Leonie’s week 30: Op reis door Zuid Afrika #2: van Stellenbosch naar Oudtshoorn en terug naar Kaapstad

Hoi allemaal! Vorige week stond mijn wekelijkse dagboek al bijna helemaal in het teken van Zuid Afrika en dat is vandaag niet anders. Hoewel ik inmiddels alweer terug ben in Amsterdam (met fulltime The Circle of Life in m’n hoofd), ga ik jullie nog wel in geuren en kleuren vertellen over mijn awesome twee weken in Zuid Afrika.

Samen met mijn familie (ouders, sis, zwager) reisde ik de afgelopen twee weken door Zuid Afrika. In de eerste weken gingen we van Kaapstad tot Stellenbosch (lees hier) en in week twee trokken we van Stellenbosch door naar Hermanus, Oudtshoorn, Aquila en terug naar Kaapstad. Benieuwd naar mijn avonturen (zwemmen met haaien, walvissen spotten, op safari, surfen en meer)? Lees verder!

Maandag: wijnproeven in Stellenbosch
Stellenbosch is dé omgeving in Zuid Afrika waar veel wijn wordt gemaakt en waar je dus heel veel wijnen kunt proeven. We werden maandagochtend opgehaald door een taxiservice die ons in één dag langs verschillende ‘wijnestates’ zou rijden, waar we rondleidingen kregen en wijn gingen drinken. Om half 12 had ik er al 5 achter de kiezen; ik kan een slechter begin van je week bedenken. Cheers!

Het maakt niet zo veel uit naar welke Estates je gaat, omdat de wijnen heel verschillend zijn en je van te voren toch niet weet welke je wel of niet lekker vindt. Ik vond in ieder geval het bezoekje aan Beyerskloof het leukste. Dat ligt óf aan de lekkere wijn, of aan de lekkere man die ons alles vertelde over de wijnen. Mjam!

Ook leuk aan maandag: ik was gewoon vanuit Zuid Afrika te horen op 3FM! Domien belde me voor tips om eten klaar te maken op de camping op Lowlands en natuurlijk wist ik daar wel wat over te vertellen 😀 VET LEUK!

Dinsdag: op naar Hermanus om walvissen te spotten!
Dinsdag vertrokken we op tijd richting Hermanus. Dit is een stadje aan de kust van Zuid Afrika en het staat bekend als plek waar je perfect walvissen kunt spotten.

Toen we aankwamen in Hermanus regende het pijpenstelen en wisten we niet goed wat we hier nu te zoeken hadden; weinig walvis te spotten als je nog geen 3 meter zicht hebt. Gelukkig klaarde het weer ietwat op en gewapend met vuilniszakken als regenpak, vertrokken Sas, Yorick en ik toch naar de kustlijn om walvissen te zoeken in zee. En óf we ze vonden! Er zaten er echt suuuuper veel. Wel heel ver weg, maar wel heel tof om te zien!

‘s Avonds gingen we in ons appartement zelf eten klaarmaken; we waren tot nu toe iedere dag uit eten geweest (lunch én diner) en hadden het er even helemaal mee gehad. Tijd voor mijn vaders befaamde ‘rijst met prutje’, die hij vroeger op de camping in Frankrijk altijd al maakte. GROENTES, YES!

En daarna gingen we vroeg naar bed, want de plannen voor woensdag waren AMAZING en VROEG. Heel vroeg.

Woensdag: Zwemmen met haaien. Of toch niet…? + varen tussen de Walvissen!
Woensdagochtend ging om 5 uur de wekker. Om 6 uur zaten Sas, Yorick en ik in de auto richting Gansbaai (of eigenlijk Kleinbaai) om te gaan zwemmen met haaien. In zo’n kooi ja. AAAH!

Ik was super excited en wilde dit heel graag doen. Je schijnt dit maar op heel weinig plekken op de wereld te kunnen doen, dus ik moest dit proberen. WAT VET!

Van te voren had ik al gelezen dat de vaartocht naar de haaien toe, wel een ietwat ‘bumpy’ tocht kon zijn en dat veel mensen zeeziek werden. Nou, daar had ik nog nooit last van gehad, dus ik maakte me geen zorgen. Het duiken met haaien vond ik wel spannend, maar vooral omdat ik diep water eng vind. Dat was nog m’n grootste angst. Maar ik had er vooral heel veel zin in.

Om half 8 stapten we op de boot richting open zee. En de tocht met deze boot was inderdaad bumpy, mijn hemel. Ik vond het echt dood -maar dan ook echt dood-eng. De golven waren zó hoog; ik zag steeds massa’s water op ons af komen en het bootje redde het wel, maar oooh mijn god, wat vond ik dit eng. Opeens kon ik me een voorstelling maken van hoe eng een tsunami moet zijn; dat je steeds liters water op je af ziet komen, brr. Niet dat ik per se bang was dat de boot om zou slaan en we tussen de haaien zouden belanden, maar ik heb nou eenmaal een of andere vreemde angst voor heel veel en heel diep water en dit tochtje was echt de hel.

Toen we op de goede plek gearriveerd waren en het anker uitgooiden, werd het zowaar nog erger. Man, wat voelde ik me ziek. Ik was nog nooit zeeziek geweest, maar voelde me op die boot echt compleet ellendig. Zo ellendig zelfs, dat ik niet een wetsuit aan heb getrokken en dus ook niet met haaien in een kooi heb gezwommen. Wat ik wel heb gedaan? Over een haai heen gekotst. Ook een stoer verhaal en wie kan dat nou zeggen? Huppakee! Daar hing ik hoor, lekker kotsend over de rand van ons kleine bootje, terwijl er een Grote Witte Haai langs zwom. Kennelijk vond hij de ‘rijst met prutje’ van mijn vader net zo lekker als ik, de avond ervoor.

Yorick was de enige van ons drieën die wel met de haaien in het water heeft gelegen en hij vond het heel erg tof. En op de filmpjes te zien, was dat het ook.

Baal ik er nu intens van dat ik het gemist heb? Nee. Zou ik het nog een keer doen? Niet als de zee weer zo ruig is. Zou ik het mensen aanraden om het zelf (al dan niet) te ervaren? JA. Als je ooit de kans krijgt, probeer het dan gewoon. Ik heb dan wel drie uur kotsend op een boot gezeten, maar had het niet willen missen. Ik heb een stuk of 6 Grote Witte Haaien van heel dichtbij gezien. En ik heb op een klein bootje over hele wilde zee gevaren. Het verliep dan wel niet vlekkeloos voor mij, maar ik ben wél een ervaring rijker. En dat vind ik a w e s o m e.

Ik hoop dat ik ooit nog weer de kans krijg om het opnieuw te proberen en dat de condities dan iets beter zijn. Dan wil ik ook in die kooi en kijken hoe tof groot en rustig haaien onder water eigenlijk zijn.

Zo, dus nu ben je helemaal klaar met boten? NEEN. Die middag hadden we namelijk nog een boottrip op de planning staan waarbij we walvissen zouden gaan spotten. Een mini seconde heb ik getwijfeld of ik dat wel wilde doen, uit angst om weer zo ziek te worden. Maar ik wilde niet dat ik nu door één incident opeens niet meer op boten zou durven wegens kotsgevaar en dus ben ik ‘s middags gewoon weer op de boot gestapt. En oooooh mijn god, dit had ik zó niet willen missen.

In Hermanus gingen we met z’n vijven een walvistour doen. Op een boot met een man of 30 vaarden we een kilometer of 8 buiten de kust en kwamen we terecht op een plek met heel veel Southern Whales (in het Nederlands de Zuidkaper); walvissen van minstens 14 meter lang. We hebben er een stuk of 15 (?) gezien en ze zaten echt suuuuper dicht bij de boot. Echt op 5 meter afstand, al dan niet minder. Zó vet om zulke enorme dieren te zien. En helemaal niet eng!

Het bizarste is ook dat je maar 5% van de walvis boven water ziet en het idee dat er dan nog 20x zoveel onderwater zit is zó bizar en indrukwekkend en tof. Ik maakte er honderd foto’s van, check:

Woensdagavond was het weer tijd om thuis te eten. Dit keer gingen we voor een typisch Zuid Afrikaanse maaltijd: Braaien! Ofwel: barbecuen. Mjam! In de supermarkt kochten we vlees en groentes en op ons balkon maakten we alles klaar. Wat een goede afsluiter voor zo’n toffe dag. I’M ALIVE!

Donderdag: Via de Garden Route naar Mosselbaai en Oudtshoorn
Donderdag gingen we een heel stuk rijden met de auto, o.a. over de zogeheten Garden Route. Dit is een hele mooie route over prachtige uitgestrekte landschappen. Mooi!

We maakten een tussenstop in Mosselbaai, waar we tijdens de lunch dolfijnen in de golven zagen ‘surfen’. Gewoon in het wild! Man, wat een land.

Eenmaal in Oudtshoorn aangekomen was het al laat en bijna donker, dus de Swartberg Pass die we eigenlijk nog wilden rijden, konden we helaas niet meer zien. Daarvoor moet ik nog eens terug naar Zuid Afrika.

We aten ‘s avonds nog een hapje in Oudtshoorn (wat ik echt een compleet afgeragde stad vond) en daarna was het bedtijd. In onz guesthouse woonde poes Dexter en met hem werd ik dikke matties <3.

Vrijdag: Route 62, op safari en verrukkelijk uit eten!
Op vrijdag gingen we wederom een hele route rijden. We moesten van Oudtshoorn weer in de buurt van Kaapstad komen en besloten dat te rijden via Route 62. Deze route heet zo, omdat het wat weg heeft van Route 66 in Amerika.

En dit vond ik misschien wel een van de hoogtepunten van de reis door Zuid Afrika. Deze route is echt zo ontzettend mooi! Je rijdt kilometers lang over de mooiste vlaktes, door de woestijn, door de bergen en je ziet urenlang niets dan weg voor je en natuur naast je. Heel heel heel erg indrukwekkend vond ik dit. En zelfs een beetje spannend, toen we heel lang in de middle of nowhere (maar dan dus echt) reden en ik ‘geen service’ op mijn telefoon had en er nergens een benzinestation was (voor eten, plassen of benzine). En dat met een zwangere zus die pas over 3 maanden gaat bevallen, maar stel je voor dat NU haar vliezen breken?! Oké, spannend. Maar: overleefd! En genoten, wauw! Check de foto’s:

‘s Middags om 2 uur moesten we in Aquila zijn voor een safari die ik met mijn vader en moeder ging doen. Op voorhand was het helemaal niet de bedoeling dat ik op safari zou gaan, omdat die twee weken daar eigenlijk te kort voor waren. Maar we hebben het er toch in weten te proppen, woehoe!

En ook dat was echt wel tof. In een privé park (Aquila dus) zagen we nijlpaarden, neushoorns, zebra’s, leeuwen, een luipaard, olifanten, giraffen, steenbokken, buffels en weet ik wat allemaal nog meer. Een soort van in het wild. Maar dan met een hek er om. Dus niet echt in het wild. Maar het was absoluut geen dierentuingevoel en ik vond het heel tof om mee te maken. Wanneer ben je anders 1 meter van een grote leeuw verwijderd zonder dat hij je aanvalt? En zonder een hek ertussen! VET!

‘s Avonds waren we allemaal kapot van een lange dag met veel indrukken, maar het was nog geen tijd om achterover te zitten. Daar hadden we deze vakantie überhaupt amper tijd voor.

Yorick, Sas en ik hadden geregeld dat we zouden gaan eten bij de Babylonstoren, in de buurt van Paarl, waar we die nacht sliepen.

Babylonstoren is echt een geweldige plek op aarde. Het is een enorm landgoed waar ze hun eigen wijnen maken, heel veel groentes verbouwen voor hun eigen restaurant en waar je prachtig kunt overnachten. Voor de overnachting moet je wel even diep in je buidel tasten, maar ik ga dit de volgende keer echt 100% absoluut doen. Zó’n toffe plek.

Vanavond gingen we echter alleen uit eten, in het restaurant Babel, dat dus op het landgoed zit. En ik heb gewoon moeite om in woorden uit te drukken hoe fantastisch dit was. Probeer alle superlatieven te bedenken die je kent en zet die voor ‘diner’ en dan kun je een beetje een voorstelling maken bij hoe geweldig onze avond was.

We aten een driegangendiner waarbij de focus lag op vegetarisch, maar je kunt er ook gewoon vlees en vis eten. Mocht je voor vegetarisch gaan (deed ik) dan mis je geen seconde een hapje vlees of vis. Het eten is hier werkelijk waar met zoveel liefde klaargemaakt. En dat begint al op het land, waar ze hun eigen groentes en kruiden en paddenstoelen en weet ik wat allemaal nog meer verbouwen. Mjam!

En ook de service en de sfeer in dit restaurant vonden we geweldig. Babylonstoren is een absolute must go in Zuid Afrika. Waar je ook bent, rijd hier naartoe. Wij vonden het fan-tas-tisch. Mocht dat nog niet duidelijk zijn ;-).

Zaterdag: Surfen in Muizenberg en de mooiste zonsondergang ooit
Zaterdag was het dan weer tijd om terug te rijden naar Kaapstad. Yorick en ik namen een auto naar Muizenberg, waar we nog even gingen golfsurfen, terwijl de rest de spullen dropte in het nieuwe appartement in Kaapstad en ons later vergezelde.

Surfen was wederom awesome, hoewel de golven iets minder meewerkten. Ik surfte vandaag voor het eerst op een hard top board en vond het echt super chill! En het ging best lekker, als de golven niet zo gaar waren (mooi excuus, niet? ;-)).

Om een uur of 4 vertrokken we weer uit Muizenberg naar Kaapstad, omdat ik graag de zonsondergang op Signal Hill wilde zien. Ik had bij local (en voormalig buurjongen uit Assen) Wouter een foto op zijn instagram hiervan gezien en dacht: dit wil ik ook. En dus reden we naar de top van Signal Hill (midden in Kaapstad, naast de Tafelberg en Lions Head), parkeerden we onze auto en genoten we van de mooiste zonsondergang die ik ooit had gezien.

Stel je het zo voor: je bent op een bergtop, met aan de ene kant uitzicht over de Atlantische oceaan. Je ziet de bolling van de aarde, zo groot is je uitzicht. Je ziet aan de andere kant Kaapstad liggen, met de Tafelberg op de achtergrond. Je strijkt neer op een kleedje, neemt een fles wijn en een zak chips (of neemt een pizza mee) en gaat dan gewoon intens hard genieten van het uitzicht.

Oké, de flessen wijn en chips waren wij vergeten en het was ook leuk geweest als ik net als Sas een lover had om hier mee naartoe te nemen, maar zelfs met cracottes en alleen de liefde van je zus en zwager, was dit echt ge-wel-dig. Dit wil ik nog een keer meemaken. Wat een prachtig moment <3.

‘s Avonds gingen we nog verrukkelijke tapas eten bij La Boheme, in Kaapstad en daarna maakten we ons klaar voor de laatste dag in Zuid Afrika…

Zondag: Robbeneiland, Foodhallen, shoppen en naar huis!
Zondagochtend namen we wederom een boot. Dit keer vaarden we naar Robbeneiland, het eiland waar Nelson Mandela jaren heeft vastgezeten (met andere politieke tegenstanders) en dat voor de kust van Kaapstad ligt.

Heel eerlijk? Ik vond er niet zo heel veel aan. Oké toegegeven; van te voren leek het me echt niks aan en vrij saai en in de praktijk viel het nog mee. Maar ik zou dit skippen, als je naar Kaapstad gaat. #cultuurbarbaar.

‘s Middags gingen we even lunchen in de foodhallen (V&A Food Market) en dat vond ik echt tof. Helemaal mijn plek dit. Het is compleet vergelijkbaar met de foodhallen in Amsterdam (ik geloof dat die hier zelfs op geïnspireerd is) en ik vond het er geweldig. En at er bovendien ook echt top!

Daarna gingen we nog even in de Victoria Hall shoppen. Dit is een grote hal naast de food market en het is er top. Je wil werkelijk alles hebben wat ze er verkopen, want alles is mooi. Het is een markt vol kunst, sierraden, handcrafted kleding en ga maar door. Ik kocht er twee ringen en een print voor in huis, maar wilde ook echt héél graag een clutch kopen en een leren rugzak en een waterkaraf met olifantenaanhangsel en  en en en en. Maar ik had een koffer van 22 kilo die al propvol zat. Boehoeee!

‘s Avonds aten we nog even een laatste hapje met z’n vijven op het vliegveld van Kaapstad en toen was het tijd om naar huis te gaan. At least voor Sas, Yorick en mij. Mijn ouders blijven nog een ruime week in Zuid Afrika, maar voor ons zat het er op.

Ik vond het echt een geweldige reis. Ik heb echt twee weken vakantie gehad en ben alleen maar bezig geweest met Zuid Afrika en familie. Ik heb bijna niet aan bloggen, werken of mannendrama’s in Amsterdam gedacht. En ik vond het heerlijk om daar even een break van te hebben.

We waren wel echt in de verkeerde periode in dit land, in de winter. Ik denk dat Zuid Afrika nog veel mooier is als je alles beleeft in de zomer, met mooi weer. Ik wil dan ook absoluut nog een keertje terug hier naartoe. En dan met een lover. Die samen met mij naar de zonsondergang op Signal Hill wil kijken. En met mij wil surfen in Muizenberg. En met mij wil slapen in een Lodge bij het Addo Elephant Park. En samen met mij de woeste weg naar Die Hel wil trotseren. En samen met mij nóg een poging wil doen tot zwemmen met haaien en dan mijn haren achterover houdt als ik potverdikkie toch weer sta over te geven over boord.

Sollicitaties mogen hieronder.

Volgende week is m’n dagboek weer gewoon normaal! Maandag is alweer voorbij, dinsdag ook al bijna (maar niet voordat ik straks nog ga eten bij GIN), woensdag ga ik koffie doen met een friend, donderdag en vrijdag zijn nog vrij, zaterdag is Gay pride en zondag datenight.

See you next week!

PS: Vergeet niet ook deel 1 van Zuid Afrika te lezen!

Lees ook

Leo’s leven 130: terug van Costa Rica & jetlag life!

Leo's leven02/12/2022 14

Goedemiddag leuke lezers en welkom bij mijn eerste dagboek na de vakantie! Ik had allemaal voornemens om jullie tijdens mijn reis met vriendinnen door Costa Rica... Lees verder

Leo’s leven 118: geweldige DIY lamp, op bezoek bij de boer en samenwerken met McD

Leo's leven07/10/2022 0

Goedemorgen leuke mensen en welkom bij mijn dagboek van vrijdag! Ooooh ik heb gister echt zooo’n leuke dag gehad en ga je er alles over vertellen... Lees verder

Leo’s leven #98: omaweekend in Ottersum

Leo's leven08/02/2022 0

Goedemiddag goed volk en welkom op dinsdag! Vandaag praat ik je bij over mijn afgelopen weekend en het was… hysterisch, haha. Ik ben op omaweekend geweest... Lees verder