Leo’s leven 181: slapen bij Oppenheimer en babyzwemmen

Goedemorgen fijne mensen en welkom op dinsdagochtend 10 oktober! Het is een zonnige dag en ik ben al sinds 7 uur vanochtend in de weer, maar zit nu eindelijk achter m’n bureau om jou bij te praten over mijn afgelopen dagen. Die stonden in het teken van weinig plannen en daardoor veel ruimte voor spontane activiteiten. Zo ben ik een avondje met mezelf naar de film geweest (en ik viel pas na 2 uur film in slaap!!), ging ik met Jan en Morris de stad in op zaterdag, hebben we met z’n drie gezwommen in IJmuiden, had ik twee avonden met mezelf en een zak chips op de bank, was er ruimte om te badderen én drie recepten uit te werken en hebben we het kleed in de woonkamer veranderd. Lees je mee?

Vrijdag:
Vrijdag was een lekkere werkdag. De dag begon met wat opstartproblemen, maar daarna heb ik wel echt veel weg kunnen werken qua werk. Ik schreef m’n dagboek, maakte een preview voor een leuke samenwerking, dook in een voorstel voor een Sedum-dak, schreef een recept uit en beantwoorde mails. Jan was ondertussen de hele dag met Morris, dus daar hoefde ik ook even niet naar om te kijken. Heerlijk!

‘s Avonds zou ik een candle-date hebben, maar die ging niet door omdat twee van de drie vriendinnen menstruatiekramp hadden. Echt sad. Omdat Jan zich wel had verheugd op een avondje alleen met z’n vrienden bij ons thuis, besloot ik toch lekker de hort op te gaan en dus nam ik mezelf mee naar de bios.

Ik boekte één ticket voor Oppenheimer, want die film wilde ik nog zien. En zo ging ik ‘s avonds voor het eerst naar de filmkoepel in Haarlem. Wat een imposant gebouw is dat! Bizar dat dit vroeger een gevangenis was; met dit bijzondere design. Echt gestoord.

Voordat ik naar de film ging moest ik nog ff avondeten regelen voor mezelf, dus ik haalde wat frietjes bij de snackbar om de hoek en warmde vegetarisch stoofvlees op dat ik eerder deze week had gemaakt. Mjam! Vet lekker.

Om half 8 begon m’n film en om kwart voor 11 was hij afgelopen. Ik wilde Oppenheimer heel graag zien, maar vond het niet zoooo’n geweldige film. Niet per se een must see. Als je de wikipediapagina leest kom je al een heel eind en dat is ook vermakelijk :P. Nou moet ik wel toegeven dat ik de laatste drie kwartier knikkebollend in de bios zat, dus ik heb ook weinig meegekregen van de ontknoping – ik zou je werkelijk niets na kunnen vertellen – en volgens mij was dat wel het interessantst van de hele film.

Overigens ontdekte ik dat ik over het algemeen in slaap val tijdens Christopher Nolan films in de bios en als ik ze dan thuis nog eens kijk denk ik opeens OMG wat goed. Was met Interstellar ook zo. Naja; misschien kijk ik Oppenheimer thuis nog eens met Jan. Voor nu had ik in ieder geval een heerlijk avondje met mezelf buiten de deur gehad.

Zaterdag:
Op zaterdag hadden we geen plannen. We zouden eigenlijk de buitenkeuken afmaken dit weekend, maar eerder deze week had ik bedacht dat ik eigenlijk helemaal geen zin had om te klussen en oppas te regelen voor Snorrie. Ik had veel meer zin om gewoon lekker rustig aan te doen met z’n drietjes en wel te zien wat we zouden doen met onze tijd. Dus daar gingen we voor.

En zo hadden we opeens op zaterdag ruimte om lekker even de stad in te gaan. Tussen Morris z’n slaapjes door wandelden we naar het centrum voor een smoothie en een koffietje buiten de deur. We haalden broodjes bij de beste broodjeszaak van de stad (jamon jamon) en liepen daarna weer naar huis zodat Morris z’n middagdutje in z’n eigen bed kon doen. Heerlijk!

Verder was de zaterdag lekker een beetje een slome dag. Ik las een boek – maar kom nog niet echt in m’n nieuwe verhaal, echt sad want ik was zo lekker aan het lezen in de zeven zussen en daarna de camino.-, keek wat series en ‘s avonds had k geen zin om te koken, dus bestelden we thuisbezorgd.

We gingen voor lasagne van LALA Lasagneria en wat ik daarvan vond lees je in deze blogpost:

Eten bestellen in Haarlem: dit zijn de beste restaurants

Zondag:
Ook op zondag was onze agenda leeg en dus besloten we lekker met Morris te gaan zwemmen in een zwembad in IJmuiden. Nadat ons kleine schatje eerst ff de kat uit de boom moest kijken en echtttt z’n ogen uitkeek naar wat er allemaal gebeurde in het zwembad, vond hij het super leuk. Hij ging in z’n band lekker op z’n buik liggen en trappelde met z’n beetjes vrolijk in het water. ZO lief <3.

Na eht zwemmen ging Morris naar bed en hadden wij weer ff twee uurtjes voor ons zelf. Het was een beetje een zelfde dag als de zaterdag, dus ik kroop weer op de bank met een boek en series. Oké, én online shoppings.

Aan het einde van de middag maakte ik nog ff een reel die binnenkort online komt en ik recenseerde een nieuw drankje voor m’n @geenkater instagram pagina. ‘s Avonds kookte ik een lekkere stamppot spinazie met plantaardige balletjes van Green Chef en daarna ging Jan met vrienden naar een concert en had ik een date met mezelf en een zak bolognesechips op de bank. Kijken naar verhongerende mensen in Expeditie Robinson, terwijl ik me zelf volpropte met chips. Heer-lijk.

Maandag:
Maandag begonnen we uitgerust aan een nieuwe week. We slapen sinds een week echt best wel goed – afkloppen – en dat is echttt een cadeautje iedere nacht als dat gebeurt. Heerlijk. Daardoor én door het rustige weekend, begon maandag heel relaxt.

Op maandag werkten Jan en ik allebei thuis, waarbij ik aan de slag ging met drie nieuwe recepten, een reels-video, een preview voor een samenwerking die vandaag online moet komen en ik deed wat planningsdingen. Verder ging ik weer naar de chiropractor, waarvan ik echt verschil begin te voelen, want er lijkt meer ruimte in m’n rug te zijn. Waar Jan de zeer accurate grap over maakte: dat komt omdat je een rib mist. XD

Verder sjeeste ik nog ff langs Gamma voor een retour want we hebben nog steeds niet de juiste scharnieren om de buitenkeuken af te maken ennn ik bracht een bezoekje aan Medipoint om de klossen in te leveren die we nodig hadden in de kraamweek. 6 maanden geleden, haha.

‘s Avonds haalde Jan Morris op van de oppas en bereidde ik nog even wat recepten voor een samenwerking. En daarna stond de avond in het teken van badderen & Ted Lasso. Nog drie afleveringen en we zijn er doorheen. Echt nu al verdrietig dat het straks klaar is.

Inmiddels is het dinsdagochtend en ben ik lekker aan het werk op de 2e verdieping. Beneden vindt een shoot plaats voor een koffiemerk in onze huiskamersetting. Een mooi extraatje kunnen we verdienen met het verhuren van ons huis, zodat we de dikke investering die we hebben gedaan langzaam terugverdienen, extra kunnen aflossen op de hypotheek én geld opzij kunnen zetten voor het potje ‘zonnepanelen’. Overigens kan dat natuurlijk niet allemaal van het geld dat we verdienen met de shoot van vandaag, maar we zijn van plan om ons huis hopelijk vaker te verhuren voor dit soort activiteiten, want we kunnen dat extraatje goed gebruiken :D.

Anyway; over geld gesproken.. ik ga verder met werk. Ik spreek je vrijdag weer. Thanks voor het lezen & fijne week!

Volg mijn leven op Instagram
Daar deel ik dagelijks alles wat ik meemaak in mijn leven. Van stories over thuiswerken, ons fertiliteitstraject, koken, knuffelen met Morris en poes Teddy en DIY projecten in huis, tot m’n outfit of today en heel veel tips om het leven zelf leuk te maken #zelfdeslingersophangen. Je vindt me als @Lterveld op Insta!

Geef mijn nieuwste boek cadeau aan jezelf of een zwangere in je omgeving!
Onlangs kwam mijn 6e kookboek uit en dit keer eentje voor baby’s! Gewoon wat mijn baby ‘s avonds eet is een ideaal boek voor jonge ouders met kindjes tussen 4 maanden en 1,5 jaar. Met 50 recepten en heel veel tips en informatie helpt het boek je te starten met vaste voeding voor je kleintje én biedt het inspiratie voor het eerste levensjaar (en net even daarna). Bestel het boek op Bol.com, vraag ernaar in je lokale boekhandel of koop het hier direct bij mijn uitgeverij (dan houd ik er het meeste aan over). En niet vergeten: GEEF HET CADEAU!

Hey Leo, waarom heb je het gezicht van Morris eigenlijk verborgen?
Nou; er zijn best wat mensen die dit dagboek lezen of mij op Instagram volgen en ik vind het een veiliger idee dat die grote massa mensen m’n baby niet kan herkennen. En natuurlijk vind ik het SUPER jammer ook, want het liefst laat ik z’n vrolijke gezichtje de hele dag aan iedereen zien. Maar met veel volgers weet je gewoon niet echt wie er allemaal mee zitten te kijken met welke motieven en dan vind ik het fijner om op deze manier iets meer grip op die situatie te hebben. De eerste drie maandjes mocht iedereen meegenieten en sinds dien is z’n gezichtje online alleen te zien voor mensen die we kennen. Ik hoop op je begrip daarin en vertrouw mij als ik zeg dat onder die geblurde blokjes steeds een HEEL vrolijk kindje verstopt zit :D.