ISTANBUL – Dag 3 | Echte kebab bij de Bazaar en dineren bij Midpoint

Pin it RestaurantsAlgemeenOP REISSuper lekker 12

Hey daar! We zijn alweer aangekomen bij m’n derde blogje vanuit Istanbul. Het is nu zaterdagochtend en gister hebben we een heftige dag gehad. We zijn via de Galatabrug naar een ander deelvan Istanbul geweest en hebben daar vanalles bekeken. Maar man, oh man, wat was dat een druk deel. Bovendien zaten we op de terugweg in een rare taxi die z’n teller niet aandeed en ons niet uit de auto wilde laten én werden we achtervolgd door een enge meneer. Opeens vond ik Istanbul niet zo heel leuk meer… Maar! We aten gisteravond nog lekker in een heel leuk ding, dicht bij ons hotel, dus uiteindelijk kwam het goed :).

We begonnen de dag met een prima taxirit over de Galatabrug, naar de kruidenbazaar. Deze is heel makkelijk te vinden, meteen aan het einde van deze brug. Vrij hilarisch trouwens dat er wel zeker 100 man staan te vissen op deze brug! De geur die daar bij kwam kijken was alleen niet echt heerlijk:P. Door de kruidenbazaar heen, waar we onze ogen uitkeken naar speciale theesmaakjes en ander lekkers, kwamen we terecht in een wirwar van kleine straatjes met rommel, rommel en nog veel meer rommel. En heel veel mensen. Dit was prima, maar niet echt een must-see. We liepen naar de Suleymaniye moskee. Hier wilden we naar binnen gaan, dus we stonden al helemaal klaar met onze sjaals om onze hoofden gewikkeld, maar we mochten niet naar binnen omdat er net een gebed aan de gang was. Jammer!

Toen zijn we doorgelopen naar de Grand Bazar en onderweg kwamen we een kebabtentje tegen waar een enorme rij mannen stond te wachten op een broodje kebab. Dit moest wel een goed adresje zijn, en dus sloten wij, als enige vrouwen, aan in de rij voor een echt Turks broodje lamsvlees. Met wat handen en voetenwerk wisten we uiteindelijk drie kleine broodjes te bestellen, tot groot vermaak van de Turkse man die ons hielp. Zo’n broodje kebab lijkt trouwens in niets op hetgeen wij hier in Nederland eten. Of nou ja, die van dit adresje in ieder geval niet. Het was prima, maar niet super lekker. En het vlees was koud! Geen idee of dat nou zo hoort of niet, maar wel even wennen. Maar; weer een om af te strepen op de to-do-lijst in Istanbul.

We kwamen aan op de Grand Bazar en mijn hemel, wat een ding is dat. Een enooooooormmmmmm gebouw met eigenlijk maar een stuk of 10 verschillende zaakjes, die er gewoon ongeveer 100 keer staan. Je had een voor sjaals, een voor Turkse lekkernijen, eentje met Turks servies, een afdeling leer, een sierradenstand en dit alles werd zo nu en dan afgewisseld door een caféetje, of eens een badspullen winkeltje. Wij vonden het eigenlijk alledrie behoorlijk tegenvallen. Grand Bazar? Geen must see!

We liepen door in de richting van een oud Waterreservoir, maar kwamen daarbij eerst nog langs de Blauwe moskee en de Aya Sofya. Oh en langs een steen met heel veel katten! Er lopen super veel zwerfdieren door de straten van Istanbul. Echt catloversparadise. Hoewel ik me tot nu toe nog goed in heb weten te houden :D.

Voor we naar de twee bekende moskees gingen, wilden we het oude waterreservoir Yerebatan Cisterne graag zien. En dit was super indrukwekkend. Heel tof want ter plekke kwamen we er achter dat dit een van de belangrijkste plekken is in het laatste boek van Dan Brown. Super tof om er met die achtergrondinfo dan doorheen te lopen. Het is een prachtig gebouw onder de grond, met enorme pilaren en heel veel water. En dikke vissen. Echt een aanrader om te bekijken als je in Istanbul bent. En slechts 10TL entree.

Inmiddels hadden we een beetje trek gekregen en werd het tijd voor een pauze. We zaten alleen in the middle of een hele toeristische toestand en om dan een goed tentje te vinden, is natuurlijk zoeken naar een speld in een hooiberg. Toch vonden we iets wat best oké was. Aan de buitenkant een soort taartenwinkeltje, maar toen we even doorliepen hadden ze ook een restauranthoekje achterin. Hier zijn we gaan zitten en heb ik voor het eerst in m’n leven Baklava gegeten. WOW. Wat lekker. Echt veeeeettttt lekker! Overigens was het ook echt een mooi zaakje met heel veel lekkernijen. Zo nam ik nog wat baklava ook mee voor thuis en een lekker souvenirtje voor le boyfriend. Sfeerimpressie van dit lekkere plekje vind je op de onderste foto links! Ik kan helaas niet terugvinden hoe dit plekje nou heet, maar het zat aan de trambaan en nog voor het grote plein. Super duidelijk dit.

Na de heerlijke baklava zijn we dan naar de Blauwe moskee gegaan. Hier werden we lastig gevallen door een man die agressievig deed toen we zijn rondleiding door de moskee afwezen. Heel irritant; wat een asshole. We liepen naar de Moskee, netjes onze haren verstopt onder de sjaal, en die man bleef ons maar lastig vallen dat we bij de verkeerde ingang waren en we ergens anders langs moesten en zelfs toen we dat maar deden, zei hij weer dat we verkeerd waren. Hij deed heel boos en het was echt een lul. Rot op man. Maargoed 🙂 Uiteindelijk konden we nog net de blauwe moskee in, voordat hij dicht ging voor het gebed. Dus hup; schoentjes uit en sjaal op je hoofd en op naar de moskee! En wat is dat een enorm ding zeg. Pfoe! Prachtige schilderingen of mozaik aan de binnenkant. Heel indrukwekkend. Maar we stonden een beetje onder tijdsdruk, dus echt uitgebreid ervan genoten, hebben we niet. Maar; we kunnen in ieder geval een-moskee-van-binnen-zien afstrepen van ons lijstje.

Via de achteruitgang van de Blauwe moskee gingen we dan nog langs de Aya Sofya, een mooie roze moskee die we alleen van buiten hebben kunnen zien. Hier zagen we eindelijk het sprookjesachtige Istanbul. Mooi!

Inmiddels waren we best behoorlijk moe en wilden we terug gaan naar ons hotel. Nog even langs de kruidenbazaar om wat lekkere thee te halen, maar die zat toch op de weg terug. De afstand naar de kruidenbazaar was maar kort, dus we besloten te lopen. Dit was alleen niet echt een hele chille ervaring. Er zijn steeds al bijna geen vrouwen op straat, maar toen het een beetje schemerig begon te worden, het was een uurtje of 5, en de winkeltjes dichtgingen, waren er alleen nog maar mannen op straat en liepen wij verdwaald door toch wel vrij vreemde straten. Deze heldin op sokken, liever gezegd angsthaas, vond het niet heel leuk. Gelukkig kwamen we uiteindelijk, toen we nog langs een minidemonstratie liepen en politie met enorme geweren, weer tussen de drukke mensen stroom en vonden we de kruidenbazar. Die was inmiddels AFGELADEN vol. Veel drukker dan eerder die dag. Ianna en ik kochten nog wat smaakjes verse thee (love tea, ontspanningsthee en winterthee) en uiteindelijk vertrokken we weer naar ons eigen stadsdeel aan de overkant van de Bosporus.

We besloten om lopend over de Galatabrug terug te gaan. Maar man, oh man, wat een vislucht hing daar! Haha! Niet echt lekker. Maar wel een mooi uitzicht :). Aan het einde van de brug wilden we een taxi terug nemen naar ons hotel. Hier werden we achtervolgd door een irritante Brits uitziende man, die continu achter ons aan bleef lopen. Dude, wat WIL je?! Te irritant. En niet angsthaas-proof. Ik was dan ook blij dat er eindelijk een lege taxi aankwam waar we in konden. Toen we zaten, checkten we meteen of de teller aan stond. En nee hoor. Godverdegodver. In ieder boekje staat dat je absoluut niet in de taxi moet gaan zitten die geen teller aan heeft. Ianna wees de taxichauffeur er op, dat we wilden dat de teller aanging, maar nee hoor. Hij wilde dat we 20 Lira zouden betalen. Voor een ritje dat ons op de heenweg 7 Lira had gekost. Daag! Dus wij wilden uit de auto, maar hij wilde ons er niet uit laten. God, ik vond het doodeng. Ik zei toch; angsthaas. Uiteindelijk kreeg Ianna het voor elkaar om dr deur open te doen en zijn we uit de taxi gesprongen. Creep. We stonden inmiddels op een of ander gaar afgelegen stuk en kregen het maar niet voor elkaar om een nieuwe taxi te krijgen. Maar naar het hotel lopen was ook geen optie, omdat het donker was, er alleen mannen op straat liepen en we weer door al die rare, stille straatjes moesten. Daar zat ik al helemaaaaaal niet op te wachten. Uiteindelijk vonden we een metrostation dat ons met 1 ritje en 1 halte, al op een betere plek zou brengen. We kochten drie kaartjes voor totaal 10 lira, en stapten in een overvolle metro. Weer echt een top-ervaring (not), maar gelukkig kwamen we uit in de grote winkelstraat, de Istiklal en daar was ons hotel gelukkig dichtbij. God, wat was ik blij toen we eindelijk op de kamer zaten, pfoe!

Een uurtje hebben we even in het hotel gezeten en toen gingen we terug de straat op, opzoek naar een leuk restaurantje in de buurt. We vonden na een tijdje Midpoint, het restaurant waar we eerder in een ander stadsdeel al naar op zoek waren geweest. Het zag er gezellig uit en we besloten er te eten. Super goed idee! Enorme aanrader dit. We kwamen te zitten op het terras, buiten, helemaal ergens bovenaan de grote winkelstraat, met een prachtig uitzicht over de Bosporus. Heeeeel vet en helemaal niet koud. Bovendien hadden ze een goede kaart, hartstikke betaalbaar en hebben we het er echt heel leuk gehad. Midpoint aan de grote winkelstraat is dus een absolute aanrader! Ik at een spaghetti met pestoroomsaus en garnalen. MMmm! En Ianna had echt ene geweldig lekkere pizza margharita. Mjam!

Uiteindelijk waren we om een uur of 11 terug in het hotel, was het tijd voor een verrukkelijke douche en ging ik toen om een uurtje of 1 slapen. Eindelijk even lekker rust 🙂

Vandaag werd ik dan wakker in een regenachtig Istanbul. En dat is wel echt balen… We gaan dus op zoek naar binnenactiviteiten en beginnen straks met een lunch in het museum voor Moderne kunst. Op aanraden van een collega van me! (Thanks Anouk)! Heel misschien doen we nog hamam, maar ik weet niet of ik dat echt zie zitten in een vreemde stad…

Dus.. Hoe is het in Nederland? Beleven jullie ook allemaal avonturen of kabbelt ‘t leventje gewoon door? 😉

Sfeerimpressie Istanbul dag 3:


Lees ook

12 reacties op “ISTANBUL – Dag 3 | Echte kebab bij de Bazaar en dineren bij Midpoint”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook