Leo’s leven 239: 24 uur zeilen in Overijssel

Goedemorgen fijne mensen en welkom op dinsdag 23 juli! De dag waarop ik jullie alles ga vertellen over ons zeilweekend in Overijssel, een uit de hand gelopen burenborrel, een geweldig interieurproject waarmee ik me mag bemoeien en een fantastische film. Lees je mee?

Vrijdag:
Mijn vrijdag begon heerlijk. ‘s Ochtends dook ik in mijn mailbox om even een inhaalslag te maken, daarna ben ik 2 uur onder de pannen geweest bij Yoga en daarna ging ik naar chocoladewinkel Pierre om nog even drie van die HEERLIJKE repen Dubai chocolade te halen, met knapperige pistache-vulling. Mjam!!

‘s Middags ging ik nog even aan het werk en om half 4 sleepte ik Jan en Morris mee naar Amsterdam, voor een hele spannende klus…

Ik was namelijk gevraagd door een vriendin van een vriendin van mij, om te helpen meedenken in de inrichting van hun bouwval. Ze zijn een ge-wel-dig huis in Amsterdam op de Nieuwendammerdijk aan het verbouwen en het wordt werkelijk fantastisch. En omdat ze onze inrichting wel vet vinden, vroegen ze mij om mee te denken.

Die vraag krijg ik wel vaker, maar ik heb natuurlijk helemaal niet gestudeerd o.i.d. voor het inrichten van een woning, dus ik zeg altijd nee. Maar nu dacht ik; laat ik het gewoon eens proberen en dan zien we wel of ik dit kan of niet. Dus ik help deze klussers vrijblijvend met een kleuradvies. VET leuk.

We gingen met z’n drietjes langs in de kluswoning en waren echt verkocht door hoe vet het was. Echt een ruimte met heel veel potentie, want coole vormen, hoge muren, toffe trap. Jaaa, hier kan ik wel iets mee! 😀

Rond 5 uur waren we weer thuis in Haarlem en was het tijd voor de volgende gezellige activiteit: vriendin Carrie kwam langs voor een borreltje en random avondeten – want we hadden restjesdag (Lees: we aten lasagne met biefstuk, gebakken aardappels en geroosterde bloemkool).

En die avond liep helemaal uit de hand, want vriend Floris kwam nog even langs voor een wijntje en toen hij weer weg ging, stonden buren Ewoud, Philip en Martina voor de deur en later kwam ook buuf Gina nog buurten. Wát een gezelligheid. Rond 12 ging ik naar bed – Jan bleef nog even borrelen in de tuin -, want de volgende dag hadden we snode plannen en ik wilde wel een beetje fit zijn…

Zaterdag:
De dag begon om half 8 met gezellig spelen met Morris in ons bed. Rond 8 kleden we hem altijd aan en toen was het tijd voor inpakkingsss! Morris ging een nachtje logeren bij zijn Pake & Beppe en Jan en ik hadden een nachtje zeilen met vrienden voor de boeg.

Om half 10 zaten we in een volgeladen auto richting Lemmer, waar we Morris afleverden. Op naar Belt-Schutsloot!

Vrienden Yoka & Rolf hebben een geweldige zeilboot daar in de haven liggen en we hadden een half jaar geleden een random datum in de zomer geprikt, om daar eens met z’n vieren te vertoeven en overnachten. Nou, we hadden geen betere dag kunnen kiezen, want mennn wat was het prachtig weer vandaag.

Om half 1 troffen we Yoka en Rolf en begonnen de meest relaxte 24 uur van dit jaar. We chillden op de boot, zwommen in de haven, dobberden op een luchtbed en maakten een klein tourtje met het bijbehorende motorbootje. En toen was het tijd voor het echte werk; rond 4 uur startten we de motor van de zeilboot en werden de zeilen gehesen voor een klein stukkie varen op het grote meer.

En dat was heeeeeerlijk.

We zochten een mooi plekje om de zonsondergang ‘s avonds te aanschouwen én een plek waar we die nacht op het water zouden overnachten. Het anker werd uitgegooid, we namen nog een duik, dronken rosé en bier en heel veel water en ooh oh oh, wat was het een fantastische dag.

De zon ging onder, Yoka dook de kombuis in om een lekker pastaatje klaar te maken en we proostten nog maar eens op hoe geweldig deze dag was <3.

Nadat de zon onder was gegaan en de wind opstak, kwamen ook de muggen tevoorschijn en toen we ongeveer een half uur onder één klamboe hebben gezeten met vier mensen die lekgeprikt werden, was het tijd om naar bed te gaan.

Zondag:
Op zondagochtend werd ik wakker na een heeeeerlijke nacht. Hoewel ik sliep op een krakkemikkig en smal bedje, hadden m’n oordoppen en oogmasker (thanks aan wie me dit tipte op Instagram!!) ervoor gezorgd dat m’n nachtrust fantastisch was. Goedemorgen!

En dan word je wakker op een kalm meertje met fluitende vogeltjes om je heen en de warmte van een vriendelijk zonnetje dat alweer achter de wolken vandaan komt. Och, wat is het leven goed.

Omdat er wel onweer voorspeld was, vaarden we rond 9 uur weer terug naar de haven, waar het rond 11 uur inderdaad begon te regenen en onweren. Uiteindelijk zijn we rond 12 van de boot gegaan en ging ieder weer z’n eigen weg. Maar wat hebben wij een geweldige 24 uur op het water meegemaakt. Man, man, man.

Jan en ik besloten nog even te lunchen in een dorpje in de buurt en daarna reden we door naar Lemmer, om ons kindje weer gezellig in onze armen te nemen. Morris had ook een super leuke dag gehad met Pake en Beppe, dus dat was super fijn om te horen <3.

Rond 5 uur waren we weer thuis in Haarlem. We maakten voor Morris nog even snel een potje klaar en kropen zelf op de bank met pizza en B&B vol liefde. De rest van de avond deden we niets meer <3.

Maandag:
Op maandag begon het gewone leven weer. Ik startte de dag met het opruimen van ons huis, want overal lag inpakzooi van het afgelopen weekend en daar hou ik niet van.

Daarna plande ik m’n week in en had ik weer een meeting met een uitgever van een potentieel boek (binnenkort meer!!), wat heel leuk was.

Rond lunchtijd zijn Jan en ik even naar de bouwmarkt gegaan voor wat houten latten voor een oninspirerend project rondom ons tuinhuis dat piept en kraakt en daarna zijn we allebei weer aan het werk gegaan.

Rond 4 uur moest ik in Amsterdam zijn voor een afspraak bij een holistische fysiotherapeut, omdat ik sinds mijn bevalling mijn linkerheup vast heb zitten. Ik ben al bij een bekkenfysio geweest, m’n yogalerares helpt me ermee en een chiropractor kon er nog niet zoveel aan doen, dus nu probeer ik het maar eens op deze manier. En ik moet zeggen dat Annemiek de boel wel echt flink los kreeg. Ik hoop dat het resultaat blijvend is… I’ll keep you posted!

Daarna was het tijd om naar m’n twee schatjes thuis te gaan, zodat ik nog net op tijd was om Morris te zien voordat hij naar bed ging. Vet gezellig <3.

‘s Avonds kropen we weer op de bank voor B&B vol liefde en terwijl Jan daarna nog even ging sporten, ben ik in Netflix gedoken om die vreselijke film te kijken over een haai in de Seine. Echt vreselijk, maar zo onnnngelofelijk vermakelijk. Heb er echt van genoten, hahaha.

Inmiddels is het dinsdagochtend en heb ik HEEL WEINIG zin om te werken. Erg jammer, want ik heb op zich wel allemaal leuke dingen om te doen, maar ik ben gewoon onwijsssss afgeleid door van alles de hele tijd :P. Maar goed; je kan niet altijd on top of your game zijn, dus vandaag presteer ik gewoon matig, I guess.

De komende dagen staan in het teken van mijn ouders die naar Haarlem komen en misschien kunnen we zelfs wel even met elkaar en Morris naar het strand (ik hoop het!), verder komt er een geweldige levering binnen van een huishoudelijk apparaat wat mijn (en jou) leven gaat veranderen – hopelijk – (vertel me dat je 30+ bent zonder te zeggen dat je 30+ bent: Hallo ik ben Leonie en ik kijk uit naar de levering van mijn stofzuiger-en-dweil-in-één), ehmmmm ik ga nog lekker uit eten bij Tulum in Noordwijk en misschien hou ik een dezer dagen een IVF-Q&A op insta, maar misschien wordt dat ook wel volgende week…

Ik spreek jou in ieder geval vrijdag weer; ik hoop dat dat lukt, want ‘s ochtends heb ik 2 uur yoga en ‘s middags gaan we naar Rotterdam voor een bezoekje aan de 6 emrbyo’s die daar nog in de vriezer liggen <3. Ik laat je volgende week weten hoe dat was :D.

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.