Goedemorgen fijne mensen en welkom bij mijn 112e wekelijkse dagboek. Gezellig dat je weer meeleest! Vandaag praat ik je bij over mijn afgelopen weekend en dat doe ik vanuit m’n bed, om half 8 ’s ochtends. Het belooft een zonnige dag te worden en daar wil ik ultiem gebruik van maken, dus ik werk vandaag zo vroeg mogelijk.
Daar wil ik nog wel even bij zeggen dat ik gister overliep qua dingen doen en toen ben gaan wandelen en tijdens die wandeling erachter kwam dat ik echt vrij veeleisend naar mezelf ben in deze drukke tijd met de verbouwing en dat ik daar ff iets in moet veranderen. Daarover straks meer.
Eerst ga ik je bijpraten over m’n afgelopen dagen, die in het teken stonden van interieurshoppen met m’n moeder en zus – we gingen naar Loods5 en Eijerkamp – ik testte de nieuwe vegetarische snacks van Mora, bestelde een shitload aan Chinees eten, begon aan Euphoria en redde een poes in het huis van de nieuwe buren. Lees je mee?
Vrijdag: snacks testen
In mijn dagboek van vrijdag schreef ik al dat ik vrijdag de hele tijd druk in de weer was met dingetjes voor de bouwval, tussen m’n werkzaamheden door.
Terwijl ik m’n dagboek aan het schrijven was en een recept voor salieboter online probeerde te krijgen, moest ik ff een kraan naar de bouwval brengen om ‘m in te meten, moest ik een beslissing nemen over kozijnen, werd me van alles gevraagd over warmtepompen. Veel dingen die me van m’n werk hielden. En dat bleef de hele dag door gaan.
’s Avonds vertrok Jan voor een weekendje Amstelgoldrace, dus ik had wederom een weekend voor mezelf. Leuk! Ik besloot de nieuwe vega snacks van Mora te testen. Die had ik voorbij zien komen in de vlog van Bonnie en ik was meteen super nieuwsgierig. Ik bedoel: I LOOOOOVE uienringen en het feit dat Mora nu uienringen met káás voor in de Airfyer verkoopt, moest ik uittesten.
En ik kan je vertellen: dit stelde niet teleur. De veganaise is lekker romig en zuur, maar een beetje vreemd van kleur. Maar wel echt lekker. De cheese-onion ringen van Mora zijn geweldig en echt extreem kazig, met ui als nasmaak. Er had van mij iets meer ui in gemogen en best iets minder kaas en ze mochten ook nog ff iets knapperiger. Maar als ik ze langer in de Airfryer deed ontploften ze, dus dat was geen optie. Maar: wel echt heel erg lekker en ik ga ze zeker vaker kopen. Oh en bonuspunten voor het feit dat ze maar 3 minuten in de Airfryer hoeven. Zo chill!
De mini aardappelkroketjes vond ik ook een enorm succes. Echt veel beter gedoseerd dan de originele aardappelkroketjes. Het lekkerst is toch dat knapperige korstje en daar is nu in verhouding meer van. MJAM!
Verder heb ik ’s avonds weinig gedaan en ben ik echt al om half 10 ofzo naar bed gegaan. Ik was echt zo moe!
Zaterdag: interieurshoppen met mam en Sas
Op zaterdag werd ik lekker op tijd wakker en dat was tóp. Ik maakte een smoothie voor mezelf, kleedde me gezellig aan en maakte een cappuccino, om op te drinken in de bouwval. Het was een zonnige ochtend en ik had heel veel zin om even in m’n eentje in m’n nieuwe huis te zijn. In het ochtendlicht. Met koffie. Je weet wel; zoals het over 6 weken is. ZIN IN!
Daarna stapte ik in de auto naar Amersfoort voor een dagje interieurshoppen met m’n moeder en m’n zus. We gingen naar Loods5 en Eijerkamp en het was echt een leuke dag. Wel echt intens, want van dat geslenter door een meubelzaak word je wel echt moe. Maar het was top.
Ik moet zeggen dat de Loods5 in Amersfoort wel echt héél anders is dan de Loods5 in Zaandam en echtttttt veel minder leuk, jammergenoeg. Maar Eijerkamp vond ik wel echt leuk; daar kwam ik voor het eerst en ik heb echt veel moois gezien! Maar niets gekocht 😀 Het was echt even een ronde om te oriënteren en kijken of ik misschien een mooie nieuwe bank kon vinden. Maar ik vind alleen maar dingen die boven m’n budget zijn en ik vind m’n budget al vrij hoog. Dus ik blijf nog even rondkijken.
We dronken om de dag af te sluiten nog even een drankje bij Ritmeester (?) in Veenendaal en daarna was het tijd om weer naar huis te gaan. In anderhalf uur rijden was ik weer thuis en ik was echt kapot. Vermoeiend man, zo’n dag.
’s Avonds bestelde ik bijzonder veel Chinees eten voor een persoon en ben ik lekker op de bank geploft met Euphoria. Ik moet zeggen dat ik er nog niet meteen heel erg door geboeid ben omdat ik een beetje een verhaallijn mis. Maar wellicht komt dat nog.
Rond een uur of 10 kreeg ik opeens een appje van de nieuwe buurvrouw dat er een onbekende kat in hun huis zit en dat zij op vakantie zijn. De eigenaar van de kat had zÃjn kat voor op hun vensterbank gespot en was zijn kat al een paar dagen kwijt. Ojee. Nu heb ik de sleutel van het huis van de buren gelukkig, dus ik ben meteen gaan kijken of ik kon helpen. En ja hoor; in de vensterbank zat een heel schattig poesje.
Maar zodra wij – de vreemde buurman van een straat verderop (met mij in een vreemd huis) – binnen kwamen, schoot het bange poesje weg en was het nergens meer te bekennen. We hebben wel 20 minuten in het voor ons vreemde huis gezocht naar de kat, maar die liet zich niet meer zien. Shit. Wat een situatie ook; met een vreemde man om half 11 ’s avonds in een vreemd huis een kat zoeken. Als ik de kat niet zelf voor het raam had zien zitten, had ik wellicht gedacht dat ik in een of andere rare scam beland was :P. Maar goed.
Kat niet gevonden, dus ik mocht de deur naar buiten open laten staan en gelukkig kreeg ik een uur later een berichtje dat de kat zelf naar huis was gelopen, nu ze niet meer opgesloten zat in het huis van de buren. Eind goed, al goed <3.
Zondag: slapen & strand
Op zondag heb ik lekker uitgeslapen. Heerlijk! Daarna heb ik het huis even een beetje opgeruimd en ben toen naar Cruquius gereden, om daar nog wat meubelzaken te bezoeken. Hier zitten ook wat meer budget-vriendelijke meubelzaken, dus die moest ik ook maar eens bezoeken in mijn zoektocht naar een nieuwe bank. En ik moet zeggen dat ik bij zowel Trendhopper als De Ruijtermeubel veel moois heb gespot.
Daarna maakte ik een lekkere zomerse lunch voor mezelf én inmiddels was Jan terug van z’n fietsweekend, dus dat was gezellig. We lunchten samen op het dakterras, waar we eindelijk weer konden zitten.
Na de lunch viel ik met een boek in slaap op de bank, terwijl Jan binnen in slaap viel met de Amstelgoldrace, hahaha.
Daarna zijn we nog even naar het strand gereden, want het was mooi weer en ik had INTENS de behoefte om even het strand te zien. Met of zonder Jan, maar hij ging gezellig mee. We streken neer bij The Spot en hadden echt het beste plekje van het terras. In de zon, op de bank, uit de wind, in een uithoek (a.k.a.: rust) en met uitzicht op surfers in de zee. Wat heerlijk zeg!
’s Avonds flanste ik nog een lasagne in elkaar en zijn we lekker op de bank geploft voor Heel Holland Bakt en Boer Zoekt Vrouw. Heerlijk.
Maandag: op de rem
Op maandag ben ik super vroeg opgestaan om aan het werk te gaan. Ik had een drukke dag voor de boeg, dus ik moest aan de bak. ’s Ochtends verzamelde ik alle video’s van de afgelopen twee weken van de bouwval en probeerde ik daar een duidelijk script omheen te schrijven. Vervolgens nam ik een video op met alle tussenstukjes voor de 13e vlog over de verbouwing. Dat stuurde ik allemaal naar de editor en zo waren er al een paar uur voorbij.
Daarna ging ik aan de slag met een leuke campagne waarvoor ik een reels en een artikel moest maken. Ik deed boodschappen en filmde en fotografeerde het recept. Zo’n reels mag dan een kort filmpje zijn van 60 seconden, het is veel werk om te maken, dus ook hier was ik een paar uur mee zoet.
Verder lag er nog veel werk op me te wachten, maar ik kon het ff niet opbrengen. Ik merkte dat ik wat chagrijnig was en een beetje prikkelbaar en dat ik het ff wat veel vond. Ik had zo veel moetjes in m’n hoofd:
- ik moet andere muziek zoeken voor m’n reels, want viral muziek scoort beter en het moet ook goed bij een recept passen dus ik moet nu iets anders zodat het beter scoort;
- ik moet echt weer een recept schrijven want er komen te weinig recepten online en daardoor lopen je bezoekersaantallen niet meer op;
- ik moet echt m’n mails beantwoorden want er wachten mensen op antwoord;
- ik moet echt ff naar die technische details kijken, want daar zitten ze op te wachten en anders is het te laat;
- ik moet ook nog ff dit en dat met de aannemer bespreken;
- ik moet m’n vlogs en podcasts beter promoten, want ze zijn zo leuk en worden niet goed genoeg bekeken;
- ik moet vanavond wel ff wat gezonds maken, want ik heb het hele weekend crap gegeten;
- ik moet nog even de feedback verwerken van die story;
- ik moet nog even een bestelling plaatsen voor die andere samenwerking;
- ik moet opzoek naar een meubelstoffeerder voor de eetkamerstoelen;
- ik moet de administratie voor de bouwval ook echt ff bijwerken, want ik begin het overzicht kwijt te raken;
- over administratie gesproken, ik moet die ene factuur nog betalen en m’n boekhouder controleren of ze dat ene wel goed heeft gedaan en moet ook nog m’n belasting betalen en m’n ander belasting ff checken;
- en ik moet meer geld verdienen, heb ik niet te weinig campagnes momenteel? Dat waren er eerst meer toch? Ik moet wel net zo veel of meer verdienen dan vorig jaar, nu Jan ff thuis zit.
- ik moet minder geld uitgeven, want ik zit steeds op het terras en dat kan je ook in potten verf stoppen;
- ik moet ook nog sporten vanavond want dat is juist goed voor je in drukke tijden en dat moet je echt doen.
En ga zo maar door. Welkom in mijn hoofd. Die af en toe overspoelt van ambitie; die af en toe overloopt van alle dingen die mogelijk zijn en die ik WIL doen, maar niet allemaal kan doen, de hele tijd. Ik kon het ff niet. En gaf aan bij Jan dat ik zin had om te wandelen. Wandelen helpt mij altijd razend goed om bij m’n gevoel te komen. Nog niet aan het begin, maar door even een tijdje te lopen en te praten en na te denken, kom ik goed tot een inzicht hoe ik me nou eigenlijk voel. En kwam ik erachter dat ik echt veel te veeleisend ben voor mezelf momenteel.
Ik ben een heel huis aan het verbouwen. En ja; dat doe ik dan misschien niet fysiek zelf, mentaal ben je er ontzettend mee bezig. Er moet continu iets beslist worden, er moet aan geld gedacht worden, er lopen dingen mis (práát me niet van het warmtepompgezeik dat we momenteel hebben) en het heeft gewoon m’n volle aandacht nodig. En ik probeer daarnaast heel veel ballen hoog te houden – ik moet een schoon en opgeruimd huis, anders word ik onrustig; ik moet blijven werken want er moet zoveel mogelijk geld binnenkomen zodat ik dat in het huis kan stoppen; ik moet ook meer gewone content maken want anders haken mensen af dus er moeten meer recepten en ik moet leo’s leven blijven schrijven; ik moet gezond eten want anders voel ik me daardoor slecht; ik moet sporten en meer wandelen want anders voel ik me dáárdoor slecht; ik moet Jan ontzorgen, want die zit overwerkt thuis. En al met al is dat vrij veel. En ik kwam er tijdens het wandelen achter, dat dat best een beetje minder mag.
M’n reels hoeven niet beter te scoren, want die video’s worden al godsgruwelijk vaak bekeken en doen het hartstikke goed. M’n bezoekersaantallen hoeven niet te groeien en er staan genoeg recepten online. De vlogs en podcasts worden al door zo’n 3500 mensen per keer bekeken en geluisterd, dat is toch óók heel goed? Ik mag best af en toe wat minder gezond en goed eten, als me dat ruimte geeft om te ademen in plaats van ook steeds naar de supermarkt moeten voor originele, gezonde dingen. Ik hoef helemaal niet meer geld te verdienen, ik heb hartstikke goed gespaard en kan daar ook wel wat van gebruiken voor het nieuwe huis. En ga zo maar door.
Van ieder ander die ik zelf online volg zou ik het 100% begrijpen als iemand iets minder andere content maakt, terwijl ze bezig zijn met een verbouwing (en alle extra content daar omheen). Ik zou het prÃma begrijpen als er even geen dagboeken of recepten online komen, terwijl er nog wel iedere twee weken een vlog en een podcast is én gewoon de hele dag stories. Maar van mezelf móet ik er mee door blijven gaan. En ik weet heel goed waarom, maar kan het moeilijk loslaten. Ook omdat ik het wÃl doen. Maar je kan wel van alles willen de hele tijd, dan kan het nog steeds teveel zijn.
Tijdens de wandeling kwam ik erachter dat ik wel even weer wat vriendelijker naar mezelf mag zijn. Ik doe het goed en het hoeft niet altijd beter. En ik hoef niet te luisteren naar het stemmetje in m’n hoofd van een niet bestaand iemand die kritiek daarop heeft; die vindt dat er te weinig recepten online komen en dat m’n dagboek ook al onregelmatig online komt en dat ik toch zo’n chill leven heb – hoezo heeft ZIJ het zo druk. Waarmee dan? Meubels uitzoeken?
Nou dat dus. Welkom in mijn hoofd. Ik ga deze week ff iets minder van mezelf vragen. Of dat proberen in ieder geval. En dat begon met gisteravond m’n sportles cancelen (stemmetje: maar dan moet je wel meer wandelen, want je moet bewegen). En vanmiddag ga ik genieten van de zon. En morgen denk ik ook. En ik ga de tijd nemen voor een barbecue, want daar heb ik zin in. En ik ga vanmiddag tegels halen voor de hal, want daar heb ik zin in.
Ik vind het lastig om dit te schrijven, omdat ik zelf gewoon echt een enorme ambitie heb en daar af en toe even mee in de knoop zit. En het gebeurt altijd via hetzelfde patroon en ik blijf erin trappen. En ik wÃl helemaal niet op de rem, omdat ik ook goed ga op die ambitie en de rush. Maar ik ga het deze week toch even doen. En dan zien we wel hoe het verder gaat. Het belangrijkste op dit moment is dat ik geniet van m’n leven en van de laatste weken van de bouwval-verbouwing. En dat ga ik doen <3.
Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, lekker koken, knuffelen met poes Teddy tot verbouwstories, m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!
Volg mijn recepten via Facebook
Op Facebook deel ik iedere dag 2 recepten. Zit je zonder inspiratie? I’m your girl! Volg Gewoon wat een studentje’ s avonds eet op Facebook en je zal nooit meer zonder inspiratie zitten!
Marleen zegt:
Dag Leonie,
Ik kijk vrijwel dagelijks op je blog om te kijken of er wat nieuws is, maar begrijp heel goed dat je het nu juist daar even te druk voor hebt! Een huis verbouwing managen, ontzorgen en goed voor jezelf zorgen is al lastig genoeg zonder nog een baan erbij!
Ik haal wekelijks nog inspiratie uit oude recepten en weet altijd weer iets nieuws op je blog te vinden! Dankjewel voor alle jaren aan content en recepten!! Hier
Zorg goed voor jezelf, voor Jan en jullie huis, dan komt de rest daarna wel weer. Heel veel liefs!!
leonie zegt:
Dank je wel <3<3
Julie zegt:
Hi Leonie, ik ben zo’n spook dat vrijwel alle Posts-behalve-recepten-want-ik-kan-nog-steeds-niet-koken leest en vrijwel nooit ergens op reageert, maar ik wil je even laten weten dat jouw ‘welkom in mijn hoofd’-verhaal voor mij heel erg herkenbaar is en aan de andere reacties te zien ben ik niet de enige. Ik heb hier heel veel over gesproken met een psychologe toen ik een soort van overspannen thuis zat en van haar heb ik meegekregen om dat kritische stemmetje een naam te geven, bij mij heet ze Truus. Op die manier neem je er al letterlijk wat afstand van en lukt het je misschien zelfs om het stemmetje wat minder serieus te nemen. Was toen een onderdeel van cognitieve gedragstherapie. Wellicht werkt het ook voor jou! 🙂
Daarnaast is ‘perfect is goed maar goed is beter’ m’n nieuwe lijfspreuk geworden. 🥰
In ieder geval; heel veel succes met alles, doe rustig aan en die Truus/Miep/Karin of hoe je haar ook wil noemen in je hoofd mag best een toontje lager zingen want je hebt het supergoed voor mekaar allemaal!
leonie zegt:
Wat een coole tip!! Dank je wel!
Ayke zegt:
Chill! Ten eerste wat goed dat je dit deelt, want zo herkenbaar zo’n hoofd. En inderdaad, ieder ander zou zeggen doe rustig aan en het komt wel weer. Dus bij deze: rustig aan, het komt wel weer!
leonie zegt:
Dank je wel!
Tirza zegt:
Hey Leo, ik vond het juist lijken alsof je de laatste tijd meer online was dan ooit. Heb zelf een huis gebouwd en weet hoe intens dat was. Bewonderenswaardig hoe je alle ballen in de lucht houdt. Je schiet echt niet tekort als je een tandje lager gaat.
You got this!
leonie zegt:
Dank je wel!
Mariët zegt:
He Leo! Heel herkenbaar dit. Pas goed op jezelf, het komt wel weer!
leonie zegt:
<3
Janine zegt:
Krijg je eigenlijk betaald voor de review van de Zaanse may en de Mora snacks? Zo ja, dan kan je dat toch eigenlijk niet meer op een goede manier aanbevelen aan ons? Er staat nergens bij dat het eigenlijk reclame is, vandaar mijn vraag.
Gewoon maar een vraagje hoor, maar op deze manier is het voor ons toch wel minder interessant om te lezen
Leonie ter veld zegt:
Hi Janine,
Als ik ervoor betaald zou worden staat dat er altijd bij door middel van #samenwerking of ‘Gesponsord’. Dus nee, ik ging gewoon zelf naar de supermarkt om iets uit te proberen en schreef daarover, zonder dat Mora of Zaanse Mayo of de Aardappelkroketjes daarvan op de hoogte zijn. Zaanse mayo kreeg ik trouwens toegestuurd, maar dat staat er ook bij. En dat betekent niet dat ik er dan iets over schrijf. Dat doe ik eigenlijk helemaal nooit meer, maar dit keer wel omdat ik het product ook daadwerkelijk heb uitgeprobeerd.
Marly zegt:
Rustig aan lieve Leo, er is inderdaad GENOEG keuze uit al jouw recepten. En ik kijk elke week! Geniet van het heerlijke weer en wees lief voor jezelf. Succes met alles, je doet het hartstikke goed.
leonie zegt:
Dank je wel <3
Iris zegt:
Hey, super mooi gezegd! Had zelf precies dit inzicht vorige week. Ik moet ook heel veel van mezelf. Wat fijn dat je hier zo open over hebt en het helpt mij ook weer om nee te zeggen tegen extra werken en weer even te kijken waar je nou echt zin in hebt!
Vivian zegt:
Hee, wat voor mij soms helpt is 1 dag in de week een ‘niks moet alles mag’ dagje te doen en dan krijg je stiekem toch best veel gedaan (zoals meubels uitzoeken, sporten/wandelen, gezond eten, kleine klusjes van je werk). Het zijn wel alleen de leuke dingen, maar hierdoor krijg je wellicht weer energie om de volgende dag de minder leuke dingen (facturen, belasting, etc.) te doen. Misschien helpt dit en anders weet ik zeker dat het je op een andere manier ook lukt!
Liefs
leonie zegt:
Jaa dit werkt voor mij ook heel goed. Zo doe ik op donderdag alleen maar waar ik zin in heb!
Janneke zegt:
You got this! Zoals je zelf al schrijft, je zou het van een ander prima begrijpen. En wij (of althans ik ;-)) begrijp dat ook heel goed bij jou! Doe het rustig aan, het komt goed!
leonie zegt:
Dank je wel <3
Soraya zegt:
Ahhhh die innerlijke criticus komt me zo bekend voor. Ik wens je veel zachtheid toe! En hey: deze trouwe bezoekster van je blog is al blij als je af en toe deze artikelen plaatst, of als je af en toe post op insta, maar evengoed ook blij als je juist even wat minder zichtbaar bent en de tijd neemt voor dingen. Alles heeft een timing, maar soms is het zo lastig om te vertrouwen dat alles goed komt als je even loslaat… Succes met alles!
leonie zegt:
Dank je wel <3
Jacqueline zegt:
Rustig aan hey, denk aan jezelf en aan Jan….
leonie zegt:
<3