Mijn dieptepunten van 2016 – het eindejaarsoverzicht. Van signeersessies met 0 opkomst tot awkward persevents

Pin it AlgemeenPersoonlijk 42

Vrijwel iedere blogger (of überhaupt ieder mens op mij Instagram-timeline) blikt terug op het afgelopen jaar. Wat waren de hoogtepunten, hoe awesome was 2016 (ondanks een aantal vreselijke gebeurtenissen in de wereld)? En ik blijf niet achter. Ik blik ook terug. Maar ik ga je eens even meenemen in mijn dieptepunten van 2016. Wat ja: het gaat echt knettergoed met me en ik zat weer sky high dit jaar, maar er gebeuren ook heus dingen in dit bloggersleven die minder glamourous zijn. En daar mag je ook wel eens een eindejaarsoverzicht van zien, haha. Dus; benieuwd hoe ik dit jaar toch meerdere keren keihard gefaald heb? Lees verder! 😀

Oh, en dat overzicht met dingen die wél echt knettergoed gingen dit jaar, die komt morgen online ;-). (check hierzo!)

Culinaire dieptepunten
In interviews krijg ik altijd de vraag hoe het kan dat ik zeg dat ik niet kan koken, maar toch al zoveel heb bereikt in de food-wereld. Ik geef dan altijd braaf antwoord dat juist doordat ik niet zo goed kan koken mijn lezers zeker weten dat ze mijn recepten ook klaar kunnen maken. Maar dit jaar ging ik zelf ook aan mijn culinaire onkunde twijfelen; misschien kan ik het inmiddels wel? Misschien kan ik echt best wel koken? Nou, nee hoor.

Weet je nog, mijn eerste kaasfondue die ik ergens dit najaar klaarmaakte? Dat zou ik toch wel een culinair dieptepunt willen noemen. Hoe moeilijk kan het zijn? Je laat kaas smelten en je hebt een kaasfondue. Dacht ik. Could not have been more wrong. Ik heb me er daarna ook niet meer aan gewaagd. Ik vrees gewoon dat ik nog steeds niet echt kan koken. (Dit was overigens niet het enige voorbeeld, maar wel het absolute dieptepunt en het is te pijnlijk om elke mislukte maaltijd aan te halen).

Dit is kaasfondue. Niet scrambled Eggs.

Ook een culinair dieptepunt dit jaar was het eten van koeientong. Of nee, beter gezegd; het klaarmaken van koeientong. Niet per se een gruwelijke faalactie, maar ik was me wel echt compleet aan het aanstellen (op film) over het eten van een stukje koeientong. NOOIT meer. Maar om dit dieptepunt even om te keren in een hoogtepunt; ik deed het wel in het kader van de Vleesverlangen Challenge, wat ik echt een awesome project vond in 2016. Daarover meer in mijn hoogtepuntenoverzicht dat morgen online komt ;-). Terug naar de dieptepunten.

img_3060

Hé verloor jij niet in de eerste ronde van dat televisieprogramma op SBS6?
Over culinaire dieptepunten gesproken… Dit jaar deed ik samen met mijn eetclub mee aan het SBS6 programma ‘Over smaak valt te twisten’. Een vét leuk project in alle opzichten; dikke productie, dikke publiciteit, groot team, awesome programma. Echt heel cool. Beetje jammer alleen dat we er in de eerste ronde van het programma al uit lagen, mede (vooral) doordat ik de steak tartaar moest snijden en dit nog nooit van m’n leven had gedaan. Pezig vlees in veel te grove stukken. Tja, daarmee win je een kookbattle op tv ook gewoon niet echt. En we verloren niet een beetje, maar kei-hard. Tof hoor, zo op tv. Beetje jammer alleen dat je dan verliest.

img_7478

Maar eerlijk? Ik vond het helemaal niet erg. Het was een leuk programma, we stonden er goed op, kwamen over als een toffe eetclub en dat is wat we zijn. Afgaan op televisie kan ik ook weer van m’n bucketlist afstrepen. Of zeg maar eerst erop zetten en ‘m dan afstrepen. CHECK!

Toch niet zo avontuurlijk
Over m’n bucketlist gesproken… Weet je nog dat ik dit jaar op vakantie ging naar Zuid Afrika met mijn familie? Man, wat was dat fantastisch. Ook daarover lees je meer in mijn hoogtepuntenoverzicht dat morgen online komt. Maar! Er was één diep, diep, díep dieptepunt. En dat was mijn avontuur dat ‘duiken met haaien’ heet. Of ‘niet duiken met haaien’. Of ‘kosten over haaien’.

Ik had als voornemen dit jaar om avontuurlijker te zijn; meer dingen uit m’n comfortzone doen, omdat het achteraf zo goed voelt. Toen zwager Yorick begon over met haaien duiken in zo’n kooi in Zuid Afrika, dacht ik ook alleen maar: JA LET’S DO THIS! IK DURF NIET MAAR HET IS AWESOME DUS JA. En toen hij terug begon te krabbelen was ik opeens aanvoerder van dit idee: we gáán hoor. We gaan met haaien duiken! En zo geschiedde. Een soort van. Niet.

img_6457
Kijk, deze haai heb ik dus niet gezien. Of nou ja, niet vanuit het water. Wel vanaf de boot. Waarschijnlijk heb ik er overheen gekotst. Maar dat kon ook een andere zijn.

Om 5 uur ‘s ochtends stapten we op een boot; Sas, Yorick en ik. Sas hartstikke zwanger, dus die ging sowieso het water niet in. Yorick en ik wel. Wetsuit aan en gaan. Was de bedoeling.

Tot we met het kleine bootje op een hele grote wilde zee waren en ik opeens doodsangsten uitstond, omdat ik bang ben voor veel, groot en diep water. En dit was INTENS. En de golven waren HOOG. Ik was dood, maar dan ook doodziek. Mijn avontuur wat duiken met haaien had moeten heten, werd kotsen op zee. Over de reling. Over een grote witte haai heen. Maar hey; wie kan dat nou zeggen?

Mannendrama’s en moeilijke toestanden
Dan was 2016 natuurlijk ook het jaar waarin ik genoeg mannendrama’s heb meegemaakt met een hoogtepunt (dieeeeeep dieptepunt) rond Pasen dit jaar. Fuck Pasen. Volgend jaar gaan we dat dus helemaal anders doen.

Gelukkig komt het altijd goed (dit zeg ik altijd) en kwam het ook goed en ben ik nu een blij ei. Om even in Paassferen te blijven.

Ook tof aan mannendrama’s, of überhaupt aan drama’s, is dat je echt leert en waardeert wie je vrienden wel en niet zijn. Echt, mijn vriendinnen hebben zó erg voor me klaargestaan dit jaar. Ik zou niet weten waar ik zonder ze zou zijn. Liefde, liefde, liefde.

De plank misslaan
Dan nog even een pijnlijk puntje in het polderglamourous leven van Leonie ter Veld; ik blijk ook dit jaar goed in de plank misslaan. Dan denk je dat je een faboulous bloggersleven leidt en dat het allemaal awesome is, ik kan je vertellen dat ik toch ook regelmatig met samengeknepen billen de awkwardness van de situatie probeer te overleven.

Die keer op die poolparty waar jij als enige in je badkleding op kwam dagen. Het had zo een tekst van Acda en de Munnik kunnen zijn.
Die keer op die poolparty waar jij als enige in je badkleding op kwam dagen. Het had zo een tekst van Acda en de Munnik kunnen zijn. Waar is de bar?

Die keer dat ik alleen op een event was voor stelletjes (per ongeluk). Die keer dat ik als nitwit tussen de bierkenners interessant stond te doen over bier. En als hoogtepunt die keer dat ik compleet uitgedost naar een galapremière ging, waar niemand in gala was. Au. Op de opmerking dat je ‘nooit overdressed bent’ kom ik bij deze terug.

schermafbeelding-2016-12-20-om-13-07-12
Ja lach maar. Over een uurtje weet je beter.

Oplossing in dit soort gevallen is altijd: de bar. Want die is meestal open en helemaal gratis op dit soort events. Behalve op die laatste galapremière. Wat de situatie alleen nog maar ellendiger maakte. Goed, er gebeuren ergere dingen in de wereld.

Toch niet zo populair
Je kunt namelijk ook signeersessies organiseren waar niemand op af komt. Zie daar maar eens doorheen te komen zonder samengeknepen billen. Echt, awkwardness ten top.

*krekelgeluiden*
*krekelgeluiden*

Het gebeurde mij een keer of 3 dit jaar. Oké slechts één keer kwam er echt niemand naar de signeersessie (Den haag laat je horen!)(krekelgeluiden), maar de keren dat er minder dan vijf mensen kwamen zijn ook behoorlijk pijnlijk. Of nou ja, niet per se pijnlijk, maar Sociaal Ingewikkeld. Zit je dan; in een boekhandel. Aan een tafeltje. Een uur lang. Zonder mensen om je heen.

Je wil niet teveel op je telefoon kijken, want dan ben je een soort van afgesloten van je omgeving en komt er al helemaal niemand met je kletsen. Je wil ook niet iedereen die maar in de buurt van je tafeltje komt met hongerige ogen aankijken met een blik van HALLO KOM ALSJEBLIEFT AAN MIJN TAFELTJE DAN SIGNEER IK UW BOEK. Als diegene geen idee heeft wie je bent.

En weet je nog die keer dat ik in Zwolle op de intreeweek een uur lang ging vertellen over mijn blog? Daar kwamen ook 6 mensen. Bekenden van de organisatie. In een zaaltje voor 80 man. Au.

De fotograaf zei letterlijk toen hij de foto's stuurde "ik heb ze zo genomen zodat het lijkt alsof er nog iemand was
De fotograaf zei letterlijk toen hij de foto’s stuurde “ik heb ze zo genomen zodat het lijkt alsof er nog iemand was”. Aiiii

Het mooie van al deze dingen is wel dat je (ik) er 1. nuchter door blijf en toch vaak wel de humor van de situatie in kan zien (waar ben je zonder humor) 2. vrijwel altijd iets positief uit kan halen (vriendinnenliefde, een vet origineel bucketlistitem) (hoewel ik van die koeientong echt niets positiefs kan bedenken) en 3. om mezelf kan blijven lachen. Het leven gaat niet altijd zoals je wilt en dat is maar goed ook. Je hebt dieptepunten nodig om de hoogtepunten extra goed te beleven en dat doe ik dan ook compleet.

Benieuwd naar mijn hoogtepunten van 2016? Over LIEFDE, heel veel reisjes, mijnpalen en babynieuws? Check mijn blog over mijn hoogtepuntenverzicht van 2016 :).

Ik hoop dat jullie het ook eens leuk vonden om over de dieptepunten te lezen, laat je even een reactie achter? <3 Het viel allemaal wel mee, toch? Ik denk dat dat komt omdat ik zo’n blij mens ben, dat ik dingen bijna niet als negatief ervaar. Ik heb zo weinig dieptepunten ten opzichte van hoogtepunten. Ik mag mezelf een gelukkig mens prijzen. En dat doe ik. Is het al tijd voor champagne?

MIJN TWEEDE BOEK IS UIT!
Yes! Hij ligt eindelijk in de winkels! Mijn tweede boek, vól makkelijke recepten voor alleenkokers. Bestel ‘m via Bol.com of ga langs een random boekhandel, de meesten verkopen ‘m wel. Woehoe!

MEER VAN DIT?
Ook mijn eerste kookboek kun je gewoon nog bestellen. Check hierrrrrzo.

DOE EENS GEZELLIG:
Volg mij via INSTAGRAM |  YOUTUBE | FACEBOOK | Snapchat Lterveld. Als je iets klaarmaakt van m’n blog of uit mijn kookboek, let me know @Lterveld #gwesse #gewoonwateenstudentjesavondseet

Lees ook

42 reacties op “Mijn dieptepunten van 2016 – het eindejaarsoverzicht. Van signeersessies met 0 opkomst tot awkward persevents”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook