Hey daar! Gister kon je op mijn blog al mijn eerste eindejaarsoverzicht van 2016 lezen; mijn dieptepunten van 2016, van signeersessies met 0 opkomst tot awkward persevents. Vandaag is het de tijd om mijn hoogtepunten eens even met je te bespreken. En ga er maar goed voor zitten, want het zijn er véél.
In mijn wekelijkse dagboeken kun je iedere week al lezen dat ik vet veel meemaak in dit bloggersleven, maar zo aan het einde van het jaar is het al helemaal een mooie hoeveelheid aan awesome gebeurtenissen. Van m’n eigen restaurant runnen en de lancering van boek #2 tot stoppen met werken voor een baas, heel veel op reis gaan, tante worden en heel erg verliefd zijn. Klaar voor mijn hoogtepunten van 2016? Let’s go!
Hi I’m a Citizen of the worllllld
Op sarcastische toon stel ik me tegenwoordig zo voor aan mensen (niet echt, maar het zou wel kunnen). Ik had voor 2016 het voornemen om iedere maand in het buitenland te zitten en dat is met 9 buitenlandtripjes best wel goed gelukt… En waar ik voorheen nog nooit buiten Europa kwam, reisde ik dit jaar opeens naar drie continenten!
Het begon in februari toen ik een lang weekend met mezelf naar Barcelona ging. Wat ben ik dól op die stad en wat ben ik fan van alleen op citytrip gaan. En wat heb ik een tering lekkere burger gegeten in Barca. Misschien ga ik in 2017 wel weer. Love Barcelona.
Na Barcelona kwam Belgrado, met vriendin Marte. Ook een suuuuper toffe reis, die ik had gewonnen via SRPRS.me. Echt, wanneer kom je nou in Belgrado?! Overigens at ik hier voor het eerst in m’n leven een Philly Cheese Steak Sandwich en dat was geweldig, over hoogtepunten gesproken.
Verder ging ik dit jaar nog naar Ibiza met Claartje (véél te relaxt), mocht ik op persreis naar Malta (in m’n eentje, met een privé chauffeur en gids 5 dagen lang, wauw!), hadden Marte en ik de tijd van ons leven toen we met Knabbel en Babbel stonden te dansen in Disneyland Parijs én toen we nog snel even lunchten in het centrum van Parijs, ging ik met bijna al m’n beste vriendinnetjes op vakantie naar Monopoli en had daar ook weer de beste tijd ever én mocht ik op persreis naar Java. Een week lang. Met allemaal serieuze journalisten. Wauw, wauw, wauw. Wat een reisjes! Maar dat is nog niet alles…
In juli ging ik met m’n familie naar Zuid Afrika en dat was me toch een partij fantastisch! Tijdens die vakantie heb ik twee ab-so-lu-te hoogtepunten van dit jaar beleefd. Nummer één is surfen (tussen de haaien) in Kaapstad met m’n zwager (zooooooo tof) en nummer twee is de zonsondergang kijken op Signal Hill in Kaapstad. Mooiste zonsondergang ooit. Met walvissen en alles. Wauwwwww.
Oh en óók een tof reisje, was de eerste vakantie met Jan. Compleet overleefd en ultiem chill beleefd. Wat was dit ook fijnnnnn <3. En dat is top want we gaan volgend jaar véél met elkaar reizen. Ik kan niet wachten!
Liefde is het allerleukst als je het deelt
Speaking of Jan, ook dat was echt een dik hoogtepunt hoor. Man, wat ben ik blij dat we een paar maanden geleden, na een jaar daten en een halfjaar elkaar niet zien, tóch bij elkaar zijn gekomen. “Gaan we dit echt doen?” “Ja”. Aaaaaaaah! 😀 Wat mij betreft is het fantastisch. En ik hoor Jan ook niet klagen. Op naar 2017 :D!
En als we het dan over liefde hebben, dan kan m’n andere nieuwe grote liefde ook niet ontbreken in dit overzicht: Os the Boss! Op mijn verjaardag in maart vertelde m’n zus dat ze zwanger was en op 6 november werd Oscar Daan geboren. LIEFDE! Echt, vanaf de seconde dat m’n zus me vertelde dat ze zwanger was, voelde ik me zo vol met liefde en trots. Niet normaal. En ik hóu (hield) niet eens van kinderen.
Een heel speciaal moment was het moment waarop Saskia vertelde dat ze zwanger was en mijn reactie daarop. Zin in heel veel tranen? Check het filmpje hier of hieronder:
Jezus, die had ik niet zien aankomen.
Ook de eerste keer dat ik Oscar vasthiel (hij was twee uur oud) was ik zo in tranen. Maar ik heb ook nog nooit zo veel liefde gevoeld. Wauw!
Hoe minder vlees eten een hoogtepunt werd
Over tranen gesproken, ik heb wat afgejankt dit jaar. Ook op momenten dat ik ‘t totaal niet had verwacht. Weet je nog dat ik meedeed aan de Vleesverlangen Challenge met de NTR? Voor mij was dit een vét hoogtepunt. Met een klein dieptepunt (slash hoogtepunt) toen ik tijdens de laatste opdracht al knuffelend met een heel groot varken, opeens in tranen uitbarstte. Ik had niet gedacht dat twee weken bewust met m’n vleesconsumptie omgaan, zo veel in me los kon maken. Tot op de dag van vandaag eet ik minder vlees en bijna alleen nog biologisch. Bizar! Maar waarom ik dit project vooral een hoogtepunt vond, was dat ik het echt een eer vond om samen te werken met de NTR en met Michiel Veenstra en Akwasi. Opeens deed ik als een soort van bekend iemand mee aan een project en mocht ik ‘meedoen met de grote mensen’. Vet veel erkenning en daarom awesome. Echt: toffe dingen dit.
Mijlpalen zijn er om slingers aan op te hangen
Zo, dan nu even een minder zwaar onderwerp, maar óók een hoogtepunt: mijn eigen product is te koop bij AH to go! Een paar maanden was ik in het geheim met Albert Heijn bezig met het ontwikkelen en vooral finetunen van mijn kip in bladerdeeg en in Augustus was het opeens zo ver. Over de naam hoefde ik niet lang na te denken; het moest Leonie’s Kipflapje gaan heten. En hoewel ik door m’n matties bij 3FM niet meer bij naam maar als kipflapje door het leven ga, heb ik er geen seconde spijt van gehad. En volgens mij is het #kipflapje ook een behoorlijk succes, als ik zie hoeveel Snaps ik nog dagelijks binnenkrijg van mensen die ‘m eten. Woehoe! MIJLPAAL!
Over mijlpalen gesproken; het ging dit jaar carrière-wise ook best lekker. In maart had ik mijn laatste werkdag als hoofdredacteur bij een online magazine en sinds april werk ik volledig voor mezelf. Aan mijn blog. En dat is ZO GRUWELIJK LEUK. Zo leuk, zo goed bevallen en het gaat echt knettergoed! Ik heb onlangs m’n administratie ingeleverd en het was een topjaar. Op naar 2017! 😀
Verder bracht ik natuurlijk mijn tweede boek uit (bizar dat dit zo’n “oja trouwens, ik deed ook nog dit”-ding wordt) ennnn opende ik mijn eigen pop-up restaurant. Een wild idee dat in mei ofzo een keer bij me opkwam, maar waarvan ik nooit had gedacht het ook daadwerkelijk uit te voeren. Totdat de lancering van boek #2 eraan zat te komen en ik over ludieke publiciteitsacties na ging denken.
Op 5 december opende het Gewoon wat een studentje ‘s avonds Eetcafé haar deuren en ook dit was een en al hoogtepunt. Vanaf het moment dat we het aankondigden en de reserveringen zo hard binnenstroomden dat we binnen twee dagen compleet vol gereserveerd waren, tot de restaurantweek zelf. Alles ging goed, de reacties waren geweldig, we haalden er publiciteit mee. Echt; dit project is méér dan geslaagd. En waar iemand anders misschien bij de pakken neer zou gaan zitten om het verlies (in geld) dat we hebben gedraaid, kan ik alleen maar denken aan de winst (niet in geld) die ik eruit heb gehaald. Wat een bizarre ervaring. #Kleinbeetjetrotsopmezelf.
Het lekkerste diner en tofste feestje van het jaar
Over toffe restaurants gesproken… Wist je dat ik dit jaar voor het eerst bij GIN ging eten? In m’n hoofd klopt dit niet, maar volgens mijn agenda is het toch echt waar. M’n eerste diner bij GIN was met Jan en dat was zó’n topavond. Ik durf gewoon te zeggen dat dit m’n allerlekkerste diner van het jaar was. En dat zegt wat, want ik ben véél uit eten geweest in 2016. GIN hoort daarom ook absoluut thuis in mijn hoogtepuntenlijstje!
Het tofste feestje van dit jaar vond ik de opening van Jaz in the city. Dit is een hotel naast de Ziggodome en ik had er van te voren niet per se veel van verwacht, maar deze avond was gru-we-lijk. Met partypartner in crime Claartje heb ik echt zo heerlijk gegeten, gedanst en heel veel gedronken. En er waren allemaal leuke mensen, waaronder vriendinnetje Viv (WAT DOE JIJ HIER?!) en Domien met z’n awesome girlfriend. Het was een wilde nacht. En het was memorabel.
Nóg een memorabele avond was 24 op 25 juni. Samen met Mikki en Yoka ging ik eerst uit eten bij Riva, wat verrukkelijk was, om daarna te genieten van het concert van Coldplay in de Amsterdam Arena. En ik was ooit HEEL ERG fan van Coldplay (serieus, ik wist op sommige momenten wanneer Chris Martin in Londen of LA was, scary), dus dit concert was -ondanks dat het niet knetterfantastisch was- sowieso een hoogtepunt. Van te voren al. Maar! De avond werd nog beter toen we daarna de rest van onze vriendinnengroep meetten in bar Doka’s (what’s in a name) op de Wibautstraat, om Yoka’s verjaardag te vieren. Iemand kwam knetterlam aan (ik noem geen namen), iemand lag er binnen twee cocktails af, iemand gaf rondjes, iemand was verdwenen met een of andere buitenlandse gast. Het was echt een heerlijke avond. En de volgende dag vloog ik naar Malta. Wat een leven!
Anders tatoeëer je even een tosti op je onderarm
Voor mij ook een hoogtepunt was het zetten van mijn eerste tatoeage. Aaaah! I did it! Ik liep al een tijdje met het idee en op 10 juni was het zo ver. Ik liet een tosti op m’n onderarm tatoeeëren onder het mom ‘je moet jezelf niet te serieus nemen’ en omdat ik het gewoon awesome vond. En vind. VET blij mee!
Een paar dagen naar het paradijs. In Nederland.
En natuurlijk kunnen Lowlands en Welcome to the Village niet ontbreken in mijn lijstje van hoogtepunten van 2016. Überhaupt zijn deze twee festivals ieder jaar een hoogtepunt. Echt, er zijn weinig plekken op aarde die zo als het paradijs aanvoelen als WTTV en Lowlands. Wat Lowlands ook nog ultraspeciaalextratof maakte dit jaar, is dat ik Jan er weer tegenkwam, na dat halfjaar elkaar niet gezien of gesproken te hebben. En toen hopsa; was de liefde er weer <3.
Ik vind 2016 best wel een mooi verhaal eerlijk gezegd. Er gebeurden in de wereld de meest vreselijke dingen, maar voor mij was het echt een topjaar. Ja, óók wel met dieptepunten (kaasfondues die mislukten, mannendrama’s, kotsen over haaien, etc.), maar vooral met heel veel hoogtepunten. En dan heb ik de belangrijkste hoogtepunten nog niet eens genoemd.
En dan nog dit.
Allemaal leuk en aardig die nieuwe liefde, wereldreizen en tatoeages, maar de échte hoogtepunten van 2016 waren natuurlijk dit: Truffelmayonaise, biefstukworst, wraps warm maken in de pan ipv magnetron, voorgesneden zoete aardappelfriet bij de Appie, een airfryer, m’n nieuwe pannen van Tefal en de ontdekking van ras-el-hanout boter. Vergeet ik nog dingen? Waarschijnlijk. Ik zie door de hoogtepunten het bos niet meer. En dat lijkt me een prima ontwikkeling.
Klaar voor 2017? Ik wel. Ik ben uitgerust van drie weken welverdiend vakantie vieren. Volgend jaar wordt intens en bizar en spannend. Jan verhuist een halfjaar naar Shanghai (freaking China dude) en samen gaan we letterlijk de wereld over. Ik zoek hem op in Shanghai, waar we praktisch gaan samenwonen, we gaan samen naar Bali én Australië en ik ga zonder hem nog naar Ibiza en Bangkok.
Ook voor m’n blog gaan er weer wat mijlpalen aankomen als het goed is. Waarschijnlijk weer in het najaar, maar één project hopelijk al wel eerder. En daarnaast is het tijd om eens even te gaan werken aan die televisiecarrière. Of iets op YouTube. Ik heb geen idee hoe, wanneer en waar ik de tijd vandaan ga halen, maar het zijn #goals, dus we gaan het proberen. Klaar voor? LET’S GO!
Oh; en happy new year enzo. Zonder jou was het jaar niet zo tof geweest. Serieus. Hoe cool dat ik gewoon van dit, dit verhaaltjes schrijven waar ik zelf (en jullie) blij van word, mijn baan heb kunnen maken. Dankzij jullie. LOVE IT! Echt: thank you :). Op naar 2017!
DOE EENS GEZELLIG:
Volg mij via INSTAGRAM | YOUTUBE | FACEBOOK | Snapchat Lterveld. Als je iets klaarmaakt van m’n blog of uit mijn kookboek, let me know @Lterveld #gwesse #gewoonwateenstudentjesavondseet
Lees ook
Leo’s leven 194: ziekjes, PMS en een nieuw restaurant
Goedemiddag leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 1 december. Vandaag is de dag dat je het eerste vakje van een eventuele adventskalender open... Lees verder
Leo’s leven 168: vakantie in eigen land, Lowlands & buitenkeuken tegelen!
Hallo leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag 25 augustus! Vandaag praat ik je bij over deze hele week, want doordat Jan en ik... Lees verder
Alles over de vloeren hier in huis; van gietvloer tot parket tot tegels
Hallo fijne mensen en welkom bij weer een blog in de categorie ‘interieur’. Vandaag wil ik je alles vertellen over de vloeren hier in huis. Van... Lees verder
Leo’s leven 123: mijn eigen ondergoed, Bouwteam Barbecue en een groene deur
Goedemorgen fijne mensen en welkom bij mijn dagboek! Ik ben vandaag ontzettend lekker opgestaan, want het is zonnig én gisteravond lag ik er vroeg in. Tijd... Lees verder
Annemieke zegt:
Leuke hoogtepunten! Lowlands was voor mij ook een hoogtepunt, super vet was dat. Xx
Pauline zegt:
Ook dit verhaal is heerlijk! Hard gelachen om je blog van gisteren!
ing zegt:
Ik vind jou zo leuk! Je komt altijd heel oprecht en eerlijk over, heel leuk om van jou te lezen en te zien. Ik hoop dat je in 2017 nóg meer moois op jouw pad krijgt! (en wanneer dat niet het geval is, je daar zo leuk open en eerlijk over bent zoals je nu ook was, een verademing om te lezen tussen alle perfecte plaatjes.)
Karin zegt:
Ha Leonie!
Super leuk om al die hoogtepunten te lezen. 2016 was voor mij net zo’n topjaar als voor jou. Al maak ik als persoon deel uit van jouw dieptepuntenlijst… ik was een van de 6 in Zwolle! ???? Wel een leuke avond! 😉
Geniet van 2017!
XKarin
Fieke zegt:
Wat een ontzettend leuk stuk weer Leonie! Ook je blog over de dieptepunten, grappig hoe je daar ook gewoon weer om kan lachen en iets positiefs uit kan halen. Ik herken ontzettend veel terug in mijn eigen leven; de liefde weer vinden, horen dat je tante wordt en oké, die liefde voor truffelmayonaise hoort er ook bij haha. Het bezoek aan je restaurant was ook ontzettend tof! Ik lees je blog met veel plezier en de gerechten uit je boek schotel ik voor aan mijn (student)vriendinnen, wat altijd een succes is. Ga zo door Leonie, het is echt leuk dat er in een wereld van klei eten en chiazaadjes ook leuke, normale foodblogs zijn!
Kelly zegt:
Leuk om te lezen Leonie! Tof dat jij al je dromen gewoon actief naleeft en het is je ontzettend gegund 🙂
Amber zegt:
Hhaahahahahah “iemand kwam knetterlam aan” hahahah, die avond was zeker een hoogtepunt van mijn jaar voor zover ik hem nog herinner :’)