Goedemorgen fijne mensen en welkom op een zonnige vrijdag 4 april. Vandaag praat ik je bij over mijn afgelopen dagen, die in het teken stonden van moodswings, geweldige sushi, een hele leuke meeting in Amsterdam en héél erg moe zijn. Lees je mee?
Dinsdag:
Op dinsdag werkten Jan en ik allebei thuis. Ik bracht Morris ‘s ochtends naar de opvang, op een paar meter van ons huis en was daarna totaal kapot. Ik merkte al: de energie is vandaag niet top. Toch moest er een to do list afgewerkt worden, dus aan de slag!
Ik schreef m’n dagboek, zette een campagne live, deed boodschappen voor een andere samenwerking (met veel moeite, want moe moe moe), maakte foto’s voor die collab nadat ik een receptje had klaargemaakt én werkte m’n mails weg. Tussendoor werd de nieuwe koelkast geleverd (en door Jan en halve Leo geïnstalleerd), omdat de oude het opeens begeven had én belde ik de huisarts op advies van de verloskundige, omdat m’n ferritine zo laag was en ik toch ff op controle moest.
Nou, die huisartsassistent klonk vrij in paniek over mijn lage waardes – in tegenstelling tot de verloskundige – dus nu heb ik vanmiddag een afspraak, ben benieuwd haha.
Tussen alle dingen door flanste ik ook nog avondeten in elkaar, deed de avondspits met Morrie en om kwart over 6 joinde ook Jan ons want… we hadden een pretecho gepland staan! Het was al zo lang geleden dat we baby 2 hadden gezien, dat het wel ff weer fijn was om ‘m nog even te bekijken <3. En dat was heel leuk <3.
Dan denk je: meid, genoeg gedaan voor vandaag, maar niets is minder waar, want er moet ook een beetje fit gebleven worden tijdens deze zwangerschap, dus sporten zal je! Dus ‘s avonds deden Jan en ik nog ff een workout van een uurtje in de woonkamer. En toen was ‘t mooi geweest voor vandaag.
Woensdag:
OP woensdag kwamen mijn schoonouders oppassen, zodat ik lekker aan het werk kon. In de ochtend hield ik me bezig met twee affiliate samenwerkingen en het voorbereiden van een meeting en in de middag vertrok ik naar Amsterdam voor een kennismaking met een potentiële podcasthost voor een nieuw project dat eraan gaat zitten te komen. En dat was zooo leuk!! Er was een hele goede klik en het lijkt erop dat je meid binnenkort (!) een podcast gaat maken over een heel leuk onderwerp, mét een hele leuke co-host. Daarover snel meer!
Na twee uur lullen – en nog niet uitgeluld zijn – was het tijd om naar huis te gaan, want er moest ook gewoon gekookt worden voor de schoonfamilie en Morriesnorrie, dus ik sjeeste door de drukte van Amsterdam naar Haarlem en dook de keuken in voor een lekkere pasta pesto. Hoezo even op je kont zitten om uit te rusten? Nope nope nope.
Jan kwam laat thuis, ik legde Morris op bed en toen m’n schoonouders vertrokken, konden Jan en ik ff bijkletsen over de dag, want er was genoeg gebeurd. Heerlijk! Daarna zijn we allebei nog aan het werk gegaan op ons thuiskantoor en rond 10en lag ik zeer voldaan van een productieve dag – hoewel het óók een dag was van COMPLEET buiten adem zijn van het minste of geringste – in bed.
Donderdag:
Op donderdag had ik m’n ochtendje met Morris, wat rete gezellig was. We kloten wat aan in huis en de tuin, hebben ff wat retourtjes weggewerkt en zijn toen lekker naar de speeltuin geweest om te voetballen. Rond 11 uur bracht ik Morrie op bed voor een vroege middagdut en ging ik zelf even aan het werk voor twee samenwerkingen.
Na de lunch bracht ik Snor naar de opvang en ben ik zelf in de buurt ff een broodje gaan halen bij een koffietent die ik nog niet kende. Ik heb totally the book by it’s cover gejudged, want het zaakje zit er al een tijdje en ik dacht steeds; neeeee dat is niks. Tot ik van de buurvrouw hoorde dat ze er erg lekkere broodjes hebben, dus ik ben er toch maar naartoe gewandeld – je meid loves belegde broodjes en ik ben van mening dat er niet GENOEG van dat soort zaken in je buurt kunnen zitten – en man, wat een leuke zaak. Héle lieve mensen én twee hele lekkere broodjes gehad. Hier ga ik zeker vaker naartoe!!
Daarna was het tijd voor… * mijn vrije donderdag *. Daar heb ik al een tijdje niet écht van genoten, maar ik voelde aan alles in mijn lijf en drukke week, dat het vandaag tijd was om op mijn gat te zitten. En dat heb ik toch zeker een uur gedaan.
In de tuin streek ik neer in het zonnetje met m’n lekkere broodjes en m’n e-reader. Wat een concept: overdag een boek lezen op een vrije dag. Heeeeerlijk. Ik voelde me echt INTENS gelukkig. Daarna viel ik – geheel volgens planning – nog even in slaap tot een uur of 15u en dat was perfect, want… ik wilde natuurlijk ook nog ff de tijd hebben om lekker te klussen.
M’n nesteldrang is namelijk EXTREEM momenteel, dus ik MOET DINGEN GEDAAN KRIJGEN WANT HET IS HIER ZO’N ZOOI.
Jan had de wandplanken voor de babykamer op maat gezaagd, dus ik kon ermee aan de slag om ze aan de muur te hangen. Maar dat ging van geen meter. Probeer maar eens én een waterpas-laser in de gaten te houden, terwijl je een plank tilt van veel te veel kilo voor je zwangere lijf en dan met één hand ook nog gaten boren in een muur waar je schroeven zich niet meteen in vastboren, ondanks dat je al je kracht er tegenaan gooit. Echt gedoemd te mislukken dit, dus ik moest het halverwege opgeven. En nu hangt er één plankdrager aan de muur en is het verder een totale bende op die kamer, dus ik ben nóg verder van huis dan ik al was. En dat kon ik NIET verkroppen.
Het liefst had ik echt even HEEL HARD gehuild, maar ik hield me in. Maar was wel ongekend (lees: onredelijk) boos daarna. Op Jan, dat ‘ie niet even kon helpen en altijd maar zo druk is met zijn werk (het was gewoon 4 uur ‘s middags en werktijd), op mezelf omdat ik de HELE TIJD hulp nodig heb, op de tijd omdat ik al 27 weken zwanger ben en in de ROTZOOI zit en wil dat het ophoudt. En op alles en iedereen die dit huis tot TERINGZOOI maken (mijzelf incluis), terwijl ik rust en opgeruimdheid wil!!!
Moodswings alert 😀 ‘s Middags de gelukkigste vrouw op aarde, een paar uur later KNETTER chag. Gotta love een zwangerschap.
Maar goed; we moeten door; en wel naar Amsterdam, want ik had een etentje gepland staan met m’n beste vriendinnen bij de Vegan Sushi Bar in de Kinkerstraat. En dat was echt geweldig.
Ik ging helemaal óp in hun verhalen over avonturen in Berlijn, werkdingen, sollicitaties en weet ik wat allemaal nog meer ónder het genot van werkelijk heer-lijke vegan sushi. Wat een fijne avond.
Om 10 uur was ik weer thuis en was m’n mood weer terug geswinged naar blije meid <3. ‘t Is me wat, hahaha.
Inmiddels is het vrijdag en ben ik weer stabiel. Ik heb een overzichtelijke werkdag met leuke to do’s die ik hopelijk z.s.m. kan afronden, zodat ik vanmiddag na mijn huisartsafspraak tijd heb om te genieten van het mooie weer én klussings. I mean; blije meid hoor, maar die plank moet aan de muur. XD
Verder wordt er vandaag een wastoren geleverd, zodat we ook ooit ergens dit jaar aan een nieuwe washok-make-over kunnen beginnen en ja die timing slaat nergens op, maar ik had het ongelofelijk rustig in de eerste twee maanden van het jaar, dus dan ga je allemaal lijntjes uitzetten waar je nu iets mee moet. Ennnn ik hoop dat ik vandaag nog tijd heb om het kantoor even Ãets op te ruimen, omdat het écht een zooi is hier en ik er diep ongelukkig en onrustig van word.
Verder staat er een weekendje Assen op de planning en maandag gewoon weer een fijne werkdag, dus ik spreek je dinsdag weer om je daarover bij te praten. Ik hoop dat je hebt genoten van m’n moodswings – dan hebben we er tenminste nog wat aan -, wens je een heel fijn en zonnig weekend en spreek je dinsdag weer!
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.
