Thuisbezorgd: Scalloppa a la gorgonzola van Pizzeria Michelangelo

Ola amigos! Ik zit dit blogje echt in uber chillstand te typen. Ik ben vanavond onder een steen vandaan gekropen en heb de muziek van José Gonzáles ontdekt. Die iedereen die ik dit vertel allang kent, maar man, wat heerlijk. Ik ontdekte ‘t zaterdag, toen ik The secret life of Walter Mitty keek. Wat ik overigens echt een prutfilm vond. In ieder geval de eerste helft. Het tweede deel was mooi. Maar goed, let’s talk about food. Of nou ja, voordat ik je vertel wat ik vanavond at, moet ik even de aanloop tot het bedenken van dit avondmaal vertellen. Want het heeft een uitleg nodig.

Al weken heb ik een grote zware passpiegel op werk staan, die ik nog naar huis moet vervoeren. Nu was ik een tijdje geleden al op een bloedhete zomerdag met dat ding op sleeptouw gegaan, naar tram 7, om ‘m mee naar huis te nemen. Alleen werd ik, na die zware sjouwtocht, in de tram geweigerd omdat ik zogenaamd een gevaarlijk voorwerp bij me had. Fuck. Op zich had die man echt wel gelijk, ik liep met een huge ass spiegel, onbeschermd in een rijdend voertuig dat alle kanten op gaat. Maar toch; fuck. En daarna stond de spiegel dus nog weken op kantoor. Tot ik vandaag poging twee ging ondernemen. Inmiddels was ‘ie ingepakt in bubbeltjesfolie, omdat ie dan op zich beschermd is en dus wel in de tram mee zou moeten kunnen.

Dus ik weer met dat gigantisch onhandige voorwerp op stap, op naar de tram. Heb je gemerkt hoe hard de wind staat vandaag? Pff, ik wel. Dus, ik kom bij de tramhalte aan (waar ik een vriendin tegen het lijf loop die me uitlacht, thanks Hiemke :P). Om half 6 stond ik bij de tramhalte. En die tram? Die kwam niet. Of nou ja, pas om 6 uur. Toen had ik ‘t allang gehad, maar goed, ik moest even vrolijk lachen, want die spiegel moest nog wel mee mogen de tram in. Gelukkig was het oerdruk en viel het de ongeïnteresseerde tramchauffeuse niet echt op dat ik een spiegel van 2 meter bij me had. Ik mocht dus gewoon doorlopen.

De tramrit verliep vrij prima, op een stomme toerist na die steeds veel te dicht tegen me aan bleef staan en daardoor mijn spiegel in gevaar bracht. Rot op man! Maar goed. Overleefd.

Dus, de tramtocht was achter de rug (maar wel ellendig) en toen ik thuis was, had ik nergens meer zin in. Overdag had ik wilde plannen met gnocchi, ricotta, walnoten, spinazie en Parmezaanse kaas. Maar nu moest ik nog naar de supermarkt, voor alleen dat en eventueel iets lekkers voor vanavond. No way dat ik daar nog zin in had. En dus fuckte ik meat free monday en bestelde ik scalloppa a la gorgonzola bij Pizzeria Michelangelo in Amsterdam. Hoewel ik tijdens de lunch nog mijn all time favourite carpaccio (jezus, DeLaMar heeft echt goeie lunches de laatste tijd) nog had geweigerd vanwege vegamaandag, was ik ‘s avonds niet zo sterk. Nou ja, kan gebeuren. Eet ik ergens verderop in de week wel vega. Goed?

PS: normaal is dit eten echt geweldig lekker, maar ik had vandaag een slecht stuk vlees; met veel te veel spiertjes of andere niet-makkelijk-door-te-bijten-troep. VETTE tegenvaller. Boehoe!

Misschien vind je dit ook lekker: