Istanbul – Dag 5 | Vliegtuigvoer van Turkish Airlines

Pin it AlgemeenOP REISRestaurantsSuper lekker 11

Dag 5 alweer! En dat betekent dat we naar huis gaan! Ik schrijf dit blogje na de lange vlucht, zo’n 3,5 uur, vanuit Istanbul naar Amsterdam -voor je gevoel veel langer- en sta dus weer met voet op Nederlandse bodem.

We werden vandaag om 11 uur bij het hotel opgehaald, om door een chauffeur naar het vliegveld gebracht te worden. In het hotel genoten we dan voor de laatste keer nog van het goeie uitgebreide ontbijt en toen was het tijd om naar huis te gaan. We reden in een bloedhete taxi langs de ‘kust’ van Istanbul naar Ataturk Airport. De verwarming stond loeihard en meneer de chauffeur had een swingend zomers muziekje opgezet. Je kon me zo wijsmaken dat het hoogzomer was, want ‘t zonnetje scheen en de omstandigheden waren perfect! Echt een bizarre ontdekking is dat OVERAL waar je komt, het bloedheet is in Istanbul. Behalve als je gewoon buiten bent. Mijn hemel; taxi’s, restaurants, hotels, winkels, terrassen; je kunt het zo gek niet bedenken of de verwarming of terrasheater staat op minstens 25 graden. Maar goed, dat ter zijde.

Op het vliegveld waren we behoorlijk vroeg, drie uur van te voren, maar dit was niet zo erg. We moesten ongeveer 50 keer ons paspoort laten zien bij verschillende balies en ongeveer drieduizend keer onze tassen uit- en inpakken om door allerlei scans te gaan. Niet omdat we zo verdacht waren, nee omdat Turkije gewoon echt bomvol (haha) beveiliging zit overal. Ieder gebouw dat je binnen gaat, ga je binnen door een poortje en je tas moet door een scan. Vreemd! En onhandig. Maar goed 😉

Bij Starbucks streken we neer voor een ijskoffie, want JA die hadden we nodig. Toen ik eindelijk wat kippenvel begon te krijgen, zittend in een hempje, begonnen we wat af te koelen. Mijn laatste Lira’s gaf ik uit aan een pizzabroodje en een heerlijk Turks zoetig broodje met sesamzaadjes en kaas. Vet lekker was die :). Daarna gingen we boarden en ‘t vliegtuig in, op naar Amsterdam!

In het vliegtuig hadden we weer ge-wel-dige plekken. We zaten bij de nooduitgang (rij 22: onthouden!) en ik kon gewoon m’n benen helemaal uitstrekken en dan nog was er zeker 30 cm ruimte over. Te heerlijk. Overigens vlogen we met Turkish Airlines; wellicht ook handig om te weten.

Vrij snel kregen we de knalroze menukaart en dit keer had onze chef (ja echt, er was een chef aan boord!) een gegrilde zalmfilet en gebraden kip. Omdat ik in een enorme vreetbui was en ‘t me wel leuk voor m’n blog leek om vliegtuigvoer te reviewen (gegarandeerd vies), bestelde ik de zalm. En sjeminee, wat heb ik lekker gegeten. Geloof het of niet, maar de zalmfilet van Turkish Airlines is geweldig. Hartstikke zout, dat wel, maar omnomnom, heel smaakvol. Ik was bang dat ik een soort kattenvoer-achtige zalm zou krijgen, maar deze was super lekker knapperig en mals! Erbij had ik dan een lekkere aardappelpuree, die best eens uit een zakje zou kunnen zijn gekomen, maar who cares; het was lekker. En gegrilde groentes, maar daarvan vond ik alleen de courgette lekker.

Ianna en Sofie wilden geen vliegtuigvoer, maar aten wel lekker de humus en tomatensalsa op die als mijn voorgerecht had moeten dienen. Zo hadden we allemaal wat lekkers. Boven verwachting was mijn allereerste vliegtuigvoer-ervaring dus echt goed. NICE!

Eenmaal in Nederland aangekomen moesten we weer door een paspoortcontrole, maar gelukkig waren we allemaal goed en mochten we door 🙂 Daar lagen onze koffers al op ons te wachten en dus konden we lekker snel naar huis. De hele reis was goed gegaan en wat hebben we het tof gehad!! We namen afscheid van elkaar en hopelijk zien we elkaar snel weer; bijvoorbeeld bij de lancering van Blog Society, de reden waarom we überhaupt in Istanbul waren. Ik heb dus echt een toffe week gehad! Of ik snel weer naar Istanbul zou gaan, weet ik alleen nog niet. Als ik ga, ga ik met m’n vriendje, omdat ik me dan standaard wat veiliger voel en dat is fijn. En misschien over een jaar of 5. Maar dan moet ik me wel meer gaan verdiepen in wat er nog meer te doen is… Eigenlijk moet ik trouwens wel terug, want ‘t enige dat we gemist hebben en waar ik dus zeker nog voor terug moet, is het drinken van echte Turkse thee. :). Het kwam er steeds niet van in al die bloedhete cafées en restaurants, maar ik als theeliefhebber MOET dit toch eens gaan ervaren. Dus.. Istanbul; until next time!

Lees ook over dag 1, 2 en 3:


Lees ook

11 reacties op “Istanbul – Dag 5 | Vliegtuigvoer van Turkish Airlines”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook