Leo’s leven 170: een nieuw kleed en twee mijlpalen

Hallo fijne mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 1 september. Ik typ dit verhaal met een ontstoken oog al knikkebollend want de baby is niet helemaal fit en ikzelf volgens mij ook niet en #ikwilalleenmaarslapen. Maar vandaag is een drukke werkdag, dus aan de bak zal ik. Ik ben hier om je bij te praten over mijn afgelopen dagen, die voornamelijk in het teken stonden van Morris, een HEEL goed boek, eten met vrienden, een nieuw vloerkleed, twee recepten en twee mijlpalen.

Pak er lekker een kopje thee bij en ga ervoor zitten, dan praat ik je bij!

Dinsdag:
Dinsdag was een chaotische werkdag; ik had maandag echt alles onder controle en helemaal een relaxte dag en dinsdag zat ik van 9 tot 3 op kantoor thuis aan een stuk door te knallen. Geen pauze, geen eten, amper wat te drinken. Ik ben misschien één keer opgestaan om te toiletteren en that’s it. Het was echt zo’n dag dat je één taakje hebt afgerond en meteen in het volgende klusje duikt omdat dat ook wel snel ff kan en door en door en door. Maar om 3 uur zat ik te wiebelen op m’n bureaustoel en was het echt tijd om te ontbijten. En lunchen.

Waar ik zo druk mee was geweest? Administratie, m’n dagboek, ik schreef een blog over de babykamer en bedacht toen spontaan een blog over kraamcadeau’s, beantwoordde reacties op m’n blog, had een call en moest voor 4 campagnes wat kleine dingen doen. Lekker dagje.

Employee of the month was ook weer van de partij op kantoor

Om 4 uur was het tijd om in m’n leesboek te duiken; ik ben echt een super spannend boek aan het lezen en kan het bijna niet weg leggen. Nu ik nog net even een uurtje de tijd had voordat Morris weer thuis kwam pakte ik even m’n momentje op de bank. Heerlijk! Ik lees/luister het boek De Camino en het gaat over de wandeltocht de camino, maar is ook een thriller tegelijkertijd én het gaat over de genocide in Srebrenica. Echt een vet boek, maar ook echtttt heel heftig af en toe. Maar wel echt een aanrader. Ik heb het bijna uit.

Om 5 kwam Morris weer thuis en was hij hartstikke moe, dus die ging vrij snel naar bed.

Toen dook ik de keuken in om weer eens een plaattaart te maken (erg lekker) en ‘s avonds hebben Jan en ik nog e.e.a. ingemeten hier in huis en uiteindelijk een GEWELDIGE kast besteld. Over een week of 6 is ‘ie er en ik kan niet wachten. We gaan een hele mooie kast in huis weg doen en vervangen door een groter exemplaar en ik heb er vet veel zin in. Stay tuned :D.

Woensdag:
Op woensdag was ik de hele dag met Morris, wat echt vet gezellig was. We deden dutjes, hij ging in bad, ik deed ‘m 8x een nieuwe outfit aan i.v.m. reflux en we behaalden een mijlpaal: ik ging voor het eerst weer eens bloemen kopen mét baby. Ik vind het altijd heerlijk om naar de bloemenstal te gaan om wat mooie takken uit te zoeken voor verschillende vazen in huis, maar tot nu toe was het me nog niet gelukt om dit met baby te doen; omdat het qua timing niet lukte met slaapjes, of fysiek niet lukte qua waar laat je de baby en waar de bos bloemen? Maar! Mét lege kinderwagen en baby in de draagzak, lukte het me vandaag voor het eerst en het was genieten :D.

De eerste mijlpaal van de week: eindelijk bloemen halen met m’n kleine schatje 😀

Om 5 uur kwam Jan thuis van werk en waren we weer gezellig met z’n drie. Normaal gaat Melksnorrie rond 6 uur ‘s avonds naar bed, maar vandaag moesten we het ff een beetje rekken, omdat we om half 7 nog naar de chiropractor moesten. Daar gaan we met Morris naartoe vanwege zijn voorkeurshouding en z’n afgevlakte achterhoofd. En ik moet zeggen: we boeken flinke vooruitgang. Yes!

‘s Avonds dook ik de keuken in om een lekkere pasta ai funghi klaar te maken, terwijl Jan Morris op bed legde. En daarna zijn we gezellig samen op de bank gekropen met de Netflix serie ‘Painkiller’. Erge aanrader tot nu toe.

Donderdag:
Op donderdag begon m’n dag wederom met baby en stond de ochtend dus weer in het teken van samen dutjes doen, spelen met zwart-wit-boekjes, omrollen op het kleed en meer van dat soort baby-entertainment.

Morris rolde deze week voor het eerst om! Mijlpaaltje <3.
Dutjes op de babykamer en als je heel goed kijkt, zie je dat ook Ted z’n intrek heeft genomen in Morris’ kamer :D.

Na de lunch was het tijd voor mijn vrije middag en stapte ik in de auto naar Zaandam. Heerlijk: even in m’n eentje op pad. Ik zette een podcastje aan en reed naar de enorme loods van Living Maroc om ons nieuwe vloedkleed op te halen.

We hebben een vloerkleed op maat laten maken voor ons kantoor, maar ik denk eigenlijk dat we de nieuwe aanwinst in de woonkamer gaan leggen HAHA. Maar dat volgt nog. Sowieso staan er heel wat veranderingen in de woonkamer op de planning en ik kan niet wachten tot het zo ver is én tot ik het aan jullie kan laten zien. Zo komt vanmiddag om 17u een nieuw werk aan de muur op m’n Instagram, ga ik je binnenkort de nieuwe kast laten zien, komt er waarschijnlijk een HEEL vet tv-meubel en iets met latten en een boekenplank en ik ben bezig met een nieuwe salontafel en m’n handen jeuken om de zitkamer een kleurtje te schilderen. AAAH. Zo veel vette dingen :D. Deze interieurlovende-meid zit niet stihillll.

Anyway; ik was in Zaandam. En ben toen ook meteen maar ff langs Prenatal gereden – m’n minst favoriete babywinkel op aarde – om sokjes te halen voor Snorremans met bedeltjes eraan, zodat hij z’n voeten beter gaat bekijken de komende tijd.

De enige sokjes die ze hadden waren werkelijk AFSCHUWELIJK en ook nog bijzonder prijzig, maar ik heb ze wel gehaald want #alleenhetbestevoormijnschatje. Maar het blijkt echt de miskoop van de eeuw te zijn, want ze passen niet en maken amper geluid. En zijn dan dus ook nog afzichtelijk. Maar ik heb er wel INTENS om gelachen toen ze aan z’n voeten zaten, hahahah.

Het doel is in ieder geval dat Morris vaker z’n voetjes in de lucht gaat gooien, zodat hij sneller leert omrollen, zodat hij minder op z’n platte achterhoofd ligt de hele tijd. En daar waren ontzettend veel Meningen over in mijn DM’s op Instagram (“je baby is pas 4 maanden, hij hoeft nog niet te rollen!”, “laat hem, hij doet alles op z’n eigen tempo!”, “je bent gek dat je 20 euro betaalt!”). Maar die laten we even links liggen en we rollen rechtsaf om totdat we op ons buik liggen te trappelen met het hoofdje fier rechtop, zodat z’n nekspiertjes lekker sterk worden en z’n hoofd bijtrekt.

Na het bezoekje aan Zaandam wilde ik thuis nog ff tukken want ik was MOEEEE, maar dat lukte precies niet want life happened en opeens was het 5 uur en ging ik Morris ophalen van de opvang. Met een vrolijk, maar zeer verkouden schatje ging ik nog even langs vriendin (en poezenoppas) Jente, die hoogzwanger in de buurt woont en net een nieuwe keuken had. Dus die moest ik even aanschouwen <3.

Daarna was het tijd voor Snorremans om thuis lekker naar bed te gaan, want m’n schatje was niet fit en dat was voor het eerst en we vonden het allebei een hele belevenis (oké toegegeven: ik meer dan hij). Maar lang de tijd om erover in te zitten had ik niet, want er moesten boodschappen gedaan worden voor een etentje met vrienden die avond.

Dit ziet er wat karig uit, maar er kwamen nog meer bakjes en drankjes op tafel haha.

Om het mezelf makkelijk te maken dook ik niet de keuken in voor een uitgebreide maaltijd, maar heb ik allerlei schaaltjes op tafel gevuld met lekkers zodat we do it yourself springrolls konden maken. Ik vind dit altijd een vet leuk gerechtje om te maken met vrienden en dan hoef je zelf niet super veel te doen. Ideaal dus. En erg lekker.

We bleven nog lang tafelen en het was een vet gezellige avond en om half 11 ging ik naar bed. Dacht ik. Maar daar dacht m’n verkouden baby anders over. Die was super onrustig en de arme schat voelde zich echt niet lekker. En wat doe je met een baby met een ratelende snotneus?! GEEN IDEE MENSEN. Ja wel: je zus bellen, om half 12 ‘s nachts.

Uiteindelijk hadden we een prima nacht en werd er één gezinslid om kwart voor 6 zeer vrolijk wakker. De andere twee gezinsleden moeten daar nog even aan wennen, maar alles op z’n tijd.

Geen wonder dus dat ik knikkebollend achter m’n computer zit, want ik heb er al een hele dag opzitten. En dan voel ik me dus ook niet top fit. En heb ik een dik oog? WHY mensen.

Gelukkig heb ik dit weekend *geen* plannen, dus dat wordt even lekker bijkomen met elkaar. En tot die tijd ga ik vandaag nog even bergen werk verzetten en daarna chillen als een eindbaas. Met m’n schatjes.

Ik praat je er dinsdag over bij!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Volg mijn recepten via Facebook
Op Facebook deel ik iedere dag 2 recepten. Zit je zonder inspiratie? I’m your girl! Volg Gewoon wat een studentje’ s avonds eet op Facebook en je zal nooit meer zonder inspiratie zitten!

9 reacties op “Leo’s leven 170: een nieuw kleed en twee mijlpalen

  • Telkens als ik lees ‘Morris kwam thuis om 17u’ of ‘Morris ging naar bed’ heb ik het beeld voor mij dat hij dat allemaal alleen doet. Dan gaat de voordeur open en komt dat kleintje binnen :p. En verder ben ik nu dus heel benieuwd naar dat tv-meubel :D.

  • Jessica de Vries zegt:

    Luuf in huis halen en bedje iets omhoog aan hoofdkant. Zo kan Morris lekker slapen en heeft hij weinig last van zijn snotneus. 😊 Als het echt heel ernstig is kan je ook nog een ui op zijn kamer zetten en voor het slapen even lekker met jou douchen (dan komt er meer stoom vrij dan met een bad en gaat zijn neusje open).
    Wij hebben een peuter die sinds dat hij naar de opvang ging zo’n beetje altijd verkouden is. (Kwaaltje die hij heeft overgenomen van papa)

  • Het lijkt me ZO vervelend om van alle kanten belaagd te worden met meningen en reacties zodra je een kiddo op de wereld hebt gezet. Mijn hemel laat elkaar toch met rust. Ik heb me kapot gelachen om de sokjes op je insta!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *