2 gebruikt. Ik vind het echt een aanrader! De prijzen liggen wat hoger dan Vinted (zij doen een voorstel voor de prijs en daar kan je in mee gaan, of je past de prijs aan) en daardoor verdien je er ook wat meer aan. Verder is het gewoon ongekend chill dat je niet zelf al die foto’s hoeft te maken én dat je niet per kledingstuk naar pakketpunt hoeft om te verzenden. De vorige keren verkocht bij mij alles uit en sommige items stonden best lang online, maar dat is dan prima, omdat het niet meer in de weg ligt. En als er iets over blijft dan krijg je de mogelijkheid dat het teruggestuurd wordt of gedoneerd. Heeeeeel chill.
Check mijn kledingkast hierrrrr! Deze items staan er o.a. op:
Donderdag:
Op donderdag was ik met Morris en die was uitstekend gehumeurd, dus dat was top. ‘s Ochtends moest hij ff in bad en hij wilde steeds dat ik erbij kwam, dus dat heb ik maar gedaan. Zo gezellig. Met m’n twee jongens in bad 😀
Daarna gingen we voetballen op het grasveldje voor de deur, toen nog even naar de bakker om de lekkerste krentenbollen van Haarlem te scoren (Fink, op de Cronjé) en daarna was het tijd voor de Snorrebaas om naar bed te gaan.
Ik had vandaag het plan om hem even bij te laten slapen, want hij sliep de laatste tijd overdag wat onregelmatig. Zo had ‘ie woensdag overdag maar een kwartiertje geslapen omdat ‘ie in de buggy in slaap was gevallen en daarna in z’n bed niet meer wilde – en dat soort rommelige slaapjes gebeurden de afgelopen 2-3 weken wel vaker. Dus ik dacht: ik laat ‘m zo lang als hij wil liggen en maak ‘m niet wakker.
Normaal slaapt hij van 13-15u en maak ik hem om 15u wakker, als ‘ie nog niet zelf wakker is geworden. Daardoor slaapt ‘ie z’n nachten perfect door van 19u tot 7u/7.30 ‘s ochtends. Dus dat is top. Alleen donderdag is de uitzondering, dan doe ik hem meestal naar bed om 10:45u tot 12:30u, omdat hij dan rond 13u naar de oppas gaat.
Dus ook vandaag lag hij stipt om 10:45u in bed. En ik liet hem slapen. En slapen. En slapen. En toen was het kwart voor 1 en moest ‘ie eigenlijk richting oppas, maar ik appte de oppas dat ik ‘m ff liet uitslapen. En toen was het 1, en half 2 en 2 uur…. En om 15u uur hadden Jan en ik de 20 weken echo, dus hij moest nu wel een keer wakker gaan worden…… Uiteindelijk heb ik Morris om 14:15u wakker gemaakt. Dat wilde ik niet, maar hij had al 3,5 uur getukt, dus dat leek me best voldoende 😛 En boy, wat was ‘ie vrolijk :D.
Na een snelle lunch bracht ik Knorrie naar de opvang, waar hij nog ff 2 uurtjes kon spelen, terwijl wij naar de 20 weken echo gingen.
En het was maar goed dat Snor op de opvang was, want onze 20 weken echo duurde 1,5 uur! Niet omdat er iets aan de hand was, maar baby 2 lag heeeerlijk in één houding, waarbij we precies een paar dingen niet goed konden zien. Ik vond het niet erg, want daardoor kon ik intens lang genieten van ons kleintje <3.
‘s Avonds dook Jan de keuken in om pitabroodjes shoarma te maken (vraag je dreumes vooral dit eens uit te spreken, het is het schattigste op aarde: een soort pitapotje wordt het bij Mor) en kleedde ik me om voor een lesje zwangerschapsyoga. En dat was weer heerlijk!
Daarna was het mijn beurt om nog ff wat pitapotjes te eten en daarna gingen Jan en ik aan de slag met het opruimen van de 2e verdieping. Daar was ik laatst mee begonnen en je weet: als je begint met opruimen dan wordt het eerst een nóg grotere zooi. Dus dat was absoluut het geval, maar dat kwam niet heel goed uit, wantttt de schoonmaker komt vrijdag én we zouden misschien dinsdag hier weer een interieurshoot hebben (voor Etos, maar helaas gaat ‘ie niet door :(). En dan is het een beetje irritant als je over allemaal dozen en andere meuk moet stappen, haha. Dus: opruimen it is!
Inmiddels is het vrijdag en ben ik dus onnnnngelofelijk moe, maar ik weet niet precies waarom (behalve dat er een kind van 24 cm in mijn buik salto’s maakt). Maar goed; mijn werkdag bestaat vandaag uit een computer die vastloopt, m’n zwangerschapsupdate, een reel online zetten (omg zo leukkkkk jullie reacties op de voordeur make-over!!!!), m’n schoonmaker is hier en ik heb straks… een zwangerschapsmassage. Ondertussen ben ik ook zeer verkouden (misschien is dat die vermoeidheid??) en bang om in slaap te vallen tijdens m’n massage, maar we’ll see. Vanavond moet ik ff een nieuwe backup maken van mijn computer (ik haat dit soort volwassenmensendingen) en ik wil zo graag babykamerdingen doen, maar ik heb Jan nodig en die heeft steeds geen tijd. En dan is het tijd voor weekend en tromgeroffel: we hebben NUL plannen. God, wat lekker. We gaan kijken wat dit weekend ons brengt en je leest er dinsdag over 😀 Tot dan!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
