Leo’s leven 241: terug naar de fertiliteitskliniek, proosten op goed nieuws en Project vloerkleed

Hallo mooie mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 2 augustus. Afgelopen dinsdag lukte het me niet om een dagboek te schrijven -daarover zo meer -, terwijl ik jullie echt even bij moet praten over de afgelopen week. Dus dat doe ik dan vandaag maar eens in een classic weekdagboek. Ik vertel je hoe het was in de fertiliteitskliniek waar we onze eerste afspraak voor baby 2 hadden, over ovulatietesten, stranddagen, kookvideo’s en een vloerkleed dat gewassen moet worden. Over een getekend contract, nieuwe kunst en veranderingen in huis.. Je leest het allemaal in dit dagboek. Gezellig dat je er bent <3

Vrijdag:
Op vrijdag was ik goed opgestaan, met veel zin in de dag. Lekker vroeg begon ik met werken en van 10 – 12 lag ik te chillen (en te sporten, ook heus) bij yoga. Heerlijk! Daarna was het weer tijd voor een uurtje werk en daarna stapten we in de auto, met z’n drie, naar Rotterdam. Tijd voor ons eerste bezoek aan de fertiliteitsafdeling van het Erasmus voor baby 2.

We waren allebei heel vrolijk en hadden er erg zin in. We namen Morris mee, wat ook helemaal leuk was, want dan kon hij ook even zwaaien naar z’n toekomstige broertjes of zusjes. Love it!

De afspraak ging ook goed. We wisten niet zo goed wat we van te voren konden verwachten van zo’n eerste intake na een succesvolle zwangerschap, maar het bleek een halfuurtje bijpraten te zijn en een kort lichamelijk onderzoek. A.k.a.; een inwendige echo om te kijken hoe de boel er bij mij bij ligt. Nou mensen: nog steeds overduidelijk PCOS. Zodra je bij mij binnenkomt, komen de eitjes je tegemoet. En dat voor iemand die en hekel heeft aan ei XD.

Na een halfuurtje stonden we weer buiten en waren we íets wijzer. We checken mijn huidige cyclus d.m.v. ovulatietesten, ik moet binnenkort een keer bloedprikken en eind augustus – in onze vakantie – horen we wat het plan van aanpak wordt voor de terugplaatsing van de eerste van onze overgebleven zes embryo’s. Prima.

En hoewel dit ook echt allemaal prima was en alles best goed nieuws was, was ik toch behoorlijk emotioneel toen we eenmaal thuis waren. Of naja; ik had een beetje een onbestemd gevoel. En ik moest nog HEEL VEEL voor werk doen, dus nadat we Morris op bed hadden gelegd, kroop ik meteen achter m’n computer om dat even gedaan te krijgen.

Maar mensen, wat DOE ik daar. Helemaal weglopen voor m’n gevoelens, dat deed ik. Alles onbelangrijk maken, want ik moest nog zoveel voor werk doen. Maar dat was helemaal niet de bedoeling en al helemaal niet op dit moment en gelukkig had ik dat vrij snel door. Dat het vrij kansloos was om met traantjes die achter je ogen branden, nog even je mailbox te gaan zitten wegwerken.

Nee, vanavond liet ik de boel de boel en stond in het teken van knuffelen en kletsen met de man met wie ik dit avontuur weer aanga. En dat was álles wat ik nodig had.

Oké, en een aflevering B&B vol liefde om gewoon ff lichte gevoelens te ervaren, ook dat.

Zaterdag:
Op zaterdag voelde ik me alweer een stuk beter. Opgeluchter. En weer vol goede moed. We hadden ook een leuk dagje op de planning, want ‘s ochtends gingen we lekker ff naar de markt en wat spulletjes kopen voor Morris en ‘s middags gingen we barbecueën met vrienden. Het was een dag vol liefde en gezelligheid. En ovulatietesten, want daar beginnen we weer mee.

Zondag:
Op zondag begon de dag met een bezoekje aan de kinderboerderij in de Hout in Haarlem zuid. Dat is wat ons betreft echt de leukste kinderboerderij in de omgeving, met echt hele chille dieren die alles toelaten van kinderen. Zo fijn! (Morris kroop nog net niet óp de geiten, zo dol is ‘ie erop).

Tussen de middag sliep Morris bijna 2,5 uur – wat echt chill is want nu hij over is op één slaapje op een dag hebben wij opeens gewoon een hele lange lunchpauze – en daarna zijn we naar het strand gegaan. ZO lekker!

Het was prachtig weer, maar niet eens heel bloedheet en dat is zo top om dan met een kind op het strand te zijn. Morris kijkt altijd echt z’n ogen uit en je hebt echt geen kind aan ‘m, omdat ie zich zo goed kan vermaken met rondkijken, zand scheppen en af en toe eventjes met z’n voetjes in het water stampen. ZO heerlijk dit. Echt últiem genieten.

Na een paar uurtjes gingen we huiswaarts. Ik dook de keuken in om pokébowl te maken voor m’n schatjes (een recept uit mijn e-book) en de avond stond in het teken van… Goelags.

Ik heb een soort bizarre fascinatie voor gruwelijkheden in de geschiedenis, waaronder oorlogen, dictators en heftige gevangenissen 😛 En door een item in Zomergasten kwam ik dit keer op het spoor van Goelags; werkkampen in Rusland. Dus ik slingerde een documentaire aan en heb me de afgelopen week iedere avond in slaap gelezen met wikipediapagina’s over Goelags, Stalin en heftige hongersnoden. Ja mensen, ik kan er ook niets aan doen dat dit de fascinatie is.

Maandag:
Op maandag was ik werktechnisch helemaal on top of my game. Ik werkte de achterstand van vrijdag redelijk weg, plande m’n week goed in, maakte previews voor campagnes, werkte aan project babyhapjes en was echt tot 5 uur druk in de weer. Lekker man!

De avond stond in het teken van het schoonmaken van het tapijt in de badkamer, want dat stonk opeens naar goor, maar dat project had ik beter niet aan kunnen beginnen. Want je denkt; ik poets dat ff en maak het schoon en spoel het lekker uit, maar het bleek een ENORME klus waar ik al dagen mee in de weer ben en ik heb echtttt wel iets beters te doen met mijn tijd (of armspieren) dan een vloerkleed boenen. Wat een ellende.

Ik hoop dat een stomerij ‘m binnenkort van me over wil nemen om het schoon te maken, maar ja; past hij wel in die machines en kom ik dan aan met een enorm kleed onder de arm en past het dan niet en dan is alles voor niks geweest en meer van dat soort scenario’s spelen zich af in mijn hoofd. Project vloerkleed dus. Erg weinig zin in.

Dinsdag:
Op dinsdag was het lekker warm en zonnig en stond mijn dag in het teken van drie video’s maken voor een samenwerking, waarbij ik drie gerechten moest koken in mijn keuken. En alles filmen. En fotograferen. Met 30 graden. Oeiiiii! Pittige dag, maar ZO leuk. Het resultaat is ook ZO leuk geworden en ik kreeg er helemaal energie van. Maarrrrr het was óók een slopende dag met de hitte en ik kwam niet toe aan andere werkdingen.

Om 4 uur was ik klaar en om 5 uur moest ik Morris ophalen en dat ene uurtje heb ik heel wijselijk besteed aan een duik in zee, in plaats van nog iets extra’s voor werk doen. Even m’n hoofd en lijf afkoelen. Beste beslissing van de dag.

Verder kwam er dinsdag nieuwe kunst binnen en het is werkelijk FANTASTISCH. EN dat vind ik niet alleen, Morris is er ook fan van (die zwaait nu iedere ochtend even naar z’n nieuwe dierenvriend).

Woensdag:
Op woensdag had ik Mama & Morris dag en dat was echt een rete gezellige dag. ‘s Ochtends gingen we aan de wandel, even wat spulletjes shoppen en spelen in de speeltuin. Tijdens zijn slaapje heb ik zelf ook ff een dutje gedaan, want per ongeluk waren we allemaal heel vroeg wakker deze ochtend.

En na z’n slaapje was Jan alweer klaar met tuinwerken en konden we dus lekker met z’n drie op pad. We gingen ff naar Decathlon om Morris z’n dikke voetjes in waterschoentjes te proppen (ze hadden daar een waterschoen die nogal geweldig schijnt te zijn, maar uiteraard paste van Morris slecht de tenen erin) en daarna wilden we gaan eten op het strand, maar het liep allemaal ff net anders en uiteindelijk werd het een potje thuis. Priem.

Na het eten ging Jan nog ff aan de slag voor Funda, terwijl ik op de bakfiets sprong richting het strand. Ik moest namelijk een contract doornemen en áls je dan zo’n saaie klus op de planning hebt, dan kan je het maar beter op een inspirerende plek doen. Op het strand dus. Met een wijntje <3. Heeeeerlijk!

Donderdag:
Op donderdagochtend was het wederom Morris & Mama tijd. We begonnen de dag met 88 boekjes lezen, dansen op muziek, tekenen (sinds deze week!) en daarna een ritje in de bakfiets naar de kinderboerderij. Daar was geen zak te beleven, maar Morris vond het leuk dus dat is top. En nadat we nog ff langs de bloemist fietsten voor een bossie Gladiolen, was het rond half 11 tijd voor Snorkel om naar bed te gaan. Die dat met alle liefde deed.

Rond 1 bracht ik Morris naar de opvang en was het tijd om zelf aan het werk te gaan. Deze middag stonden er een aantal previews voor campagnes op de planning én ging ik een contract ondertekenen voor een project dat in november lanceert… Meer kan ik er pas over vertellen als de pre-order live staat ;-). WIEEEEH.

En dat beste mensen, was mijn week. Echt een roerig weekje wel en ik merkte net bij m’n yogales dat er op de achtergrond allerlei emoties door m’n systeem razen, maar dat is maar even wat het is. Ik zit een beetje in die Limbo tussen vakantie en werk in; ik wil óf fulltime vakantie hebben NU en nergens aan denken óf me gewoon weer ff lekker op werk kunnen focussen. Maar dat Happy-new-year-we-gaan-er-weer-tegenaan-met-zn-allen-gevoel komt meestal pas rond 1 september en onze vakantie is pas rond 20 augustus, dus het is even een beetje een situatie er tussenin. Wat ook priem is. Maar rommelig. Nou goed, dat is vast herkenbaar voor velen.

Voor nu was dit m’n dagboek en duik ik weer ff verder mijn drukke dag in. Ik moet nog van alles voor werk doen (o.a. reageren op een verzoek om ergens columnist te worden, KNIJP ME), ga vanavond random op een prachtige zomeravond m’n trapkast behangen (verklaar me voor gek), heb dit weekend allemaal koffie- en eetdates, neem Jan mee uit eten bij een luxe restaurant, geniet hopelijk nog ff van strand met m’n schatten en POTVERDIKKEME dan is er alweer een week voorbij. Ongekend.

Ik spreek je dinsdag weer. Tschusss!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!